Gnu

Connochaetes

Connochaetes Gnu niebieskiego ( Connochaetes taurinus ) Klasyfikacja

Królować	Animalia
Gałąź	Chordata
Sub-embr.	Kręgowce
Klasa	Mammalia
Podklasa	Theria
Infra-class	Eutheria
Zamówienie	Artiodactyla
Rodzina	Bovidae
Podrodzina	Alcelaphinae

Uprzejmy

Connochaetes
Lichtenstein , 1812

Rozkład geograficzny

Gnu są dwa gatunki bydła , że rodzaj connochaetes .

Są roślinożercami i żyją w stadach w Afryce . To ssaki kopytne . Wildebeest występują w południowej Afryce . Czasami uważa się je za antylopy .

Taksonomia

• niebieski gnu ( Connochaetes taurinus , Burchell , 1823 ) lub czarno-tailed gnu , najbardziej rozpowszechniony w większości z Afryki, z wyjątkiem Przylądka;
• czarny gnu ( Connochaetes gnou , Zimmermann , 1780 ) lub bielika gnu (tylko w RPA).

• Gnu niebieskiego ( Connochaetes taurinus )

• GNU czarny ( Connochaetes gnou )

Opis

Podane poniżej rozmiary i wagi odpowiadają dwóm gatunkom gnu.

• Wysokość w kłębie: 100 do 150  cm
• Długość ciała: od 150 do 240  cm
• Długość ogona: 70 do 100  cm
• Waga samca: od 150 do 290  kg
• Waga samic: od 110 do 220  kg
• Ciąża: 8 miesięcy
• Liczba młodych w miocie: 1
• Długowieczność: około 15-20 lat na wolności i do 40 lat w niewoli.
• Prędkość jazdy: 40  km / h na długich dystansach, gnu niebieskie mogą osiągnąć średnio 65  km / h i 80  km / h w maksymalnych skokach na krótkich dystansach.

Nawyki życiowe

Gnu są raczej siedzące, chyba że pożywienie jest niewystarczające. Następnie przeprowadzają znaczące migracje sezonowe. Podczas tej podróży towarzyszą im zebry , gazele i elandy , tworząc zgromadzenia ponad dwóch milionów głów.

Samica antylopa jest nadal nazywana maroufle, a młode są wesołe. Gaous rodzi się na ogół w lutym. Następnie stają się łatwym łupem dla drapieżników , chociaż są w stanie biegać zaledwie trzy minuty po urodzeniu, po usunięciu łożyska.

Aby uwieść samice, antylopa gnu wydaje rodzaj rechotu i walczy ze sobą. Kiedy samiec jest bardzo dominujący, może kojarzyć się z około 150 samicami.

Mięso gnu jest popularny wśród ludów tubylczych . Jest delikatna i lekka. Rogi są czasami używane do rzeźbienia lub ze względu na ich (uznaną) jakość afrodyzjaku .

Gnu są żerował na przez lwy , hieny , dzikie psy i lampartów . W gepardy noworodki polować i młodzież 6 miesięcy. Wędrowne antylopy gnu gromadzą się, by przekroczyć cieki wodne, stanowiąc tym samym wyjątkowe tereny łowieckie dla konkurujących ze sobą gatunków. Podczas przekraczania strumieni ginie wiele antylop gnu, w szczególności ofiar krokodyli .

Najbardziej narażone na drapieżniki są zwierzęta dotknięte chorobami, młode, ranne, starsze lub samice pod koniec ciąży (wolniej). Gnu w dobrej kondycji fizycznej, najbardziej energiczne są bardzo szybkie w biegu, zwinne i bardzo dobrze wiedzą, jak bronić lub atakować, potrafią być groźne podczas szarży w grupach. Gnu jest z natury dość poirytowany i opiekuńczy.

Gnu przypomina zarówno antylopę z dużymi, smukłymi nogami, które pozwalają mu biegać bardzo szybko, konia z jego budową, grzywą i ogonem oraz byka z głową, rogami i nieprzewidywalną i brutalną szarżą, gdy tylko jest zagrożony .

Galeria

• Gnu białobrodego w zoo w Lipsku

• Gnu białobrodego, Afryka Wschodnia.

• Gnu błękitnego występuje w Afryce Wschodniej, ale także w Afryce Południowej.

• Gnu białobrodego w Tanzanii

• Gnu to roślinożerny przeżuwacz, żywi się różnymi roślinami zielnymi.

• Wildebeest w Parku Narodowym Krugera w RPA

• Samiec antylopa podczas ataku

• Wielka migracja antylop gnu i innych roślinożerców odbywa się dwa razy w roku między Kenią a Tanzanią w Afryce Wschodniej. Podczas tej wyprawy muszą stawić czoła wielu niebezpieczeństwom (rzeki, krokodyle, lwy ...)

• Gnu niebieskiego w Parku Etosha w Namibii

• Gnu błękitnego na afrykańskiej równinie ZooParc de Beauval

• GNU i zebry

• Małe antylopa ma bladą płową sierść, a jej pysk i uszy są czarne.

• GNU w kraterze Ngorongoro ( Tanzania )

Załączniki

Linki zewnętrzne

• (w) Reference Mammal Species of the World ( 3 th ed., 2005)  : Connochaetes Lichtenstein, 1812
• (en) Reference Catalog of Life  : Connochaetes Lichtenstein, 1812
• (en) Referencyjna baza danych paleobiologii  : Connochaetes (Lichtenstein 1812)
• (fr + en) Odniesienie ITIS  : Connochaetes Lichtenstein, 1812 (+ wersja angielska )
• (en) Animal Diversity Web Reference  : Connochaetes
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Connochaetes (w tym taksony )
• (en) Odniesienie IUCN  : takson z Connochaetes
• (pl) Zdjęcia gnu
• (pl) Migracja gnu, zdjęcia i teksty
• (en) Gnu's World: Serengeti Wildebeest Ecology and Life History, Richard D. Estes, University of California Press, Berkeley, 2014, 368 stron

Uwagi i odniesienia

1. http://zoolabarben.com/animal/gnou-bleu Gnou Bleu
2. Zdjęcia gnu, ofiary krokodyli , Kenia, lipiec 2010