Christian Vandendorpe

Christian Vandendorpe Biografia

Narodziny	26 maja 1943 Tournai
Narodowości	francuski kanadyjski
Trening	Katolicki Uniwersytet Louvain
Zajęcia	emerytowany profesor , doradca edukacyjny (1973-1986) , nauczyciel (1968-1972) , nauczyciel (1964-1967)

Christian Vandendorpe , urodzony w 1943 w Blandain ( Tournai ), jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu w Ottawie .

Wczasy w semiotyki (semiotyka poznawcze) i retoryki , specjalizował się w czytanie teorie .

Zajmował się również dydaktyką pisania, powiązaniami technologii cyfrowej z wiedzą (produkcja, dystrybucja, odbiór, nauka; tekst i hipertekst) oraz narracją snu.

Biografia

Po studiach w Belgii , gdzie uzyskał licencjat z filologii klasycznej na Katolickim Uniwersytecie w Louvain w 1964 roku i połączenie szkolnictwa średniego na tym samym uniwersytecie w 1965 , był profesorem greki , łaciny i francuskiego w Zairze od 1964 do 1967 i profesor języka francuskiego w Quebecu od 1968 do 1972. Od 1973 współpracował z przeglądem Quebec français , który wyciągnął ze snu wraz z Gillesem Dorionem i który kierował na mapach i materiałach redakcyjnych od 1974 do 1985. Był doradcą edukacyjnym w Komisji scolaire La Jeune-Lorette w latach 1973-1986.

Christian Vandendorpe uzyskał doktorat z dydaktyki na Uniwersytecie Laval w 1988 roku . Jego praca dyplomowa nosiła tytuł Nauka czytania bajek w szkole podstawowej: struktury tekstowe i schemat poznawczy . Została wydana w 1989 roku przez Éditions du Preamble pod tytułem Apprendre à lire des fables. Podejście semiopoznawcze .

W latach 1987-1988 był zastępcą profesora w Katedrze Litery Francuskiej na Uniwersytecie w Ottawie , następnie adiunktem w latach 1988-1992, profesorem nadzwyczajnym w latach 1992-1998 i profesorem zwyczajnym w latach 1998-2007. Przeszedł na emeryturę30 czerwca 2007 r..

W latach 1993-2007 był dyrektorem Centrum Pisania na Wydziale Sztuki Uniwersytetu w Ottawie.

W 2008 roku otrzymał nagrodę SDH/SEMI za swoje osiągnięcia.

W latach 2008-2011 był wiceprezesem Federacji Nauk Humanistycznych ( fr ) ds. upowszechniania badań .

Od 2005 roku jest częścią grupy badawczej INKE ( Implementing New Knowledge Environments ), która pracuje nad poprawą interfejsów odczytu ekranu .

W grudzień 2014, został nazwany „Honorowym rezydentem Wikipedii” na lata 2014-2015 na Uniwersytecie Wiktorii .

Christian Vandendorpe jest lub był członkiem redakcji kilku czasopism: Applied Semiotics / Sémiotique appliquéd , ALSIC. Nauka języków obcych oraz systemy informacyjne i komunikacyjne , Komunikacja i języki , Protée , L'Astrolabe , @nalyses , Opuscula: krótkie teksty średniowiecza i renesansu oraz studia cyfrowe / Le champ numérique .

