Ekspert to osoba, która, oprócz posiadania wiedzy teoretycznej ograniczonym zakresie wiedzy, nabył praktyczne, zaawansowanej wiedzy uznany przez kolegów w tej dziedzinie. Na podstawie swojego doświadczenia uznaje się, że biegły nabył określone umiejętności umożliwiające mu wykonywanie ekspertyz w szczególności .
Ekspert to osoba uznana za osobę, która posiadła wiedzę z danej dziedziny. Uważa się, że ta wiedza ma sama w sobie rzeczywistość. Ponadto musiał zdobyć doświadczenie uznawane przez rówieśników. Biegły jest w stanie ocenić elementy wchodzące w zakres jego specjalizacji oraz sporządzać ekspertyzy .
Swoimi umiejętnościami nabytymi w szczególności doświadczeniem wyróżnia eksperta od nowicjusza .
Ponadto konieczne jest odróżnienie eksperta od naukowca i specjalisty . Jeśli chodzi o te ostatnie, można specjalizować się w danej dziedzinie, nie będąc ekspertem.
Generalnie oczekujemy od eksperta kilku cech:
Neutralność opinii biegłego może być ograniczana przez zobowiązania w postaci klauzul poufności podpisów lub obowiązku zachowania rezerwy , aby uniknąć konfliktu interesów, nacisków ze strony pracodawców i/lub różnych wpływów. Aby ograniczyć tego typu zagrożenia, wiele międzynarodowych lub krajowych agencji chcących być niezależnymi, zgodnie ze swoimi statutami, zwraca się teraz do swoich ekspertów naukowych o złożenie i podpisanie „deklaracji zainteresowania”. Ponadto każdy ekspert musi sporządzić „konkretną deklarację interesów” dla każdego spotkania i w odniesieniu do „każdego danego mandatu”. EFSA zaplanowała przegląd sprawozdań mających na celu wykrycie ewentualnych konfliktów interesów i działać odpowiednio. Brane pod uwagę interesy są bezpośrednie lub pośrednie: są to na przykład konflikty interesów, które można wywołać, takie jak praca (obecna lub poprzednia, której można zlecić podwykonawstwo), inwestycje, wszelkiego rodzaju opłaty, udział w kapitał spółki, grant, sponsoring lub jakikolwiek rodzaj usługi oraz interesy wynikające z działalności zawodowej eksperta lub jego bliskich, w tym krewnych; członkostwo lub przynależność do organizacji lub organu zainteresowanego pracą EFSA . W szczególności ekspert musi przedstawić szczegółowy życiorys , co może być problematyczne w przypadku ekspertów, którzy wykonywali pracę związaną z poufnością narzuconą umową lub dotyczącą obronności. Przejrzystość ta jest odpowiedzią na niektóre skandale związane z częściową wiedzą fachową, ale także na fakt, że w niektórych wschodzących dziedzinach (na przykład w niektórych dziedzinach inżynierii genetycznej lub nanomateriałów, gdzie trudno jest znaleźć ekspertów, którzy nie są mniej lub bardziej związani z przedsiębiorstwami lub prywatnymi lub interesy publiczne). Niestety od lat EFSA znajduje się w centrum nie tylko kwestii niezależności jej członków, ale także poważnych konfliktów interesów i finansowania przez przemysł spożywczy, częściowo związany z ich pracą.
Uznany ekspert w zawodzie, specjalności, będącej de facto referencją, może być jedynie specjalistą od niemal trwałego konfliktu interesów zgodnie z definicją najszerzej stosowaną w świecie amfiteatrów, ośrodków naukowych i/lub nauczania. Ponieważ ten ekspert, ci eksperci muszą być znani, uznawani przez każdego profesjonalistę, każdego technika, każdego specjalistę w tej dziedzinie i stanowić punkt odniesienia. W rzeczywistości bycie wśród swoich rówieśników i znane każdemu, kto daje mu pewność i uznanie, które są potwierdzone. Ponadto decydującym elementem pozostaje fakt, że biegły, który zleca swoje opinie, czy jego ekspertyza wobec osób trzecich posiada ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej zawodowej obejmujące wszelkie błędy, powstałe szkody, utratę części, zwłokę w jego wykonaniu. misja.
Niektórzy myśliciele, w tym Howard Zinn, uważają, że istnieją dwa nieporozumienia dotyczące ekspertów:
Nawet jeśli angażuje się w obserwację naukową, naukowiec wie, że na to, co obserwuje, wpłynie jego punkt widzenia. Niemiecki naukowiec Werner Heisenberg zasłynął ze swojej „ zasady nieoznaczoności ”. W swojej książce z 1959 r. Od Platona do Plancka pisze, że „w nauce nie mamy do czynienia z samą naturą, ale z nauką o naturze — to znaczy z naturą, która została wymyślona i opisana przez człowieka”. Według Howarda Zinna „poleganie na wielkich myślicieli, autorytetach i ekspertach… jest atakiem na samego ducha demokracji. Cała demokracja opiera się na założeniu, że oprócz pewnych technicznych szczegółów dotyczących tego, którzy eksperci mogą być użyteczni, decyzje ważne dla społeczeństwa jako całości są w zasięgu każdego zwykłego obywatela. ”.
Zwróć uwagę, że powtarzająca się krytyka ekspertów może mieć przewrotny skutek: obniżyć ogólny poziom debaty, umieszczając wszystkie punkty widzenia na tym samym poziomie.
Pojawia się nowe pojęcie, wywodzące się z pojęcia eksperta, jakim jest „ekspertyza obywatelska”, która może zmobilizować naukową drugą opinię .
Naukowcy próbują również od końca XX th century, aby rozwijać i udoskonalać systemy eksperci generalnie na podstawie oprogramowania zaprojektowanego jakoś „naśladować” podejście analityczne ekspertów w danej dziedzinie (np diagnostyczny pomoc medyczna).
W ANPE definiuje w swoim katalogu operacyjnego zawodów i zatrudnienia określonej liczby transakcji o tytule „Expert”, takich jak „eksperta / ekspertów w sztuce” lub „ekspertów / UNIX eksperta ”.
W tym sektorze istnieją dwa rodzaje ekspertów.
Inne rodzaje ekspertów mogą jednak być związane z nieruchomościami. Tak jest w przypadku rzeczoznawcy lub nawet „eksperta budowlanego”. Od ekspertów od nieruchomości różni go cel swojej misji, znacznie bardziej zorientowany na problematykę nieruchomości niż na jej wartość. Może jednak być zmuszony do orzekania o ogólnej wartości nieruchomości, na przykład w kontekście problemu ubezpieczeniowego, gdy wartość szkody byłaby większa niż wartość rynkowa nieruchomości.
Są to misje prawne biegłych księgowych .
Większość interwencji eksperta, regulowanych kodeksem pracy, finansuje sama firma:
Ekspertów ubezpieczeniowych jest tylu, ile jest specjalności obejmujących wszystkie dziedziny wiedzy technicznej: biżuteria i dzieła sztuki, meble, nieruchomości, samochody itp.
Gdy biegły ubezpieczeniowy w trakcie wyceny ma wątpliwości co do okoliczności wypadku, kieruje je do swojego mocodawcy (spółki lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych), który następnie powołuje inspektora ubezpieczeniowego lub śledczego, zwanego także „ekspertem”. ”.
Jego rolą jest określenie okoliczności wypadku, czy to samochodu, kradzieży, pożaru czy innych.
Biegły śledczy lub „ śledczy ubezpieczeniowy ” wysłucha stron, poszuka świadków, spróbuje ewentualnie zrozumieć przyczyny katastrofy (np. w ruchu ulicznym, awaria sygnalizacji świetlnej, w sprawach pożarowych obecność produktów łatwopalnych... ).
Jego rola, między detektywem a biegłym ubezpieczeniowym, będzie kluczowa dla zapewnienia obrony ubezpieczonego przed przeciwnikiem w złej wierze, który kwestionuje i próbuje uwolnić się od odpowiedzialności.
W związku z tym może on zostać skłoniony do zakończenia swojej misji przez oszustwo lub próbę oszustwa ubezpieczeniowego, gdy przeciwnik (czasem ubezpieczony) wykorzystuje fałszywe faktury, przedstawia fałszywe odszkodowania itp.
Raport umożliwia następnie firmie zwolnienie z odpowiedzialności osoby ubezpieczonej pozwanej przed sądem oraz, w najpoważniejszych przypadkach, złożenie skargi do konstytucji osoby cywilnej za oszustwo lub usiłowanie oszustwa, jeśli zostanie mu podjęte postępowanie karne.
Dotychczasową ekspertyzę określa norma CNPP 6109 z czerwca 2013 r. opublikowana przez Krajowe Centrum Prewencji i Ochrony .
Istnieją również tłumacze biegli ( tłumacze biegli lub tłumacze przysięgli ) i tłumacze ustni, którzy tłumaczą dokumenty urzędowe (na przykład zaświadczenia).