Erytrocytów (od greckiego erythros : Czerwony kutos : komórek), zwany również czerwonych krwinek , lub częściej czerwonych krwinek , jest jednym z elementów graficznych z krwią . U ssaków jest to komórka pozbawiona jądra (pozbawiona jądra ), podczas gdy u ptaków jest to komórka jądrzasta.
Jego cytoplazma jest bogata w hemoglobinę , która zapewnia transport tlenu (O 2), ale bardzo uboga w organelle, które występują tylko w śladowych ilościach.
Termin anemia jest czasami stosowany (w szczególności w języku potocznym) w odniesieniu do zmniejszenia liczby czerwonych krwinek, ale w rzeczywistości jest definiowany jako spadek poziomu hemoglobiny (oba często są równoczesne). Względna objętość czerwonych krwinek lub hematokrytu to objętość zajmowana przez czerwone krwinki w danej objętości pełnej krwi.
Krwinka czerwona jest parametrem mierzonym podczas morfologii krwi .
Normalny erytrocyt pojawia się z profilu jak dwuwklęsły dysk, z przodu jak dysk z wyraźniejszym środkiem: jest to rodzaj kieszeni zawierającej hemoglobinę .
Taki kształt nadaje mu znaczną elastyczność, która umożliwia transport tlenu przez wąskie naczynia włosowate. Normalna średnica czerwonych krwinek twarzy wynosi od 6,7 do 7,7 mikrometrów (średnio 7,2 mikrometrów).
Mają postać dwuwklęsłych krążków (obszar środkowy: 0,8 mikrometra, obszar peryferyjny: 2,6 mikrometra), które są najbardziej odpowiednie dla maksymalnego utrwalenia. Widziane pod mikroskopem optycznym w stanie świeżym mają czerwono-pomarańczowy kolor; na cienkiej mazi poplamionej May-Grünwaldem Giemsą lub Wrightem wydają się bardziej różowe. Ich kształt bardzo dobrze uwidacznia się za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). W grubym rozmazie krwinki czerwone łatwo układają się w rolki (szczególnie w obecności nadmiaru fibrynogenu lub paraproteiny ) i są następnie widoczne z profilu.
Biosynteza czerwonych krwinek rozpoczyna się w stadium embrionalnym, od 3 -go tygodnia rozwoju, poziomu woreczka żółtkowego . Syntezę krwinek czerwonych przez woreczka żółtkowego zmniejsza się w kierunku 5 ty tydzień całkowicie znika podczas 9 th tygodni rozwoju. Przekaźnik jest pobierane w czasie 3 p miesiącu przez wątrobę i szpik kostny krwiotwórczego od 5 -go miesiąca rozwoju. Ta ostatnia pozostanie jedynym miejscem syntezy erytrocytów u dorosłych.
U dorosłych krwinki czerwone są wytwarzane w szpiku kostnym zwanym szpikiem krwiotwórczym , który znajduje się w kościach płaskich ( żebra , mostek , sklepienie czaszki , kości kręgosłupa , obojczyki ) oraz na końcach ( nasadach nasadowych ) kości długich. Wytwarzanie czerwonych krwinek przez szpik kostny nazywa się erytropoezą . Wszystko zaczyna się od hematopoetycznych komórek macierzystych , o których mówi się, że są pluripotencjalne (mogą dać początek kilku typom komórek). Niektóre zaczną wtedy różnicować się i utworzą przodków (BFU-E, CFU-E). Pierwsze identyfikowalne morfologicznie komórki linii czerwonych krwinek nazywane są proerytroblastami (pronormoblastami). Przez podział komórki ( mitozę ) przechodzimy do erytroblastu zasadofilnego (normoblast) (w odniesieniu do barwienia cytoplazmy po barwieniu May-Grünwalda-Giemsy), następnie do erytroblastu polichromatofilnego (normoblast) typu I , następnie typu II ( zwany również ortochromatycznym, ponieważ kolor jego cytoplazmy jest prawie identyczny z kolorem czerwonych krwinek); wszystkie te komórki są jądrzaste i - z wyjątkiem okoliczności patologicznych - są wyłącznie rdzeniowe. Na każdym etapie obserwujemy zmniejszanie się wielkości komórki (i jej jądra). Stopniowo komórki ładują się hemoglobiną odpowiedzialną za czerwony kolor ich cytoplazmy, a stężenie hemoglobiny w cytoplazmie wzrasta. Na końcu (można by powiedzieć „przy wejściu do krążenia”) erytroblast traci swoje jądro. Niektóre mitochondria i fragmenty aparatu REG ( ziarnista retikulum endoplazmatyczne ) lub aparatu Golgiego utrzymują się: jest to retikulocyt , który w mikroskopii optycznej ma wygląd krwinki czerwonej (do jego uwydatnienia konieczne jest specyficzne wybarwienie z jasnoniebieskim krezylem lub fluorescencją). Następnie wydalenie tych ostatnich pozostałości spowoduje powstanie dojrzałych czerwonych krwinek (erytrocytów lub czerwonych krwinek).
Erytropoeza jest regulowana przez różne czynniki wzrostu. Erytropoetyna (EPO), będzie działać poprzez stymulowanie komórek progenitorowych, zwłaszcza CFU-E i promowania w ten sposób ostatecznie na produkcję krwinek czerwonych. Erytropoetyna jest wytwarzana głównie przez korę nerkową (około 90% produkcji), ale może być również wytwarzana przez wątrobę, mózg, macicę, a nawet może być wytwarzana sztucznie. Obecnie jest stosowany terapeutycznie do stymulacji produkcji czerwonych krwinek w leczeniu niektórych anemii, niewydolności nerek, podczas niektórych terapii aplazji… oraz jako środek dopingujący u niektórych sportowców.
U ludzi ich żywotność sięga 120 dni, a prawie 1% krwinek czerwonych jest wymienianych codziennie.
Szpiku kostnego , znajduje się wewnątrz kości, zapewnia odnowę krwi komórek . Odróżniamy żółty szpik, zbudowany z tkanki tłuszczowej, od czerwonego szpiku, który produkuje komórki macierzyste zdolne do różnicowania się w komórki krwi : jest to proces hematopoezy . Erytrocyty, czyli krwinki czerwone, to komórki pozbawione jądra, stanowiące 99% komórek krążących we krwi. Są też inne komórki z tym razem jądro, są to leukocyty, czyli białe krwinki , które stanowią 1% krwinek i służą do obrony organizmu. Trombocyty lub płytki krwi to fragmenty cytoplazmy większych komórek, megakariocytów .
Czerwone krwinki mogą być przedmiotem ilościowych nieprawidłowości: w jednym przypadku niedokrwistość, w drugim czerwienica .
Czerwone krwinki mogą być zniekształcone w wyniku niedoboru genetycznego lub, znacznie częściej, z innej przyczyny:
Globalne anomalie