Bibliografia tematyczna

Przyszłość książek i zmiany w czytelnictwie

Od papirusu do hipertekstu. Esej o mutacjach tekstu i czytania , Montreal, Boréal ( ISBN 978-2-890-529793 ) i Paryż, La Découverte, 1999 ( ISBN 978-2-707-131355 ) . [PDF] Pełny tekst w formacie PDF . Wydanie elektroniczne (2000): 00h00.
- Tłumaczenie hiszpańskie: Del papiro al hiperteksto. Ensayo sobre las mutaciones del texto y de la lectura , przekład Victora Goldsteina, Buenos Aires, Fondo de Cultura economica, 2003. ( ISBN 978-9-505-575442 ) .
- Tłumaczenie i adaptacja na język angielski: Od papirusu do hipertekstu. Toward the Universal Digital Library , tłumaczenie Phyllis Aronoff i Howard Scott, Champaign, Illinois University Press, 2009. [Poprawiona i zaktualizowana wersja From papirus to hypertext ]. ( ISBN 978-0-252-076251 )
- Tłumaczenie polskie: Od papirusu do hipertekstu. Esej o przemianach tekstu i lektury , Wydana: Warszawa, 2008. ( ISBN 978-83-235-0435-1 )
„Hipertekst: w kierunku nowej relacji z czytaniem i światem”, w obiektach hipertekstowych. Praktyki i zastosowania hipermediów, pod red. Caroline Angé, Londyn, edycje ISTE, 2015, s. 29-51 . ( ISBN 9781784050962 )
„Nowe horyzonty czytelnicze i implikacje dla szkół”, w Multimodalna umiejętność korzystania z mediów, pod redakcją Monique Lebrun, Nathalie Lacelle i Jean-François Boutin, Montreal, Presses de l'Université du Québec, 2012, s. 17-32 . ( ISBN 978-2760-534704 )
„Czytanie na ekranie i przyszłość powieści”, w demaincie Lire. Od starożytnych rękopisów do epoki cyfrowej , pod redakcją Claire Clivaz , Jérôme Meizoz et al. , Lozanna, Presses polytechniques et universitaire romandes, 2012, s. 69-80 . ( ISBN 978-2880-749583 )
Wyzwania publikowania w sieci: hiperczytania, cyberteksty i metaedycje , zbiorowe pod kierunkiem Jean-Michela Salaüna i Christiana Vandendorpe, Lyon, Presses de l'Enssib (National School of Information Sciences and Libraries), „Reference ” kolekcja, 2004. Pre-publikacja . ( ISBN 2-910227-55-3 )
Hiperteksty. Wirtualne przestrzenie do czytania i pisania , kolektyw pod kierunkiem Christiana Vandendorpe i Denisa Bachanda, Québec, Nota bene, zbiór „Littérature (s)”, 2002. ( ISBN 2-89518-133-0 )
„ Niektóre rozważania na temat przyszłości czytania ”, Studia cyfrowe / Le champ numérique , tom 2, nr 2 (2011). Wersja PDF .
„Kilka kluczowych pytań stawianych przez czytanie na ekranie”, w: Czytanie w świecie cyfrowym , red. Claire Bélisle, Lyon, Presses de l'ENSSIB, 2011, s. 49-66 . ( ISBN 978-2910227-85-2 )
"Zawirowania na odczyt z przodu" , The debaty , N O 160, lipiec-sierpień 2010, str. 151-160 .
„Roztrzaskanie”, Argument , t. 11, n o 1, jesień 2008, zima 2009, s. 30-39 .
„ Książki i czytelnictwo w świecie cyfrowym ”, w Bitwa o druk w dobie papieru elektronicznego , pod redakcją Érica Le Raya i Jean-Paula Lafrance'a, Montreal, Presses de l'Université de Montreal, 2008, s. 191-209 .
„ Czytanie na ekranie: sfera nowych mediów ”, w The Blackwell Companion to Digital Literary Studies , pod redakcją Raya Siemensa i Susan Schreibman, Blackwell Publishing, 2007, s. 203-215 .
„Od tekstu do dokumentu: zmiany w czytaniu”, Universalia 2006 , dodatek do Encyclopaedia Universalis , Paryż, 2006, s. 194-196 .
„Avatary i odrodzenie książki uczonej”, w Le savoir des livres , pod redakcją Benoît Melançon, Montreal, Presses de l'Université de Montréal, 2005, s. 43-67 .
„Wprowadzenie” i „Czytanie na wyzwania wirtualne”, w Wyzwania publikacji w sieci: hiperwykłady, cyberteksty i metaedycje , pod kierunkiem Jean-Michel Salaün i Christian Vandendorpe, Lyon, Presses de l'Enssib (Państwowa Szkoła Informatyki i Bibliotekoznawstwa), zbiór „Referencje”, 2004, s. 35-47 . Publikacja wstępna .
„ Rynek wirtualny i tożsamości kulturowe ”, w Międzykulturowość a ekonomia w pracy. The Margins of Globalization , pod redakcją Daniela Castillo Durante i Patricka Imberta, Ottawa, Éditions David, 2004, s. 219-223 .
„ Nowe sposoby czytania: rewolucje i kontrrewolucje ”, w „Możliwej przyszłości książki” , Montreal, Grande Bibliothèque du Québec, 2002.
„Wstęp” i „Czytanie historii i hipertekstu. Od pamiętnika do pamiętnika prywatnego ”, w Hypertextes. Wirtualne przestrzenie do czytania i pisania , pod kierunkiem Christiana Vandendorpe i Denisa Bachanda, Quebec, Nota bene, zbiór „Littérature (s)”, 2002, s. 89-114 .
„Tekst i książka między stabilnością a płynnością”, w Autour de la wykład , pod kierunkiem Josée Vincent i Nathalie Watteyne, Quebec, Nota bene, 2002, s. 297-317 .
„Wirtualna księga czy cyfrowy kodeks? Nowi pretendenci ”, Bulletin des Libraries de France , t. 45, n o 6, 2000, str. 17-22.
„Surfujesz w labiryncie?” Jeszcze przez ergonomii hipertekstu ” EC / sztuk , n O 2, 2000, str. 326-332 .
„Dla hipertekstu tabelarycznego”, Argus , t. 27, n o 1 sprężyną, lato 1998, s. 29-34 .
„Cyfrowa tekstowość. Hipertekst i koniec książki ”, RS / SI , t. 17, n o 1-2-3, 1997, str. 271-286.
„O przyszłości książki: linearność, tabelaryczność i hipertekstualność”, w Le livre. Od Gutenberga do karty inteligentnej , pod redakcją Johanne Bénard i Jean-Jacques Hamm, Nowy Jork, Ottawa i Toronto, Legas, 1996, s. 149-155.

