Bernard Debre | |
![]() Bernarda Debre w 2013 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Radny paryski | |
16 marca 2008 - 28 czerwca 2020 ( 12 lat, 3 miesiące i 12 dni ) |
|
Wybór | 16 marca 2008 |
Ponowny wybór | 30 marca 2014 |
Minister Współpracy | |
12 listopada 1994 - 11 maja 1995 r. ( 5 miesięcy i 29 dni ) |
|
Prezydent | François Mitterrand |
Premier | Edouard Balladur |
Rząd | Balladura |
Poprzednik | Michel Roussin |
Następca | Jacques Godfrain |
Burmistrz z Amboise | |
18 grudnia 1992 - 18 marca 2001 ( 8 lat i 3 miesiące ) |
|
Ponowny wybór | 18 czerwca 1995 |
Poprzednik | André Chollet |
Następca | Christian Guyon |
Radny Generalny z Indre-et-Loire | |
29 marca 1992 r. - 27 marca 1994 r. ( 1 rok, 11 miesięcy i 26 dni ) |
|
Okręg wyborczy | Kanton Amboise |
Poprzednik | Michel Debre |
Następca | Christian Guyon |
Zastępca | |
20 czerwca 2012 - 20 czerwca 2017 r. ( 5 lat ) |
|
Wybór | 17 czerwca 2012 |
Okręg wyborczy | 4 th of Paris |
Legislatura | XIV th |
Poprzednik | Rozgraniczenie okręgów wyborczych |
Następca | Brigitte Kuster |
28 czerwca 2004 r. - 19 czerwca 2012 ( 7 lat, 11 miesięcy i 22 dni ) |
|
Wybór | 27 czerwca 2004 r. |
Ponowny wybór | 17 czerwca 2007 |
Okręg wyborczy | 15 th of Paris |
Poprzednik | Gilbert Gantier |
2 kwietnia 1986 - 12 grudnia 1994 ( 8 lat, 8 miesięcy i 10 dni ) |
|
Wybór | 12 czerwca 1988 |
Okręg wyborczy | 2 II w Indre i Loara |
Poprzednik | Brak (głosowanie proporcjonalne) |
Następca | Michele Beuzelin |
Biografia | |
Data urodzenia | 30 września 1944 r |
Miejsce urodzenia | Tuluza ( Francja ) |
Data śmierci | 13 września 2020 r. (w wieku 75 lat) |
Miejsce śmierci | Paryż 14 th ( Francja ) |
Natura śmierci | Rak |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | RPR , UMP następnie LR |
Tata | Michel Debre |
Rodzeństwo |
Jean-Louis Debré François Debré |
Ukończyć | Uniwersytet Piotra i Marii Curie |
Zawód | Urolog |
Bernard Debré , ur30 września 1944 rw Tuluzie i zmarł dnia13 września 2020 r.w Paryżu , jest urologiem i politykiem francuskim .
Syn premiera Michela Debré , był w szczególności zastępcą do Indre-et-Loire, a następnie do Paryża w latach 1986-2017, burmistrzem Amboise w latach 1992-2001 i ministrem współpracy w latach 1994-1995.
Bernard Debré jest wnukiem Roberta Debré i Charlesa Lemaresquiera , syn Michela Debré , brat (fałszywy bliźniak) Jean-Louis Debré , ma dwóch starszych braci Vincenta i François (ten ostatni umiera dzień po śmierci Bernarda Debré ). Jest ojcem czwórki dzieci.
Profesor uniwersytecki-lekarz szpitalny (1980), kierownik oddziału urologii w szpitalu w Cochin (1990), członek Francuskiego Towarzystwa Chirurgicznego, francuskich, europejskich i międzynarodowych towarzystw urologicznych. To właśnie na jego oddziale w szpitalu w Cochin prezydent François Mitterrand był operowany 11 września 1992 roku na prostacie przez profesora Adolphe'a Stega . Pod koniec tej operacji oświadcza, że „wszystko jest łagodne”. W latach 1986-1988 był członkiem Krajowej Konsultacyjnej Komisji Etyki (CCNE) z powołania przez Jacquesa Chiraca i ponownie członkiemMarzec 2008po jego śmierci w 2020 r., na nominację Nicolasa Sarkozy'ego . Od8 października 2010jest członkiem Overseas Academy of Sciences .
Bernard Debré umiera na raka 13 września 2020 r., w wieku 75 lat w Paryżu, na kilka godzin przed śmiercią swojego brata François . Został pochowany w Préfailles 18 września 2020 r.
Bernard Debré jest radnym miejskim (1989-1992), następnie burmistrzem Amboise (1992-2001) i członkiem rady generalnej Indre-et-Loire , wiceprzewodniczącym rady generalnej Indre-et-Loire (1992-1994 ) . W latach 1986-1994 był zastępcą Indre-et-Loire , zarejestrowanego w grupie Rassemblement pour la République (RPR).
Został mianowany ministrem współpracy w rządzie Édouarda Balladura (od 12 listopada 1994 do 18 maja 1995). W wyborach prezydenckich 1995 dołączył do obozu premiera.
W latach 2004 i 2017 był członkiem 15 th powiat Paryżu po jego kandydatury na wybory uzupełniające w dniu 20 i 27 czerwca 2004 roku w 15 th powiat Paryżu (na północ od 16 th arrondissement). Nieoznaczony kandydat na dysydenta, wspierany przez ustępującego posła Gilberta Gantiera , uzyskał w ten sposób prawie 59% głosów, wobec 20% wobec swojego pechowego przeciwnika, UMP Laurenta Dominati , który tęskni za skokiem spadochronowym na zachód od Paryża po porażce w 2002 roku w centrum Paryża, dawnej ziemi z wyboru jego ojca Jacquesa Dominati , gdzie nie został ponownie wybrany. Po wyborze wstępuje do grupy UDF w Zgromadzeniu Narodowym jako pokrewny, następnie zmienia strony, przechodząc do UMP, zawsze jako pokrewny. W 2007 roku, po reelekcji, w pełni dołączył do grupy UMP, nie będąc jednak w tej partii. Bernard Debré nie startuje w wyborach parlamentarnych w 2017 roku .
Mimo, że chciał kandydować na burmistrza Paryża w 2008 roku, nie poddając się pierwszemu systemowi w UMP dla gminy, ogłosił w grudniu 2005 roku, że chce wstąpić do UMP, z którym jest związany ze Zgromadzeniem Narodowym . W tym samym roku utworzył stowarzyszenie „Za Paryż”, aby przygotować swoją kandydaturę do wyborów samorządowych w 2008 roku. W ten sposób chce uniknąć przechodzenia przez podstawowy system UMP, który musi nominować oficjalnego kandydata na prezydenta przyjęcie. W przededniu wyborów samorządowych nadal rzuca wyzwanie kierownictwu opozycji Françoise de Panafieu, która została mianowana przez bojowników na czele listy, podobnie jak poseł Pierre Lellouche , który przybył do niego jako przedostatni w prawyborach UMP . Jednak Bernard Debre mówi się, że gotowy do negocjacji, aby zrobić miejsce dla burmistrza członkowskim 17 th . Po otwarcie chciał zostać burmistrz Paryża i Burmistrz 16 th arrondissement , to ostatecznie tylko trzeci na liście UMP tej samej dzielnicy, a po wyborach, stał się doradcą Paryżu i doradcą gminy.
5 listopada 2012Zapowiedział, że jest on uruchomiony na burmistrza w 17 th dzielnicy Paryża w 2014 roku umowa została ostatecznie osiągniętego z odchodzącego burmistrza Brigitte Kuster i zajmuje drugie miejsce na liście, która została odnowiona, będąc w ten sposób ponownie wybrany doradca Bernard Debre z Paryża .
Wspiera François Fillon w prawyborach republikańskich w 2016 roku . W okresie pomiędzy dwoma rund wyborów prezydenckich 2017 roku , który przeciwstawia Marine Le Pen do Emmanuel Macron , zapowiada, że będzie głosować na kandydata En Marche . Będzie jednak krytycznie oceniać politykę zdrowotną Francji, która już tego dnia rozpoczęła się.
W latach 80. Bernard Debré podpisał kontrakt z Contrepoint , nieoficjalną recenzją Klubu Zegara .
Jest członkiem Komitetu Honorowego Ruchu Inicjatywa i Wolność .
Występuje od czasu do czasu w programie Les Grandes Gueules na RMC i jest regularnie zapraszany do Franza-Oliviera Giesberta na France 3 , w jego programie kulturalnym Culture et Dépendance . Pisze regularnie w tygodniku Valeurs contemporaine .
Jest jednym z trzydziestu pięciu sygnatariuszy statutu założycielskiego Ludowej Prawicy , kolektywu parlamentarnego, który później opuścił.
Jest autorem około dwudziestu książek podzielonych na medycynę , farmakologię , filozofię i dwóch opracowań o Rwandzie, w których próbuje zrehabilitować wizerunek Francji na temat ludobójstwa na Tutsi .
Za kontrowersyjną pracę Bernarda Debré i Philippe Even the Guide to 4000 użytecznych, bezużytecznych lub niebezpiecznych leków opublikowaną w 2012 roku obaj autorzy zostali skazani 17 marca 2014 roku przez izbę dyscyplinarną pierwszej instancji nakazu lekarzy ofle-de -Francja do sankcji zakazu wykonywania zawodu lekarza na okres jednego roku, w tym 6 miesięcy w zawieszeniu, ze względu na konieczność „unikania kwestionowania kompetencji i uczciwości lekarzy, w szczególności alergologów i kardiologów ”i że” przez Ze względu na kategoryczny, wręcz stanowczy charakter swoich wypowiedzi, autorzy, wbrew swoim etycznym zobowiązaniom, zamierzali nadać oskarżanym utworom spektakularny obrót, nie pozbawiony celów komercyjnych”. W dniu 8 grudnia 2015 r. Krajowa Izba Dyscyplinarna Nakazów Lekarskich uchyliła postanowienie I instancji i uchyliła zakaz wykonywania zawodu. Autorom zostaje nagana.