Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .
Terrasson- Lavilledieu | |||||
Vézère na skrzyżowaniu Terrasson. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
Departament | Dordogne | ||||
Miasto | Sarlat-la-Canéda | ||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Terrassonnais w Périgord Noir Thenon Hautefort ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Jan Bousquet 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 24120 | ||||
Wspólny kod | 24547 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Terrassonnais | ||||
Ludność miejska |
6 234 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 158 mieszkańców/km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
7897 mieszk . (2017) | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 45° 07 ′ 48 ″ północ, 1° 18 ′ 05 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 82 m Maks. 299 m² |
||||
Powierzchnia | 39,34 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska |
Terrasson-Lavilledieu (centrum miasta) |
||||
Obszar atrakcji |
Brive-la-Gaillarde (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Terrasson-Lavilledieu ( urząd centralny ) |
||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.ville-terrasson.com | ||||
Terrasson-Lavilledieu , dawniej Terrasson-la-Villedieu , to francuska gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .
Ważny ośrodek handlu truflami i orzechami włoskimi , w szczególności ze względu na swój sezonowy targ o średniowiecznym pochodzeniu, Terrasson-Lavilledieu ma ponad 6 000 mieszkańców, a jego aglomerację prawie 8 000. Położony na obrzeżach Corrèze , uosabia bramę do Périgord noir . Jest szczególnie znany z Jardins de l'Imaginaire , starego miasta i kościoła opactwa Saint-Sour.
Od 1790 do 1963 roku, miasto było stolicą tego kantonu Terrasson . Kanton ten został przemianowany na kanton Terrasson-Lavilledieu, po połączeniu gmin Terrasson i Lavilledieu. W 2015 roku stolica była jedynie centralnym biurem .
Przyjazd do Terrasson, w pobliżu Corrèze i Lot , to wejście do Périgord noir . Miasto jest przecinane przez Vézère i nawadniane przez dwa jej dopływy, Elle na północnym zachodzie i Coly na południowym zachodzie.
Uruchomienie w Styczeń 2008odcinek autostrady A89 Thenon - Terrasson umożliwił bardziej płynny ruch na drodze departamentalnej 6089 (dawna RN 89 ), która przecina miasto na całej jego długości.
Od 2010 roku miasto znajduje się około dwudziestu kilometrów (drogą) od nowego lotniska Brive-Vallée de la Dordogne .
Miasto graniczy z jedenastoma miastami, w tym dwoma w departamencie Corrèze .
Villac , Beauregard-de-Terrasson |
Cublac ( Corrèze ) |
Mansac ( Corrèze ) , Pazayac |
Le Lardin-Saint-Lazare , Condat-sur-Vézère |
Coteaux Périgourdins | |
Coly-Saint-Amand | Kasagne | Dornakowie |
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France „Brive” w miejscowości Brive-la-Gaillarde , która została oddana do użytku w 1987 roku i znajduje się 18 km w linii prostej , gdzie zmienia się średnia roczna temperatura 12,7 °C w okresie 1971-2000, do 12,7 °C w latach 1981-2010, następnie do 13,0 °C w latach 1991-2020.
Terrasson-Lavilledieu jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki od Terrasson-Lavilledieu , międzygminnej oddziałowej aglomeracji grupowanie razem 2 gminy i 7,897 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Brive-la-Gaillarde , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 80 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (51,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (54,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (37,2%), niejednorodne tereny rolnicze (28,5%), łąki (18,9%), tereny zurbanizowane (7,9%), grunty orne (4,3%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (1,9%), kopalnie, składowiska i place budowy (0,7%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,6%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Plan zapobiegania ryzyka powodziowego (PPRI) został zatwierdzony w 2000 roku na Vézère - która przecina miasto ze wschodu na zachód - w Terrasson-Lavilledieu, wpływając z brzegów o szerokości do 900 metrów na poziomie rzeki miasto. , między stacją a ratuszem, a nawet mijamy je na północ od miejsca zwanego Coustal.
