Pataliputra (पाटलिपुत्र), to starożytna stolica Indii , położona w pobliżu nowoczesnego miasta Patna . Została założona przez Ajatashatru , króla Magadhy, in 490 pne J.-C. : jest to wtedy mały fort nad brzegiem Gangesu , zwany Pataligrama.
Wiele badania archeologiczne przeprowadzono w Pataliputra, zwłaszcza przy końcu XIX th wieku i na początku XX th wieku pod kierownictwem Brytyjczyków. Odsłonięte są duże fortyfikacje, a także kolumny o gładkiej powierzchni, przywodzące na myśl Słupy Aśoki . Fragmenty architektury i duży masywny przestarzały III th century BC. AD kojarzą się z kolei z silnymi wpływami grecko - perskimi, jeśli chodzi o zastosowane motywy zdobnicze. Stolica ta nawiązuje do hellenistycznego porządku jońskiego i jest porównywalna do stolicy Sarnath .
Pataliputra stała się III th wieku pne. AD stolica cesarstwa Maurya , okres, w którym odwiedza ją ambasador Grecji Mégasthène, który chwali ją opisując. Pod koniec imperium Maurya Pataliputra została zniszczona przez ogień, około,150 pne J.-C.. Mogło to być konsekwencją inwazji Indo-Greków na nowo powstałe Imperium Sunga .
Ruiny Maurii.
Platformy drewniane.
Ogrodzenia drewniane.
Tułów Lohanipur.
Pataliputra Gryf .
Przeplatanie się winorośli i kiści ( zwój wpływów hellenistycznych).
Motywy lotosu.
Gładkie filary w Pataliputrze.
Znaki Masona na podstawie jednego z filarów.
Znaleziono różne rzeźby z okresu Sunga, a także kamienne bariery ozdobione buddyjskimi płaskorzeźbami, ale w warstwach po śladach zniszczenia przez ogień Pataliputry.
Figurka z terakoty.
Kamienna bariera z motywami buddyjskimi.
Kamienna bariera.