Wojna między Erytreą a Etiopią

Wojna Erytrea-Etiopia Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Siły pokojowe ONZ na granicy. Ogólne informacje
Przestarzały 1998 - 2000
( 2 lata )
Lokalizacja Granica między Erytreą a Etiopią
Wynik Zwycięstwo militarne Etiopii
• Podpisanie porozumień algierskich
• Prawne zwycięstwo Etiopii na szczeblu międzynarodowym
Wojujący
Erytrea Etiopia
Dowódcy
Sebhat Efrem  (en) Tsadkan Gebre-Tensae
Straty
Szacunki wahają się od 19 000 zgonów według Erytrei do 67 000 zgonów według Etiopii Szacunki wahają się od 34 000 zgonów do 70 000 zgonów w zależności od źródeł
Współrzędne 15 ° północ, 39 ° wschód

Wojna między Erytreą a Etiopią trwał od maja 1998 do czerwca 2000 roku . Oba narody wydały równowartość setek milionów euro i musiały ponieść stratę dziesiątek tysięcy ludzi zabitych lub rannych w konflikcie, który zakończył się drobnymi zmianami granic na prawie pustynnym terenie.

Erytrea złamała prawo międzynarodowe i rozpoczęła wojnę, najeżdżając Etiopię, zgodnie z decyzją wydaną przez komisję Stałego Trybunału Arbitrażowego .

Źródło konfliktu

Od 1961 do 1991 roku , Erytrea obliczu długą wojnę o niepodległość przeciwko Etiopii, który zakończył się referendum i pokojowego podziału w 1993 roku . Po uzyskaniu niepodległości obaj sąsiedzi nie zgadzali się w kwestiach monetarnych i handlowych, a każdy z nich zagarnął kilka regionów przygranicznych, w tym Badme , Tsorona-Zalambessa i Bure  (w) . Jednak dopóki oba rządy pozostały bliskimi sojusznikami, zgodziły się powołać komisję do monitorowania ich wspólnej granicy i spornych lokalizacji.

Wojna

Chronologia

6 maja 1998 r., niektórzy erytrejscy żołnierze weszli do regionu Badme, znajdującego się wówczas pod kontrolą Etiopii, położonego wzdłuż granicy między Erytreą a regionem Tigray w północnej Etiopii. Następuje wymiana strzałów między żołnierzami Erytrei, milicją i policją Tigray

„Dowody wskazują, że około 5.30 rano 12 maja 1998 r. siły zbrojne Erytrei, składające się z co najmniej dwóch brygad regularnych żołnierzy, wspieranych przez czołgi i artylerię, zaatakowały miasto Badme i kilka innych w regionie Tahtay Adiyabo woreda w Etiopii , a także co najmniej dwa miasta w sąsiednim La'ilay Adiyabo woreda . Tego dnia i następnych siły zbrojne Erytrei posuwały się przez równiny Badme na wyżyny na wschodzie kraju. Dowody dotyczące charakteru etiopskich sił zbrojnych w strefie konfliktu pokazują, że etiopscy obrońcy składali się tylko z milicji i kilku służb policyjnych, które zostały szybko zmuszone do wycofania się z erytrejskich sił zbrojnych. Biorąc pod uwagę brak zbrojnego ataku na Erytreę, atak, który rozpoczął się 12 maja, nie może być usprawiedliwiony jako zgodny z prawem akt samoobrony zgodnie z kartą ONZ . "

- Komisja ds. Granic Erytrei i Etiopii

13 maja 1998 r.Etiopia mobilizuje siły do ataku na Erytrei, który Erytrei Radio opisany jako polityka „all-out wojny . ”

Walki szybko przerodziły się w wymianę ognia artyleryjskiego i czołgów, która trwała cztery tygodnie intensywnych walk. Wojska lądowe walczyły na trzech frontach. 5 czerwca 1998 r.Etiopczycy atakują lotnisko w Asmarze, a Erytrejczycy w odwecie atakują etiopskie miasto Mékélé . Te naloty pochłaniają życie cywilne po obu stronach granicy.

Mapa Erytrei.png

Następuje pewien spokój, gdy obie strony mobilizują ogromne siły wzdłuż wspólnej granicy i kopią duże okopy. Oba kraje wydają kilkaset milionów euro na nowy sprzęt wojskowy, pomimo działań mediacyjnych Organizacji Jedności Afrykańskiej (OJA) i planu pokojowego Stanów Zjednoczonych w Rwandzie, polegającego na powrocie obu stron na przedwojenne pozycje. Erytrea odrzuca plan pokojowy i wzywa do demilitaryzacji wszystkich spornych obszarów wzdłuż granicy, nadzorowanych przez neutralne siły nadzoru i rozpoczęcia bezpośrednich rozmów.