Internet i Wikipedia

„ Wikipedia i ekosystem wiedzy ” , na temat komunikacji naukowej i badawczej, tom. 6, nr 3 ,2015(dostęp 26 listopada 2015 )
„ Wikipedia: dar planetarny ” , o sprawach uniwersyteckich ,8 kwietnia 2015(dostęp 9 kwietnia 2015 )
" Wikipedii zjawisko: utopia działa " Debata , n o 148, styczeń-luty 2008, s. 17-30.
" Internet, ostateczne mediów ," Debata , n o 139, marzec-kwiecień 2006, s. 135-145.
„ Dla uniwersalnego wirtualnej biblioteki ” Le Débat , n o 117, listopad-grudzień 2001, s. 31-42.
„ Przeciw nowej feudalisms ”, Le Débat , n o 117, listopad-grudzień 2001, s. 53-58.
„ Hipertekstu i przyszłości pamięci ” Debata , N O 115, lipiec-sierpień 2001, str. 145-155.
„Czy w sieci jest plagiator? », W Hélène Maurel-Indart (pod kierunkiem), Littérature et nation. Plagiat literacki , Tours, Wydawnictwa Université François-Rabelais, 2002, s. 269-281.
„Boom technologiczny”, Argument , t. 3, N O 1, jesień 2000, s. 69-75.
„Filozof, Internet i cyborg”, Argument , t. 2, N O 2, zima 2000, s. 107-114.
"1993: rok Sieci", Le Debat , n o 111, wrzesień-październik 2000, s. 92-93.

