Tytuł oryginalny | Buffy pogromczyni wampirów |
---|---|
Uprzejmy |
Urban Fantasy Horror Akcja Dramat Komedia |
kreacja | Joss whedon |
Produkcja |
Producenci wykonawczy: Joss Whedon David Greenwalt Marti Noxon Fran Rubel Kuzui Kaz Kuzui Producenci: Mutant Enemy Sandollar Television Kuzui Entertainment 20th Century Fox Television |
Główni aktorzy |
Sarah Michelle Gellar Alyson Hannigan Nicholas Brendon Charyzma Carpenter Anthony Stewart Head David Boreanaz ( pełna lista ) |
Muzyka |
Nerf Herder (ogólny) Christophe Beck |
Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
Oryginalny łańcuch |
WB ( 1997 - 2001 ) UPN ( 2001 - 2003 ) |
Uwaga. sezonów | 7 |
Uwaga. odcinki | 144 |
Format | |
Trwanie | 43 minuty |
Różn. oryginał | 10 marca 1997 r. - 20 maja 2003 r. |
Buffy Against Vampires ( Buffy the Vampire Slayer ) to amerykański serial telewizyjny 144 odcinki około 43 minut z gatunku fantasy urban stworzony przez Jossa Whedona i wyemitowany10 marca 1997 r. w 22 maja 2001w sieci WB , a następnie od2 października 2001 w 20 maja 2003 r.w sieci UPN .
Opowiada historię Buffy Summers (w tej roli Sarah Michelle Gellar ), pogromczyni wampirów z długiej linii Wybrańców walczących przeciwko siłom zła, w tym wampirom i demonom . Podobnie jak poprzednicy Zabójcy, korzysta z nauk swojego Obserwatora, odpowiedzialnego za prowadzenie i szkolenie jej, ale w przeciwieństwie do innych jest otoczona kręgiem przyjaciół i siostrą, która walczy u jej boku.
Odcinki serialu po raz pierwszy wyemitowano średnio od 4 do 6 milionów widzów w Stanach Zjednoczonych, co było sukcesem stosunkowo młodej i skromnej sieci telewizyjnej The WB . Otrzymując ogólnie pozytywne recenzje, seria została w szczególności sklasyfikowana w kilku listach opracowanych przez specjalistyczne czasopisma. Była nominowana do kilku nagród Emmy i Złotych Globów , zdobywając w sumie trzy nagrody Emmy, a jej sukces zaowocował stworzeniem wielu spin-offów, w tym komiksów , powieści i gier wideo . Wokół serialu wyrosła duża rzesza fanów , co przyciągnęło uwagę środowiska akademickiego i wpłynęło na inne seriale telewizyjne.
Buffy Summers , aktywna pogromczyni wampirów , właśnie przeprowadziła się z matką do Sunnydale i poznaje swojego nowego Obserwatora, Ruperta Gilesa , bibliotekarza z liceum. Ta placówka znajduje się w Paszczy Piekieł , która przyciąga do miasta wszelkiego rodzaju demoniczne stworzenia (wampiry, hieny, Moloch (demon), psychopatyczna marionetka, potworny ogr, niewidzialny socjopata, mumia Inków, gady demony, croquemitaine-zabójca dzieci, ryboludzie, licealne duchy, Hellhounds itp.) oraz różne zjawiska paranormalne. Buffy zaprzyjaźnia się z dwoma innymi uczniami liceum, Willow Rosenberg i Alexandrem Harrisem , i razem angażują się w walkę z Mistrzem , bardzo starym i potężnym wampirem, który próbuje otworzyć Piekielne Usta. Pomaga im tajemniczy Anioł , który później okazuje się być wampirem z duszą, a Buffy ostatecznie eliminuje Mistrza, nie bez tego, że sama jest klinicznie martwa przez kilka sekund.
Kolejne sezony pokazują zmagania Buffy i Scooby-Gang ze złym Angelusem (w odcinku 13 sezonu 2, Angel traci duszę), demonem o imieniu Sędzia, wampirami Spike i Drusilla, burmistrzem, Faith (buntowniczką) Zabójca, który był sojusznikiem Scooby-Gang, a następnie zbiera się do burmistrza pod koniec trzeciego sezonu, Adama (pół-człowiek, pół-demoniczny cyborg), Gloria (Bogini) i jej sługusy, Trio (Jonathan , Andrew i Warren), Dark Willow (Willow absorbuje wszystkie kolekcje Mrocznej Magii pod koniec sezonu 6, kiedy jego dziewczyna Tara zostaje śmiertelnie trafiona przez zabłąkaną kulę wystrzeloną przez Warrena), i wreszcie Moc, Caleb (Kapłan, który okazuje się być prawą ręką Mocy) i Bringers, w siódmym i ostatnim sezonie serialu. Koniec sezonu 3 oznacza odejście Cordelii do Los Angeles (znajdziemy ją w serialu Anioł ). Kolejne sezony oznaczają pojawienie się Anyi, Tary i Dawn Summers w Scooby-Gang. Chociaż Riley Finn jest obecny przez cały sezon 4, opuszcza Sunnydale w środku sezonu 5, wezwany przez wojsko na misję w dżungli, ale powraca czas odcinka sezonu 6, w którym jego żona i ścigają go Demon. Koniec sezonu 5 oznacza również zniknięcie Joyce Summers, która zmarła z powodu pękniętego tętniaka po operacji guza mózgu.
Sunnydale zostaje ostatecznie zniszczony pod koniec ostatniego odcinka serii, Spike poświęcił się, by uratować świat i jednocześnie na stałe zamknął Piekielne Usta.
Buffy Summers , grana przez Sarah Michelle Gellar , to pogromczyni wampirów , członkini długiej linii młodych kobiet wybranych przez los do walki z siłami zła. Zabójca obdarzony jest nadludzką siłą, a także wielką zwinnością, przyspieszonym leczeniem, bardzo silną intuicją i jasnowidzeniem (w postaci proroczych snów ).
Buffy jest prowadzona, szkolona i wspomagana przez swojego Obserwatora, Ruperta Gilesa ( Anthony Stewart Head ). Jej rolą jest również badanie natury nadprzyrodzonych stworzeń, z którymi mierzy się Buffy, a tym samym zapewnienie jej środków do ich pokonania.
Buffy jest dodatkowo wspomagana przez przyjaciół, których poznała w Sunnydale High School : Willow Rosenberg ( Alyson Hannigan ) i Alexander Harris ( Nicholas Brendon ). Willow jest z początku powściągliwą intelektualistką; kontrastuje z uroczą osobowością Buffy. W miarę rozwoju serii Willow zyskuje pewność siebie, stając się potężną wiedźmą i podkreślając swój lesbijski charakter , który odkryła podczas serii. Tymczasem Alex nie ma nadprzyrodzonej mocy (z wyjątkiem rozważenia jego szkolenia wojskowego jako amerykańskiego żołnierza za pomocą magii podczas odcinka Halloween , który trzyma: wie, jak obsługiwać wyrzutnię rakiet, broń, kierować uczniami liceum w Sunnydale podczas burmistrza " s Rise (chociaż nigdy nie uczęszczał na kurs wojskowy) służy jako folia, a tym samym wprowadza element komiczny i przyziemny punkt widzenia.