Po tym, jak Erytrea odrzuciła plan pokojowy, 22 lutego 1999Etiopia rozpoczyna zmasowaną ofensywę wojskową, aby odzyskać Badme. Napięcie było wysokie, odkąd6 lutego 1999 r., kiedy Etiopia twierdziła, że ​​Erytrea naruszyła moratorium na naloty bombardując Adigrat , skarga została później wycofana.

W dniach następujących po odzyskaniu Badme, kiedy Etiopia przełamała umocniony front erytrejski i wdarła się na 10 kilometrów w głąb terytorium Erytrei, ta ostatnia zaakceptowała plan OJA dotyczący 27 lutego 1999 r.. Podczas gdy oba kraje deklarują, że akceptują plan pokojowy, Etiopia nie wstrzymuje od razu jego postępów, ponieważ żąda uzależnienia rozmów pokojowych od wycofania Erytrei z terytoriów okupowanych od pierwszych walk.

16 majapo dwutygodniowej ciszy Etiopczycy zaatakowali wioskę Velessa położoną na linii frontu Tsorona-Zalambessa , na południe od Asmary . Po dwóch dniach intensywnych walk Erytrejczycy odpierają atak, twierdząc, że zniszczyli ponad czterdzieści pięć etiopskich czołgów, co zakwestionował rząd etiopski, chociaż amerykański reporter BBC widział tam ponad 300. Etiopczycy zginęli i okolice dwadzieścia czołgów etiopskich zniszczonych. WCzerwiec 1999, walki trwały, każdy obóz okopany na swoich pozycjach.

Dyskusje między dwoma krajami załamały się na początku miesiąca maj 2000, kiedy Etiopia oskarżyła Erytreę o narzucanie niedopuszczalnych warunków. 12 majaEtiopczycy rozpoczynają ofensywę, która przełamuje linie Erytrei między Shambuko i Mendeferą , przekraczając rzekę Mareb i przecinając drogę między Barentu i Mendeferą, główną oś wsparcia wojsk erytrejskich na froncie zachodnim. W dniu 23 maja , Etiopia ogłosił, że jego oddziały miały posiadanie głównych stanowisk dowodzenia w obszarze Zalambessa około 100  km na południe od Asmara. Ze swojej strony Erytrejczycy twierdzą, że wycofali się z przygranicznego miasta Zalambessa i innych obszarów na froncie centralnym jako „gest dobrej woli do wznowienia negocjacji pokojowych” . 25 maja 2000 r., po odzyskaniu większości spornych terytoriów i słysząc, że rząd Erytrei wycofa się z innych terytoriów okupowanych na początku walk, zgodnie z żądaniem OJA, Etiopia oświadcza, że ​​wojna się skończyła. Koniecmaj 2000Etiopia zajęła prawie jedną czwartą terytorium Erytrei, powodując exodus 650 000 ludzi i zniszczyła kluczowe elementy infrastruktury Erytrei.

Destabilizacja regionalna

Walki rozprzestrzeniły się również na Somalię, gdy rząd Erytrei poparł Front Wyzwolenia Oromo , grupę rebeliantów domagającą się niepodległości dla regionu Oromia w Etiopii , która miała swoją siedzibę w Somalii na terytorium kontrolowanym przez władcę wojny w Somalii Mohameda Farraha Aidida . Etiopia odwecie za wspieranie grup przeciwieństwie do Aidida w południowej Somalii, odnowienie relacji z islamskiego reżimu w Sudanie (który został oskarżony o wspieranie Sudan opartego grupę islamską, która rozpoczęła ataki na Sudan). Granicy między Erytreą i Sudan ) oraz zapewnienie wsparcia dla różne grupy rebeliantów, których Erytrejski Islamski Dżihad Erytrea  (en) .

Ofiary, przesiedlenia i reperkusje ekonomiczne

Erytrea twierdzi, że podczas konfliktu zginęło 19 000 jej żołnierzy, a większość raportów podaje łącznie 70 000 ofiar w obu krajach. Wszystkie te liczby zostały zakwestionowane, a niektóre gazety po prostu donosiły o „dziesiątkach tysięcy zabitych” .

Walki doprowadziły do ​​masowych przesiedleń ludności w obu krajach, ponieważ cywile uciekali ze stref walk. Etiopia wydaliła 77 000 Erytrejczyków lub Etiopczyków pochodzenia erytrejskiego, uważanych za zagrożenie dla bezpieczeństwa kraju, co tylko zaostrzyło problem uchodźców w Erytrei. Większości z nich skonfiskowano majątek. Po stronie erytrejskiej prawie 7500 Etiopczyków mieszkających w Erytrei zostało uwięzionych, a tysiące deportowanych. Inni pozostali w Erytrei, nie mogąc zapłacić podatku w wysokości 1000  birr, który Etiopia nałożyła na ich relokację. Według Human Rights Watch , zatrzymani po obu stronach byli rzekomo poddawani torturom , gwałtom i innym poniżającym traktowaniu .

