Imię urodzenia | Roger Vadim Plemiannikov |
---|---|
Narodziny |
26 stycznia 1928 Paryż ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Śmierć |
11 lutego 2000 r.(w wieku 72 lat) Paryż |
Zawód | Aktor , reżyser , producent , scenarzysta |
Wybitne filmy |
A Bóg… stworzył kobietę Czy kiedykolwiek znamy Dangerous Liaisons 1960 Barbarella |
Roger Vadim Plémiannikov , znany jako Roger Vadim , ur26 stycznia 1928w 5 XX dzielnicy Paryża , zmarł11 lutego 2000 r.w 13 th dzielnicy , to reżyser , scenarzysta , aktor , pisarz i poeta francuski .
Pasjonuje się kinem, literaturą, muzyką, ale także słynnym „damskim mężczyzną”, napisał i wyreżyserował filmy, w których wystawiał niektórych swoich towarzyszy i czynił z nich gwiazdy wielkiego ekranu, w szczególności Brigitte Bardot , Annette Stroyberg , Catherine Deneuve i Jane Fondzie .
Roger Vadim jest synem Igora Nikołajewicza Plémiannikowa (1904-1938), z rodziny szlachty rosyjskiej , którą tradycja rodzinna przywiązuje do Czyngis-chana . Zaciągnął się do armii Wrangla w wieku czternastu lat, by walczyć z bolszewikami, Igor został wzięty do niewoli i skazany na śmierć; udaje mu się uciec dzień przed egzekucją, dołącza do rodziny uchodźców w Warszawie . Przyjeżdża do Francji wPaździernik 1924i stał się uczniem w Narodowym Instytucie Języków i Cywilizacji Wschodnich , był naturalizowany po francusku w 1928 roku został mianowany wicekonsul z Francji w Egipcie , gdzie Roger Vadim spędził wczesne dzieciństwo w romantycznym wszechświata.
Jego matka, Marie-Antoinette Ardilouze, którą poznał jej ojciec, gdy była studentką rosyjskiego i rozwiodła się z panem Arnandelem, jest pochodzenia langwedockiego przez ojca i prowansalskiego przez matkę. Urodzony w 1904 roku w Marsylii, zmarła w roku 1990. W chwili jej narodzin, rodzice nie byli małżeństwem, ojciec wtedy jeszcze w obligacje o pierwszym małżeństwie z rosyjskim którą poślubił w Brześciu Litewskim na11 sierpnia 1924.
Pod koniec 1938 roku miał 10 lat, gdy jego ojciec zmarł w Morzine (Haute-Savoie) na malarię . We wrześniu 1939 roku jego matka wraz z siostrą Hélène ( Hélène Plemiannikov , późniejszą montażystką filmową) zamieszkali na farmie w wiosce Folliets, gmina Les Gets ( Haute-Savoie ), z Morzine . W Les Gets poznaje Yvesa Roberta , przyszłego reżysera, który zostaje jego przyjacielem. Rodzina poszukiwana przez milicję Clusów wraca, by osiedlić się w Paryżu . We wrześniu 1940 roku Roger Vadim wrócił do Var, aby kontynuować naukę w szkole średniej. W 1945 roku , pod koniec II wojny światowej , rodzina przeniosła się na południe Francji w Mandelieu-la-Napoule , po czym wróciła do Paryża . Jednak przez całe życie pozostał wierny Les Gets, gdzie nakręcił kilka powierzchowności swoich filmów Dangerous Liaisons , L'Amour fou i Hellé oraz gdzie mieszkał z Marie-Christine Barrault . W 1992 roku kupił tam starą farmę w Plan-Ferraz.
W 1947 , w wieku 19 lat, porzucił studia w Institut d'études politiques de Paris (Sciences Po) i wolał życie artysty malarza lub aktora w Paryżu . Zapisał się na lekcje komedii z aktorem Charlesem Dullinem . Pisarz André Gide przedstawił go reżyserowi Marcowi Allégretowi, którego został jego asystentem ( do śmierci w 1948 z Valerie Hobson i Stewartem Granger , Maria Chapdelaine w 1950 z Michèle Morgan , Julietta w 1953 z Jean Marais , Dany Robin i Jeanne Moreau ), następnie scenarzysta ( szantażowany w 1951 z Mai Zetterlingiem i Dirkiem Bogarde , l'Amante di Paride w 1954 z Hedy Lamarr ), a do 1956 był dziennikarzem i reporterem - fotografem w Paris Match .