Plan zapobiegania naturalnym ryzykiem (PPRN) został zatwierdzony w 2003 roku dla Terrasson-Lavilledieu, którego stare miasto położone na klifie Malpas, między rue de la République i avenue Charles-de-Gaulle, jest narażona na ryzyko. Ruchów naziemnych, zgodnie na trzy rodzaje zagrożeń:
W Occitan miasto nazywa się Terrasson e la Vila Diu .
Jeśli chodzi o mapy Cassini przedstawiające Francję w latach 1756-1789, Terrasson i Ville Dieu były dwoma bardzo odrębnymi miejscami oddzielonymi Vézère i oddalonymi od siebie o około trzy kilometry. Połączenie tych dwóch gmin nastąpiło w 1963 r., przyjmując nazwę Terrasson-la-Villedieu, skorygowaną w 1997 r. na Terrasson-Lavilledieu. Toponimii musi zatem uwzględniać dwa różne miejsca z własnego pochodzenia, aby zrozumieć historię tego miejsca.
Dawniej Terrasson nazywał się Genouillac z śladem ważnej rzymskiej willi zwanej Genouillacum . Jej obecna nazwa pojawiła się dopiero stopniowo XI th century w okresie feudalizmu z jego lokalnych lordów. Place de Genouillac, dawniej Place du Foirail, w centrum Terrasson-Lavilledieu, nawiązuje do tej oryginalnej nazwy, którą używamy do końca późnego średniowiecza .
W języku prowansalskim lub katalońskim terrasson jest zdrobnieniem terrassy , zwisającej ziemi odpowiadającej tarasowi . Sama topologia miejsca ukazuje miejsce na tej samej wysokości, począwszy od górnej części Terrasson do zamku Fraysse, a całość dominuje nad doliną Vézère ze wschodu na zachód. Mieszkańcy miejscowości „podłogi” lub „Taras” są ogólnie określane terrassenc lub Terrassons które mogłyby wyjaśnić w czasie implantacji w XI th century castrum zwany „lastryko” na wysokości Genouillac, jego mieszkańcy mogą mieć nazwy wymawiane terrassun (terrassonne), etymologia nazwy panów miejsca, znaleziona w wielu kartuariach opactwa tego regionu. Niewykluczone również, że imię przyniosła rodzina z Terrassy w Katalonii , Tuluza będąca przez trzy wieki stolicą królestwa Wizygotów , a wraz z najazdem Arabów w 711 r. uciekła z Hiszpanii w celu spokojniejszego Państwa. Opowieść wspomina o powiązaniach z hrabiami Tuluzy, a także z opatem Olivą , pochodzącym z katalońskiej szlachty i założycielem opactwa Montserrat , gdzie w 1046 r. znaleziono w jego patulus cytat z opactwa Saint-Amand-de- Coly , ten ostatni zależy od opactwa SaintSore w Genouillac z jego lokalnymi lordami, hrabiami Terrazo.
Inna wersja oparta na legendzie z wczesnego średniowiecza interpretuje, że pochodzenie nazwy miasta wywodzi się, zgodnie z tradycją benedyktyńską, z uwolnienia dwóch gołębi decydujących w świętym miejscu na wzniesienie i wybudowanie klasztoru. wylądować na ziemi; kiedy wylądowali, asystenci krzyczeli: Terra sunt „są na ziemi, są na ziemi świętej”, co przyniosłoby tę nazwę miastu… 400 lat później! Dość trywialnie, a zwłaszcza mniej legendarny, Terrasson mógł określić w starofrancuskim ter lub tier , czyli małą górę, pagórek lub wzgórze, kwalifikowane przysłówkiem asson oznaczającym „na szczycie, na szczycie. wspinać się ”, od czasownika wybić, w drugim znaczeniu„ wspinać się na szczyt, na górę ”. Jednakże termin gazetteer pochodzą z lokalnego ewolucji słowo galijskiej rozumieniu „na szczycie wzgórza lub kopca” Romanized przed I st century AD.
Lokalizację „ La Ville Dieu ” bierze swój początek poza prawym brzegu Vézère, nazwa ta jest bardzo często do wyznaczenia podczas średniowiecza domenę wyłącznie religijne, zobaczyć szpital komandorii w związku z samych Templariuszy. Wszczepiono w regionie XII TH wiek . Do dziś zachowała się niewielka wieś nad rzeką, Elle , z bardzo starym kościołem, a także cmentarzem i prawdopodobnie komandorią przerobioną na rezydencję. Aktualne mapy doskonale lokalizują to miejsce.
