Pierre Larousse

Pierre Larousse Obraz w Infoboksie. Pierre Larousse Biografia
Narodziny 23 października 1817
Toucy
Śmierć 3 stycznia 1875 r(w wieku 57 lat)
Paryż
Pogrzeb Cmentarz Montparnasse
Narodowość Francuski
Zajęcia Leksykograf , językoznawca , redaktor , redaktor, pisarz
Podstawowe prace
Wielki uniwersalny słownik z 19 wieku , ABC stylu i kompozycji ( d )
Grób Pierre'a Larousse.JPG Grób na cmentarzu Montparnasse. Marmurową stelę wieńczy popiersie encyklopedysty wykonane przez Jean-Josepha Perrauda.

Pierre Athanase Larousse , ur.23 października 1817w Toucy i zmarł dnia3 stycznia 1875 rw Paryżu , jest nauczycielem , encyklopedystą , leksykografem i redaktorem francuskim . Jego głównym osiągnięciem jest Wielki uniwersalny słownik z XIX th  wieku , który zostanie sporządzony później Le Petit Larousse .

Biografia

Syn Edmé Athanase Larousse (1793-1877) kołodzieja - kowala i Louise Guillemot (1795-1871) kabaret , był genialnym uczniem, już pragnącym zostać encyklopedystą, jak Diderot , a w wieku 16 lat uzyskał stypendium uniwersyteckie. ukończyć szkolenie w Wersalu. Po powrocie do Toucy został w wieku zaledwie 20 lat nauczycielem w liceum. Nauczyciel w głębi serca, jest rozczarowany brakiem dobrych podręczników. Przez trzy lata starał się odnowić pedagogikę odwołując się do ciekawości dzieci przed wstąpieniem do Paryża w 1840 r. Republikanin i Demokrata na długo przed rewolucją lutową 1848 r. , wytrwały czytelnik filozofów Oświecenia , zamierza umieścić słowo nauczyciel pod wyłączną władzę rozumu oświeconego przez naukę, a nie religii, w głowach czarnych huzarów z III e  Rzeczypospolitej .

Przez osiem lat uczęszczał na bezpłatne kursy na Sorbonie , studiował w Narodowym Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła , w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej iw College de France oraz bywał w dużych bibliotekach. Studiuje łacinę , grekę , językoznawstwo , sanskryt , literaturę chińską , francuską i obcą, historię , filozofię , mechanikę i astronomię . Zebrał tysiące akt na wszystkie tematy, w szale ogromnej intelektualnej bulimii, dzięki czemu jego towarzysze z hotelu przyjęli mu przydomek „bibliotekarza”.

Myśląc o poświęceniu się biznesowi win burgundzkich poprzez partnerstwo ze swoją siostrą i szwagrem, zrezygnował i wstąpił do instytucji Jauffret w 1848 roku jako nauczyciel; pozostanie tam przez trzy lata.

Larousse nabywa posiadłość w Toucy, gdzie jego sekretnym pragnieniem, związanym z ziemią Bourguignon, jest uprawa winorośli. Leksykologia szkół podstawowych, opublikowane przez autora, ukazał się w 1849. Nowe wydanie tej pracy została opublikowana w 1852 roku pod tytułem Grammaire élémentaire lexicologique . Jest to pierwszy kamień monumentalnej budowli w okresie ciąży.

W 1851 poznał człowieka z rodzinnego regionu, Augustina Boyera, nauczyciela, z którym się zaprzyjaźnił. Boyer zapewnił niezbędne fundusze, aby obaj mężczyźni mogli połączyć siły i założyć szybko rozwijające się wydawnictwo, księgarnię Larousse . 1 st maja 1852, Pierre Larousse oficjalnie ubiega się o patent wydawcy-wydawcy. 23 października 1852 r, otrzymuje zezwolenie na praktykę, co pozwala dwóm mężczyznom zamieszkać w małym wynajętym pokoju przy rue Pierre-Sarrazin 2. Ma za sobą kilka lat ciężkiej pracy. Jego celem jest wiedzieć wszystko we wszystkich dziedzinach. Jego drugim życzeniem jest również przygotowanie publikacji podręczników przeznaczonych dla szkół podstawowych, takich jak Kompletny Traktat o Analizach Medycznych .

W 1856 r. został opublikowany Nowy Słownik Języka Francuskiego , przodek Petit Larousse (z pomocą François Pillon ) . Jest potępiony przez Kościół i umieszczony w Indeksie Ksiąg Zakazanych przez Święte Oficjum rzymskiej inkwizycji.

Jego głównym dziełem jest Wielki uniwersalny słownik z XIX -tego  wieku . Po raz pierwszy opublikowany w zeszytach w latach 1863-1866, przegrupował je w 17 tomach w latach 1866-1876 i zajęło mu jedenaście lat (aż do śmierci) napisanie tego liczącego 22 700 stron słownika.