Gospodarki obu krajów były już słabe po dziesięcioleciach zimnej wojny, wojny domowej i suszy. Wojna pogłębiła te problemy, powodując ogromne niedobory żywności. Przed wojną znaczna część handlu Erytrei odbywała się z Etiopią, a znaczna część handlu zagranicznego Etiopii opierała się na erytrejskich drogach i portach.

Zaprzestanie działań wojennych

18 czerwca 2000Strony zawierają pierwsze kompleksowe porozumienie pokojowe, przewidujące również przymusowe rozstrzyganie ich sporów w ramach porozumień algierskich . Wewnątrz Erytrei powstaje 25-kilometrowa „tymczasowa strefa bezpieczeństwa” , kontrolowana przez patrole sił pokojowych ONZ skupiające żołnierzy z 60 krajów ( Misja ONZ w Etiopii i Etiopii). Erytrea (UNMEE)). 12 grudnia 2000, porozumienia z Algierem zostają podpisane między tymi dwoma krajami.

13 kwietnia 2002 r., utworzona zostaje Komisja Graniczna Erytrei i Etiopii zgodnie z porozumieniami algierskimi we współpracy ze Stałym Trybunałem Arbitrażu Międzynarodowego w Hadze . Orzeczenie sądu przyznaje terytoria każdej ze stron, a Badme (gdzie wybuchł konflikt) przypisuje się Erytrei. Oba kraje obiecały, że zaakceptują orzeczenie, gdy tylko orzeczenie zostanie oficjalnie ogłoszone, ale kilka miesięcy później Etiopia poprosiła o wyjaśnienia, a następnie stwierdziła, że ​​jest z niego bardzo niezadowolona. Wwrzesień 2003, Erytrea odmawia powołania nowej komisji i wzywa społeczność międzynarodową do wywarcia presji na Etiopię, aby zaakceptowała arbitraż Trybunału. W listopadzie 2004 r. Etiopia zaakceptowała decyzję „w zasadzie” .

10 grudnia 2005 r.Etiopia ogłasza, że ​​wycofuje część swoich sił z granicy erytrejskiej „w interesie pokoju” . 15 grudnia Organizacja Narodów Zjednoczonych rozpoczęła wycofywanie sił pokojowych z Erytrei w następstwie rezolucji ONZ przyjętej dzień wcześniej.

21 grudnia 2005 r., komisja Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego w Hadze stwierdza, że ​​Erytrea naruszyła prawo międzynarodowe, gdy zaatakowała Etiopię w 1998 r., wywołując w ten sposób szerszy konflikt.

Etiopia i Erytrea następnie ponownie zmobilizowały wojska wzdłuż granicy, a od 2006 r. pojawiły się obawy, że oba kraje powrócą do wojny. 7 grudnia 2005 r.Erytrea zakazuje lotów helikopterem ONZ i nakazuje oddziałom UNMEE ( amerykańskim , kanadyjskim , europejskim i rosyjskim ) opuszczenie granicy w ciągu 10 dni, co potęguje obawy o wznowienie konfliktu granicznego z sąsiadem z Etiopii. WListopad 2006, Etiopia i Erytrea bojkotują posiedzenie Komisji Granicznej Erytrei i Etiopii w Hadze . Etiopii tam nie było, ponieważ uważała, że ​​wniosek Komisji nie pozwoli na fizyczne rozgraniczenie, a Erytrea ze swojej strony uzasadnia swoją nieobecność tym, że nawet jeśli poparła propozycje Komisji, bezwzględnie chciała, aby granica być fizycznie oznaczonym.

Mimo utrzymujących się napięć wojna nie została wznowiona. 20 czerwca 2018 r., Erytrea wysyła delegację do Etiopii. 9 lipcaPrezydent Erytrei Isaias Afwerki i premier Etiopii Abiy Ahmed spotkali się w Asmarze i zawarli porozumienie pokojowe między dwoma krajami, które jest częścią wspólnego pragnienia rozwoju ich gospodarki. 16 września 2018 r., Issaias Afeworki i Abiy Ahmed podpisali porozumienie umacniające ich pojednanie i wzmacniające „bezpieczeństwo i stabilność w regionie Rogu Afryki”. Podpisanie umowy odbyło się w Arabii Saudyjskiej , w obecności ONZ Sekretarz Generalny , António Guterres , King Salmana ben Abdelaziz Al Saoud i księcia Mohamed ben Salman .