Inne postacie, które pojawiły się w napisach końcowych serialu to Cordelia Chase ( Charisma Carpenter ), stereotypowa cheerleaderka ze szkoły średniej, Angel ( David Boreanaz ), wampir z duszą i pierwsza wielka miłość Buffy, Oz ( Seth Green ), gitarzysta wilkołak i chłopak Willow przez pewien czas, Spike ( James Marsters ), buntowniczy wampir od dawna śmiertelny wróg Buffy, zanim się w niej zakochał, Riley Finn ( Marc Blucas ), żołnierz organizacji wojskowej Inicjatywa, która ma romantyczny związek z Buffy, Anya Jenkins ( Emma Caulfield ), mściwa była demonka, która doświadcza burzliwych relacji z Alexem, Dawn Summers ( Michelle Trachtenberg ), młodsza siostra Buffy, która w tajemniczy sposób pojawia się na początku piątego sezonu , oraz Tara Maclay ( Amber Benson ) wiedźma, w której Willow stopniowo się zakochuje.
Kilkakrotnie Whedon bawi się statusem głównego bohatera. Na przykład chciałby umieścić aktora Erica Balfoura w napisach końcowych, aby zaszokować widzów, gdy jego postać zmarła, ale serial nie miał na to wystarczająco dużego budżetu. Życzenie Whedona zostało ostatecznie spełnione podczas odcinka Czerwona pasja z postacią Amber Benson , Tarą Maclay , po raz pierwszy wymienioną w napisach przez trzy sezony i której postać umiera w ostatnich minutach. Wreszcie napisy Superstar , jeśli nie przypisują postaci Jonathana Levinsona , są pełne jego obrazów. Możemy więc myśleć, że to on jest prawdziwym bohaterem, co jest zasadą odcinka.
David Boreanaz jako Anioł
James Marsters jako Spike
Amber Benson jako Tara Maclay
Wiele postaci ma powracające role w całej serii, zarówno jako sojusznicy, jak i antagoniści Buffy. Tak więc Joyce Summers ( Kristine Sutherland ) jest matką Buffy, która zakotwicza życie bohaterów w normalności. Jest postacią, która pojawia się w największej liczbie odcinków, ale nigdy nie była obecna w napisach końcowych. Jenny Calendar ( Robia LaMorte ), nauczycielka komputera w Sunnydale High School , Faith Lehane ( Eliza Dushku ), kolejna pogromczyni wampirów, Wesley Wyndam-Pryce ( Alexis Denisof ), zmanierowana i nieśmiała obserwatorka, dyrektorka liceum Robin Wood ( DB Woodside ) i potencjalny zabójca Kennedy ( Iyari Limon ) jest również częścią świty Buffy w różnych okresach.
Aktorzy | Postacie | pory roku | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | ||
Sarah Michelle Gellar | Buffy Summers | Główny | ||||||
Mikołaja Brandona | Alexander „Alex” Harris | Główny | ||||||
Alyson hannigan | Wierzba Rosenberg | Główny | ||||||
Stolarz charyzmy | Cordelia Chase | Główny | ||||||
Szef Anthony Stewart | Rupert Giles | Główny | Nawracający | |||||
David Boreanaz | Anioł | Nawracający | Główny | Gość | Gość | |||
Seth zielony | Daniel „Oz” Osbourne | Nawracający | Główny | |||||
James marsters | Kolec | Nawracający | Gość | Główny | ||||
Marc Blucas | Riley Finn | Główny | Gość | |||||
Emma Caufield | Ania Jenkins | Nawracający | Główny | |||||
Michelle Trachtenberg | Świt latem | Główny | ||||||
Bursztyn benson | Tara Maclay | Nawracający | Główny | Gość |
Aktorzy | Postacie | pory roku | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | ||
Robia LaMorte | Kalendarz Jenny | Nawracający | Gość | |||||
Andrzej J. Ferchland | Collin / Sprawiedliwy ze sprawiedliwych | Nawracający | ||||||
Mark Metcalf | Mistrz | Nawracający | Gość | Gość | ||||
Julia benz | Darla | Nawracający | Gość | Gość | ||||
Armin Schimermann | Dyrektor R. Snyder | Gość | Nawracający | Gość | ||||
Mercedes McNab | Harmonia Kendall | Gość | Nawracający | |||||
Elżbieta Anna Allen | Amy madison | Gość | Gość | |||||
Danny silny | Jonathan Levinson | Nawracający | Gość | Nawracający | Gość | |||
Julia Landau | Drusilla | Nawracający | Gość | Gość | ||||
Larry Bagby | Larry Blaisdell | Gość | Nawracający | |||||
Bianca Lawson | Kendra młoda | Gość | ||||||
Eliza Duszku | Wiara Lehane | Nawracający | Gość | Nawracający | ||||
Harry Groener | Ryszard Wilkiń | Nawracający | Gość | Gość | ||||
Alexis Denisof | Wesley Wyndam-Pryce | Nawracający | ||||||
K. Todd Freeman | Pan Sztuczka | Nawracający | ||||||
Fab Filippo | Scott Hope | Gość | ||||||
Jerzy Hertzberg | Adam | Nawracający | Gość | |||||
Leonard Roberts | Bramy leśne | Nawracający | ||||||
Lindsay Crouse | Maggie Walsh | Nawracający | ||||||
Phina Orucze | Olivia | Nawracający | ||||||
Adam Kaufman | Parker Abrams | Nawracający | ||||||
Bailey pościg | Graham Miller | Nawracający | ||||||
Mech Paige | Veruca | Nawracający | ||||||
Clare Kramer | Gloria | Nawracający | Gość | |||||
Charliego webera | Ben | Nawracający | ||||||
Joel szary | Doc | Nawracający | ||||||
Adam Busch | Warren Mears | Gość | Nawracający | |||||
Kali rocha | Halfrek | Gość | Nawracający | Gość | ||||
Tomek Lenk | Andrzeja Wellsa | Nawracający | ||||||
James C. Leary | Clem | Nawracający | Gość | |||||
DB Woodside | Drewno rudzika | Nawracający | ||||||
Iyari Limon | Kennedy | Nawracający | ||||||
Nathan Fillion | Kaleb | Nawracający | ||||||
Sara Hagan | Amanda | Nawracający | ||||||
Klara Bryant | Pedał | Nawracający | ||||||
Indygo | Rona | Nawracający | ||||||
Dzień Felicji | Vi | Nawracający | ||||||
Dania Ramirez | Caridad | Nawracający | ||||||
Kristy wu | Chao-Ahn | Nawracający |
Twórca Joss Whedon powiedział, że „ Rhonda Nieśmiertelny Kelnerka była pierwszym wcieleniem idei Buffy : kobieta, która wydaje się być zupełnie nieistotne i który okazuje się być niezwykłe . ” Pomysł ten rozwinął się odwrócenia hollywoodzkiej formuły o „blondynka, która idzie w dół ciemnej uliczce i ginie w każdym horroru . ” Whedon chciał „obalić ten stereotyp i stworzyć kogoś, kto byłby bohaterem”. Wyjaśnia, że „pierwszą misją serialu była radość związana z kobiecą siłą: mieć moc, używać jej, dzielić się nią” .
Pomysł został po raz pierwszy wykorzystany w filmie napisanym przez Jossa Whedona i wydany dnia 31 lipca 1992 r., Buffy, pogromczyni wampirów , z Kristy Swanson w roli tytułowej. Dyrektor Fran Rubel Kuzui opisuje film jako „kultury popularnej komedii o tym, co ludzie myślą o wampirach . ” Whedon się z tym nie zgadza: „Napisałem przerażający film o kobiecie, która się wyemancypowała, i zrobili z tego lekką komedię. To było bolesne . Scenariusz otrzymał pochwały od przemysłu filmowego, w przeciwieństwie do filmu.
