Rue de la Pompe

16 th  ARR t Rue de la Pompe
Skrzyżowanie z rue de Longchamp .
Sytuacja
Miasto	16 th
Dzielnica	Muette Porte Dauphine
Początek	100, avenue Paul-Doumer
Koniec	41, aleja Foch
Morfologia
Długość	1690  m²
Szerokość	15  m²
Historyczny
Dawna nazwa	Działów droga n O  10
Geokodowanie
Miasto Paryż	7544
DGI	7587
Geolokalizacja na mapie: 16. dzielnica Paryża Rue de la Pompe Geolokalizacja na mapie: Paryż Rue de la Pompe
Obrazy na Wikimedia Commons

Rue de la Pompe jest droga znajduje się w dzielnicach La Muette i Porte Dauphine „s 16 th  arrondissement z Paryża .

Lokalizacja i dojazd

Stanowiąc jedną z najdłuższych ulic dzielnicy, przecina w szczególności aleję Victor-Hugo i aleję Henri-Martina .

Ulica jest obsługiwana na całej długości przez linię autobusową RATP 52 i:

• strona północna, przy linii  na stacji Victor Hugo ,

• w połowie drogi i na południe: przy linii  na stacjach Rue de la Pompe i La Muette ,

• na jej południowym krańcu linią C do stacji Boulainvilliers .

Pochodzenie nazwy

Swoją nazwę ulica zawdzięcza pompie, która dostarczała wodę do zamku Château de la Muette .

Historyczny

Ścieżka ta, obecna jako ścieżka na planie Roussela z 1730 roku, okrążała mury Château de la Muette, a następnie przecinała równinę Passy .

Przed przyłączeniem do Paryża gminy Passy i dekretem25 lipca 1851 rTen sposób był częścią działów drogi n °  10.

Odcinek, który znajdował się między aleją Foch i rue Pergolèse,  w 1868 roku przyjął nazwę „  rue Duret ”:

"  Napoleon , itd.,
w sprawie sprawozdania naszego ministra sekretarza stanu w Wydziale Spraw Wewnętrznych ,
uwzględniając zarządzenie z 10 lipca 1816 r.;
uwzględniając propozycje prefekta Sekwany  ;
zarządziły i zadekretowały, co następuje: Artykuł 12. - Część rue de la Pompe pomiędzy aleją Grande-Armée i aleją Impératrice przyjmie nazwę rue Duret  ; itp. Artykuł 17. - Za wykonanie tego dekretu odpowiedzialny jest nasz Minister Sekretarz Stanu w Departamencie Spraw Wewnętrznych . Sporządzono w Pałacu Fontainebleau 10 sierpnia 1868 r.”

Plac przed aleją Jules-Janina został sklasyfikowany na mocy dekretu8 stycznia 1887 r.Następnie wprowadza się, rue de la Pompe ( N °  12). Innym wejście do tej prywatnej drogi jest na n °  32, rue de la Pompe.