W 1949 roku zauważył na okładce magazynu Elle Brigitte Bardot , wówczas 15- letnią , i poprosił Marca Allégreta o przesłuchanie do roli. Miłość od pierwszego wejrzenia jest natychmiastowa i wzajemna.
W 1950 roku młoda para zakochanych (on ma 22 lata, ona 16) spotyka się na wakacjach w Cap Myrtes koło Saint-Tropez . Za zgodne z życzeniem pana i M me Bardot, muszą czekać 18 lat Brigitte Bardot do małżeństwa. W 1952 roku młoda aktorka Brigitte Bardot kończy 18 lat i…19 grudnia 1952 r.Dwaj miłośnicy mogą wreszcie wziąć ślub w ratuszu 16 th dzielnicy Paryża i 21 w Notre-Dame-de-Grace de Passy .
Vadim stara się wprowadzić swoją młodą żonę Bardot w świat kina. Uzyskuje dla niej udział w Futures stars , wyreżyserowanym przez swojego mentora Marca Allégreta (o którym pisze adaptację i dialogi), gdzie młoda dziewczyna niepokoi Jeana Maraisa i pisze dwa scenariusze, które w dużym stopniu przyczyniają się do narzucenia jego wizerunku dziewczyny , seksowna, ale sympatyczna: Ta święta dziewczyna , wyreżyserowana przez Michela Boisronda i Zdarcie stokrotki z Allégret.
W 1956 roku , w wieku 28 lat, napisał i wyreżyserował swój pierwszy film, Et Dieu… crea la femme , dla swojej 22-letniej żony, która prawie gra własną rolę przed Jean-Louis Trintignant , stałym wspólnikiem Vadima i kto otrzymuje łaskę do publicznego uznania tego filmu. Juliette jest całkowicie beztroską, naiwną młodą kobietą, u szczytu swojej urody. Rozsadza serca i obyczaje wszystkich mężczyzn z rybackiej wioski Saint-Tropez, w której mieszka. Myśli tylko o zabawie i przyjemnościach życia w społeczności tradycyjnie przywiązanej do dobrych manier i pracy.
Film odniósł względny sukces we Francji , ale triumfował w Stanach Zjednoczonych . Brigitte Bardot staje się żywym mitem, modelką społeczną i międzynarodowym symbolem seksu . Film wyzwala tyle samo namiętności i bałwochwalstwa, co skandalu i gniewu przeciwko niemoralności, i dzięki samej obecności Bardota czyni małą wioskę rybacką Saint-Tropez miejscem legendarnym. Brigitte zakochała się w swoim partnerze, para Bardot-Vadim rozwiodła się w grudniu 1957 roku . W tym samym roku Vadim adaptuje kolejną komedię dla innej uroczej blondynki : Mylène Demongeot ( Bądź piękna i zamknij się przed Allégret).
Vadim nakręci cztery inne filmy z Brigitte w 1958, 1961, 1962 i 1973, nigdy nie odnajdując błyskotliwości pierwszego pomimo poszukiwania skandalicznych tematów: na przykład w Le Repos du guerrier według Christiane Rochefort lub Don Juan 73, gdzie Bardot dzieli scena miłosna z Jane Birkin .
Po tym mistrzowskim skoku Vadim definitywnie poświęca się reżyserowaniu i kręceniu w Wenecji Sait-on toujours… kryminału z Françoise Arnoul , Robertem Hosseinem (pracującym sześć razy z Vadimem) i Christianem Marquandem , obecnym już w jego poprzednim filmie . W 1959 nakręcił adaptację powieści Choderlosa de Laclos napisaną przez Rogera Vaillanda , Les Liaisons Dangereuses 1960 z Gérardem Philipe , Jeanne Moreau , Jean-Louis Trintignant , z przyjaznym udziałem Borisa Viana i Annette Stroyberg , spotkali się podczas kręcenia filmu od blasku księżyca Jewellers , którego poślubia The17 czerwca 1958, a kto da mu córkę: Nathalie Vadim .