W 1996 roku Gail Berman , dyrektor Fox , skontaktowała się z Whedon, aby opracować koncepcję Buffy w serialu telewizyjnym. Whedon wyjaśnia, że myślał o „liceum jak o horrorze”. Tak więc metafora stała się centralną koncepcją Buffy i tak ją sprzedałem ” . Nadprzyrodzone elementy serialu służą zatem jako metafora lęków związanych z okresem dojrzewania i wczesną dorosłością. Następnie Whedon napisał niewydany 25-minutowy program pilotażowy, który jest pokazywany w stacjach telewizyjnych. NBC , nie wierząc w sukces serii, które byłyby zarazem komiczna, przerażająca i feministka i którego głównym bohaterem był nastolatka obdarzona supermocarstw, spada koncepcję, jak również Fox, który zgadza się towarami. serial, ale nie nadawać. To wreszcie The WB , niedawny kanał chcący przyciągnąć młodą publiczność, podpisuje umowę z Jossem Whedonem i zapewnia promocję serialu z klipami do Historii Slayera . W pierwszym odcinku odbędzie się10 marca 1997 r..
Rola tytułowa przypadła Sarah Michelle Gellar , która w 1995 roku , w wieku 18 lat, zdobyła nagrodę Emmy dla najlepszej młodej aktorki dramatycznej. Początkowo brała udział w przesłuchaniu do postaci Cordelii Chase, ale potem postanowiła spróbować szczęścia w roli Buffy i wylądowała po kilku przesłuchaniach. Julie Benz , Charisma Carpenter , Elizabeth Anne Allen , Julia Lee i Mercedes McNab również brały udział w przesłuchaniach do tej roli, ale w końcu dostały inne.
Anthony Stewart Head miał wcześniej bogatą karierę, zarówno jako aktor, jak i piosenkarz, ale był najbardziej znany w Stanach Zjednoczonych z serii reklamówek marki Nescafé, zanim przyjął rolę Ruperta Gilesa .
W przeciwieństwie do innych zwykłych aktorów Buffy , Nicholas Brendon nie był doświadczonym aktorem, kiedy zaczynał serial. Wykonywał prace dorywcze, takie jak asystent produkcji czy kelner. Po czterech dniach przesłuchań dostaje rolę Alexandra Harrisa .
W 1996 roku rola Willow Rosenberg została pierwotnie powierzona aktorce Riff Regan w nie emitowanym odcinku pilotażowym, ale Alyson Hannigan wzięła udział w przesłuchaniu do roli w ostatniej serii. Mówi, że musiała odegrać rozmowę, w której Willow mówi Buffy, że jej Barbie została skradziona, gdy była dzieckiem i że odzyskała „większość”. Alyson Hannigan postanowiła uczynić z tego szczęśliwe wydarzenie i pozwoliło mu to zdefiniować postać. To nieoczekiwane podejście pozwoliło mu wylądować w roli.
Duża część serialu została nakręcona w jednym z hangarów w mieście Santa Monica , niedaleko Los Angeles , ale sceny rozgrywające się w Sunnydale High School są kręcone w Torrance High School w mieście Torrance, gdzie również kręcono je na zewnątrz. domu Summersów. Sceny plenerowe na Sunnydale University zostały nakręcone na UCLA, podczas gdy wiele scen osadzonych na cmentarzu zostało nakręconych na wymyślonym cmentarzu na parkingu w Santa Monica Studios lub na cmentarzu Angelus-Rosedale, na południe od Los Angeles.
Joss Whedon był uznawany za producenta wykonawczego całej serii. Był także showrunnerem przez pierwsze pięć sezonów, czyli głównym scenarzystą i odpowiedzialnym za całą produkcję. Marti Noxon zastąpił go w sezonach 6 i 7, ponieważ Whedon, oprócz zaangażowania w pisanie i reżyserię Buffy , opiekował się także Angel , Fray i Firefly .
Fran Rubel Kuzui i jej mąż Kaz Kuzui zostali również uznani za producentów wykonawczych, ale nie pojawili się w serialu. Ich prawa i tantiemy, które otrzymują, wynikają z ich inwestycji, a także pracy nad produkcją i reżyserią filmu Buffy, pogromczyni wampirów .
Mutant Enemy , firma produkcyjna założona przez Whedona w 1997 roku, zajęła się pisaniem scenariuszy . Najbardziej uznani pisarze to Joss Whedon (26 odcinków), Marti Noxon (23 odcinki), Jane Espenson (23 odcinki), David Fury (17 odcinków), Doug Petrie (17 odcinków), David Greenwalt (8 odcinków), Rebecca Rand Kirshner ( 8 odcinków), Drew Z. Greenberg (6 odcinków), Rob Des Hotel i Dean Batali (5 odcinków we współpracy), Steven S. DeKnight (5 odcinków) i Drew Goddard (5 odcinków).
Jane Espenson wyjaśniła proces twórczy związany z pisaniem sezonu Buffy . Joss Whedon najpierw pisze wątek narracyjny, potem scenarzyści piszą poszczególne odcinki. Każdy skrypt jest opatrzony adnotacjami przez Whedona, a następnie poprawiany w celu ponownego opisania, aż produkt końcowy zostanie uznany za satysfakcjonujący. Aby napisać konkretny odcinek, scenarzyści zaczynają od emocjonalnych sytuacji, z którymi zmierzy się Buffy i jak to będzie oddziaływać na jej walkę z siłami nadprzyrodzonymi. Następnie odcinek dzieli się na akty i sceny. Z tego wycięcia scenarzysta, któremu przypisano ten odcinek, pisze pierwszy szkic scenariusza, który jest sprawdzany przez Whedona lub Noxona. Następnie powstaje druga wersja, a po krótkim przepisaniu przez showrunnera do sesji zostaje użyta wersja ostateczna.
W Stanach Zjednoczonych serial wyemitowany z10 marca 1997 r. w 20 maja 2003 r.w sieci WB, a następnie UPN . WB wyemitowało pierwsze pięć sezonów serialu, które przyniosły stacji spore przychody, w tym reklamowe, ale spór o negocjowanie wynagrodzeń obsady i ekipy doprowadził do nieprzedłużenia umowy telewizyjnej , i to wtedy kanał UPN złożył ofertę i podpisał dwuletni kontrakt z Jossem Whedonem. Ten nowy kanał pozwolił pisarzom pójść dalej i wprowadzić na ekran bardziej śmiałe pomysły bez obawy o cenzurę, ale w sezonie 7 Sarah Michelle Gellar ogłosiła, że nie przedłuży umowy, woląc urlop, gdy serial jest jeszcze na Top. Po krótkim rozważeniu zmiany głównej aktorki, Joss Whedon i UPN postanowili zatrzymać serial.
Muzyka do napisów końcowych została skomponowana i wykonana przez zespół Nerf Herder . Grupa została wybrana przez Whedona za sugestią Alyson Hannigan . Janet Halfyard, w swoim eseju Muzycznej, płci i tożsamości w Buffy the Vampire Slayer i Angel , „kredyty rozpocząć z dźwiękiem w narządzie towarzyszy wycie z wilkiem . Obraz jest błyszczącym nocnym niebem splecionym z niezrozumiałymi tekstami. Nie sposób nie kojarzyć tego z epoką kina niemego , wampirem Nosferatu i konwencjami horrorów w ogóle i Hammer Film Productions ” . Następnie motyw się zmienia:
"Organy zostają wyparte przez agresywne brzmienie gitary elektrycznej, co przywraca [serię] do kultury dzisiejszej młodzieży " . Napisy są więc postmodernistycznym odejściem od horroru.
