Klaus Barbie | ||
![]() | ||
Przezwisko | „Rzeźnik z Lyonu” | |
---|---|---|
Imię i nazwisko | Mikołaj Barbie | |
Narodziny |
25 października 1913 Bad Godesberg ( Cesarstwo Niemieckie ) |
|
Śmierć |
25 września 1991 Lyon ( Rodan , Francja ) |
|
Pochodzenie | Niemiecki | |
Wierność | Rzesza Niemiecka | |
Uzbrojony | Schutzstaffel ( SS, Sipo-SD ) | |
Stopień | kwiecień 1940: SS-Untersturmführer (porucznik SS ) październik 1940: SS-Obersturmführer ( porucznik SS) listopad 1944: SS-Hauptsturmführer (kapitan SS) |
|
Lata służby | 1935 - 1945 | |
Przykazanie | Kierownik Sekcji IV ( Gestapo ) KDS w Lyonie | |
Konflikty | Druga wojna światowa | |
Nagrody | Krzyż Żelazny Drugiej Klasy (1941) | |
Rodzina | Żonaty Regina Willms († 1982) w kwietniu 1940, dwoje dzieci | |
Nikolaus Barbie aka Klaus Barbie , ur.25 października 1913w Bad Godesberg w Niemczech i zmarł dnia25 września 1991w Lyonie jest niemieckim zbrodniarzem wojennym , oficerem policji SS pod nazistowskim reżimem .
Był szefem sekcji IV ( Sipo - SD ) w służbach niemieckiej policji bezpieczeństwa z siedzibą w Lyonie, w czasie okupacji Francji przez hitlerowskie Niemcy . Nazywany „rzeźnikiem z Lyonu”, uciekający od ponad czterdziestu lat ukrywa się w Ameryce Południowej pod nazwiskiem Klaus Altmann, a w 1957 r. uzyskuje boliwijskie obywatelstwo .1983, został ostatecznie wydany z Boliwii do Francji, gdzie został skazany na dożywocie za zbrodnie przeciwko ludzkości w Lyonie w1987.
Urodził się Nikolaus "Klaus" Barbie 25 października 1913w Godesberg (obecnie Bad Godesberg , Niemcy ), stosunkowo cichym miasteczku nad Renem , na południe od Bonn .
Rodzina Barbie pochodzi z Merzig , w regionie Saary w pobliżu granicy z Francją, gdzie mieszkała od czasów rewolucji francuskiej . Według samego Klausa Barbie, jego patrylinealnymi przodkami są francuscy katolicy, prawdopodobnie o imieniu Barbier, którzy jako uchodźcy opuścili Francję za panowania Ludwika XVI .
w 1914jego ojciec, również o imieniu Nikolaus, został powołany do walki w I wojnie światowej. Wrócił z wojny rozgniewany i zgorzkniały. Ranny w szyję w Verdun , schwytany przez Francuzów, których nienawidził, nigdy nie wyzdrowiał. Został alkoholikiem i maltretował swoje dzieci. Do 1923 roku, kiedy miał 10 lat, Klaus Barbie uczęszczał do miejscowej szkoły, w której uczył jego ojciec. Następnie uczęszczał do szkoły z internatem w Trewirze i poczuł ulgę, że jest z dala od swojego agresywnego ojca. w1925cała rodzina Barbie przeniosła się do Trewiru.
Klaus Barbie uzyskuje maturę (w przybliżeniu odpowiednik matury we Francji, matury w Kanadzie, dojrzałości gimnazjalnej w Szwajcarii) w1933i wstąpił do Hitlerjugend ( Hitlerjugend ).
W 1935 wstąpił do SS . W tym samym roku rozpoczął pracę, w Berlinie , w służbie centralnej Sicherheitsdienst (SD), służbie bezpieczeństwa partii nazistowskiej (ogłoszonej dekretem w służbie wywiadowczej Rzeszy11 listopada 1938). Następnie przeszedł szkolenie jako śledczy w komendzie policji na Alexanderplatz . Po kilku tygodniach w oddziale kryminalnym został przydzielony do wydziału moralności. w1936został przeniesiony do Düsseldorfu . W następnym roku przeszedł szkołę SD w Bernau pod Berlinem, zanim został wysłany na kurs oficerski w Berlinie-Charlottenburgu . Listy NSDAP zostały zamknięte wKwiecień 1933, to tylko wtedy, gdy zostaną ponownie otwarte w 1937że Barbie zostaje członkiem partii. Miał wtedy 23 lata.