Mając nadzieję na taki sam sukces z Annette Stroyberg w Les Liaisons Dangereuses 1960 , jak z Bardotem, był rozczarowany, tradycyjna krytyka nie wybaczyła mu tego nowego odejścia od dobrych obyczajów. Vadim i Annette rozwiedli się w 1960 roku, po nakręceniu razem And Die of Pleasure na podstawie Sheridan Le Fanu , kobiecego filmu o wampirach, który korzysta z międzynarodowej dystrybucji ( Mel Ferrer i Elsa Martinelli ). W tym samym roku w Le Testament d'Orphée przez iz Jean Cocteau (1960), grał swój własny charakter.
Vadim kontynuuje szkic L'Orgueil , z trójkątem miłosnym utworzonym przez Jean-Pierre'a Aumonta , Marinę Vlady i Sami Frey , do filmu szkicowego Siedem grzechów głównych, w którym uczestniczy cały młody francuski strażnik: Édouard Molinaro , Jean-Luc Godard , Jacques Demy , Philippe de Broca i Claude Chabrol .
W 1961 roku , był 33 lat i spotkał się z Catherine Deneuve , która była 17, na planie filmu Les Parisiennes , przez Marc Allégret , film, dla którego pisał szkicu Sophie (Deneuve dzieli gwiazdę z Johnny Hallyday ); W tym samym roku Vadim napisał adaptację, a dialogi Et Szatana poprowadziły bal, w którym uczestniczyły Françoise Brion , Catherine Deneuve i Bernadette Lafont . Zakochują się w jeden wieczór i biorą ślub; syn, Christian Vadim , urodził się dnia18 czerwca 1963(dwadzieścia lat później jego ojciec da mu jedną z głównych ról w Niespodziance ). W 1962 roku Vadim wyprodukował także krótki metraż Ça c'est la vie z Deneuve, Serge Marquand i Juliette Mayniel .
Vadim proponuje Deneuve jej pierwszą główną rolę na temat markiza de Sade i nazizmu w Le Vice et la Vertu z 1963 roku , w której występuje przeciw Annie Girardot . Film, napisany przez Rogera Vaillanda , jest odrzucany przez publiczność i krytyków. Do swojego kolejnego filmu, Castle in Sweden na podstawie sztuki Françoise Sagan , Vadim zatrudnia zagraniczne gwiazdy: Curda Jürgensa i Monikę Vitti ; występują także w obsadzie Jean-Claude Brialy , Jean-Louis Trintignant oraz debiutantka Françoise Hardy .
W 1964 roku , w wieku 36 lat, ponownie zakochał się w 27- letniej amerykańskiej aktorce Jane Fondzie na planie La Ronde według Arthura Schnitzlera na podstawie scenariusza Jeana Anouilha , filmu, który w szczególności połączył Annę Karinę , Helmut Berger , Jean Sorel i Françoise Dorléac . Pobrali się w dniu18 maja 1967w Saint-Ouen-Marchefroy ( Eure-et-Loir ) i będzie miał córkę Vanessę.
Reżyser odwraca swoją nową żonę w Zdobycz z Michelem Piccoli po Émile Zola z dialogów przez Jean Cau - film jest porażką - w Barbarella , erotyczne science fiction z komiksu autorstwa Jean-Claude Lasu , film skupiającej David Hemmings , Anita Pallenberg i Marcel Marceau . Ten film jest najnowszym sukcesem filmowym Vadima. W międzyczasie reżyser wyreżyserował także Fondę ze swoim bratem Peterem Fondą (i quasi-dodatkową Anny Duperey ) w szkicu „ Opowieści nadzwyczajnych” inspirowanym Edgarem Allanem Poe, a sława Vadima przyniosła mu tutaj rywalizację z Louisem Malle i Federico Felliniego . We Włoszech Vadim pojawia się jako tłumacz w Le Reflux (1965) zainspirowanym przez Roberta Louisa Stevensona u boku swojego przyjaciela Serge'a Marquand'a, którego wyreżyserował w ośmiu filmach.
Jane opuszcza Vadim, by dołączyć do stowarzyszenia przeciwko wojnie w Wietnamie , wracając do Stanów Zjednoczonych. Rozwiedli się w 1972 roku .
W 1972 , w wieku 44 lat, kiedy właśnie wyreżyserował filet Si tu crois z Rockiem Hudsonem i Angie Dickinson i wystąpił w Ciao! Manhattan u boku Edie Sedgwick poznaje Catherine Schneider , córkę Charlesa Schneidera i Lilian Constantini , spadkobierczyni stalowego imperium Schneiderów, z którą ma syna Vanię. Pobrali się w 1975 roku, ale rozwiedli się dwa lata później, w 1977 roku . W międzyczasie Vadim podpisał kontrakt z A Faithful Woman , którego scenariusz inspirowany jest Choderlosem de Laclos , z udziałem Sylvii Kristel , Nathalie Delon i Brytyjczyka Jona Fincha .
Po czwartym rozwodzie Vadim zadebiutował w telewizji z Bonheur, Impair et Passe , nową adaptacją Françoise Sagan z trzygwiazdkową obsadą: Danielle Darrieux , Ludmila Mikaël i Philippe Léotard .
W 1980 roku , w wieku 52 lat, poznał Ann Biderman , amerykańską scenarzystkę, lat 29, zaręczyli się w 1984, ale rozstali się w 1986.
Od tej pory Vadim działa w Ameryce (z wyjątkiem Imprezy Niespodzianek w 1983 r.), ale członkostwo nie zdobyły ani Night Games, ani Adorables Forgers . Jednocześnie, Vadim pojawia się w bogaty i sławny przez George Cukor , innego słynnego reżysera aktorek.
W 1988 nakręcił remake swojego największego sukcesu, I Bóg stworzył kobietę (1988), z Rebeccą De Mornay, która zastąpiła Brigitte Bardot.
W 1990 roku , w wieku 62 lat, znalazł wreszcie spokój z aktorką Marie-Christine Barrault , którą poznał na Festiwalu Filmów Detektywistycznych w Cognac , gdzie oboje zasiadali w jury. Po mieszkaniu razem przez jakiś czas, pobrali się dalej21 grudnia 1990w Levallois-Perret ( Hauts-de-Seine ).
Vadim reżyseruje Marie-Christine Barrault dla teatru ( Ten sam czas w przyszłym roku , Nareszcie sam! ) Oraz dla telewizji w Amour fou , La Nouvelle tribu , Mój ojciec miał rację iw Czarodziejskiej różdżce , jego najnowszej produkcji.
W 1993 roku Vadim zaczął pisać cztery powieści, w tym Le Goût du Bonheur , gdzie jak zwykle wyreżyserował swoje żony, z którymi przez całe życie pozostawał w bliskich, przyjacielskich i zawodowych stosunkach.
Ciężko chory od kilku miesięcy, zmarł w dniu 11 lutego 2000 r.w Paryżu w szpitalu, w wieku 72 lat, z powodu raka grasicy . Jego pogrzeb odbył się w kościele Saint-Germain-des-Prés w Walentynki w obecności setek wielbicieli. Następnie zostaje pochowany w obecności swoich pięciu byłych towarzyszy na cmentarzu morskim w wiosce Saint-Tropez , kilka metrów od brzegu, naprzeciwko Zatoki Saint-Tropez i „ la Madrague ”, należącej do Brigitte Bardot.
Film | Rok | Wejścia |
---|---|---|
Niebezpieczne związki 1960 | 1959 | 4 322 955 wpisów |
I Bóg stworzył kobietę | 1956 | 3 915 059 wpisów |
Panna Młoda na szyi | 1961 | 2 815 047 wpisów |
Kurei | 1966 | 2 558 254 wpisów |
jubilerzy księżycowego światła | 1958 | 2 134 822 wpisy |
Wada i zaleta | 1963 | 1 556 664 wpisów |
Czy kiedykolwiek wiemy... | 1957 | 1 510 505 wpisów |
I umrzeć z przyjemności | 1960 | 1 205 106 wpisów |
Okrągły | 1964 | 1 078 415 wpisów |
Zamek w Szwecji | 1963 | 1 047 586 wpisów |
źródło: http://www.boxofficestory.com/roger-vadim-box-office-a108558668
Telewizja( dla innych reżyserów )