Status | Emirat |
---|---|
Stolica | Cordoba |
Język | Arabski i mozarabski |
Religia | Islam sunnicki |
Populacja | około. 3 400 000 mieszkańców |
---|
Powierzchnia (w 756) | około. 500 000 km 2 |
---|
14 sierpnia 755 | Abd al-Rahman , ocalały z dynastii Umajjadów , przybywa do Al-Munakab |
---|---|
15 maja 756 | Po zwycięstwie w bitwie pod Al-Musara (es) , Abd al-Rahman został ogłoszony Emir z Al-Andalus . |
759 | Utrata Septymania po zwycięstwie Pepin le Bref przy oblężeniu z Narbonne . |
760 | Roussillon spada też na kolanach franka . |
798 | Alfonso II , król z Asturii , rozpoczyna najazd na Al-Andalus i osiąga lizboński, który he worków. |
801 | Integracja terenów północnych w marszu karolińskim Hiszpanii . |
806 | Dolna Nawarra został podbity przez księstwa Gaskonii , ograniczając obecność północ Saracenów z Pirenejów w epizodycznych nalotów. |
844 | Zwycięstwo przed Wikingami po ich nalotu (w) w Sewilli . |
902 - 903 | Issam al-Khawlani (es) podejmuje się podboju wschodnich wysp Al-Andalus : Majorki , Cabrery i Minorki . |
927 | Mlilya jest związana z emiratem, który w ten sposób osiadł w Afryce . |
16 stycznia 929 | Abd al-Rahman III ogłasza kalifat |
( 1 ul ), 756 - 788 | Abd al-Rahman I st |
---|---|
(D er ) 912 - 929 | Abd al-Rahman III |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Umajjadów Emirat Kordoby to pierwszy zunifikowany stan Al-Andalus . Założony w 756 roku przez jedynego ocalałego z dynastii Umajjadów , został przekształcony w kalifat Kordoby w 929 roku .
Po muzułmańskim podboju Hispanii (711–716) półwysepem zarządzał wali (gubernator), w zasadzie wyznaczony przez kalifa Umajjadów w Damaszku , ale gubernatorzy różnych miast byli mianowani przez wali, przez generalnego gubernatora Kairouan lub Arabowie z Al-Andalus . Szybko doszło do sporów o władzę, podtrzymywanych przez różne frakcje: Arabów (podzielonych między Qahtanides i Ma'addites ), Berberów i Syryjczyków .
W grudniu 747 lub styczniu 748 (130 AH ), na drugim końcu Imperium, Abu Muslim ostatecznie zajęło miasto Merv kosztem Nasr (en) , lokalnego gubernatora Khorassan . Dzięki tej nowej pozycji i wsparciu szyitów , nie mówiących po arabsku sunnitów , charydżitów , wschodnich chrześcijan , mizrahimskich Żydów , zaratusztrian i buddystów , rozpoczął bunt przeciwko Umajjadom, którzy ostatecznie zostali pokonani w bitwie pod Wielkim Zabem ,25 stycznia 750(11 Joumada Thani 132 AH), pozwalając w ten sposób na ustanowienie kalifatu Abbasydów . Ranny w bitwie kalif Umajjadów Marwān II uciekł do Egiptu , praktykując po drodze politykę spalonej ziemi (nieetyczną dla wojny Abu Bakra ). Złapany w Fostat , zostaje schwytany i stracony. Los, który czeka wszystkich członków jego rodziny, z wyjątkiem utalentowanego młodego księcia Abd al-Rahmana , który schronił się wśród Berberów w Afryce Północnej . Początkowo planował wyrzeźbienie księstwa w Maghrebie , ale szanse na to okazał się bardzo nikłe i zwrócił się ku al-Andalus . Wspierany przez część ludności muzułmańskiej, wylądował i zmiażdżył swoich wrogów w Kordobie , gdzie założył swoją stolicę.
Większość swojego panowania spędził na ujarzmieniu lokalnych gubernatorów, zazdrosnych o swoją władzę, którzy chcieli zachować swoją niezależność i walcząc z chrześcijańskim królestwem Asturii , które wyłoniło się z oporu kilku Wizygotów. W 777 roku gubernator Saragossy zbuntował się i wezwał Karola Wielkiego na swoją pomoc. Ale wyprawa została przerwana, ponieważ Karol Wielki musiał przenieść się na północ swojego królestwa, aby chronić je przed nowym najazdem Saksonów . Podczas powrotu jego tylna straż została zaatakowana pod Roncesvalles przez Vasconów , po splądrowaniu ich stolicy, Pampeluny.