Koniec 1938Przez trzy miesiące, zrobił służbę wojskową w 39 -go pułku piechoty, a następnie kontynuował oficer szkoleniowy. ten20 kwietnia 1940, został mianowany SS-Untersturmführer (podporucznik SS). Kilka dni później ożenił się z Reginą Willms, która wstąpiła do partii nazistowskiej w1937 i pracuje w żłobku Związku Kobiet Nazistowskich.
W 1940 roku, po inwazji na Holandię , Klaus Barbie został tam wysłany jako część oddziału Sipo-SD ( Sicherheitspolizei und Sicherheitsdienst , policja bezpieczeństwa - Państwo - i służba bezpieczeństwa - partia nazistowska ) do sekcji VI (Amt VI, Ausland-SD, wywiad zagraniczny) odpowiedzialny za przygotowanie lądowania w Wielkiej Brytanii . Jeszcze zanim został odwołany, Klaus Barbie został przeniesiony do sekcji IV (Amt IV, niewłaściwie nazywanej Gestapo , w rzeczywistości składającej się z sekcji [ Abteilungen ] II i III Gestapo oraz sekcji centralnej [ Zentralabteilung ] III2 SD Hauptamt). W tym kontekście najpierw w Hadze , potem w Amsterdamie brał czynny udział w ściganiu i łapaniu Żydów, masonów i niemieckich emigrantów. Pracuje z takim zapałem, żePaździernik 1940awansował na SS- Obersturmführera ( porucznika SS). Za bycie jednym z najbardziej energicznych oficerów w szturmie na getto żydowskie w Amsterdamie i dowodzenie plutonami egzekucyjnymi został odznaczony Krzyżem Żelaznym II Klasy ( Eisernes Kreuz II.Klasse ).20 kwietnia 1941.
Chociaż nie jest to wspomniane w jego historii służby, Klaus Barbie zostałby wysłany do ZSRR , od lata 1941 do wiosny 1942, w specjalnym komando Sipo-SD, odpowiedzialnym za walkę z partyzantami na tyły armii niemieckiej ( "Przeszedłem kurs spadochronowy [w Rosji w 1941 r.]" ).
Wiosną 1942 r., jak powszechnie wiadomo i że mówi po francusku, Klaus Barbie zostaje mianowany szefem ochrony w Gex , subprefekturze Ain we Francji, niedaleko granicy ze Szwajcarią. W rzeczywistości czeka go delikatna misja: musi porwać Aleksandra Foote , tajnego agenta pracującego dla ZSRR w Genewie . Barbieowi udaje się przekupić szefa szwajcarskiego posterunku straży granicznej i przedostać się do Szwajcarii przez posterunek Prévessin-Moëns , odprawę celną w pobliżu jego prywatnej rezydencji, zanim dowiaduje się, że Alexander Foote zniknął.
w czerwiec 1942, Klaus Barbie zostaje przydzielony do Kommando der Sipo-SD (KDS) w Dijon, gdzie odpowiada za inwigilację niemieckich celników, a odlipiec 1942 ; przebywa w kasynie Charbonnières-les-Bains na przedmieściach Lyonu, gdzie wraz z częścią komanda DONAR odpowiada za wykrywanie tajnych radiostacji; Następnie, po inwazji w strefie wolnocłowej w Francji przez Niemców wListopad 1942, w KDS w Lyonie (na zlecenie Rolfa Mühlera zListopad 1942 W celu Styczeń 1943Przez Fritza Hollert , a od lata 43, przez Wernera Knab ), gdzie objął dowództwo sekcji IV (zwalczanie ruchu oporu, komunistów, Żydów, etc.).