Etymon kwaśny wydaje blisko starego francuskiego sovrin , czyli zarówno w sensie praktycznym „wysoki, wysoki, na górze”, a także w moralnym i przenośnym sensie „kogoś, kto jest na szczycie mądrości, sztuki, święta wiedzy, a co za tym idzie godne duchowej suwerenności”. Mówi się, że oba słowa pochodzą od średniowiecznego łacińskiego supranus , utworzonego od klasycznego łacińskiego przysłówka super , co oznacza powyżej. Pierwotny kościół pod wezwaniem Sorus lub Saint Sour sanctus jest być może tylko sanktuarium, które już w starożytności nazwano super sanctus (i) my, to znaczy górne sanktuarium. Może postawić się tylko na eksponowaniu. Ale tajemnica pozostaje, ponieważ przysłówek „nad” po łacinie implikuje pytanie „nad czym? ”. Trywialnie, poza wyrobami archeologicznymi , byłby to odległy kult Matki Ziemi, która była oczywiście utożsamiana z Bogiem i boską Trójcą przez mnichów benedyktyńskich, zawsze troszczących się o wymazanie tych starożytnych miejsc pielgrzymek czy kultu, paradoksalnie podjęli aktywne zarządzanie po VII XX wieku .
Sąsiednie jaskinie Saint Sours, uznane za nadrzędne miejsce świeckie, utrzymują trwały znak liczby mnogiej w języku starofrancuskim, co wskazuje, pomimo możliwych okazjonalnych lub kontrolowanych wstawiennictwa, na wyraźną i stałą ostrożną separację od oficjalnej i pojedynczej przestrzeni religijnej przypisywanej w Saint Sour . Tutaj wzmacnia się wiara w niedźwiedzia kalendarzowego, który zapada w hibernację lub wyrusza, aby odnowić wiosenny świat, czy nawet klasyczne odczytanie pustelnika lub świętego człowieka z jaskiń, wyznaczonego przez galijskie pseudosłowo „kwaśny”, zaproponowane przez akwitańskich uczonych. wzajemnie. To nie jest przypadek świętej fontanny Kwaśnej akceptowanej przez wszystkich, wody ze źródła lub głuchej fontanny z góry.
Zajęcie tego miejsca datuje się na epokę brązu , okres protohistorii . Rzeczywiście, kilka śladów archeologicznych, takich jak dolmeny , jaskinie, świadczy o tej starożytnej okupacji. Następnie miejsce to jest nadal zamieszkane w różnych okresach naszej historii.
Życie rozwinęło się w epoce gallo-rzymskiej: na światło dzienne wydobyto pozostałości opuszczonej willi w wiosce Gaubert, niedaleko Vézère. Mozaika i inne przedmioty ( fibulae , przybory kuchenne itp.) znalezione na tej stronie są obecnie wystawione w Muzeum Sztuki i Archeologii Périgord w Périgueux .
Potężne linijki Wizygoci zdominować kraj na koniec V -tego wieku . Ale powoli dopuścili do herezji ariańskiej , która zaniepokoiła władze religijne i dzięki gorliwości zdołała deportować wiernych, księży i biskupów sprzeciwiających się asymilacji. Te wewnętrzne niepokoje sprzyjają nagłej ekspansji frankońskich wojsk króla i watażka Chlodwiga , które niegdyś łatwo było powstrzymać na froncie nad Loarą . Tradycyjne chrześcijaństwo zostało przywrócone przez najeźdźców, ale przez długi czas trynitarni chrześcijanie, którzy musieli ukrywać się w odległych zakątkach, kontynuowali swoje święte rekolekcje.
Według hagiografii benedyktyńskiego św kupka zarodni, pospiesznie napisany na XI th century , wspólnota monastyczna, opisaną około 550 do 585 jako pustelnik i prymitywny, do którego przynależy biedny święty kupka zarodni nawiedza jaskiniach, dzisiaj 'hui skały świętego Sour . Pielgrzymka do Świętych Skał Kwaśnych , do Villedieu i do Pazayac odbywała się dawniej zwyczajnie w dawnych Rogacjach , a wyjątkowo podczas ciężkich susz prosząc Dobrego Pana o boski deszcz.
