Narodziny |
2 marca 1954 Putian , Fujian , Chiny |
---|---|
Narodowość | chiński |
Zajęcia | Reżyser , scenarzysta , scenarzysta |
Trening |
Instytut Zaawansowanych Studiów Filmowych Uniwersytet w Pekinie |
Nagrody |
Nagroda Rolanda-de-Jouvenela (2000) Cena Femina (2003) Nagroda Hervé-Deluena (2019) |
Chiny, mój ból , Balzac i mały chiński krawiec |
Dai Sijie ( chiński uproszczony :戴思杰, chiński tradycyjny :戴思傑, Pinyin : Dài Sījié) to chiński filmowiec i pisarz urodzony2 marca 1954w Putian w prowincji Fujian . Dai Sijie mieszka we Francji od 1984 roku.
Urodził się Dai Sijie 2 marca 1954w Putian w nadmorskiej prowincji Fujian , położonej w południowo - wschodnich Chinach . Do dwunastego roku życia pobierał naukę w szkole podstawowej, następnie w 1969 r. Rozpoczął naukę w college'u. W czasie rewolucji kulturalnej (1966–1976) jego rodzice, tzw. Lekarze „burżuazyjni”, trafili do więzienia. W ramach ruchu mającego na celu wysłanie zhiqing na wieś , został wysłany w 1971 roku do obozu reedukacyjnego w bardzo trudno dostępnej wiosce w górach prowincji Syczuan . W 1974 roku pozwolono Dai wrócić do domu. To doświadczenie posłuży później jako inspiracja dla Balzaca i małego chińskiego krawca (2000).
Dai jest zatrudniony w prowincjonalnym liceum. Kiedy Mao Zedong zmarł w 1976 roku, wstąpił na Uniwersytet w Pekinie, aby wziąć udział w kursach z historii sztuki chińskiej . Otrzymał grant konkursowy na wyjazd za granicę i chciał pojechać do Japonii, aby studiować historię malarstwa. Zamiast tego władze zaproponowały mu Francję , którą zaakceptował. Następnie w 1984 roku przeniósł się do Francji i tam studiował kino w Institut des Hautes Etudes Cinematographies .
Jego pierwszy film fabularny Chine ma pain (1989) zdobył nagrodę Jean-Vigo . Został nakręcony we Francji (zwłaszcza w Ermitage Saint-Antoine de Galamus ) z powodu zakazu kręcenia w Chinach (według chińskich władz film miał charakter wywrotowy). Najbardziej znany jest z powieści Balzac et la Petite Tailleuse chinois i Le Complexe de Di, które otrzymały nagrodę Femina w 2003 roku . Pierwsza zostanie ostatecznie autoryzowana w Chinach, pomimo posłowia ostrzegającego czytelnika o jej „politycznie złym” charakterze.
W 2019 roku otrzymał Grand Prix Hervé-Deluen przyznane przez Akademię Francuską .