Następców Abd al-Rahman zorganizował nowy stan i uspokoił go, a także organizowanie napadów wypraw do chrześcijańskich królestw. Po jego śmierci Emir Al-Hakam I er , który znał tyle samo terroru co elastyczny i zdolny polityk, pozostawił swojemu synowi Abd ar-Rahmanowi II względnie stabilne państwo.
Ten ostatni był suwerennym mecenasem i obrońcą sztuki i literatury, uważany za jednego z najbardziej kultywowanych przywódców muzułmańskich swoich czasów, co nie przeszkodziło mu w stłumieniu buntu w Toledo w 828 r. , A także niepokojów. Chrześcijanie. Otoczył się artystami, którzy pokierowali muzułmańską Hiszpanię ku cywilizacji kulturowej, dzięki której stał się sławny. W 844 roku Madjus ( wikingowie ) wylądowali i splądrowali Sewillę przez siedem dni, ale armia emira zareagowała szybko i zmiażdżyła ich. Abd al-Rahman II ufortyfikował wybrzeże (z fortecami i wieżami strażniczymi) i zbudował flotę wojenną. Nowy nalot, który Wikingowie podjęli kilka lat później ( 859 ), zakończy się niepowodzeniem. Sto lat później kolejny nieudany nalot ponownie zademonstruje skuteczność aranżacji emira.
Jego następca, Muhammad I pierwszy zaczął panować przez kruszenie nowy bunt Toledo i zwalczanie dysydentów z Umar ibn Hafsun . Nastąpił trudny okres, zanim Emir Abd Allah i jego syn Abd al-Rahman III przywrócili sytuację.
Emirat Kordoby był do tego czasu politycznie i ekonomicznie niezależny od kalifatu Abbasydów w Bagdadzie . Abd al-Rahman III postanowił dodać do niej niezależność religijną, ogłaszając się kalifem , przekształcając Emirat Kordoby w kalifat Kordoby .
Powstanie Emiratu Kordoby w 757 r
Emirat Kordoby od 750 do 814
Emirat Kordoby od 814 do 850
Emirat Kordoby od 850 do 875
Emirat Kordoby od 875 do 900
Koniec Emiratu Kordoby z 900 na 929
Na czele państwa zasiada emir ( amir lub malik ). Rządzi krajem i mianuje wysokich urzędników, dowódców armii i sędziów.
Choć szef armii, rzadko prowadzi kampanię, delegując tę funkcję, najczęściej jednemu ze swoich synów. Asystuje
mu szambelan ( hadżib ), którego funkcja jest bliższa burmistrzowi zachodniego pałacu niż wschodnim wezyrem .
Emirat jest podzielony na prowincje o różnej liczbie w I wieku, z których każda jest administrowana przez gubernatora lub wali wyznaczonego przez emira .
Ludność emiratu została podzielona między:
1. Muzułmanie ( Umma islamiyya )
2. „Dhimmi”
3. Grupa osobno
Od czasów panowania pierwszego emira rozpoczęła się budowa Wielkiego Meczetu w Kordobie , ale rozwój kulturowy Al-Andalus tak naprawdę rozpoczął się dopiero po dojściu do władzy emira, patrona i uczonego księcia. Abd al-Rahman II , w 822. Jego ojciec zaprosił poetę Ziriaba , ale emir zmarł, gdy ten wylądował w Algeciras . Abd al-Rahman przyjął go z całym szacunkiem i hojnie go obdarował.
Ziriab zainicjował muzykę arabsko-andaluzyjską . Jego znajomość cywilizacji wschodniej, praktykowana w Bagdadzie , gdzie mieszkał za młodu, wprowadziła jej część na dwór Cordovana, a także zasady stołu, pielęgnacji ciała, gier ( szachy ) i sportu ( gra polo ). . Zainteresowany nauką, opracował również techniki uzdatniania wody, zarówno do nawadniania upraw, jak i do zaopatrywania miast.
Okres ten jest również okazją do wprowadzenia nowych roślin w Hiszpanii: szparagów, bawełny, ryżu, karczochów, bakłażana, arbuza, drzew cytrynowych, drzew pomarańczowych, ...