Redaktor, młody mnich lub były urzędnik-nowicjusz, ale z dewastującym humorem, rekonstruuje symboliczną trójkę trynitarną, składającą się ze świętych Owernii, wędrujących poza ich podziemną kryjówką około 585 roku. Ci szorstcy i kudłaci mnisi nazywają się Armand, Cyprien i Sorus. Pierwszy gubi się w oddali i zakłada klasztor św. Amanda de Coly . Drugi naśladuje go nie wiedząc o tym, uciekając i zakładając klasztor św. Cyprien , również w Dordonii. Sorus, ułomny i oszołomiony chorobą, powolny, a nawet w agonii, może jedynie założyć swój maleńki klasztor w Genouillac, czyli na miejscu obecnego wesołego miasteczka Terrasson. Co zapewne bardziej pewne jest to, że obszar Genouillac lub okolice wspomnianego wcześniej place du Foirail odpowiadał wówczas cmentarzowi gallo-rzymskiemu, a następnie cmentarzowi Merowingów. Chrześcijańskie miejsca kultu związane ze starożytnymi cmentarzami są częste, dlatego święty Sorus pod koniec swojego chrześcijańskiego życia patronuje temu świętemu miejscu skromnym sanktuarium, bardzo odwiedzanym, ale otwartym na wszystkie wiatry i w żaden sposób nie chronionym.
Pod koniec VII XX wieku , klasztor został prawdopodobnie utworzony za namową chrześcijanina montaż zakazu Merowingów niedawno założony. Jest powierzone gyrovagues mnichów trynitarnego ruchu i dedykowane, może później, św kwaśny, czcigodnego opiekuńczy patrona miejsce dla mieszkańców zakazu, który również uważa go za dobry cudotwórca i skutecznego orędownika z Chrystusa Pantokratora. , regulator pór roku i klimatu. Życie religijne zakazu jest zorganizowane wokół tej autonomicznej fundacji, która prawdopodobnie została zniszczona lub zabroniona przez pierwszych mistrzów pepinidów , przodków Karolingów , po brutalnym podboju Karola Martela , interweniujących w Akwitanii po niespodziewanej inwazji muzułmańskich Maurów.
Żołnierze Pépin le Bref, którzy nie bez przemocy obalili książęcą dynastię Akwitanii, kontrolują dolinę Wezery , zajmując castrum Terrassum , są związani z niektórymi mnichami benedyktyńskimi, którzy uważają się za upoważnionych misjonarzy w regionie naznaczonym herezją, albo z powodu krótkiej okupacji lub wpływu sojuszu diabolicznych Maurów lub złagodzenia obyczajów.
Klasztor prawdopodobnie zniszczona zostaje zastąpiony przez centrum benedyktynów w końcu VIII th wieku , gwaranta ładu i religijnej ortodoksji Karolingów, ale jednostka benedyktyński wzbogacony idzie do spadku na IX th wieku i władzy publicznej Księstwa-Kingdom Akwitanii ustanawia autorytarną restaurację pod egidą Cluny . Miejscowy opactwo Cluny celu byłoby jednak potwierdzone na początku XI -tego wieku . To właśnie ten autorytet religijny miał w swoim warsztacie- skryptorium spisane rzadkie lokalne hagiografie .