Dwa odcinki miały specjalne napisy: Let the show begin , którego napisy respektują kody musicali , oraz Superstar, w którym wiele sekwencji z postacią Jonathana Levinsona jest zintegrowanych, jakby był głównym bohaterem serialu.
Ścieżka dźwiękowa do serialu to mieszanka muzyki niezależnej , rockowej i popowej . Kompozytorzy potrzebują około tygodnia, aby nagrać od 14 do 30 minut muzyki do każdego odcinka. Christophe Beck powiedział, że zespół używał komputerów i syntezatorów i mógł nagrać tylko jedną lub dwie „prawdziwe” piosenki. Mimo to ich celem było stworzenie dynamicznej orkiestracji, która spełniałaby standardy muzyki filmowej .
W miarę rozwoju serialu coraz więcej odcinków zawiera muzykę indie rock, zwykle odtwarzaną, gdy postacie docierają do Bronze . John King , szef działu muzycznego, wyjaśnia, że „lubili zapraszać mało znane zespoły, których przybycie w to miejsce jest wiarygodne” . Na przykład fikcyjna grupa Dingoes Ate My Baby została zagrana przez Four Star Marys . Chociaż rzadko pojawiały się w serialu, w serialu można było usłyszeć znanych artystów, takich jak Sarah McLachlan , Blink-182 , Third Eye Blind i The Dandy Warhols , a niektórzy, jak Aimee Mann , Angie Hart , Cibo Matto , Michelle Branch i K's Choice nawet się pojawili na ekranie grającym na scenie z brązu .
Popularność muzyki w serialu umożliwiła wydanie kilku albumów: Buffy The Vampire Slayer: The Album , Radio Sunnydale , soundtrack do Let the Show Begin , Buffy the Vampire Slayer: The Score , który zawiera wybór odcinków zestawu do muzyki Christophe'a Becka i Buffy the Vampire Slayer Collection , 4-płytowy box set wydany w 2018 roku, limitowany do 3000 kopii i zawierający duży wybór oryginalnej muzyki z sezonów 2 do 7.
Historia Buffy jest opowiedziana w formie telewizyjnej opery mydlanej ; Każdy odcinek opowiada oryginalną historię, jednocześnie przyczyniając się do postępu w większej story arc . Łuk dzieli się na pory roku, naznaczone wzrostem potęgi, a następnie pokonaniem potężnego antagonisty . Seria łączy kilka gatunków: horror , akcja , fantastyka miejska , dramat , komedia romantyczna , melodramat , farsa , głupkowata komedia, a nawet komedia muzyczna . Jeśli pierwsze dwa sezony wyznaczają rozłam między niezależnymi odcinkami a odcinkami powiązanymi z ogólną fabułą sezonu, od sezonu 3 serial staje się coraz bardziej feuilletante.
Narracja koncentruje się na Buffy i jej grupie przyjaciół, wspólnie nazwanych gangiem Scooby'ego , którzy próbują pogodzić walkę z czarną magią ze skomplikowanym życiem społecznym. Każdy sezon tworzy złożony wątek narracyjny, zdominowany przez zagrożenie, które stopniowo się rozwija. To urządzenie pozostawia również miejsce na typowe odcinki z pokonanym złoczyńcą na końcu odcinka.
Każdy sezon, z wyjątkiem czwartego, kończy się „odcinkiem apoteozy z ostateczną walką” z zagrożeniem, często bolesną walką. Czyni to Buffy epopeją, która jednak wyróżnia się na tle gatunku dużą dbałością o autentyczność i psychologiczny realizm.
Każdy sezon, z wyjątkiem szóstego, kończy się otwartym końcem, a nie cliffhangerem, by nie frustrować widzów w przypadku nieodnowienia serialu i zaproponować im zakończenie. Seria została w pewien sposób odnowiona pod koniec sezonu 6, jednak ekipa produkcyjna pozwoliła sobie tym razem na odejście od reguły.
W pierwszych sezonach głównymi przeciwnikami Buffy i jej przyjaciół są wampiry, ale wraz z rozwojem serialu antagoniści stają się coraz bardziej zróżnicowani . Detektywistyczne śledztwa, walka (gołymi rękami lub nożami) i posługiwanie się magią to powracające elementy odcinków serialu.
Podczas pierwszego sezonu serialu twórca Joss Whedon opisał to jako „spotkanie między 15-letnią Angelą i The X-Files ”, mieszanką młodzieńczego niepokoju i zjawisk nadprzyrodzonych. Przytoczył także film Night of the Comet jako główny wpływ i przyznał, że dwie postacie z uniwersum X-Men miały wpływ na Buffy Summers: Kitty Pryde i Cyclops , aka Scott Summers (co wyjaśnia jego nazwisko). W ogóle zawsze chciał wykorzystać kliszę horrorów, w których blondynka zostaje zamordowana przez stwora, aby to odwrócić, tak aby to młoda blondynka rozliczała się z potworem. Serial parodiuje wiele elementów wykorzystywanych w horrorach i powieściach, a nawiązania do folkloru i mitologii charakterystycznej dla tego kina i literatury są powszechne.
Pierwszy sezon ma dwanaście odcinków, podczas sezony od 2 do 7 mają każde dwadzieścia dwa. Serial składa się więc łącznie ze 144 odcinków trwających około 40 minut (z wyjątkiem odcinka Niech się rozpocznie, który trwa prawie 50 minut).
pory roku | Liczba odcinków |
Oryginalna transmisja | Oryginalny łańcuch | ||
---|---|---|---|---|---|
Początek sezonu | Koniec sezonu | ||||
1 | 12 | 10 marca 1997 r. | 2 czerwca 1997 r. | WB | |
2 | 22 | 15 września 1997 r. | 19 maja 1998 | ||
3 | 29 września 1998 | 21 września 1999 r. | |||
4 | 5 października 1999 r. | 23 maja 2000 | |||
5 | 26 września 2000 r. | 22 maja 2001 | |||
6 | 2 października 2001 | 21 maja 2002 r. | UPN | ||
7 | 24 września 2002 r. | 20 maja 2003 r. |
Buffy the Vampire Slayer może być odczytywana jako metafora przejścia z okresu dojrzewania do dorosłości i konfliktów, które ono wywołuje. Powieściopisarz i eseista Martin Winckler , autor licznych analiz seriali telewizyjnych, przedstawia Buffy jako „epopeję grupy nastolatków zmagających się z demonami życia” .
Joss Whedon wyjaśnił, że jednym z głównych tematów jego serii jest niezrozumienie dorosłych wobec nastolatków. Opiera się w szczególności na fragmencie z odcinka Welcome to Sunnydale 2/2 , w którym Joyce , matka Buffy zabrania córce wychodzenia w nocy, myśląc, że nastolatka chce się dobrze bawić. Dorosły, przekonał się ucieleśnieniem rozumu i odpowiedzialności, roszczenia wiedzieć, co Buffy jest myślenie: „Jeśli nie wyjdzie, nastąpi koniec świata . ” Według Whedona to zdanie jest wypowiadane przez Joyce z przymrużeniem oka, ale okazuje się, że tak naprawdę myślą nastolatki. Dla niego ten dialog „symbolizuje przesłanie serialu, a mianowicie, że trudno być nastolatkiem” niezrozumianym przez dorosłych. Jednak według Whedona, koniec sceny, w której Buffy szuka swojego materiału do Slayera, ukrytego w ukrytym zapleczu sejfu, pod jej dziecięcymi rzeczami i zabawkami, jest „wizualną metaforą” tego, jak to jest, gdy jesteśmy młodzi. .