w luty 1943, Klaus Barbie zostaje szefem gestapo regionu Lyonu (trzeci oficer, w kolejności od ważności, w KDS w Lyonie). Pod jego rozkazami wielu bojowników ruchu oporu było torturowanych i straconych , w tym Jean Moulin . Zatrzymuje się też osobiście, na prośbę Joachima von Ribbentropa , inSierpień 1943, Albert Lebrun i André François-Poncet w Isère . Nazywany „katem z Lyonu”, wydał rozkaz egzekucji licznych zakładników i deportacji tysięcy Żydów do Drancy – etapu pośredniego przed Auschwitz . Wśród jego ofiar jest 86 osób zatrzymanych 9 lutego 1943 w siedzibie UGIF przy rue Sainte-Catherine 12 w Lyonie , ale także 44 dzieci Izieu zatrzymanych na6 kwietnia 1944 r. ten11 sierpniaw tym samym roku Barbie udało się wysłać ostatni konwój deportowanych bezpośrednio z Lyonu do Auschwitz z 650 osobami, w tym 342 nie-Żydami i 308 Żydami. Podczas procesu oskarżono go o rozstrzelanie 22 zakładników, w tym kobiety i dzieci, w odwecie za atak na dwóch niemieckich policjantów w 1943 r., torturowanie lub torturowanie co najmniej 20 osób w 1943 r. oraz posiadanie co najmniej czterdziestu osób. z nich rozstrzelano w tym samym roku, mając 70 Żydów rozstrzelanych w Bron i wielu innych wśród 120 więźniów więzienia Montluc straconych w Saint-Genis-Laval latem 1944 r., gdzie prawdą jest, że według Maxa Payota , Francuz agent gestapo , Fritz Hollert , drugi oficer KDS z Lyonu , dlatego lepsze Klaus Barbie, jest obecny.
W pierwszej połowie 1944 r. Barbie dowodzi także komandosem Sipo-SD, który towarzyszy oddziałom represyjnym maquis, zwłaszcza w Ain i Jurze : torturuje, zabija lub zabija wielu wieśniaków, którzy mają wspierać partyzantów. Schemat organizacyjny służb gestapo w Lyonie opublikowany przez podziemną gazetę Spartakus (Czerwiec 1944) z grupy niemieckich i austriackich rewolucjonistów komunistycznych (RKD) zesłanych we Francji wymienia go pod nazwiskiem Mayer.
Jest również bardzo aktywny po sabaudzkiej stronie granicy francusko-szwajcarskiej , miejscu przemytu ludzi do Szwajcarii . W towarzystwie swojego tłumacza Gottlieba Fuchsa prowadził przesłuchania połączone z aktami tortur w hotelu Pax w Annemasse w Górnej Sabaudii .
w wrzesień 1944Klaus Barbie znajduje się w Wogezach . ten5 września, jego obecność jest poświadczona w Bruyères z wieloma członkami Sipo-SD z Lyonu : SS-Obersturmbannführer ( podpułkownik SS) Werner Knab , podoficerowie Harry Stengritt i Krüll, współpracownicy PPF kierowanego przez Marcela Bergiera i Charles Marandin , a także stu francuskich pomocników. ten8 wrześniaBarbie udaje się do Rehaupal w celu zlokalizowania makii.
ten 14 września 1944 r, SS-Sturmbannführer ( dowódca SS) Wanninger rekomenduje Klausa Barbie - już osądzonego w raporcie z 1940 roku jako "zdyscyplinowanego, pracowitego, uczciwego, przyjaznego, dobrego towarzysza, nienagannego oficera" - do awansu do stopnia SS-Hauptsturmführera (kapitana SS) w te słowa: „Klaus Barbie jest znany w Kwaterze Głównej jako entuzjastyczny przywódca SS, który wie, czego chce. Ma niewątpliwy talent do pracy wywiadowczej i wyszukiwania przestępców. Jej największym osiągnięciem jest zniszczenie wielu wrogich organizacji. Reichsführer-SS Heinrich Himmler wyraził wdzięczność Barbie w osobistym listem gratulacje za jakość swojej pracy w poszukiwaniu przestępców i zwalczania ruchu oporu. Barbie jest [oficerem], na którym można polegać zarówno pod względem psychologicznym, jak i ideologicznym. Od czasu szkolenia i zatrudnienia w SD , Barbie prowadził pilną karierę jako starszy kierownik wydziału i, jeśli nie ma sprzeciwu, zaleca się, aby awansował do stopnia SS-Hauptsturmführer . "
Po wyzwoleniu Francji , Barbie, ranna, udaje się dotrzeć do miasta Baden-Baden w Niemczech . ten9 listopada 1944awansował na SS-Hauptsturmführera . Posługując w Halle , potem w Düsseldorfie i Essen , zakończył wojnę w Wuppertalu .