Niezwykłe budynki i miejsca pamięci of

• Brytyjski pisarz i ilustrator George du Maurier (1834-1896) spędził dzieciństwo na ulicy. Tam dorastał główny bohater swojej pierwszej powieści, Peter Ibbetson .
• N o  7: architekt Georges Debrie jest autorem budynku więcej niż pięć pięter w stylu Haussmanna (1898)
• N o  10: kompozytor Alfred Bruneau mieszkał tam w latach 1910 i 1924. Tablica hołd dla niego.
• N O  25: były kwiaciarnia Orève otwarto po budynek zbudowany (przez Lecourtois architekta) w 1911 roku sklepu, trzy pasaże pokryte cegieł szybami mozaiki reprezentujących motywy roślinne, pozostaje taka sama. Na tyłach sklepu stały kiedyś szklarnie. Orève zostało zamknięte w 1987 roku i stało się restauracją Bon , zaprojektowaną przez Philippe'a Starcka . Pierzeja na ulicy i pierzeję są zarejestrowane MH na mocy dekretu z23 maja 1984.
• N o  31: Gerson szkoła , szkoła katolicka.
• N o  34: pediatra Gaston Lévy otworzył praktykę tam w 1932 roku.
• N O  51 bis: Church hiszpańskiego katolickiej.
• N o  52: tu szkoła Opatrzności powstał w 1897 roku. Zakład ma jednak starsze pochodzenie. W 1816 r. Madame Royale założyła szkołę i szkołę z internatem w parafii Saint-Roch , sprowadzając zakonnice z Providence z Portieux . Prace Haussmanna wokół Opery wywłaszczono. Oni osiedlić Rue du Mail , a następnie, w roku 1886, 28, rue des Marronniers (16 th arrondissement). W 1895 roku kupili ziemię przy rue de la Pompe i przenieśli się tam dwa lata później, wznosząc obecny budynek z kaplicą na parterze. Zgodnie z prawem rozdziału kościoła i państwa zakonnice są wydalane ze szkoły w dniu dzisiejszym31 sierpnia 1907. W 1908 roku zastąpiło je Stowarzyszenie Ojców i Matek Rodzin (APMF), które „zeświecczone” siostry mogły zapewnić kierunek i kursy. W 1929 roku artystka-dekoratorka Lucie Roisin wykonała fryz Lap dla nowej kaplicy Providence, wybudowanej w tym roku. W 1953 r. wybudowano budynek Saint-Joseph i dziedziniec, a następnie do 1960 r. gimnazjum, pierwsze piętro i taras. W 1955 r. szkoła przestała być internatem. W 1966 r. połączyła siły z Institut de la Tour (zlokalizowanym przy rue de la Tour 86 ), który zajmował się szkolnictwem średnim, natomiast szkoła w Providence zajmowała się żłobkiem i szkołą podstawową (wcześniej szkoła w Providence zapewniała kursy między klasa pierwotna i klasa filozofii). Opuszczając stanowisko w 1981 roku, siostra Lucile jest ostatnią zakonnicą prowadzącą szkołę. Od 2005 roku diecezja sprawuje nadzór nad szkołą, którą kieruje świecki dyrektor Siostry Opatrzności, jednak nadal mieszkają w sąsiednich budynkach. Z 200 uczniów w 1910 roku szkoła rozrosła się do 400 w 1933, 800 w 1961 i 760 w 25 klasach w 2016 roku.
• N o  73, na skrzyżowaniu z avenue Henri-Martin  : hali dzielnica miasta .
• N o  81: Herran willa , prywatna droga.
• N o  83: tragiczne aktorka Caroline-Eugénie Segond-Weber żył tam. Tablica oddaje mu hołd.
• N O  89: Francois Mauriac osadza tutajLipiec 1913do 1931 roku. Mieszkała tam również aktorka Brigitte Bardot oraz Jacques Attali . Odporny Pierre Brossolette orzekł bibliotekę między 1940 i 1942 roku.
• Nr .  94 do 116: zachodnia fasada Lycée Janson-de Sailly .
• N o  99-103: avenue de Montespan , prywatna droga.
• N O  107: pisarz Georgie Raoul-Duval (1866/13) mieszkał tam.
• N O  115: Marszałek Joseph Joffre żył nie; tablica składa mu hołd. Mieszkała tam również rosyjska powieściopisarka Irène Némirovsky , po ucieczce z bolszewickiej Rosji w 1919 roku.
• N O  123: Podstawowe jest Międzynarodowe dwóch języków szkole .
• N O  128: Charles Baudelaire tam przez krótki czas w 1852 roku z przyjaciółmi (?) General Aupick .
• N o  129 bis: sklep z odzieżą męską Renoma , otwarty przez Maurice Renomę w 1963 roku. W kontekście lat sześćdziesiątych, kiedy moda została odnowiona w stosunku do panujących do tej pory surowych kodeksów, sklep osiągnął szybki sukces, ubierając młodych ludzi jak wiele osób z mieszczańskich dzielnic, a także osobistości, takie jak Nino Ferrer , Bob Dylan , John Lennon czy nawet Serge Gainsbourg .
• N O  159: rue Dosne , prywatna droga.
• N O  180: tutaj niemiecka policja centrum tortur została założona w 1944 roku; torturowano tam ponad 300 bojowników ruchu oporu.
• N O  183: to było przed tym budynku, gdzie jego dom znajduje sie, że Luchino Revelli-Beaumont , prezes Fiat-France, został porwany13 kwietnia 1977 przez „rzekomo rewolucyjną grupę”.

• Płyta n O  10.
• Nr .  20-22.
• Orève kwiaciarnia na n °  25.
• Church in n o  51a.
• Szkoły Providence, Passy w n o  52.
• Miejska Mayor n °  73.
• Płyta n O  83.
• n o  83 i n o  85 °.
• Księgarnia-piśmiennych w N O  89 (starego zdjęcia).
• Płyta n O  89.
• Tablica naprzeciwko, na fasadzie liceum Janson-de-Sailly.
• Płyta n O  89.
• Płyta n o  115.

Uwagi i referencje

1. MM. Alphand, A. Deville i Hochereau, Zbiór pism patentowych, zarządzenia królewskie, dekrety i rozporządzenia prefekturalne dotyczące dróg publicznych .
2. „Former florist Oreve” , www.patryst.com (dostęp 25 grudnia 2017).
3. Emmanuel Rubin, „Te trzydzieści stołów, które zmieniły smak Paryża”, Le Figaroscope , tydzień od środy 20 do 26 grudnia 2017, s.  10-11 .
4. Baza Mérimée.
5. „Historia” , www.la-providence-passy.com , 17 maja 2016 r.
6. Jean-Luc Barré , François Mauriac, biografia intymna , t. I: 1885-1940 , Éditions Fayard , 2009 ( ISBN  978-2-213-62636-9 ) , s.  219 i 450.
7. Marie-Dominique Lelièvre , Brigitte Bardot. Pełny widok , Flammarion, 2012, 352  s. ( ISBN  978-2081246249 ) , s.  15 .
8. Marie-Dominique Lelièvre , Jacques Attali. Pełny widok , Flammarion, 2012, s.  15 .
9. „2013 DU 243 Allée Irène Némirovsky (15.)” , paris.fr, dostęp 20 czerwca 2018 r.
10. Mathieu Alterman, „Poufne”, Targi próżności nr 84, listopad 2020, s. 94-99.
11. Marie-Josephe Bonnet, oprawcy, bandyci i współpracownicy. Gang przy rue de la Pompe, 1944 , Rennes, Éditions Ouest-France ,2013, 189  pkt. ( ISBN  978-2-7373-6042-8 ).
12. „Trzydzieści lat później: tajemnice porwania” , Le Monde , 28 grudnia 2007.