Tremolat

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Dordonii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Tremolat
Tremolat
Wieś Tremolat.
Herb Trémolat
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Dordogne
Miasto Bergerac
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Bastides Dordogne-Périgord
Mandat burmistrza
 Éric Chassagne
2020 -2026
Kod pocztowy 24510
Wspólny kod 24558
Demografia
Ludność
miejska 		645  mieszk. (2018 wzrost o 8,4% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 46  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44° 52 ′ 33 ″ północ, 0° 49 . 50 ″ wschód
Wysokość Min. 41  m
Maks. 186  m²
Powierzchnia 14,03  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton centralnego Périgord
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Tremolat
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
Zobacz na mapie topograficznej Dordogne Lokalizator miasta 14.svg Tremolat
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Tremolat
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Tremolat

Trémolat jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .

Geografia

Na południu departamentu Dordogne, w Black Périgord , gmina Trémolat jest w całości położona na prawym brzegu Dordogne, co ogranicza gminę do około sześciu kilometrów. Szeroki meander utworzony przez Dordogne w tym miejscu nosi nazwę „cingle de Trémolat”. Mauzac DAM usytuowane za, między Calès i Mauzac-et-Grand-Castang tworzy spokojny zbiornik wody, nadające się do uprawiania sportów wodnych.

Minimalna wysokość, 41 metrów, znajduje się na północnym zachodzie, gdzie Dordogne opuszcza miasto, aby służyć jako granica między tymi z Calès i Mauzac-et-Grand-Castang. Maksymalna wysokość 186 metrów znajduje się również na północnym zachodzie, na skraju miasta Pezuls , na północ od miejscowości Monteil .

Wieś Trémolat znajduje się w orto- odległości siedmiu kilometrów na północny-zachód od Buisson-de-Cadouin i osiem kilometrów na północny-wschód od dworku z Lalinde . Powstaje na skrzyżowaniu dróg departamentalnych 30 i 31.

Miasto jest również obsługiwane przez linię kolejową z Libourne do Bush na stacji Trémolat .

GR 6 długodystansowa ścieżka przecina terytorium gminy na północy.

Miasto jest administracyjnie przyłączone do kantonu Sainte-Alvère w dystrykcie Sarlat-la-Canéda .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Trémolat
Mauzac-et-Grand-Castang Pezuls Paunat
Tremolat
Calès Le Buisson-de-Cadouin Alles-sur-Dordogne

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,6  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,7 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 9,3 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,1  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 854  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,6 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Belves” w miejscowości kraju Belvès zlecenie w 1988 roku znajduje się 18  km w linii prostej , w którym temperatura Średnia roczne jest 12,9  ° C i wytrącanie wysokość 895,6  mm na lata 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Bergerac”, w miejscowości Bergerac , zleciła w 1988 roku i na 28  km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,2  ° C na okres 1971-2000, do 13, 1  ° C na latach 1981 2010, następnie w 13,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Trémolat jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (61,6% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (62,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolne (35,9%), lasy (29,9%), grunty orne (17,9%), wody śródlądowe (6%), użytki zielone (5,8%) , tereny zurbanizowane (2,4%), uprawy trwałe (2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Zapobieganie ryzyku

W departamencie Dordogne w 2008 r. zatwierdzono plan zapobiegania ryzyku powodziowemu (PPRI) dla środkowej Dordonii, a zatem dotyczący dolnej strefy terytorium Trémolat.

Toponimia

W Occitan miasto nosi nazwę Tremolat .

Historia

Pre-historia

Jaskinia Lestruque jest oznaczona przez Peyrony . Według Peyrony (1949), a następnie później Denise de Sonneville-Bordes (1960), jest dostarczany przemysłowa z Solutrean , Upper magdaleńskiego . Peyrony wspomina również o Azilianie .

G. lub Louis Peyrille przeprowadziliby wykopaliska w tym złożu. Michel Lenoir przeprowadził typologiczne i statystyczne badanie materiału z jaskini zebranego na powierzchni.

Średniowiecze

Trémolat jest ojczyzną św Cybard ( Eparchius ), urodzonego w VI th  century pustelnika, który żył w jaskini nad Charente. Z tego opuszczonego schronienia narodził się klasztor Saint-Cybard d'Angoulême. W IX -go  wieku, mnisi z tego klasztoru są znaleziono uzależniony Trémolat. Obecny kościół Trémolat, obronny, datowany XII th  century. Zastąpił starsze budynki zniszczone podczas najazdów normańskich .

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne

Gmina Trémolat była, od 1790 r., przyłączona do kantonu Limeuil, który zależał od dystryktu Belvès do 1795 r., czyli do daty zniesienia dystryktów . Kiedy ten kanton zostanie usunięty na mocy prawa 8 pluviôse roku IX (28 stycznia 1801 r.) w związku z „zmniejszeniem liczby sędziów pokoju  ”, miasto jest przyłączone do kantonu Saint-Alvère (który stał się kantonem Sainte-Alvère w 1972 r.), w zależności od okręgu Bergerac .

Międzywspólnotowość

Pod koniec 2001 roku Trémolat zintegrował od swojego powstania społeczność gmin Terroir of the Truffle . To jest rozpuszczane w31 grudnia 2013 r. i zastąpiony w 1 st styczeń 2014przez społeczność gmin kraju Vernois i terroir truflowy .

W 1 st styczeń 2017Trémolat opuścił wspólnotę komun kraju Vernois i rozwiązane tego samego dnia terroir truflowy, aby dołączyć do wspólnoty komun Bastides Dordogne-Périgord .

Administracja miejska

Ludność gminy licząca od 500 do 1499 mieszkańców w spisie z 2017 r., w 2020 r. wybrano piętnastu radnych gminnych .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
Marzec 1977 Marzec 1989 Michel Labroue PRG, a następnie MRG prawnik
radny generalny (1964-1988)
1989 1995 Jeanette Beiringer DVG  
1995
(ponownie wybrany w maju 2020) 		W trakcie Eric Chassagne SE Rolnik

Jurysdykcje

W dziedzinie prawa Trémolat informuje:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 645 mieszkańców, co stanowi wzrost o 8,4% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne  : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
967 893 819 839 918 910 914 859 917
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
905 918 963 923 1,055 909 904 876 793
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
776 754 714 670 648 637 670 604 575
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
516 566 508 542 625 571 656 576 637
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
645 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Zatrudnienie

W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 235 osób, czyli 36,9% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (34) wzrosła w porównaniu z 2010 r. (31) a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 14,5%.

Zakłady

W 31 grudnia 2015miasto ma sześćdziesiąt siedem zakładów, z których trzydzieści siedem zajmuje się handlem, transportem lub usługami, jedenaście budowlanym, siedem przemysłowym, sześć związanym z administracją, szkolnictwem, służbą zdrowia lub pracą socjalną, a sześć rolnictwem, leśnictwem lub łowienie ryb.

Firmy

W sektorze usług , wśród spółek, których siedziba znajduje się w Dordogne, „Le Vieux Logis” (tradycyjne restauracje) zlokalizowane w Tremolat plasuje się w 39 th  miejsce pod względem obrotów z wyłączeniem podatków w latach 2015-2016, z 3,460  K € .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Cingle de Trémolat jest jedną z osobliwości wioski. Droga biegnie wzdłuż klifu i oferuje odwiedzającym niesamowity widok na dolinę i pętlę, która tworzy Dordogne.

Miasto posiada basen żeglarski i każdego lata przyciąga wielu turystów, głównie z Holandii, Anglii i Niemiec.

Posiada również dwa kościoły z XII th  wieku, kościół Saint-Hilaire , zarejestrowana pod Zabytków w 2010 roku i kościół Saint-Nicolas , klasyfikowane jako zabytków od 1913 roku.

Dziedzictwo naturalne

W połączeniu z Dordonii , kilka naturalnych obszarów na terenie gminy jest chronionych.

Natura 2000

Na terytorium Trémolat wyznaczono dwie strefy Natura 2000 :

ZNIEFF

Miasto posiada dwa obszary przyrodnicze o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF) typu I:

Podobnie jak wszystkie gminy w departamencie Dordogne skąpanym w wodach Dordogne, Trémolat podlega prefekturalnemu dekretowi o ochronie biotopów z 1991 r., którego celem jest wspieranie migracji i tarła kilku gatunków ryb.

Niezwykłe witryny

Dordogne i jego „Cingles” ( meandry ) obecne trzy chronione obszary naturalne, zarówno lądowe i wodne, częściowo na terytorium Trémolat.

Cingle Trémolat oferuje dwa obszary, które częściowo się pokrywają:

Jeśli chodzi o cingle de Limeuil , od 1985 r. jest to sklasyfikowane miejsce, od Les Bretoux i Viaunet , na obrzeżach miasta Limeuil , do Rocq , przez Les Flaments .

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Tremolat
Herb Tremolat Herb Azure, półksiężyc Or; , szef kuzy Gulesa oskarżony o trzy barweny Or.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  2. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 14 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Belves - metadata  ” , na venteespubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 )
  8. "  Orthodromy between Trémolat and Pays de Belvès  " , fr.distance.to ( dostęp 14 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Belves – karta klimatologiczna – statystyka 1981-2010 i ewidencja  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja 14 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Orthodromy between Trémolat and Bergerac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  13. „  Stacja meteorologiczna Bergerac – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  20. Flood PPR - 24DDT20070002 - Dordogne Center , DREAL Aquitaine, dostęp 18 lutego 2019 r.
  21. [PDF] Trémolat - Centrum Dordogne - Plan zapobiegania ryzyku powodzi cz .  19 , DREAL Aquitaine, konsultacja 18 lutego 2019 r.
  22. Oksytańska nazwa gmin Périgord na stronie Rady Generalnej Dordonii, konsultacja 21 kwietnia 2014 r.
  23. [Peyrony] Denis Peyrony , Prehistoryczny Périgord , Périgueux, Publikacja Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego Périgord,1949, 92  pkt.. Cyt. w Lenoir 1970 , s.  71.
  24. [Sonneville-Bordes 1960] Denise de Sonneville-Bordes , Górny paleolit ​​w Périgord , Bordeaux, Delmas,1960, 558  s.. Cyt. w Lenoir 1970 , s.  71.
  25. [Lenoir 1970] Michel Lenoir, „  Górny paleolit ​​na powierzchni przed jaskinią Lestruque, gmina Soulalève (Dordogne)  ”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego , tom.  67, n o  3,1970, s.  71-78 ( czytaj online [na persee ]), s.  71 .
  26. [Kelley 1960] Harper Kelley, „  Duże łukowe części Magdaleny  ”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego , tom.  57, Bez kości  9-10,1960, s.  592-606 ( czytać online [na persee ]), s.  592 .
  27. Jean-Luc Aubarbier, Michel Binet, Guy Mandon, New guide to Périgord-Quercy , Ouest-France , 1987, ( ISBN  2-85882-842-3 ) , s.  382 .
  28. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  29. [PDF] "Order n o  PFRN / DDL / 2016/0181 rozszerzające obwód społeczności gmin Bastides Dordogne Périgord do gminy Trémolat" departamentu Dordogne, 15 września 2016, s.  275-279 .
  30. Art. L2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych, dotyczący Légifrance , skonsultowany 16 września 2020 r.
  31. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2020 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, konsultowane 26 listopada 2020 r.
  32. Oto 557 burmistrzów , dodatek do wydania Sud Ouest Dordogne z 3 kwietnia 2008 r., s.  23 .
  33. „  Wykaz orzecznictwa gminy  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (dostęp 15 stycznia 2021 r . ) .
  34. Organizacja spisu na insee.fr .
  35. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  36. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  37. Kompletny plik – Gmina Trémolat (24558) – Aktywność, zatrudnienie i bezrobocie – Tabele EMP T2 i EMP T4 na stronie Insee , konsultacja 5 lutego 2019 r.
  38. „  Ustanowienie – definicja  ” , na stronie Insee (dostęp 5 lutego 2019 r . ) .
  39. Kompletny plik - Gmina Trémolat (24558) - Aktywne zakłady według sektora działalności - tabela CEN T1 na stronie Insee , skonsultowana 5 lutego 2019 r.
  40. „Usługi”, wydanie Sud Ouest éco & entreprises Dordogne , listopad 2017, s.  39 .
  41. "  Stary kościół Saint-Hilaire  " , zawiadomienie n o  PA00083029, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 8 grudnia 2011 r.
  42. „  Eglise Saint-Nicolas  ” , zawiadomienie n o  PA00083030, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 8 grudnia 2011 r.
  43. Pierre Dubourg-Noves, Saint-Nicolas de Trémolat , s. 112-129, w Kongresie Archeologicznym Francji. 137 th  sesji. Périgord Noir. 1979 , Francuskie Towarzystwo Archeologiczne, Paryż, 1982
  44. FR7200660 — La Dordogne: SIC na stronie INPN , konsultacja 11 grudnia 2011 r.
  45. FR7200664 — Wapienne zbocza doliny Dordogne: SIC na stronie INPN , konsultacja 11 grudnia 2011 r.
  46. „  Cingle de Trémolat na stronie DIREN Aquitaine  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Konsultacje z dnia 11 grudnia 2011 r.
  47. „  ZNIEFF 26230000 mapa na stronie DIREN Aquitaine  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Konsultacja z dnia 11 grudnia 2011 r.
  48. Cingle de Limeuil na stronie internetowej DIREN Aquitaine , konsultacja 11 grudnia 2011 r.
  49. ZNIEFF 26 240 000 na stronie internetowej DIREN Aquitaine , konsultacja 11 grudnia 2011 r.
  50. „  prefektury dekret Dordogne n o  911909 z ochrony siedlisk łososia, Wielka Shad” Alosa Alosa „shad Zwód” Alosa fallax „minoga rzecznego” Lampetra fluviatillis „minóg morski” Petromyzon Marinus „utworzoną przez cały przebieg rzeki Dordogne w Dział  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) na stronie internetowej DIREN Aquitaine, konsultacja 11 grudnia 2011 r.
  51. „  Cingle de Trémolat na stronie DIREN Aquitaine  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Konsultacje z dnia 11 grudnia 2011 r.
  52. „  Mapa strony zarejestrowana 0000060 na stronie DIREN Aquitaine  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Konsultacja z dnia 11 grudnia 2011 r.
  53. „  Cingle de Trémolat na stronie DIREN Aquitaine  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Konsultacje z dnia 11 grudnia 2011 r.
  54. „  Mapa niejawnej witryny 0000588 na stronie DIREN Aquitaine  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Konsultacje z dnia 11 grudnia 2011 r.
  55. Cingle de Limeuil na stronie internetowej DIREN Aquitaine , konsultacja 11 grudnia 2011 r.
  56. Mapa strony niejawnej 0000580 na stronie DIREN Aquitaine , konsultowana 11 grudnia 2011 r.