Poszukiwany przez aliantów jako zbrodniarz wojenny Klaus Barbie jest na dwóch listach w Londynie , jeden z Zbrodnie wojenne Komisja Narodów Zjednoczonych (UNWCC: Wielka zbrodnie wojenne Narodów Komisji) pod n ° 48 oraz nazwę Barbier, alias Kreitz, aw Paryż , centralnym rejestrze przestępców wojennych i podejrzanych ze względów bezpieczeństwa ( centralny Rejestr przestępców wojennych i podejrzanych : centralnym rejestrze poszukiwanych zbrodniarzy wojennych i podejrzanych bezpieczeństwa ) w ramach n o 57, a nazwa Barbie / fryzjer / Barby / von Barbier / Klein / Kleitz / Mayer / Menez. Były szef gestapo w Lyonie jest dyskretny, ale nie waha się zorganizować pod koniec 1945 roku z byłym SS sieci nazistowskiego ruchu oporu. Jednak w obliczu obojętności ludności i represji ze strony aliantów, siatka ta została szybko zinfiltrowana i większość jej członków aresztowana na początku 1947 r. ( Komisja Selekcji Operacji ). Kilkakrotnie aresztowany, zdołał ukryć swoją prawdziwą tożsamość i uciec.
w Kwiecień 1947poznaje Josepha Josepha Mercka lub Kurta Merka, byłego oficera Abwehry stacjonującego w Dijon w czasie wojny, z którym współpracował, gdy stacjonował w Lyonie, który zaproponował mu przyłączenie się do kierowanej przez niego siatki Petersona, która jest w pełni finansowana przez CIC ( Counter Intelligence Corps , US Army). Dwukrotnie francuscy agenci proszą o rozmowę z Klausem Barbie na temat sprawy René Hardy'ego, ale CIC uważa, że w rzeczywistości chodzi o jego aresztowanie i ukrywa swoją obecność. Szef Barbie w CIC, Erhard Dabringhaus, nie zdaje sobie sprawy, że Barbie jest przestępcą, dopiero po kilku miesiącach, o czym poinformował Kurt Merk. Na początku 1948 r. poinformował przełożonych, którzy wolą nadal korzystać z Barbie. Od tego czasu Francja zaczęła domagać się ekstradycji Klausa Barbie. Korpus Kontrwywiadu podaje trzy powody przyznanej mu ochrony:
CIC jest żywo zainteresowany doświadczeniami, jakie Barbie zdobyła we Francji w walce z komunistycznym ruchem oporu, zwłaszcza w celu uzyskania informacji o komunistycznej penetracji francuskich tajnych służb , o działalności Francuskiej Partii Komunistycznej we Francji , w wojsku. Francji i strefy francuskiej w Niemczech oraz francuskich służb specjalnych w strefie amerykańskiej .
W kontekście dwóch spraw sądowych toczących się przeciwko René Hardy podejrzanej o zdradził Jean Moulin , sąd wojskowy Lyon jest ściganie Klaus Barbie, który zostaje skazany na śmierć w trybie zaocznym na16 maja 1947 i 25 listopada 1954.
W 1951 Barbie została oskarżona przez niemiecką policję o kradzież. Został eksfiltrowany do Argentyny z pomocą amerykańskich tajnych służb (CIA) i Krunoslava Draganovicia . W swojej ucieczce przeleciał w szczególności przez Wiedeń , gdzie pomagał mu Kurt Waldheim - Mediolan , Rzym i Genua .
Pod fałszywą tożsamością „Klausa Altmanna” osiedla się w Boliwii , uzyskuje boliwijskie obywatelstwo i kieruje firmą zajmującą się wyrębem , a następnie, w latach 1966-1971, firmą Transmaritima Boliviana , pierwszą w kraju kompanią morską zajmującą się przemytem broni i narkotyków na rzecz dyktatur wojskowych w Ameryce Południowej .