Metafora jest sposobem często używanym w serialu, aby opowiedzieć o różnych problemach, z jakimi mogą się zmierzyć nastolatki lub młodzi dorośli. W serialu problemy te przybierają postać nadprzyrodzoności: nadmiernie zaborcza matka, która chce rządzić życiem swojej córki ( Sortilèges ), ojczym, którego wytworny wygląd faktycznie skrywa bezdusznego potwora ( Narzeczony ), młoda lesbijka bojąca się odrzucenia, ponieważ jej orientacji seksualnej ( Więzy krwi ), chłopaka, który po pierwszym spotkaniu seksualnym staje się zupełnie inną osobą ( Innocence ), narkotyków ( Uzależnienie ). Dla reportera USA Today Roberta Bianco potwory z serialu są metaforą problemów, z którymi boryka się każdy człowiek w życiu, problemy te przybierają dla nas potworny wygląd, a tych, którzy je powodują, postrzegamy jako potwory.
Obowiązki i zaangażowanieBuffy musi nieustannie walczyć między swoim obowiązkiem pogromcy wampirów a wszystkimi ograniczeniami i poświęceniami, które to pociąga za sobą, zwłaszcza w jej życiu towarzyskim. Dla profesor filozofii Sandry Laugier jego upór w stawianiu swojego obowiązku ponad wszystko w kantowskiej moralności . Dla Scotta Strouda Buffy jest nieustannie rozdarta między swoimi obowiązkami a pragnieniami. Szczyt tej łzy osiąga, gdy zgadza się poświęcić swoje życie zamiast siostry, aby uratować świat. Jednak dopiero w następnym sezonie w pełni zmierzyła się ze swoimi obowiązkami wobec bliskich i społeczności, kontynuując swoją działalność Slayera pomimo braku motywacji i jednocześnie wykonując niewdzięczną pracę, aby zaspokoić potrzeby jego gospodarstwo domowe.
Buffy spędza czas powtarzając, że chce normalnego życia i że ta zabójcza "praca" tylko wpędza ją w kłopoty. Przez bardzo długi czas Buffy postrzega swoją misję jako obowiązek, bez którego chętnie by się obejść, chociaż Kendra (zabójczyni aktywowana po krótkiej śmierci Buffy) próbuje jej wytłumaczyć, że bycie pogromczynią to coś więcej niż praca. ich tożsamości. Buffy z czasem odkryje również, że nawet jeśli będą jej pomagać i wspierać jej przyjaciele, ostateczne wybory zawsze należą do niej i że los świata jest w jej rękach. Odkrywa również, że są w niej dwa aspekty: zabójca i człowiek, i że czasami jest zmuszona odciąć się od „ludzkiej” części, aby dokonać właściwych wyborów (wyjaśnia to Alexowi i Willow, kiedy pojawia się pytanie o zabicie Anyi, po raz kolejny mściwego demona).
Kendra postrzega swoją misję jako zabójcę jako świętą misję, którą należy wypełnić dla dobra świata. Tłumi swoje emocje, myśląc, że mogą tylko przeszkodzić jej w wypełnieniu swojego przeznaczenia. Jest widząc Buffy walkę uratować tych, których kocha, który odkrywa, że bycie zabójcą jest więcej niż honor, świętej misji lub zadania, to jest część ich głębokiej tożsamości i stara się to zrobić. Dokonać Buffy zrozumieć ( Kendra , część 2 ).
Faith postrzega swoją misję jako grę, wielką przygodę, która daje jej wszelkie prawa. Ratuje świat, więc może sobie pozwolić na bycie ponad masami, ponad prawem. Jej życiowa filozofia ( „Widzisz, chcesz, bierzesz” ), którą stosuje zarówno w życiu codziennym, jak i w życiu mordercy, kusi Buffy, która kończy przed Faith uświadomienie sobie, kto ma być gwarantem pewnego porządku moralnego, nawet jeśli jej podstawową misją jest zabijanie.
HomoseksualizmScenarzyści i producenci serialu podjęli imprezę, z Tarą i Willow, a następnie Kennedym, aby wystawić parę homoseksualną, nie czyniąc z tego szczególnego tematu. Rzeczywiście było to pierwsze przyjęte w telewizji bez chęci stworzenia emulacji wśród widza. Podchodzi się do tematu w prosty sposób, nie czyniąc z niego łamanego tabu ani aktu marketingu.
Cykl umieszczany jest pod znakiem walki z tym, co powszechnie feministki i badaczki nauk humanistycznych nazywają systemem patriarchalnym; w ten sposób dzięki władzy udzielonej kobietom niektórzy mężczyźni widzieli w nim nawet mizandrę z powodu raczej niepochlebnego portretu, który jest dany mężczyznom w serialu. W serialu Buffy lub jej przyjaciele w pewnym momencie odrzucają otaczające ich autorytety, niezależnie od tego, czy są to dyrektorzy szkół średnich (dyrektor Flutie, dyrektor Snyder), Watchers (Rupert Giles, Wesley Wyndam-Pryce), burmistrz Richard Wilkins III, ojczym Ted, matka Buffy Joyce Summers lub ogólnie rodzice. Wszystkie te autorytety zostają odrzucone, stają się przedmiotem konfrontacji. Jeśli Buffy przedstawia również historię nastolatków przygotowujących się do dorosłości, ten etap obejmuje sprzeciw wobec postaci patriarchalnych, a tym samym emancypację, wolność od wszelkiej władzy.
Kobieca mocKobiecą moc wyraża się w tym, że zwykła blondynka jest tutaj bohaterką serialu, Buffy, o niezwykłej sile i bardzo silnym instynkcie. Ta siła fizyczna jest uzupełniona jego siłą moralną, która pozwala mu walczyć z antagonistami, którzy stają się coraz silniejsi w miarę upływu pór roku. Ważna w tej serii jest przede wszystkim ewolucja głównych bohaterów:
Wyrażona w serialu kobieca siła jest więc siłą ewolucji, walki ze stereotypami i odnajdywania własnej drogi. Nie różni się zbytnio od męskiej władzy, ale była to jedna z pierwszych serii wydanych na arenie międzynarodowej, która pokazała ten rozwój i całkowitą wolność kobiet.
Dla pisarza Tristan Garcia , „Buffy jest pojawienie się jednego z pierwszych niezależnych postaci kobiecych” , który przyjmuje w pełni swoją kobiecość. Dla Matta Roush z TV Guide cała seria jest alegorią feminizmu.
Kobiecość i męskośćTradycyjna rola mężczyzny jako wojownika i kobiety jako tej, która musi zadbać o swój tył, zostaje odwrócona w tej serii, w imię pewnej koncepcji równości płci, kobieta staje się silną płcią, a mężczyzna słabszą płcią. . To właśnie ta zamiana ról fascynuje nastolatków, co wyjaśnia sukces serialu z nimi; męskość jest tu kobieca, kobieta jest wszechmocna, zabija, knuje przebiegłe plany przejęcia władzy, podczas gdy niektórzy z męskich postaci są niezdarni, nieśmiały i emocjonalny, zafascynowani mocą tych kobiet i liczą na ich odwagę. wojownicy do pokonania.
Jednak Vivian Sobchak, dziekan Wyższej Szkoły Teatru, Filmu i Telewizji UCLA , nie zgadza się z tym stwierdzeniem, stwierdzając, że serial, choć dotyczy przede wszystkim aktualnej kondycji kobiet, niesie również pozytywne spojrzenie na mężczyzn, reprezentując je we wszystkich ich różnorodność, z ich mocnymi i słabymi stronami, co pozwala widzom się z nimi identyfikować.