Uwagi i referencje

  1. (FR) „Czy pistolety cisza wojna?” ” , BBC, 18 maja 2000 r.
  2. „Erytrea: Umowa końcowa z Etiopii” , BBC, 4 grudnia 2000 roku.
  3. (w) „Międzynarodowy Komitet: Erytrea wywołała wojnę graniczną z Etiopią” , BBC, 21 grudnia 2005 r.
  4. Richard Dowden, „Nie ma zwycięzcy w tej szalonej wojnie i zniszczeniu” , The Independent , 2 czerwca 2000.
  5. T. Negash, K. Tronvoll, Brothers at War: Zrozumienie wojny Erytrea-Etiopia , Ohio University Press ( ISBN  0-8214-1372-4 ) .
  6. (w) Jus Ad Bellum Roszczenia Etiopii 1-8 [PDF] Erytrea Etiopia Komisja Roszczeń , strona 5. ( Komentarze na temat wyników Komisji Granicznej Erytrei i Etiopii) .
  7. (w) „Erytrea: Etiopia popełniła wojnę totalną” , BBC, 6 czerwca 1998 r.
  8. (w) „Etiopia popycha na północ” , BBC, 20 maja 2000 r.
  9. (w) „Etiopia-Erytrea: Nowe wysiłki pokojowe, skarga na nadużycie praw” , IRIN.
  10. (w) „Przywódca etiopski przyznał, że zarzut, jakoby Erytrea prowadziła ataki z powietrza, opierał się” na błędnych informacjach ” .
  11. "Etiopia ogłasza swoje zwycięstwo" , BBC, 1 st marca 1999 r.
  12. „Afryka: Setki zabitych w Rogu Afryki” , BBC, 16 marca 1999 r.
  13. „Etiopia mówi wojna dobiega końca” , BBC 23 maja 2000.
  14. Fiona Lortan, „Etiopia-Erytrea Conflict: Kruche Peace , ” Bezpieczeństwo Afryki Przegląd Cz. 9 N O  4, 2000].
  15. Lucy Hannan, [url = http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4158/is_2000526/ai_n14316145 „Erytrea zaprzecza porażce, ale szuka pokoju”], The Independent , 26 maja 2000.
  16. „Etiopia mówi, że wojna się skończyła”, BBC, 31 maja 2000 r.
  17. Raport światowy 2001 , Human Rights Watch , 2001.
  18. (w) „  Połączenie z Somalią  ” , BBC News ,23 lipca 1999( przeczytaj online ).
  19. „Erytrea ujawnia koszty wojny” , BBC, 20 czerwca 2001 r.
  20. Times , agencja Reuters , The Guardian .
  21. Developments Praw Człowieka , raport Światowej 1999, Human Rights Watch , 1999.
  22. (w) „Układ pokojowy z rogami: pełny tekst” , BBC, 11 grudnia 2000 r.
  23. Komisja Graniczna Erytrei i Etiopii , strona ONZ .
  24. (w) „Etiopski urzędnik graniczny chce wyjaśnień” , BBC, 23 kwietnia 2002 r. – „Rozmowy graniczne na kluczowym rogu” , BBC, 17 września 2003 r.
  25. (w) „Etiopia wycofuje się za granicę” , BBC, 25 listopada 2004 r.
  26. „Etiopia zmniejsza siły graniczne”, BBC, 10 grudnia 2005 r.
  27. „Niektórzy pracownicy ONZ mają przenieść się z Erytrei do Etiopii” , Voice of America , 15 grudnia 2005.
  28. „Erytrea naruszyła międzynarodowe prawo, atakując Etiopię”, CNN, 21 grudnia 2005 r.
  29. (w) „Ludzie z Zachodu w Erytrei rozkazują misję ONZ za 10 dni” , International Herald Tribune , 7 grudnia 2005 r.
  30. „Rywale Rogu Afryki odrzucają plany dotyczące granic”, BBC, 21 listopada 2006 r.
  31. „Etiopia-Erytrea: pokój po dziesięcioleciach wojny” , Francja24, 9 lipca 2018
  32. „Zbliżenie Etiopia-Erytrea: 'to zwrot o 180 stopni, ale przed nami jeszcze długa droga'” , „młoda Afryka”, 10 lipca 2018 r.
  33. „Etiopia: bitwa o rozwój” , „Le Point”, 9 lipca 2018
  34. Etiopia i Erytrea podpisują w Arabii Saudyjskiej porozumienie umacniające ich pojednanie , Romandie.com, 16 września 2018

Bibliografia

Linki zewnętrzne