The Abbey cartularies , w szczególności Saint-Amand-de-Coly , z Vigeois , z Uzerche , z tiulu i Roc-Amadour, zgłosić obecność kilku członków rodziny, seigneurial „ Comtors de teracowe” w Genouillac. Prawdopodobnie pochodzący z Katalonii, lastryko sprzymierzony z wielkich panów Ventadour , zwłaszcza z viscounts od Turenne , zdominowały regionowi prawie dwa wieki od X XX wieku Frotaire lastryko, jednego z pierwszych władców Genouillac znanych i zgłoszone w rok 954 na różnych kartuariach opactw Bas-Limousin i Périgord. W zależności od dokumentów, pisownia podlega wariantom takim jak Terrazum, Terracio, Terrasso, Terracione, Terrassone…, przy czym ten ostatni daje poprawną spółgłoskę fonetyczną. Ta rodzina zbudowałaby lenno w pobliżu opactwa Saint-Sour, przynosząc w ten sposób swoją nazwę i wsparcie militarne przeciwko próbom grabieży przez najeźdźców lub chroniąc się przed żądzami potężnych sąsiednich lordów. Kartularze potwierdzają lokalizację „Castrum de Terrazo” znajdującego się w Genouillac lub w jego pobliżu, ta ostatnia ewoluuje później, a co za tym idzie, pod nazwą „gmina Terrazo”, aby przyjąć zwykłą pisownię „Terrasson” znaną ten dzień. Ta rodzina miała swój rozkwit w regionie w drugiej połowie XI XX wieku ze ślubem Gerberge Terrasson (1045-1103) z Bozon I st Turenne tym córkę Matyldę, stać księżnej Burgundii poślubiając Hugh II . Terrasson stopniowo opuszczają twierdzę poprzez aktywne angażowanie się w pierwszych wypraw krzyżowych w 1095 z Raymond de Saint-Gilles , hrabiego Tuluzy , aby trwale odrzucenie Perigord w połowie XII th wieku z dominacją języka angielskiego. Znajdujemy je w 1177, według archiwów Pays d'Oc , w regionie Carcassonne i Montpellier , z Raymondem de Terrasson i jego synem Jeanem, a następnie w procesie Zakonu Świątyni w Paryżu w 1310 z aresztowanie w Carcassonne Pierre'a de Terrasson, rycerza Świątyni .
W XIV th century pojawiła rodziny Saint-Exupéry przez małżeństwo Marie Vigier z Fraysse, nazwiska. Ten zamek Fraysse, 500 metrów od opactwa Terrasson, zostałby zbudowany w oparciu o pozostałości pierwszego średniowiecznego budynku, którego fasada jest zachowana w piwnicy, jako podbudowa nowego zamku. Na mapie Cassini, dwa kilometry na wschód od zamku, wymienione jest miejsce przodków „le Fraysse” . Jest ona źródłem nazwy zamku lub stanu zamku została tak zniszczona na początku XVIII -tego wieku nie została wymieniona na mapie? Nazwa ta oznacza jesion (z łac. fraxinus ) symbol potężnej solidności (z tego drewna wykonano drzewca włóczni). Nazwa tej rodziny Vigier pochodzący ze Starego francuskiego „Voyer”, który odnosił się do XIII th Century oficera dróg i ulic. Ten Voyer był zatem lordem i zarządzał komunikacją dróg dojazdowych do Terrasson. Pozostaje więc wątpliwość co do lokalizacji „castrum Terrazo”: czy było to miejsce obecnego opactwa, czy w miejscowości Fraysse, skąd doskonale widać było granicę Périgord z Limousin ?
Od XI TH - XII -go wieku, dostojny, 200 metrów od obecnego cmentarza była budowana tak blisko do opactwa Saint kwaśny. Ukształtowanie terenu umożliwiało umieszczenie stanowisk na tej samej wysokości 120 metrów, dzięki czemu komunikacja była łatwa i umożliwiała również monitorowanie zachodu, północy i wschodu. Ponownie zjednoczony zespół utworzył wówczas ważne miejsce obronne przed szabrownikami lub najazdami z zewnątrz. Potwierdziłoby to, jak donoszą kartularze opactw, obecność feudalnego zamku zbudowanego i utrzymywanego przez hrabiów Terrazo przez dwa stulecia.
Powiedział, że Terrasson-Lavilledieu opiera swoją komunikację turystycznego z legendą VI th century miałby 400 lat później, pod wpływem nowej nazwy Genouillace stąd ostrożne słowa „zawsze możemy marzyć” wymienione w ulotce z oficjalnej strony miasta. Nie ma wątpliwości, że zabawna i humorystyczna interpretacja tej legendy sprawi, że zapomnisz o średniowiecznym okresie Terrassona i jego feudalnych panów, jakkolwiek bardzo przesiąkniętym historią.
