Przewiewny

Araire (od Occitan od łacińskiego aratrum ) jest symetryczna konstrukcja uprawy realizować bez odkładnicy oraz wyposażony w zaostrzoną (lub stożkowej) lemiesz który dzieli ziemię, nie obracając go. Jest on stosowany w Mezopotamii od IV -go tysiąclecia pne. AD . Araire reprezentuje prawdziwą rewolucję w dziedzinie rolnictwa. Holowany przez zwierzę wertykuluje górną warstwę gleby i odrzuca ją po obu stronach płaszczki (lub bruzdy). W zamiatania wykonuje zatem pozorne. Nadal jest używany na Dalekim Wschodzie, Ameryce Południowej i Afryce Północnej.

Araire początkowo składał się z jednego kawałka drewna, ewoluował i ostatecznie miał do pięciu kawałków.

Najczęściej wykonana z drewna , araire składa się z trzech zasadniczych części:

Łąka

Zamiast krojenia i obracania ziemi, pług rozłupuje płytkie trójkątne przekroje (orka pasowa), pomiędzy którymi odrzucona ziemia tworzy redliny. Z technicznego punktu widzenia ta lekka bruzda nakreślona przez pług jest w rzeczywistości tak zwaną pseudoorką, która nie pozwala na napowietrzenie głębokich warstw niezbędnych do ponownego pobudzenia aktywności mikrobiologicznej i zapewnienia wymieszania z resztkami roślin zaśmiecającymi pola . Nienadające się do czyszczenia lub kołysania, narzędzie to musi być poprzedzone motyką lub kilofem, aby rozbić okrywę trawy. Ponadto, do rozbijania brył i mieszania gleby niezbędna jest siła robocza z tyłu pługa oraz uprawa krzyżowa. Cięcie poprzeczne odbywa się poprzez rozłupywanie i rozłupywanie prostopadłe, co zmniejsza kłody, dając działki w kształcie kwadratu lub rombu; ta metoda orki jest skuteczna w usuwaniu chwastów jednorocznych.

Wydaje się, że pług był pierwotnie nie tyle narzędziem do orki, co do siewu. Lekkie linie strugowe są idealne dla większości zbóż, a po wysianiu nasiona są tradycyjnie zakopywane przez orkę pługiem. Orka ta nazywana jest „osłoną(-ami)”, a w niektórych regionach istnieją specjalistyczne obszary, które należy pokryć, inne niż instrumenty używane do orki przygotowawczej. Gleba najlepiej sprawdza się na glebach lekkich, takich jak piasek i glina , lub na pochyłych polach, gdzie gleba jest cienka lub gdzie głęboka orka prowadzi do zagęszczania, zasolenia lub erozji .

Arara ciągnie słabe zwierzę pociągowe, najczęściej osioł , bawół wodny, a nawet wielbłąd .

Typologia

Zaproponowano kilka typologii dla obszarów.

Typologia budynków

Ten najczęściej używany w aktualnych pracach popularyzatorskich wywodzi się od Haudricourta i Jean- Brunhesa Delamarre'a (patrz zdjęcia obok), co pozwala na klasyfikację obszarów na cztery główne typy.

Araire rękaw-wrz

Lewo

W tego typu pługach sep (część nośna lemieszy pługa) i uchwyt (y) są jednym elementem (jednoczęściowym lub złożonym z kilku zmontowanych części).

Wiek (część używana do trakcji) jest bezpośrednio połączony z uchwytem-sep.

Na tych araires uchwyt-sep zakrzywia się, zanim wejdzie w kontakt z ziemią. Kształt ten ułatwia operowanie pługiem, nadając mu pewną równowagę, której nie miałby, gdyby pług opierał się tylko na lemieszu (co miałoby miejsce, gdyby rączka-sep była prosta).

Przewrót w tablicy

Lewo

Ten rodzaj obszaru składa się z sep, na którym ustala się chaotyczny wiek (skręcony, łukowaty). Uchwyt(y) należy zamocować na poziomie okucia separowanego. Gdy obecny jest tylko jeden uchwyt, często pasuje do szczeliny wykonanej w tym wieku. Do jego zablokowania wystarczy zwykle zwykły klin. Klin ten zazwyczaj blokuje rączkę i reille (jedwabny lemiesz pługu).

Obszar stomatologiczny

Lewo

W przypadku tych araires wiek i uchwyt (y) przychodzą do akt we wrześniu.

Wydaje się, że ten rodzaj drzewa był rzadko używany we Francji, z wyjątkiem Korsyki. Araires tego typu zostały wprowadzone na rynek za pracę winorośli podczas koniec XIX e  wieku i na początku XX e  wieku. Produkowane w sposób przemysłowy, czasami były całkowicie metalowe. Ich wprowadzenie może być spowodowane wpływami francuskimi w Afryce Północnej, terytorium, na którym były w powszechnym użyciu.

Obszar czworokątny

Lewo

Araire tego typu mają strukturę złożoną z czterech głównych części, łączących się w mniej więcej równoległościan. Oddzielenie sep od wieku jest utrzymywane przez podpórkę lub parę wąsów, regulowanych za pomocą klinów.

W porównaniu z innymi typami szyki czworokątne wymagają bardziej rozbudowanych prac montażowych. Dlatego zostały one głównie znana we Francji od końca XIX th  wieku i podczas XX -go  wieku.

Rodzaj redlic

Istnieje wiele rodzajów lemieszy. Należy już doprecyzować, że pierwsze araires niewątpliwie nie otrzymały akcji. W tym przypadku czubek sep służy jako lemiesz.

Tam, gdzie istnieją, redlice można sklasyfikować na kilka sposobów.

Formularz Utrwalenie

Istnieją dwa główne rodzaje elementów złącznych. Systemy oko / gniazdo lub tang (reilles). Te sposoby mocowania, w ich wielu odmianach, stanowią zdecydowaną większość elementów mocujących lemiesze. Kształt i mocowanie redlic zależy od lokalnych zwyczajów i zasobów. Te zmienne warunkują pracę, jaką pług jest w stanie wykonać (głębokość orki, praca w twardym gruncie).

Fałda może się całkowicie zamknąć i utworzyć gniazdo.Przez gniazdo

Fałd może się zamknąć, pozostając na końcu otwarty, tworząc oko.

Co bardziej zaskakujące, ale nie mniej powszechne, fałda może się nie zamknąć. W tym przypadku tworzy rodzaj zacisku, który chwyta koniec sep. To urządzenie jest często nazywane „otwartym okiem”. Wzmocnienia (gwoździe, nity, metalowe bransoletki itp.) mogą wzmocnić połączenie soc-sep.

Redlice araire są często mocowane za pomocą trzpienia (drążka przedłużającego ostrze). Ten rodzaj akcji nazywa się reille. Wśród sposobów mocowania reille na desce dominują dwa systemy. Są to reille mocowane za pomocą bransolet oraz te wbijane w jedną z części pługa i blokowane klinem. Komory komorowe szczególnie dobrze nadają się do tego drugiego typu mocowania.

Wyróżnienie pługa

Araire jest niesłusznie uważany za przodka pługa . W rzeczywistości te dwa narzędzia rolnicze współistniały przez wieki, a każdy z nich ma swoją specyfikę. Na terenie wszystkie elementy są symetryczne względem osi wieku i linii roboczej. Grunt pracuje powierzchniowo, odrzucając z obu stron rozdrobnioną ziemię wypartą przez lemiesz. Pług jest ze swej strony instrumentem z asymetrycznymi elementami: części robocze znajdują się po tej samej stronie wieku. Pługiem gleba jest głęboko obrabiana, ale odrzucana tylko z jednej strony. Araire jest typowym instrumentem dwuletniej rotacji , przystosowanym do lekkich i pochyłych gleb basenu Morza Śródziemnego i wymaga jedynie niezbyt silnego zwierzęcia pociągowego (osioł). Pług lepiej sprawdza się na ciężkich terenach północnych równin, ale wymaga mocniejszego zaczepu, aby był w pełni skuteczny (woły lub konie).

Innymi słowy, pług umożliwia lekką orkę nawet powierzchowną, podczas gdy pług służy do orki głębokiej. W niektórych częściach Europy na glebach kamienistych pług był używany aż do połowy XX th  century. Pozostaje powszechny w kilku krajach Afryki i Azji.

Historia

W początkach rolnictwa motyka o kamiennych ostrzach służyła do przygotowania gleby (przewracanie i wyrównywanie ziemi, kopanie bruzd), a do siewu kij do kopania , prosty kij ostro zakończony, do pochodzenia łopaty , a następnie przez ciąg lemieszy pługa.

Udomowienie wołowiny w Mezopotamii odpowiada przejściu od uprawy motyki do uprawy na pług. Prymitywna araire była monoblokowa (znana również jako monoksylowa), całkowicie wykonana z drewna, bez lemieszy i miała ramę uchwytowo-sepową imitującą narzędzia ręczne (motyka, kij do kopania). Pierwsze araire były więc słabo wyważone ze względu na zbyt wąską ramę z tylko jednym punktem kontaktu z podłożem. Taka konstrukcja ograniczała powietrze do lekko nierównego terenu, bez przeszkód, w szczególności piaszczystych, gliniastych gleb niskich i żyznych teras zalewowych delty Nili i Żyznego Półksiężyca . Opór między sep a wiekiem został zneutralizowany przez dodanie podpórki z włókna lub skóry, później w drewnie, między dwoma elementami.

Pierwsza wzmianka z tyłu pługa do drugiej połowy IV -go tysiąclecia pne. AD w Sumerze , gdzie wydaje się, że konieczne jest zlokalizowanie jego wynalazku. Oprócz prostej deski ( sum . Apin , akk . Ḫarbu ), inny rodzaj (wciąż używany w północno-zachodnich Indiach i tu i tam na Bliskim Wschodzie) miał pionową rurkę. siewnik siewny (sum. numun-gar , akk. epinnu ) został udokumentowany w Mezopotamii od v. 2000 pne AD Egipt idzie do pługa kultury od czasów Nagady II (3700-3200 pne.), Ale wie, że uchwyt zwykły pług-Sep ( EGIPT . Hb .w ), które z czasem będą towarzyszyć wariancie z podwójna rączka i podwójna lemiesz. Od 3000 pne. J. - C. lemiesz z brązu pokrywał araire mezopotamski, a od 2300 r. Asyria i Egipt znają lemiesz żelazny.

Arairage przeniósł się z Mezopotamii do Indii przed 3300 pne. AD o czym świadczą ślady zaoranego pola w Kalibanghan ( Północny Radżastan ). Pług induański ( skr . Langala , tamil ña originalkil, oryginalne słowa Harappan ) ma gęsty i wyraźny we wrześniu. To właśnie z Indii dociera do większości krajów Azji Południowo-Wschodniej. W kierunku wschodnim Chambige Araire przybywa do Chin. 3000 pne AD w tym samym czasie co pszenica, jęczmień i konopie w erze lungshanoid. Z Chin dotarł do Mandżurii i Korei, a potem dość późno do Japonii.

W Europie kontynentalnej jego wprowadzenie prawdopodobnie sięga czasów neolitu , ale obszar ten rozprzestrzenił się tak naprawdę dopiero na początku epoki brązu , między 2000 a 1500 rokiem p.n.e. AD W kierunku południowym rozprzestrzenianie się tego obszaru zatrzymuje się na Saharze i Etiopii, gdzie na początku naszej ery został sprowadzony przez ludność z Jemenu.

Araire w hieroglificznym języku egipskim

O4 D58 U13

Ostatni ideogram przedstawia schematyczny obszar z dwoma rękawami nasadkowymi.

Galeria

Uwagi i referencje

  1. Dziwne nr 210, czerwiec 1987 (wydania LUG), s. 62 „Podróż przez historię: prehistoria; po epoce kamiennej… epoce metalu”.
  2. Aubineau, „Araire”, Larousse Agricole , 2002.
  3. Duży słownik encyklopedyczny Larousse , t. ja, art. "Araire", s. 614.
  4. André-G. Haudricourt i Jean Brunhes-Delamarre, Człowiek i pług na całym świecie , Paryż: Gallimard, 1955.
  5. Romila Thapar, Przeszłość kulturalna , s. 329.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne