Notacja chronostratygraficzna | T |
---|---|
Notacja francuska | t |
Ocena FGR | t |
Poziom | Okres / system |
Erathema / Era - Eonotheme / Aeon |
mesozoic fanerozoiku |
Stratygrafia
Początek | Koniec |
---|---|
252,17 ± 0,06 Ma ( wymieranie permu i triasu ) |
201,3 ± 0,2 Ma ( wymieranie triasowo-jurajskie ) |
Trias alpejski
Paleogeografia i klimat
Oceń O 2 atmosferyczne |
około. 16 % objętościowych ( 80 % z prądem ) |
---|---|
Oceń atmosferyczny CO 2 |
około. 1750 ppm (6 razy więcej niż przed rewolucją przemysłową ) |
Średnia temperatura |
17 ° C (+ 3 ° C w porównaniu z prądem ) |
Flora i fauna
Staurikosaurus pożerający Rhynchosaurus - Dimitri Bogdanov.Godne uwagi wychodnie | Monte San Giorgio |
---|
Triasowy (dawniej triasowy ) jest systemem geologicznych , Podział na mezozoicznym ery pomiędzy ± 0,5 -252.2 -201.3 ± 0,2 milionów lat. Trias poprzedza perm, a po nim jura .
Zdefiniowany i nazwany przez niemieckiego geologa Friedricha Augusta von Alberti w 1834 roku trias zawdzięcza swoją nazwę trzem (lito-) jednostkom stratygraficznym, z których składa się w Europie Środkowej : Buntsandstein (różnobarwny piaskowiec), wapień muszlowy (wapień muszlowy) i Keuper . Regularność występowania tych złóż w Europie Środkowej umożliwiła sedymentologom wykazanie zasad stratygrafii .
Nazwa „trias” była czasami używana w niektórych mniej lub bardziej starożytnych tekstach francuskich.
Początek triasu jest obecnie oficjalnie określony przez Międzynarodową Komisję Stratygrafii przez pojawienie się konodonta Hindeodus parvus . The world stratotypic punktów ( Globalny granica stratotyp sekcji i punkt, GSSP ) odpowiadające dolnej granicy triasu znajduje się w Meishan cięcia ( 31 ° 04 '47 „N, 119 ° 42' 21" E ), w Xian Changxinga , Chiny .
Trias dzieli się na trzy epoki (dolny, środkowy i górny trias) oraz siedem etapów stratygraficznych :
Germański triasu jest litostratygraficzne jednostka znaleźć w wiele z zachodniej i centralnej Europie (na północ od Alp) i Morza Północnego. Germański trias dzieli się na Buntsandstein (różnobarwny piaskowiec), wapień muszlowy ( wapień muszlowy ) i Keuper .
Scyty jest podział triasu, zdefiniowany 1895 geolodzy Edmund Moïssissovics , Wilhelm Heinrich WAAGEN i Carl Diener w obszarze morskim (Alpine triasowy). Podział ten odpowiada dolnemu triasowi i według autorów oznacza piętro lub szereg. Spotykamy się również z równoważnym terminem Werfénien .
Od czasu górnego karbonu i zamknięcia w jego zachodniej części rozległego wschodnio-zachodniego oceanu zwanego Paleotethys , większość lądu jest zgrupowana w jeden superkontynent zwany Pangea . Tak więc w dolnym triasie układ kontynentów przypomina swego rodzaju „ Pac-Mana ” z ustami otwartymi na wschód. Górna „szczęka” to Laurasia , dolna Gondwana , otoczona jest przez rozległy ocean zwany Panthalassa (całe morze). W Paleotethys (The Ocean, który w związku z tym tworzy przestrzeń w jamie ustnej) nadal zamknąć na wschodzie całym triasu. Jego zamknięcie przez subdukcję w kierunku północnym tworzy następstwo małych oceanów (zwanych basenami tylno-łukowymi ), których osady można dziś obserwować głównie w Europie Wschodniej (tzw. Baseny Hallstatt, Meliata, Maliak i Küre). W permie niektóre ziemie oddzieliły się od północnego krańca Gondwany i zaczęły dryfować na północ. Są to części Turcji , Iranu , Afganistanu , Tybetu i południowych Chin . Ten ciąg dużych wysp nazywany jest „ kontynentami Cymeryjskimi ”; zderzą się z Laurazją w górnym triasie, generując orogenezę cymeryjską. W górnym triasie rozwinęła się również ważna prowincja magmowa, która obecnie obejmuje Maroko i Nową Anglię w Stanach Zjednoczonych. Ten wulkanizm jest prekursorem otwarcia środkowego Atlantyku, które nastąpi.