Przez cały ten okres popularność Saint Sour pozostawała wielka, do tego stopnia, że benedyktyni z Zakonu Cluny z wielką pompą zorganizowali przeniesienie jego relikwii do kościoła ich ufortyfikowanego kompleksu opactwa, który obejmował pałac opactwa i klasztor, na „castrum de Terrasson”. Od końca XI -tego wieku, zamek i klasztor benedyktynów są umieszczone na stałe pod wezwaniem św popularny kwaśne. Prawdą jest, że potężni mnisi benedyktyńscy zadbali o odbudowanie na starym sanktuarium (pozbawionym świętych relikwii) kościółka poświęconego świętemu męczennikowi Julienowi de Brioude .
Opactwa Saint kwaśny, spółka zależna od Cluny , jest teraz bogaty i dostatni w początkach XII th wieku . W dolnym mieście mieszkają mieszkańcy, często równie dobrzy chłopi, co wykwalifikowani rzemieślnicy. Ale opactwo i klasztor św. Sorusa muszą wnosić wkład w finanse opactwa patrona, a także innych podupadających oddziałów. Opat i mnisi, niegdyś sprzymierzeni, spiskują z biskupem Périgueux, aby wyzwolić się z Cluny, uważanego za zbyt rygorystycznego lub chciwego w sprawach finansowych. Saint-kwaśny Abbey w końcu udało się umieszczenie pod okiem papież Aleksander III , dzięki bulli28 maja 1165. Częściowa emancypacja z zakonu Cluny jest więc usprawiedliwiona bezpośrednią władzą papieża, a następnie zaocznie biskupa Périgueux, a wkrótce także króla Francji, który występuje w 1229 roku.
Opactwo chronione przez rodzinę kapetyńską wznosi gotycki kościół. Od 1317 do 1792 parafia Terrasson była częścią diecezji Sarlat .
Opactwo i klasztor zostały częściowo zniszczone przez plag i wojen, zwłaszcza wojny stuletniej , od połowy XIV th i XV th wieku . Około 1350 r. kompanie żołnierzy angielskiego księcia Edwarda III kilkakrotnie splądrowały kompleks opactwa rywala, bardzo chrześcijańskiego króla, którego fortyfikacje były niekompletne. W XV -go wieku , po odmowie chłopów ludzi do płacenia dziesięciny , klasztor benedyktynów został opuszczony.
Po 1490 r., po powrocie znacznych zapisów dziesięciny , opactwo zostało przywrócone do ekstrawaganckiego gotyku pod zwierzchnictwem panów opatów Bertranda de Rouffignac (1491-1505) i Bertranda Arnal de La Faye (1520-1540).
Nawigacja na Vézère , dopływ Dordogne dostaje ważności XVI th century : jest to czas barek i innych łodzi płaskodennych.
W czasie gwałtownych wojen religijnych katolickie wojska księcia Andegawenii rozgromiły się wLipiec 1569Łup dla zemsty miasto podejrzane o zmowę z reformowanymi i kompleksem opactwa. 3 października 1569, admirał de Coligny pozwala wojskom hugenotów podpalić ekstrawagancki gotycki kościół, sklepienie zapada się pod ostrzałem, grób Saint Sour zostaje rozbity, a jego skarby splądrowane.
Opat Antoine le Sage (1595-1623) przebudował sklepienie chóru. Ale budynek nie jest odpowiednio utrzymywane w drugiej części XVIII -tego wieku . Sprzedawana wraz z majątkiem narodowym , całość jest częściowo eksploatowana jako kamieniołom lub jako magazyn, następnie zainwestowana w nowe domy.
Około 1825 roku stary kościół św. Juliena został zburzony, by zrobić miejsce dla nowego kościoła parafialnego. Zawiera jednak kaplicę grobową z leżącą figurą zawierającą ostatnie relikwie św. Kwaśnego, pobożnie zachowane przez mieszkańców.