Pierwsze minuty serialu pokazują, że ofiarą może być mężczyzna, podczas gdy pozornie krucha młoda blondynka, którą każdy widz uważa za bezbronną, jest drapieżnikiem. Ostatni odcinek serii jest odpowiedzią na tej pierwszej sceny. Rzeczywiście, tyrada Buffy do potencjalnych Zabójców wyjaśnia, że przyznana jej moc pochodzi z dobrej woli mężczyzn, co odnosi się do idei, że mężczyźni ukradli lub przywłaszczyli sobie moc, która tylko do nich należała. Buffy popycha potencjalnych Zabójców do buntu i odzyskania ich należnej im władzy.
Temat odkupienia jest tematem regularnie wykorzystywanym w serialu, do tego stopnia, że pierwszy odcinek ostatniego sezonu nosi ten tytuł w wersji francuskiej. W religiach odkupienie jest odkupieniem grzechów dla oczyszczenia duszy. Z drugiej strony, w Buffy motyw ten wykorzystuje raczej wyrzuty sumienia i poczucie winy bohaterów wobec złych uczynków, które popełnili w przeszłości i środków, które stosują, aby uzyskać wybaczenie. Trzy główne przykłady odkupienia w całej serii to odpowiednio Angel , Spike i Willow Rosenberg .
Angel jest rzeczywiście wampirem obdarzonym duszą podążającą za klątwą, aby odpokutować wyrzuty sumienia za zbrodnie, które popełnił jako „zły” wampir. W Buffy Angel pojawia się po raz pierwszy po dokonaniu odkupienia. Niestety, staje Angelus ponownie , po stronie zła anioł, po pierwszej nocy z miłości z Slayer ( sezon 2 ). Wampir odzyskuje duszę i postanawia opuścić Buffy ( sezon 3 ). Temat ten jest potem jeszcze bardziej wykorzystany w serii pochodnej Angel, której jest bohaterem.
Spike pojawia się w sezonie 2 jako wampir ze złymi pomysłami, dla których odkupienie nie ma znaczenia. Jednak w sezonie 4 chip wszczepiony w jego mózg przez Inicjatywę uniemożliwia mu krzywdzenie człowieka. Od tego momentu rozpoczyna się jego odkupienie, które ma miejsce w ciągu ostatnich trzech sezonów serii, a następnie również w Angel , serii pochodnej, w jej ostatnim sezonie. To jego miłość do Buffy pozwala mu po raz pierwszy pokutować. Ale dwoje kochanków rozpada się iw rozpaczy opuszcza Sunnydale, aby odzyskać swoją duszę ( sezon 6 ). Przez cały sezon 7 jego skrucha wydaje się być kompletna, po tym, jak przeszedł przez szaleństwo i konfrontacji z Robinem Woodem, synem jednego z dwóch zabójców, których zabił. W ostatnim odcinku Buffy Spike poświęca się, by uratować świat, kończąc w ten sposób swoją podróż odkupienia, zanim zostanie wskrzeszony w serialu Anioł .
Ewolucja Willow jest znacznie pełniejsza i kończy się mniej złożonym odkupieniem niż te dwóch wampirów. W sezonie 6 młoda kobieta rzeczywiście popada w piekło uzależnienia od magii w porównaniu z narkotykami w prawdziwym świecie. Jej uzdrowienie zaczyna się po tym, jak Tara z nią zerwała, a jej nieodpowiedzialna postawa prawie zabiła Dawn . Jest długi i delikatny, a Willow musi pożegnać się ze swoją przyjaciółką Amy . Wiedźmie w końcu udaje się znów stać się normalną młodą kobietą, która nie nadużywa magii. Niemniej jednak powraca podczas zabójstwa Tary i staje się przestrzenią kilku odcinków Dark Willow . W tym czasie zabija Warrena i próbuje doprowadzić do końca świata. Alex w samą porę przywraca jej zmysły, ale Willow stara się dojść do siebie po morderstwie, które popełniła. Jego odkupienie przychodzi przez poczucie winy, wygnanie w Anglii, w towarzystwie Gilesa , strach przed konfrontacją z przyjaciółmi, a potem powrót do normalnego życia . Podczas jej pierwszego pocałunku z Kennedym , poczucie winy za zdradę pamięci Tary przejmuje kontrolę. Tutaj znowu miłość pozwala na odkupienie tego udręczonego charakteru. Ale Willow pozostaje na zawsze krucha z powodu magii.
Podsumowując, odkupienie to temat poruszany w trzech różnych aspektach w całej serii. Skomplikowane dla bohaterów to odkupienie zawsze ułatwia obecność miłości w życiu różnych bohaterów poszukujących przebaczenia.
W amerykańskiej wyobraźni wampir jest często reprezentacją mniejszości etnicznych, Innego, ale dla Rhondy Wilcox, akademickiej specjalistki serialu, Buffy pokazuje nam, że Inny to my sami, bohaterka serialu też jest pierwszą, która utrzymuje romantyczne relacje z wampirami pomimo jej roli jako Slayer.
Cykl pokazuje również, jak obecność Innego może być niezbędna w życiu. Do tej pory Zabójcy zawsze byli samotni i mieli wyłącznie profesjonalne relacje ze swoimi Obserwatorami. To często prowadziło do przedwczesnej śmierci. Buffy ma przyjaciół, rodzinę, Obserwatora, z którym ma związek ojciec/córka, chłopaków. Ludzi, którzy często przynoszą mu pomoc fizyczną lub intelektualną, której może mu brakować, aby wygrać. Jej otoczenie jest również nieustannym powodem do walki bez poddawania się, walczy nie tylko o ratowanie obcych, ale także o to, by ludzie, których kocha, których zna, mogli dalej żyć w świecie, który wolałaby bardziej pokojowego. Jego przyjaciele są dla niego powodem do walki, do przetrwania.
Doskonałym kontrprzykładem tego są postacie Kendry i Faith, innych Zabójców, którzy pojawili się w serialu, którzy są swego rodzaju lustrami podkreślającymi, jak Buffy jest Zabójcą oddalającym się od tradycyjnej postaci tych postaci. Kendra i Faith podkreślają specyfikę, wyjątkową stronę Buffy, wymuszając tę cechę w dwóch różnych aspektach, poprzez dwie przeciwstawne postacie: jeśli Kendra reprezentuje Slayera podlegającego bardzo surowym władzom i regułom, nawet do tego stopnia, że może ją zdusić Osobowość, Wiara reprezentuje odrzucenie jakiejkolwiek formy autorytetu i jakiejkolwiek zasady, niekontrolowanego i niekontrolowanego Zabójcę, lekceważącego autorytet lub rozkazy Obserwatorów. Reprezentują to, czym mogłaby być Buffy bez jej świty. To dowodzi, że ostatecznie rytualna samotność, która charakteryzowała zabójców od zarania dziejów, może okazać się ich największą słabością.
Boy Tonkin w rozdziale „Entropia jako demon” w Reading the Vampire Slayer podkreśla paralelę między kalifornijskim podłożem, teatrem subdukcji płyty Pacyfiku pod płytę północnoamerykańską i płytą Juana de Fuca oraz Ustami Piekła znajduje się pod biblioteką liceum, portal między światem ludzkim i demonicznym. W podobny sposób zwraca uwagę na związek między Żniwami wspomnianymi w odcinku o tym samym tytule , które mają mieć miejsce „raz na sto lat”, a głównymi powodziami w Kalifornii, które również występują co sto lat. Wreszcie Tonkin zauważa związek między atakami niedźwiedzi , kuguarów i stad kojotów a atakami wilkołaków, a także stadem pożerającym główną Flutie w odcinku Hieny .
