Hiob Ludolf

Hiob Ludolf Obraz w Infobox. Portret Hioba Ludolfa opublikowany w Zweihundert deutsche Männer w 1854 roku Biografia
Narodziny 15 czerwca 1624
Erfurt
Śmierć 08 kwietnia 1704(79 lat)
Frankfurt nad Menem
Trening Uniwersytet w Erfurcie
Uniwersytet w Leiden
Zajęcia Orientalista , filolog , pisarz , historyk
Inne informacje
Pole Orientalistyka
Mistrzowie Johann Möller ( d ) , Constantijn L'Empereur ( en )
Kierownik Jacob Golius

Hiob Ludolf lub Job Leutholf (15 czerwca 1624w Erfurcie - 08 kwietnia 1704we Frankfurcie nad Menem ) jest niemieckim orientalistą i filologiem . Według Edwarda Ullendorffa , Ludolf jest „najbardziej znamienitym nazwiskiem etiopskiego stypendium  ” .

Biografia

Hiob Ludolf urodził się dnia 15 czerwca 1624w Erfurcie . Po studiach filologicznych na akademii w Erfurcie, a następnie w Lejdzie , podróżował, aby doskonalić swoje umiejętności językowe. Badając dokumenty w Rzymie w 1649 r., Spotkał mnicha Gregoriusa, uczonego z Abisynii, od którego uzyskał gruntowną znajomość języka etiopskiego .

W 1652 roku Ludolf wstąpił do służby księcia Saxe-Gotha , któremu służył do 1678 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę do Frankfurtu nad Menem . W 1683 r. Udał się do Anglii w celu promowania handlu z Etiopią, ale nie udało mu się to głównie z powodu sprzeciwu przywódców etiopskiego Kościoła prawosławnego . Po powrocie do Frankfurtu w 1684 r. Poświęcił się twórczości literackiej, którą kontynuował do końca życia. Zmarł we Frankfurcie dnia08 kwietnia 1704.

W 1690 r. Został mianowany prezesem Collegium Imperiale Historicum . W 1755 r. August Benedict Michaelis opublikował korespondencję lingwistyczną z Leibnizem .

Według Ullendorffa, jego „słowniki i gramatyki etiopski i amharski mają znaczenie daleko wykraczające poza jego czasy, ponieważ przez ponad półtora wieku były one niezbędnymi narzędziami do nauki tych języków. jego monumentalna historia Etiopii (szeroko komentowana) jest nadal użyteczna i przyjemna. "

Pracuje

Dzieła Ludolfa, o którym podobno opanował dwadzieścia pięć języków, obejmują Sciagraphia historiae aethiopicae (Jena, 1676) i Historia aethiopica (Frankfurt, 1681). Ta ostatnia praca, przetłumaczona na język angielski, francuski i niderlandzki, otrzymała w dodatkach Commentarius (1691) i Aneksach (1693-1694).

Jego Allgemeine Schau-Bühne der Welt (praca pośmiertna opublikowana w 1713 r. We Frankfurcie nad Menem) zawiera szczegółowy opis masakry w Batih w 1652 r., Masowej egzekucji polskich jeńców dokonanej przez ukraińskich kozaków.

Wśród innych jego prac zauważamy:

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Hiob Ludolf  ” ( zobacz listę autorów ) .

Oryginalne cytaty

  1. najbardziej znamienite nazwisko w stypendium etiopskim . Ullendorff 1965 , s.  9
  2. Słowniki i gramatyki etiopskie i amharski miały znaczenie daleko wykraczające poza jego własne czasy i przez ponad półtora wieku pozostawały podstawowymi narzędziami do nauki tych języków, podczas gdy jego monumentalna historia Etiopii (z obszernym komentarzem) może nadal być czytane z korzyścią i przyjemnością. w Ullendorff 1965 , s.  11.

Bibliografia

  1. (w) "Ludolf (złoty Leutholf) Hiob (1624-1704)", w Encyclopædia Britannica 1911 [ (złoty Leutholf) Hiob (1624-1704)  (w) Przeczytaj online Wikisource ]
  2. (De) Eike Haberland, „Ludolf, Hiob” , w Neue Deutsche Biographie , vol.  15,1987( czytaj online ) , s.  303-304
  3. (pl) „Ludolf” , w Encyklopedia Gutenberga ,2016( czytaj online )
  4. (la) Jobi Ludolfi i Godofredi Guilelmi Leibnitii Commercium Epistolicum , Getynga, 1755

Bibliografia

Linki zewnętrzne