Bajka

Naucz się czytać bajki. Podejście semiopoznawcze , Montreal, Preambuła / Balzac, zbiór „Wszechświat dyskursu”, 1989. ( ISBN 978-2-891-331067 ) .
„Nieodebrane działania i wyobrażenia ”, w Akcja, pasja, poznanie, pod redakcją Pierre'a Ouelleta, Québec, Nuit Blanche, 1997, s. 307-317 .
Bajka. Vade-mecum nauczyciela francuskiego , we współpracy z Karlem Canvatem, Bruksela/Paryż, Didier Hatier, kolekcja „Séquences”, 1993. ( ISBN 978-2-870-888032 ) .
"The legenda w następujący sposób: badanie semiotyczna budowie" praktyki , n O 91, wrzesień 1996, str. 27-56 . (We współpracy z Karlem Canvatem)
La bajka , antologia, we współpracy z Karlem Canvatem, Bruksela/Paryż, Didier Hatier, kolekcja „Séquences”, 1993.
De la fable au faitdivers , Montreal, Międzyuczelniane Centrum Analizy Dyskursu i Socjokrytyki Tekstów (CIADEST), coll. „Prace naukowe CIADEST”, 10, 1991.
„Bajka dzisiaj”, w Dorastaniu z książkami. Przekaz 3. Magia słów , Toronto: Ministerstwo Edukacji Ontario, 1992, s. 25-33 .

Retoryka

„ Reżimy wizualności i przekształcenia alegorii ”, Protée , tom. 33, n o 1 Spring 2005, str. 25-38 .
“ Typografia i retoryka czytelności. Twory David Carson ”, Komunikacji i langages , n o 137, październik 2003, s. 4-24 .
„Uwagi na temat ironii na marginesie La Chute d'Albert Camus” , The Canadian Journal of Rhetorical Studies , tom. 12 września 2001, s. 43-62 .
„Alegoría i interpretacja ” Poétique , N O 117, luty 1999, s. 75-94.
"Retoryka Derrida " Literatura (McGill) n O 19, zima 1999, s. 169-193 .
„Czytanie zagadki ”, Alsic , t. 1, N O 2, grudzień 1998, s. 115-132.
„Postać jako instancja poznawcza”, Język i człowiek , t. XXX n o 1, marzec 1995, s. 25-36.

Semiotyka

„ O socjalizacji strategii interpretacyjnych ”, w Catherine Tauveron (pod kierunkiem), Rozumienie i interpretacja literatury w szkole i poza nią , Paryż, INRP, 2001, s. 81-101.
„ Czytanie między automatyzacją a deszyfrowaniem ”, w L'Acte de wykład , pod redakcją Denisa Saint-Jacquesa , Quebec, Nuit Blanche, 1994, s. 213-228.
" O prawdzie w języku ", Proteus , tom. 22 N O 3, jesień 1994, str. 7-12.
„ O fundamentalizmie językowym, czyli pokusie korygowania myślenia poprzez język ”, Dyskurs społeczny/społeczny , tom. 7 n o 1-2 zimowy Wiosna, 1995, s. 135-152.
„ Moce bohatera i racjonalność w fantastyce i science fiction ”, w imaginaire Les Ailleurs. Związek fantasy i science fiction , pod redakcją Auréliena Boivina, Maurice'a Émonda i Michela Lorda, Québec, Nuit Blanche, coll. „Les Cahiers du CRELIQ ”, 1993, s. 243-263.
" Kilka kwestii związanych z właściwą nazwą ", Langage i sociéte , n O 66, 1993, s. 63-75.
„ Zrozumieć i interpretować ”, w Reading and Writing , pod redakcją Clémence Préfontaine i Monique Lebrun, Montreal, Éditions Logiques, 1992, s. 159-181
" Odczyt: informacje tekstowe działanie i efekty poznawcze " Tangence , n O 37, 1992, str. 56-69.
“ Awatary głębokiego znaczenia. Refleksja nad niektórymi modelami czytania ”, Horyzonty Filozoficzne , t. 3, N O 1, 1992. 85-102.
" Działanie filtracyjne z czytania literatury " Tangence , n O 36, 1992, str. 19-33.
„ Czytanie i poszukiwanie sensu ”, Protée , t. 19, n o 1, 1991, str. 95-101.
„ Kontekst, rozumienie i literackość ”, RS/SI , t. 11, n o 1, 1991, str. 9-25.
“ Paradygmat i składnia. Niektóre zielone pomysły, które spały wściekle ”, Revue québécoise de linguistics theorique et apply , tom. 9 N O 3, 1990, str. 169-193.
„Wkład semiotyki w badania nad czytaniem”, w L'Actualité de la recherche en wykład , red. Jean-Yves Boyer i Monique Lebrun, Montreal, ACFAS, zbiór „Les cahiers scientifique”, 1990, s. 61-81.
„Nauczanie struktur tekstowych a umiejętność czytania”, Reading Canada Lecture , t. 7, n O 4, 1989, str. 191-201.
„Zrozumienie i sztuczna inteligencja”, Carrefour , tom. 11 N O 2, 1989, str. 169-187.
Artykuły „Aktant”, „Classeme”, „Isotopy” i „Seme”, w Encyclopedia of Contemporary Literary Theory. Podejścia, uczeni, warunki , pod redakcją Ireny R. Makaryk, Toronto: University of Toronto Press, 1993.