Małżeństwo, śmierć i spadek

Po dwudziestu pięciu latach wspólnego pożycia z Pauline Suzanne Caubel, z wolnościowego Pierre Larousse, który doznał udaru mózgu i wiedział, że zbliża się do końca swojego życia, żona pod społeczności rzeczowych reżimu przed burmistrzem 6 th  dzielnicy w13 stycznia 1872 r, w szczególności jako świadkowie Prudence Boissière i Pierre-Augustin Boyer, ale pod nieobecność jego rodziny. Działając w ten sposób, Larousse przyznaje pierwszeństwo zarządzaniu swoim majątkiem partnerowi, jednocześnie zaznaczając przyjaźń z byłym partnerem, nie podważając jednak jego uczucia do siostrzeńca Juliena Holliera. Ten ostatni pozostaje jego spadkobiercą z tą, która jest teraz jego ciotką.

Pierre Larousse zmarł z powodu przekrwienia mózgu w Paryżu w 1875 roku, w roku założenia firmy Larousse . Zgodnie z jego wolą, jest prawnie pochowany na cmentarzu Montparnasse ( 14 th  dział).

Posiadłość Larousse wywoła ostre spory po śmierci w 1890 r. Pauline Larousse, która korzystała z użytkowania połowy gospodarstwa Larousse i zamieszkała u malarza Constanta Noleau. Ale dzieło leksykografa będzie kontynuowane i uzupełniane przez jego bratanka Juliena Holliera (1842-1909). JuIien Hollier zostanie administratorem wielkiego uniwersalnego słownika i dyrektorem księgarni Larousse. Dekretem z19 stycznia 1885, jest upoważniony do dodania do swojego nazwiska imienia matki (jest więc Julien Hollier-Larousse). Od małżeństwa z Louise Jozwick (1854-1920) miał czworo dzieci: Pierre'a (1878-1959), Julesa (1879-1970), Jeanne (1880-1954) i Louise Hollier-Larousse (1882-1951).

Dziś nazwisko Larousse stało się powszechne, a działalność Librairie Larousse znacznie wzrosła od pierwszych kroków, kiedy powstała w Paryżu, rue Pierre-Sarrazin, a następnie rue Saint-André-des-Arts .

Hołdy

Jest ulica Pierre Larousse w Paryżu 14 th od 1890 roku, a liczba imiennik szkoły podstawowej 28 i ulica w Rosières-pres-Troyes i Yerres , gdzie żył i Villeurbanne . Jego imię nosi Cité scolaire (uczelnia publiczna i liceum) Toucy.

Pracuje

Główna Praca

New Larousse Illustrated

New Larousse Illustrated w siedmiu tomach jest flagowym biblioteki Larousse na początku XX -go  wieku. Rzeczywiście, rygoryzm jego treści, ilustrowany licznymi przykładami i encyklopedycznymi opracowaniami, a także wprowadzenie po raz pierwszy bogatej ikonografii w służbie tekstu stanowią zapowiedź w dziedzinie wydawniczej. Sprzedane w ponad 250 000 egzemplarzach arcydzieło z francuskiego wydania, zredagowane przez leksykografa Claude'a Augé , poprzez swój tytuł oddaje hołd twórczości Pierre'a Larousse'a. Ta prestiżowa praca jest obecnie bardzo poszukiwana przez kolekcjonerów. Służył również jako wzór do projektu Petit Larousse Illustré, który w jednym tomie podsumowuje to, co Nouveau Larousse Illustré znacznie rozwinęło w swoich siedmiu tomach. Zawiera 8. tom wydany w 1907 roku, będący uzupełnieniem.

Inne zajęcia

Uwagi i referencje

  1. Lionello Sozzi, Z wieku na wiek: przełom Oświecenia , Paryż, Rosenberg & Sellier,1998, s.  28.
  2. Jean-Yves Mollier i Bruno Dubot, Historia księgarni Larousse , Fayard ,2012, s.  4.
  3. Monique Catherine Cormier, Słowniki Laroussa: geneza i ewolucja , PUM,2005, s.  24.
  4. Jean-Yves Mollier i Bruno Dubot, Historia księgarni Larousse , Paryż, Fayard ,2012, s.  21.
  5. Jean-Yves Mollier i Bruno Dubot, Historia księgarni Larousse , Paryż, Fayard ,2012, s.  21-22.
  6. Jean-Yves Mollier i Bruno Dubot, Historia księgarni Larousse , Fayard ,2012, s.  25.
  7. Pierre LAROUSSE (1817-1875) .
  8. Jean-Yves Mollier i Bruno Dubot, Historia księgarni Larousse , s.  50-53.
  9. Syn jego siostry Sophie Louise Larousse 1820-1879 i Julesa Alexandre Holliera 1818-1871.

Załączniki

Bibliografia

PracujePozycja

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne