Aleksandra Lacrabere | ||
Alexandra Lacrabère w koszulce OGC Nice w styczniu 2016 r. | ||
Rekord tożsamości | ||
---|---|---|
Narodowość | Francja | |
Narodziny | 27 kwietnia 1987 r. | |
Miejsce | Pau | |
Ciąć | 177 cm | |
Masa | 72 kg | |
Stanowisko | Prawy obrońca / półśrodek | |
Pseudonim (y) | Crabouille | |
Sytuacja klubowa | ||
Aktualny klub | CJF Fleury Loiret | |
Numer | 64 | |
Kurs dla juniorów | ||
pory roku | Klub | |
1995 -2002 | FR Gan | |
+2.002 -2.006 | Bordes Sport | |
Kariera zawodowa * | ||
pory roku | Klub | M. ( B. ) |
2006 -2008 | CA Begles | 16 (104) |
2008 -2009 | Akaba Bera Bera | |
+2.009 -2010 | Tuluza | |
2.010 -2.012 | Arvor 29 | |
2012 -2.013 | Zvezda Zvenigorod | |
2.013 -2.014 | Mios-Biganos-Begles | |
2014 -2016 | OGC Nicea Lazurowe Wybrzeże | |
2016 -2018 | ŽRK Vardar Skopje | |
2018 - | CJF Fleury Loiret | |
Wybór drużyn narodowych ** | ||
Rok (lata) | Zespół | M. ( B. ) |
2006 - | Francja | 185 (698) |
* Mecze rozegrane i zdobyte bramki w każdym klubie liczą się do mistrzostw kraju oraz rozgrywek krajowych i kontynentalnych. ** Mecze rozegrane i zdobyte bramki dla reprezentacji w meczach oficjalnych. |
||
Alexandra Lacrabère, urodzona 27 kwietnia 1987 roku w Pau , jest francuską szczypiornistką , grającą na prawą obronę lub środkową połowę . Ewoluuje Francja zespołu , ponieważ 2006 i francuski klub CJF Fleury Loiret od czasu 2018 roku , z tym nosić n ° 64, jako działu urodzenia.
Z Les Bleues jest częścią grupy wicemistrzów olimpijskich w 2016 r. , mistrzyni świata w 2017 r. i mistrzyni Europy w 2018 r.
Alexandra Lacrabère zaczęła grać w piłkę ręczną w wieku ośmiu lat i kontynuowała treningi sportowe w Talence w wieku 14 lat. W wieku 18 lat wystartowała w CA Béglais, gdzie spędziła dwa sezony, a w 2006 roku zadebiutowała w reprezentacji Francji , która zdobyła brązowy medal na Euro. Dołączała do Saint-Sébastien, a następnie do Tuluzy , za każdym razem na sezon, odzyskując swoją pozycję z tyłu. W 2010 roku dołączyła do Arvor 29 . Mistrz Francji 2012, klub Arvor 29 jest jednak zdegradowany do ligi 2 z powodów finansowych. Następnie na sezon dołączyła do rosyjskiego klubu Zvezda Zvenigorod .
Podczas Mistrzostw Świata 2011 strzeliła 5 bramek w ćwierćfinale z Rosją i 10 bramek w półfinale z Danią. Jednak w finale między Francuzami a Norwegami nie strzeliła ani jednego gola w meczu wygranym przez Norwegię wynikiem 32 do 24.
W wywiadzie dla magazynu Hand Action w miesiąculistopad 2011, Wyjawia, że jest homoseksualistą i wychodzi na zewnątrz .
W 2012 roku , pod koniec pełnego sezonu z Arvor 29 , wygrała Coupe de la Ligue , została mistrzynią Francji i została wybrana najlepszą zawodniczką mistrzostw. Jednak po problemach finansowych zespół spadł, a Alexandra Lacrabère musiała znaleźć inną bazę. Francuskie kluby, które w większości uzupełniły swoją siłę roboczą, wybiera rozwiązanie za granicą i postanawia dołączyć, wraz ze swoim partnerem, reprezentantką Brazylii Samirą Rocha , do rosyjskiego klubu Zvezda Zvenigorod . Ale to doświadczenie ją rozczarowało, zarówno w piłce ręcznej, jak i poza boiskiem.
W sezonie pozasezonowym 2013 ona i jej partner postanowili wrócić do Francji w nowym klubie Mios-Biganos-Bègles , faworyzując pewien komfort i sportowy projekt klubu, nawet jeśli musiała zrezygnować z gry w Lidze Mistrzów w 2014 roku , podpisali kontrakt z OGC Nice Côte d'Azur Handball . Po dwóch latach w Nicei dołączyła do macedońskiego klubu ŽRK Vardar Skopje , gdzie pozostała do 2018 roku. W tym europejskim roku wróciła do Francji, podpisując kontrakt z klubem Fleury Loiret . Koniec roku 2018 upłynął pod znakiem Mistrzostw Europy , wygranych przez drużynę Francji z Rosją. Dzięki temu europejskiemu tytułowi Alexandra Lacrabère jest zatem zarówno światowym, jak i europejskim złotym medalem. W sezonie 2020/2021 zapisała się niedaleko Fleury, w Touraine w Chambray , klubie, który zakwalifikował się do play-offów i zaoferował sobie miejsce na Puchar Europy.