Literatura

„ Zabawa alegoryczna w Les Anthropoïdes . Mapa Tendre freudienne , recenzja @nalyses, jesień 2009.
„ Tłumaczenie i duch czasu ”, w Yvan G. Lepage i Christian Milat (pod red.), Por s'onor croistre. Mieszanki języka i literatury średniowiecznej ofiarowane Pierre'owi Kunstmannowi , Ottawa, Éditions David, zbiór „Voix savantes”, 2008, s. 479-490 .
„ Menaud maître-draveur, czyli imperium głosów”, w La passion des lettres. Studia nad literaturą średniowieczną i quebecką w hołdzie Yvanowi Lepage'owi pod kierunkiem Pierre'a Berthiaume'a i Christiana Vandendorpe'a, Ottawa, Éditions David, zbiór „Voix savantes”, 2006, s. 207-217 .
„Prezentacja: funkcje opowieści ze snów” w Opowieści ze snów. Funkcje, tematy i symbole , pod red. Christiana Vandendorpe, Quebec, Éditions Nota bene, 2005, s. 5-13 ( ISBN 2-89518-212-4 ) .
„ Sen między obrazowaniem a narracją ”, w Opowieści o snach. Funkcje, tematy i symbole , pod red. Christiana Vandendorpe, Quebec, Éditions Nota bene, 2005, s. 35-55 .
„Oralność i widzialność wiersza w kreacji multimedialnej”, w Nawigacjach Technologicznych , red. Olivier Dyens, Montreal, VLB, 2004, s. 47-62 .
„ Od fragmentaryczności i podmiotowości w eseju ”, w Parcours de l'essay québécois , pod kierunkiem Anne Caumartin i Martine-Emmanuelle Lapointe, Quebec, Éditions Nota bene, 2004, s. 127-144 .
„1936. Pierwsze wydanie Le Bon Usage Maurice'a Grevisse'a. Kraina gramatyków ”, w Historii francuskojęzycznej literatury belgijskiej. 1830-2000 , pod kierunkiem Jean-Pierre'a Bertranda, Michela Birona , Benoît Denisa i Rainiera Grutmana, przy współpracy Davida Vrydaghsa, Paryż, Fayard, 2003, s. 369-378 .
„Od bajki do jej parodii:„ Le Petit Chaperon rouge ”Jacques Ferron ”, w Croire à l'Ewriting , pod redakcją Yvana G. Lepage'a i Roberta Majora, Ottawa, Éditions David, 2000, s. 367-386.
„Czytanie literackie, miejsce osobistej rekonfiguracji i oswajania znaczeń”, w Wykładzie Pour une littéraire 2. Ocena i konfrontacje. Materiały z konferencji w Louvain-la-Neuve , pod kierownictwem Jean-Louis Dufays, Louis Gemenne i Dominique Ledur, De Boeck Duculot, 1996, s. 159-175.