Od 1964 aktywnie współpracował z armią boliwijską i doradzał w poszukiwaniu i torturowaniu przeciwników. Od 1965 do 1967, aż do śmierci Che Guevary w boliwijskiej dżungli, wydaje się, że ponownie był w służbie CIA . W 1971 roku poparł zamach stanu pułkownika Hugo Banzera, a żeby skonsolidować swój reżim, Barbie stworzył skrajnie prawicową organizację paramilitarną, narzeczonych śmierci . Jego firma zbankrutowała i przeniósł się do Peru .
Jednak przybycie Beate Klarsfeld , ważnej powojennej niemieckiej działaczki antynazistowskiej, zmusza ją do powrotu do Boliwii.
MyślistwoRzeczywiście, już w 1961 roku śledztwo prowadzone przez niemiecką policję , zasilane przez archiwa VVN , wykazało , że Barbie schroniła się w Boliwii . W 1969 roku, kiedy jego córka Ute Messner złożyła wniosek o wizę do Niemiec , władze w końcu odkryły, że „Klaus Altmann” to Klaus Barbie. Jednak w obliczu trudności administracyjnych sprawa miała zostać zamknięta, gdy ożywiły ją protesty Beate Klarsfeld :1 st październik +1.971Nie bez trudności uzyskała od niemieckiego prokuratora Manfreda Ludolpha wznowienie śledztwa wszczętego w 1960 r. przez prokuraturę monachijską przeciwko byłemu SS-Hauptsturmführer Barbie. Według historyka Petera Hammerschmidt , Klaus Barbie nawet pracował dla Federalnej Służby Wywiadowczej w Republice Federalnej Niemiec, między 1966 i 1967 pod kryptonimem Adler.
Sędzia Manfred Ludolph wręcza Beate Klarsfeld dwa zdjęcia Barbie, z których jedno zostało zrobione w 1968 roku w La Paz, z mężczyzną, który mocno do niej przypomina w towarzystwie biznesmenów. wgrudzień 1971Klarsfeldowie uzyskują od Niemców zamieszkałych w Boliwii adres i fałszywe imię Barbie mieszkających w Limie. Zdjęcie pojawia się w prasie, aby peruwiańskie władze prosiły Barbie o odejście, nie chcąc ryzykować odmowy Francji ekstradycji. ten19 stycznia 1972, L'Aurore publikuje głośny artykuł: „Była nazistowska Barbie Klaus właśnie schroniła się w Peru po długim pobycie w Boliwii. Czy Francja się o to zgłosi? ”. Sprawa Klarsfelds przeciwko Barbie jest teraz w mediach.
Dziennikarz Ladislas de Hoyos zdołał przeprowadzić z nim wywiad 3 i4 lutego 1972w Boliwii . Podczas tego wywiadu monitorowanego przez rząd boliwijski dziennikarz zwraca się do Klausa Altmana po francusku, a ten odpowiada na pytanie po niemiecku, zdradzając swoje rozumienie języka francuskiego. Później Ladislas de Hoyos łapie Klausa Altmana, wysyłając mu dwa zdjęcia Jeana Moulina, prosząc go o ich zidentyfikowanie. Altman zaprzecza znajomości francuskiego bojownika ruchu oporu i zwraca zdjęcia dziennikarzowi. Obchodząc się z nimi, Altman zostawia na nich swoje odciski palców, co pozwoli władzom francuskim na formalną jego identyfikację. Raport został następnie wyemitowany na antenie Antenne 2 . To właśnie podczas tej audycji Klaus Barbie został rozpoznany przez Simone Lagrange , którą torturował w 1944 roku.22 kwietnia 1973 r., gazeta O Globo publikuje wywiad, w którym Altmann przyznaje się do bycia Klausem Barbie.
Koniec zabezpieczeńKlaus Barbie, ważna postać w Boliwii, był chroniony przez reżim Banzera , którego był wsparciem i asystentem w walce z przeciwnikami, aż do upadku w 1978 roku.
Jednak rząd USA zmusił prezydenta Boliwii do rezygnacji w następnym roku. Wraz z powrotem wojskowych do koszar, pętla zaciska się na Barbie. W świecie z21 lutego 1979Były prezydent Hernán Siles Zuazo, który zostanie wybrany na nową kadencję w latach 1982-1985, mówi: „Oczywiście demokratyczny rząd nie może chronić przestępcy takiego jak Barbie. Walczymy z lokalnym faszyzmem iz wszelkim faszyzmem, skądkolwiek pochodzi” .
Uczestniczył w przygotowaniu zamachu stanu z 1980 r., którego dokonał Luis García Meza Tejada , rekrutując najemników przez nowy reżim, w którym Barbie został mianowany honorowym pułkownikiem służb wywiadowczych; na tym stanowisku wyeliminował kilku przeciwników.
Po wielu przygodach i kunktatorstwo, gdy rząd francuski przyznał Boliwia znaczną pomoc rozwojową (niektórzy mówią o dostawie kilku ton broni dla boliwijskiej policji w zamian za Barbie), Klaus Barbie został zatrzymany w La Paz na25 stycznia 1983, pod banalnym zarzutem oszustwa za niespłacanie dziesięciu tysięcy dolarów długu i łamanie przepisów imigracyjnych.
Został deportowany do Francji w dniu 5 lutego 1983oraz, symbolicznie, uwięziony na tydzień w więzieniu Montluc ( więzienie wojskowe znajdujące się w Lyonie służące jako miejsce przetrzymywania w czasie II wojny światowej ) na rozkaz ówczesnego ministra sprawiedliwości Roberta Badintera : „Czterdzieści lat po jego zbrodniach , to właśnie w Montluc Barbie miał spędzić noc samotnie w celi z cieniami istot, które zamęczył. "
TestJego proces przed sądem przysięgłych w Rodanie rozpoczął się dnia 11 maja 1987 r.W pokoju z PAS Perdus z sądu w Lyonie . Ponieważ główne pomieszczenie sądu przysięgłego było zbyt małe dla oczekiwanej liczby stron cywilnych i świadków (nie licząc publiczności i prasy), postanowiono wybudować tymczasową salę przysięgłych w Salle des pas-perdus (duża sala przy ul. wejście do gmachu sądu).
Prezes sądu André Cerdini rezygnuje z pokazywania Barbie w pancernej szklanej klatce, uznając, że oskarżony nie musiał korzystać z takiej ochrony. Oskarżeniem kieruje Pierre Truche , wspomagany przez Jean-Oliviera Viouta . Jego obronę zapewnia adwokat Jacques Vergès oraz Jean-Martin Mbemba (adwokat kongijski) i Nabil Bouaita (adwokat algierski). 39 prawników reprezentuje strony cywilne , Żydów i deportowanych bojowników ruchu oporu.
Trzeciego dnia procesu, kiedy rozpoczynają się zeznania jej ofiar, uciekająca przed konfrontacją Barbie wstaje i czyta krótkie oświadczenie. Ogłasza, że nie zamierza dłużej stawiać się na rozprawach, jak zezwala na to francuskie prawo, ze względu na bezprawność jego zatrzymania.
ten 4 lipca 1987 r., pod koniec dziewięciotygodniowego procesu i po sześciu i pół godzinach narad sąd przysięgłych Rodanu uznaje Klausa Barbie za winnego siedemnastu zbrodni przeciwko ludzkości i skazuje go na dożywocie „za deportację setek Żydów z Francji i w szczególności aresztowanie w dniu 6 kwietnia 1944 r. 44 żydowskich dzieci i 7 dorosłych w domu dziecka w Izieu i wywiezienie ich do Auschwitz” . To pierwszy raz, kiedy ta opłata została utrzymana we Francji.
Przez cały okres procesu i po skazaniu na dożywocie, Klaus Barbie był osadzony w więzieniach Saint-Paul i Saint-Joseph w Lyonie.
ten 25 września 1991Klaus Barbie zmarł w więzieniu św. Józefa w Lyonie w wieku 77 lat na skutek raka krwi i prostaty.
Jego żona Regina Barbie zmarła na raka w Boliwii na krótko przed ekstradycją. Jego syn Klaus-Georg Altmann zginął w wypadku na lotni w pobliżu Cochabamba w 1981 roku, a córka Ute Messner mieszka w Austrii.