Jeśli zatem trias wyróżnia się spokojem tektonicznym w Europie Zachodniej, a zwłaszcza we Francji , to jego historia na wschód od granicy austriacko-szwajcarskiej jest raczej burzliwa. To także w górach między Tyrolem a południowymi Chinami znajdujemy najważniejsze złoża triasu i zdefiniowano jego współczesną stratygrafię.
Dolny trias w Europie Zachodniej charakteryzuje się znacznymi złożami skał ewaporatowych . Główne kopalnie soli w Szwajcarii (kopalnie Bex ), Austrii ( Hallstatt ), Niemczech ( dolina Prim i Schwäbisch Hall w Szwabii ), Lotaryngii i Franche-Comté pochodzą z triasowych osadów. Ponadto w triasie nie są znane żadne osady lodowcowe. Są to zatem oznaki gorącego klimatu, który będzie trwał przez cały okres. Duże rozmiary superkontynentu Pangea miały złagodzić wpływ oceanu na jego klimat i miały istnieć duże pustynie, a także ważne obszary klimatu kontynentalnego . Powstały również małe złoża węgla ( Haute-Saône i Vosges ).
Trias zaczyna się z definicji po największym wymarciu gatunków żywych w historii ewolucji życia na Ziemi, czyli na granicy permu i triasu . Trias kończy się kolejnym z pięciu największych wyginięć na granicy triasu i jury . Pomiędzy tymi dwoma wyraźnymi punktami orientacyjnymi dolny trias charakteryzuje się powolną i trudną ponowną dywersyfikacją gatunków po katastrofie. Jest również prawdopodobne, że wciąż niestabilne środowisko spowodowało kilka niewielkich wyginięć, które oznaczały przerwy w ponownej dywersyfikacji. Środkowy trias to stabilna epoka, w której powracają kompletne i złożone systemy ekologiczne, w tym rafy, których nie było w dolnym triasie. Górny trias charakteryzuje się ciągiem małych kryzysów, za każdym razem dotykających różne zbiorowiska ( faunę denną, faunę pelagiczną , florę lądową, dinozaury ), kryzysy przecinające okresy stabilności, które doprowadzą do wielkiego kryzysu granicy triasu / jury.
Tak więc trzy typy organizmów charakteryzują trias: ocalałe z granicy permu / triasu (P / T), grupy, które wybuchną, ale będą miały ograniczoną długość życia oraz nowe grupy, które zdominują cały mezozoik .
Środowisko morskie charakteryzuje się zasiedleniem w środkowym triasie współczesnych gatunków koralowców po wyginięciu form paleozoicznych na granicy permu i triasu. Pewien rodzaj glonów wapiennych (tubifity) również będzie tworzył ważne rafy, ale ta grupa prawie całkowicie wyginie podczas górnego triasu. W amonity będzie rediversifier i stać się bogaty od jedynego ocalałego z linii P / T granicy. Z małży pelagicznych będą również lokalnie bardzo obfite. W konodonty , ważną grupą do datowania skał, będzie całkowicie wymarły na granicy triasu-jurajskiego. Ryby, które poniosły niewielkie straty na granicy P / T, wykazują dużą stabilność. Gady morskie (zwłaszcza ichtiozaury , plezjozaury , placodonty ) rozwiną się, staną się powszechne w środkowym triasie i osiągną ogromne rozmiary w górnym triasie.
Główną zmianą w oceanach będzie pojawienie się w górnym triasie planktonu z wapiennymi muszlami i nanoplanktonem . Ten wygląd głęboko zmieni zarówno ekologię, jak i oceaniczny łańcuch pokarmowy oraz chemię morską.
W roślinach lądowych ocalałe z limitu P / T, które są likofitami, nadal dominują w dolnym triasie, zanim ustąpią miejsca sagowcom , miłorząbowi (który jest obecnie reprezentowany tylko przez miłorząb dwuklapowy ) i połyskopterydy . Wtedy spermatofity , czyli rośliny nasienne, zdominują florę, a na półkuli północnej będą się rozmnażać iglaki .
Różne grupy płazów następowały po sobie w całym triasie, skutecznie się utrzymując. U gadów, na Karynii, cynodonty rodzą pierwsze ssaki. archozaurów będzie stopniowo zastępować synapsydy gady , które zdominowały permu. Niektóre z nich, z małymi gatunkami, będą ewoluować, rodząc między innymi pterozaury , dinozaury i pseudosuchię . Squamata pojawiają się karniku, będą rodzić do lepidozaury (aktualny węże i jaszczurki), w tym Sphenodontia ważną grupą w czasie, ale który teraz ma tylko jeden gatunek zagrożony wyginięciem w ciągu kilku wyspach Nowej -Zeeland. W Norien pojawią się pierwsze Chelonians (żółwie).
Paleozoik | Mezozoik | kenozoiczny | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kambryjski | Ordowik | Syluru | dewoński | Karboński | permski | trias | Jurajski | Kreda | Paleogen | Neogen | Q. |