Plagiat

Le plagiat , kolektyw, Proceedings of the International Conference University of Ottawa, Ottawa, University of Ottawa Press, 1992. ( ISBN 978-2-760-303454 ) .
"Le Plagiat" , streszczenie artykułu, 1992
"Wprowadzenie. Plagiat między estetyką a prawem”, w Le plagiat , pod red. C. Vandendorpe, Ottawa, University of Ottawa Press, 1992, s. 7-15.

Dydaktyczny

„ Szkoła i czytania w kontekście cyfrowego ”, recherches (Lille), n o 44, 2006, s. 7-15.
" Maksymy i znaczniki tekstowe ", Enjeux , n o 41-42, czerwiec / grudzień 1997, s. 103-128.
„ Poza zdaniem: gramatyka tekstu ”, w O nowe nauczanie gramatyki , pod kierunkiem Suzanne Chartrand, Montreal, Logiques, 1995, s. 83-105.
„Naucz się pisać na Uniwersytecie. Dla kontrastowego podejścia ”, w Produkcja tekstów. W kierunku modelu nauczania pisania , pod kierunkiem Jean-Yves Boyer, Jean-Paul Dionne i Patricia Raymond, Montreal, Logiques, 1995, s. 301-331.
Komputerowe pomoce do pisania , zbiorowe we współpracy z Christophe Hopperem, Montreal, Logiques, 1995.
"Epilog. Rewolucja do naśladowania ”, w Computerized Writing Aids , pod redakcją Christophe'a Hoppera i Christiana Vandendorpe'a, Montreal, Logiques, 1995, s. 201-211.
Komunikacja pisemna. Interaktywna gramatyka podstawowa i tekstowa , CD-ROM. Logidisque, 1995, 1997 i Didascom .
Epigram. Skomputeryzowany test pisemny z języka francuskiego , CD-ROM, Didascom, 1999.

Różnorodny

“ Ciekawostki epistolarne. Na podstawie książki Benoît Melançon , recenzja @nalyses, wiosna-lato 2012.
„ Książka Marca Angenota: W jaki sposób jesteśmy nadal pobożni? », Laval teologiczno-filozoficzny , t. 65, n o 3, październik 2009, s. 545-565 .
" Klitajmestra na kanapie. Sny w greckiej tragedii , recenzja @nalyses, zima 2007.

Nagrody i uznanie

2000: finalista nagrody Victor-Barbeau przyznanej przez Académie des lettres du Québec za książkę Du papyrus à hypertexte. Esej o mutacjach tekstu i czytania (1999).
2008: Nagroda za wybitne osiągnięcia od Towarzystwa Badań nad Mediami Interaktywnymi (SEMI)

Źródła

Wywiady

Lagacé, Patrick, „ Porozmawiajmy trochę o książce, jako o symbolu wiedzy… ”, La Presse , 15 grudnia 2008.
Robitaille, Antoine, „Le texte Roi. W dobie maszyny dominacja liter”, Le Devoir , 27 listopada 1999, s. D1.