Buffy the Vampire Slayer została wydana na DVD i zrodziła szeroką gamę produktów, oficjalnych i nieoficjalnych, w tym serie spinoffów, powieści, komiksy i gry wideo. Sukces serii doprowadził do stworzenia terminu Buffyverse, który odnosi się do fikcyjnego uniwersum, w którym rozgrywają się historie związane z Buffy .
Pora roku | Data wydania | Zawartość | |
---|---|---|---|
Strefa 1 | Strefa 2 | ||
1 | 15 stycznia 2002 r. | 27 listopada 2000 r. | Oglądaj sezon 1 Buffy the Vampire Slayer |
2 | 11 czerwca 2002 r. | 21 maja 2001 | Oglądaj Buffy the Vampire Slayer sezon 2 |
3 | 7 stycznia 2003 r. | 29 października 2001 | Oglądaj sezon 3 Buffy the Vampire Slayer |
4 | 10 czerwca 2003 r. | 13 maja 2002 r. | Oglądaj sezon 4 Buffy the Vampire Slayer |
5 | 9 grudnia 2003 r. | 28 października 2002 r. | Oglądaj Buffy the Vampire Slayer sezon 5 |
6 | 25 maja 2004 r. | 12 maja 2003 r. | Oglądaj sezon 6 Buffy the Vampire Slayer |
7 | 16 listopada 2004 r. | 5 kwietnia 2004 r. | Oglądaj sezon 7 Buffy the Vampire Slayer |
Całka | 15 listopada 2005 r. | 30 października 2005 r. | Zawiera wszystkie siedem pór roku w pudełku |
Po sezonie 3 Buffy the Vampire Slayer , postacie Angel , Cordelii i Wesleya opuszczają Sunnydale do Los Angeles . Seria Angel , stworzona przez Jossa Whedona i Davida Greenwalta , opowiada ich historię. W piątym i ostatnim sezonie tej serii, postacie Spike'a i Harmony również dołączają do napisów końcowych, a kilku głównych bohaterów serii Buffy pojawia się na krótko w Angel , w tym sama Buffy , Willow , Faith , Oz i Andrew . Ze swojej strony postać Anioła nadal pojawia się od czasu do czasu w Buffy .
Aby zrekompensować zakończenie głównej serii, rozważano kilka produkcji kontynuujących eksploatację Buffyverse, uniwersum ustanowionego w serialu telewizyjnym. Na przykład przewidzieliśmy film telewizyjny o postaci Spike'a, jednej z najpopularniejszych postaci w serii. Pomyśleliśmy również o wypuszczeniu serialu lub filmu telewizyjnego skupiającego się na postaci Ruperta Gilesa, którego można by nazwać Rozpruwaczem (przydomek Gilesa używany w młodości, który odnosi się do ciemnej strony postaci). Na koniec planowaliśmy ewentualnie uruchomić spin-off wokół postaci Dawn, projekt odrzucony ze względu na postać mało docenianą przez fanów, lub spin-off wokół postaci Faith. Ale w tym konkretnym przypadku to sama aktorka Eliza Dushku odrzuciła ten pomysł, preferując inne seriale i inne role. Żaden z tych projektów, nieważne jak zaawansowany, nie doprowadził do niczego konkretnego i był porzucany jeden po drugim. Joss Whedon, zapytany o to podczas panelu na Comic-Con w San Diego w 2011 roku, powiedział, że nie chce się odnosić ani rozmawiać.
21 lipca 2018 r. Fox 21 Television Studios ogłosiło, że spin-off Buffy the Vampire Slayer jest w fazie rozwoju. W nową pogromczynię wampirów zagra afroamerykańska aktorka. Zostanie on napisany w części przez Monikę Owusu-Breen i będzie oparty na przygodach nowego pogromcy.
Wśród komiksów Buffy the Vampire Slayer niektóre z nich to przeróbki odcinków serii; inne pogłębiają historię postaci; Wreszcie, Buffy the Vampire Slayer, ósmy sezon i kolejne cztery sezony są kontynuacją serialu telewizyjnego, podobnie jak Angel: After the Fall to kontynuacja Angel . Również w tej samej ciągłości, Willow, Spike i Faith są również uhonorowane w Willow: Wonderland , Spike: A Dark Refuge oraz Angel & Faith .
Komiks Fray przedstawia przygody Slayera z przyszłości. Ten komiks wykorzystuje ten sam fikcyjny wszechświat w futurystycznym kontekście, a jedna z broni, które pojawiły się w tej serii, Scythe, pojawia się ponownie w sezonie 7 Buffy .
Z komiksów Dark HorseSerial zostaje transponowany w 2019 roku z tymi samymi postaciami. Najbardziej zauważalną różnicą jest to, że Anya prowadzi magiczny sklep w mieście; Jenny Calendar jest już w związku z Rupertem Gilesem i ma magiczne moce czarów; Willow jest już świadoma bycia lesbijką iw pełni to przyjmuje; a Joyce Summers dzieli swoje życie z pewnym "Ericem".
Amerykańskie wydanie: Buffy the Vampire Slayer i Angel
Wersja francuska: Buffy pogromczyni wampirów
Edycja Legacy
BUM! Studios ogłasza wydanie nowej kolekcji, która łączy i ponownie publikuje stare komiksy Buffy, które nie są już dostępne lub trudne do znalezienia. Kolekcja to Buffy The Vampire Slayer: Legacy Edition.
Wśród powieści i opowiadań o Buffy pogromczyni wampirów możemy odnotować epizody opowiadań, a także opowiadania napisane przez osoby nie będące członkami ekipy tworzącej serial. Historie te generalnie nie są uważane za kanoniczne i mają rozgrywać się w alternatywnym świecie, na zasadzie fanfiction .
Konkretny projektW październiku 2007 roku literacka Chloé Delaume opublikowała La nuit je suis Buffy Summers , eksperyment literacki i próbę stworzenia podręcznika stworzonego z uniwersum serii Buffy przeciwko wampirom .
Sześć gier wideo przenosi wszechświat Buffy, pogromczyni wampirów . Chociaż większość aktorów użyczała im swoich głosów, te gry nie są uważane za kanoniczne.
Gra fabularna oparta na serii została wydana w 2002 roku. To właśnie z tej okazji Joss Whedon ujawnił nazwisko Faith, Lehane.