Teksty ogólne

Grutman, Rainier i Christian Milat, „Wstęp”, Wykład, rêve, hipertekst. Liber amicorum Christian Vandendorpe , zbiorowy Ottawa Éditions David Collection "dowiedział Voice", n o 32, 2009, s. 7-15 . ( ISBN 978-2-89597-120-7 )
[PDF] Melançon, Benoît, „Journal d'un (skromna) Wikipédien” , w Wykład, rêve, hypertexte. Liber amicorum Christian Vandendorpe , zbiorowy Ottawa Éditions David Collection "dowiedział Voice", n o 32, 2009, s. 225-239 . ( ISBN 978-2-89597-120-7 )
[PDF] Milat, Chistian, „Christian Vandendorpe: erudyta, uważny i stymulujący profesor ”, L'Info-lettres , Ottawa, University of Ottawa, Department of French Letters, kwiecień 2007.

Na Od papirusu do hipertekstu. Esej o zmianach w tekście i czytaniu , Montreal, Boréal / Paryż, La Découverte, 1999

Calenge, Bertrand, Christian Vandendorpe: Od papirusu do hipertekstu , Biuletyn bibliotek Francji , t. 45 N O 2.
[PDF] Chymkowski, Roman, „Wolumen, kodeks, hipertekst… ”, Biuletyn Informacyjny Biblioteki Narodowej , 3, 162, 2002, s. 46-48.
Joubert Lucie "hydry z dwóch tekstów" Spirale , N O 170, styczeń-luty 2000, s. 3.
Michelucci, Pascal, Kwartalnik Uniwersytetu w Toronto , tom. 70, n o jeden, zima 2000-2001, str. 117-119.
Monette Pierre „” Od papirusu do hipertekstu: Esej o mutacji tekstu i czytania „przez Christiana Vandendorpe” Patrz , vol. 13 N O 49, 09 grudnia 1999, str. 57.
Moreau, Stéphanie, „Papier i frytki. Christian Vandendorpe: Od papirusu do hipertekstu ”, Le Droit , 6 listopada 1999, s. A15.
Robitaille, Antoine, „Tekst króla. W dobie maszyny dominacja liter”, Le Devoir , 27-28 listopada 1999, s. D1-D2 .

Uwagi i referencje

Nagroda SDH / SEMI 2008 za wybitne osiągnięcia
Federacja Nauk Humanistycznych i Społecznych
(w) „ Wdrażanie nowych środowisk wiedzy ” na www.inke.ca/ (dostęp 11 sierpnia 2010 )
„ Profesor Christian Vandendorpe Honorary Wikipedian Resident ” , na www.idees-ideas.ca ,12 grudnia 2014
" Applied Semiotyka: Rada Konsultacyjna, " w www.chass.utoronto.ca (dostęp 11 sierpnia 2010 )
„ Alsic jest wymieniony w bazie danych MLA International Bibliography oraz w europejskim indeksie referencyjnym ERIH ” , na alsic.u-strasbg.fr (dostęp 11 sierpnia 2010 )
„ Strona z recenzjami ” , na www.uqac.ca (dostęp 11 sierpnia 2010 )
„ astrolabium, Literatury i Badań Komputer, ” na www.uottawa.ca (dostęp 11 sierpnia 2010 )
„ @nalyses, przegląd krytyki i teorii literatury ” , na stronie www.revue-analyses.org (dostęp 11 sierpnia 2010 )
(w) „ Opuscula Site ” w dniu 136.159.208.155 (dostęp 11 sierpnia 2010 )
(w) „ Digital Studies / The digital field ” na www.digitalstudies.org (dostęp 11 sierpnia 2010 )
Recenzja Frédéric Martin, "La natura du texte" Lettres québécoises , n o 111, spadek 2003, s. 47-48.
Sprawozdanie Michela Gaulin, „Hołd dla wielkiego uczonego”, Lettres québécoises , n o 127, jesień 2007, s. 43 .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

(fr) Strona Christiana Vandendorpe na stronie Uniwersytetu Ottawa.
(pl) Historie snów , podstawa tekstów do badania snów.
(en) Wywiad z 21 maja 2001 z Christianem Vandendorpe przeprowadzony przez Marie Lebert .
Ewidencja organów :