Gra karciana Buffy the Vampire Slayer została wydana w 2001 roku. W styczniu 2004 roku firma Score Entertainment ogłosiła, że nie ma już praw do eksploatacji, a zatem żadne rozszerzenie nie ujrzy światła dziennego.
pory roku | Numer
odcinki |
Dzień i godzina
nadawanie |
Oryginalna transmisja w The WB i UPN | Rok | Odbiorcy (w milionach) | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Stany Zjednoczone | Francja (M6) | |||||||
Początek sezonu | Koniec sezonu | Średni
(w zestawie powtórki) |
Średni | |||||
1 | 12 | Poniedziałek o 9 P.M. (W sieci WB) |
10 marca 1997 r. | 02 czerwca 1997 | 1997 | 3,7 | ||
2 | 22 | Poniedziałek o 9 P.M. (do 19 stycznia 1998) Wtorek o 8 P.M. |
15 września 1997 r. | 19 maja 1998 | 1997-1998 | 5.2 | ||
3 | 22 | Wtorek o 8 P.M. | 29 września 1998 | 19 lipca 1999 r. | 1998-1999 | 5,3 | Najniższy: 2,7
Najwyższy: 3,6 (bez powtórek) |
|
4 | 22 | Wtorek o 8 P.M. | 05 października 1999 | 23 maja 2000 | 1999-2000 | 5.1 | ||
5 | 22 | Wtorek o 8 P.M. | 26 września 2000 | 22 maja 2001 | 2000-2001 | 4,6
(5.2 bez powtórek) |
||
6 | 22 | Wtorek o 8 P.M. (W sieci UPN) |
2 października 2001 | 21 maja 2002 r. | 2001-2002 | 4,3
(5.4 bez powtórek) |
||
7 | 22 | Wtorek o 8 P.M. | 24 września 2002 r. | 20 maja 2003 r. | 2002-2003 | 3,9
(4.4 bez powtórek) |
Serial zdobył liczne wyróżnienia , w tym nagrody Saturn dla najlepszego serialu telewizyjnego w latach 1998 , 2001 i 2002 oraz dla najlepszej aktorki telewizyjnej dla Sarah Michelle Gellar w 1999 , nagrodę Emmy za najlepszą oryginalną muzykę w 1998 za kompozycje Christophe'a Becka oraz nagrody SFX . dla najlepszego serialu telewizyjnego w 2004 roku oraz dla najlepszego aktora i aktorki telewizyjnej za interpretacje Jamesa Marstersa i Sarah Michelle Gellar w 2002 i 2004 roku.
Buffy przyciągnęła zainteresowanie akademickich badaczy kultury popularnej w ramach ich badań na ten temat, a seria została włączona jako przedmiot badań i analiz literackich. National Public Radio opisane Buffy jako „szczególnie następnie w kręgach akademickich, niektóre z nich twierdził fakt skupić się na tym, co nazywają Studies Buffy . „ Chociaż nie jest w pełni rozpoznawana jako odrębna dyscyplina, termin Buffy Studies jest powszechnie używany wśród specjalistów akademickich pracujących nad serią.
Jednak badania te mają również swoich przeciwników jak zauważył Jes Battis, autor pracy w serialu, zauważając, że Buffy badania spotkać się z „pewną pogardą w salach uniwersyteckich . ” Mimo to seria ta zaowocowała publikacją około 20 książek i setek artykułów analizujących jej tematy z różnych perspektyw, w tym z socjologii , języka, psychologii , filozofii i studiów feministycznych . W 2012 roku webzine Slate oceniło Buffy jako najbardziej akademicki serial telewizyjny o niej.
Popularność Buffy doprowadziła do powstania wielu stron internetowych dla fanów, forów dyskusyjnych, fan fiction, a nawet organizowanych przez fanów konwencji, na które zapraszani są członkowie obsady i ekipy. Przez cały czas trwania emisji serial był najpopularniejszym z kanałów The WB i UPN , a jego widownia składała się głównie z nastolatków i 20-29 lat, ale także z dużym odsetkiem widzów w wieku 30 lat i więcej.
Popularność serii zrodziła całą branżę towarową, tworzenie przedmiotów z nią związanych oraz magazyn branżowy. Aktywność na stronach internetowych poświęconych serialowi była intensywna przez cały okres jej emisji, na przykład seria, która wygenerowała najwięcej ruchu i szumu w Internecie w 1999 roku i trwa jeszcze kilka lat po jej zakończeniu.
Serial nawiązuje do wielu elementów charakterystycznych dla kina i literatury grozy, ale też mocno czerpie z baśni i science fiction . Dialogi między bohaterami często zawierają nawiązania do kultury popularnej , najczęściej w humorystyczny sposób. Kultura maniaków stanowi nawet serce dialogów Trio .
Seria jest również uznawany za które stworzył swój własny slang , Slayer Slang , składający się z portfeli , z których część czasami odnosi się do elementu kultury popularnej. Jednak przez większość czasu Slayer Slang jest prostą mieszanką lub skojarzeniem dwóch słów w celu stworzenia trzeciego lub nawet całkowicie stworzonego wyrażenia.
Po sukcesie serial stał się z kolei przedmiotem parodii i mrugnięcia okiem, zwłaszcza w programach telewizyjnych i innych serialach telewizyjnych, ale także w niektórych filmach, grach wideo czy komiksach. Jest na przykład sparodiowana w odcinku serialu Wielki Wilk na Kampusie o nazwie Muffy przeciwko wilkołakom ( Muffy the Werewolf Slayer ), a dyskretne skinienie głową w tej samej serii jest wykonane w odcinku The Evening by Sadie Hawkins (wieczór tego samego organizowana jest również w liceum bohaterki, której matka, Sally Dawkins, ma paronimiczne imię).
Buffy naznaczyła telewizję swoją złożoną mitologią i pracą pisemną zapewnioną przez zespół pisarzy na poziomie łuków narracyjnych . W ten sposób stała się kulturowym odniesieniem, a inne serie cytują imię pogromcy wampirów, zwłaszcza Farscape i True Blood . Twórcy serii Dead Like Me i Doctor Who dostrzegli m.in. wpływ Buffy na ich twórczość. Na przykład Bryan Fuller , twórca Dead Like Me , powiedział, że „ Buffy pokazała, że młode kobiety potrafią być zarówno w fantastycznych, jak i realistycznych sytuacjach i zamiast ograniczać kobiety do roli folii, serial stawia je w centrum akcja. „ Russell T Davies , producent Doctor Who , tymczasem powiedział, że ” Buffy udowodnił światu, a cały zawód, że pisanie o potwory, demony i koniec świata nie jest to zadanie pisania, które mogłyby pasować, co było zrobione najlepiej. Joss Whedon podniósł poprzeczkę każdemu pisarzowi, nie tylko pisarzom gatunkowym, ale nam wszystkim ” . Buffy ma również "znaczny wpływ" na serię Supernatural , jak również na serie Roswell , Smallville i Charmed .
Dla Matta Roush z magazynu TV Guide serial poszerzył zwykłe pole narracyjne dzięki bardzo gęstej mitologii, która zmusza widza do pełnego zanurzenia się w nim, aby móc uchwycić go jako całość, i to zainspirowało serie takie jak Alias i 24-godzinny stoper . I Stephanie Zacharek z Village Voice porównuje szeregowo Shakespeare „s sztuk dla jego «emocjonalną głębią» i mówi, że to «zwiastunem złotej ery telewizyjnej serii . »
Magazyn Imperium górę seria 2 e pozycję w rankingu z 50 najlepszych programów telewizyjnych wszech czasów, podczas gdy magazyn Entertainment Weekly miejsce w 8 th stanowisko w rankingu 100 najlepszych programów telewizyjnych wszech ustawionego czasu w 2013 roku serii znajduje się również na liście 50 najlepszych programów telewizyjnych wszech czasów magazynu TV Guide Magazine, a także na liście 100 najlepszych programów telewizyjnych wszech czasów magazynu Time Magazine .
Z drugiej strony, wielu scenarzystów Buffy pracowało później nad innymi serialami telewizyjnymi. David Fury brał udział w Lost et 24 heures chrono , Steven S. DeKnight uczestniczył w Smallville i Daredevil i stworzył Spartacus , Jane Espenson uczestniczyła w Battlestar Galactica i Once Upon a Time , Drew Goddard w Alias and Lost , Doug Petrie w CSI i Daredevil , i Marti Noxon do Grey's Anatomy i Mad Men .