W połowie XIX th wieku , korzyści miejskich z postępem rewolucji przemysłowej . W dziedzinie transportu pojawiła się kolej, zbudowano nowe drogi, zbudowano Pont Neuf. Ten postęp zwiastuje koniec tradycyjnej nawigacji. Z drugiej strony odkrycie kilku złóż węgla w pobliżu miasta ( Le Lardin , La Villedieu , Saint-Lazare ) daje początek centrom eksploatacji, istnym przemysłowym zarodkom. W ich sąsiedztwie zainstalowano kilka hut szkła. Przed 1870 r. Terrasson był już znany z kopalń węgla i handlu truflami .
Opierając się na bogactwie i wytrwałej uwadze parafian Terrasson na jego konferencjach naukowych, od lat 50. XIX wieku młody wikariusz Auguste B. Pergot stara się zachować ekstrawagancki gotycki portal, umieszczony w domach i który pozostaje jedynym wysokim pomnikiem zespół klasztorny, obok dawnej prezbiterium. Dzięki skumulowanym darowiznom swoich parafian oraz wsparciu technicznemu i architektonicznemu ks. Jean-Baptiste Chevalt , również uznanego konserwatora zespołu zakonnego w Rocamadour , ksiądz i budowniczy kanoników podejmuje się odbudowy kościoła opactwa Saint Sour, o którym marzy. współcześni z końca XV -go wieku , budynek został ostatecznie poświęcił21 maja 1889 r., następnie promował kościół parafialny w miejsce zbyt starego kościoła św. W 1906 r. zniszczono pozostałości zabudowań opactwa, które nie zostały umieszczone w nowym kościele Saint Sour. Pobliskie place zostały również powiększone, aby nadać imponującego majestatu neogotyckiej budowli .
Od rozejmu w czerwcu 1940 r. wydział został podzielony na dwie części i Terrasson znalazł się w wolnej strefie . Po lądowaniu anglo-amerykańskim przeprowadzonym dnia8 listopada 1942 w Algierii i Maroku Niemcy najechali wolną strefę w dniu 11 listopada, osiedlili się w Périgueux i Saint-Astier , a wielu żołnierzy przeszło przez Terrasson, by osiedlić się w Brive .
Miasto zostało udekorowane Krzyżem Guerre 1939-1945 w dniu16 sierpnia 1949, wyróżnienie przyznane również osiemnastu innym gminom w Dordonii.
Po połączeniu dawnych gmin La Villedieu i Terrasson w 1963 r. miasto nosiło najpierw nazwę Terrasson-la-Villedieu, którą zmieniono w 1997 r. (dekret z22 grudnia 1997 r., Opublikowane w Dzienniku Urzędowym z dnia24 grudnia tego samego roku) w Terrasson-Lavilledieu.
Od 1790 roku, miasto Terrasson jest kapitał w kantonie Terrasson która zależy od dzielnicy Montignac aż do roku 1795, kiedy to dzielnice zostały zniesione . W 1801 r. kanton znalazł się pod okręgiem Sarlat (który stał się okręgiem Sarlat-la-Canéda w 1965 r.). W 1963 r. połączenie gmin Terrasson i Lavilledieu doprowadziło do zmiany nazwy kantonu na „kanton Terrasson-la-Villedieu”, przemianowanej na „kanton Terrasson-Lavilledieu” w 1997 r.
W ramach reformy z 2014 r. określonej dekretem21 luty 2014i usuwając połowę kantonów departamentu, gmina pozostaje przyłączona do tego samego kantonu, który staje się bardziej rozbudowany podczas wyborów departamentalnych w marcu 2015 roku . Gmina jest urzędem centralizującym .
Pod koniec 2003 roku Terrasson-Lavilledieu dołączył do wspólnoty gmin Terrassonnais, której jest siedzibą . To jest rozpuszczane w31 grudnia 2013 r. i zastąpiony w 1 st styczeń 2014przez wspólnotę gmin Terrassonnais en Périgord noir Thenon Hautefort, której jest również siedzibą.
Ludność gminy licząca od 5000 do 9999 mieszkańców w spisie z 2017 r., w 2020 r. wybrano dwudziestu dziewięciu radnych gminnych .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1953 | 1977 | Jean Rouby |
SFIO, a następnie PS |
Przedsiębiorca radny generalny kantonu Terrasson (1958-1982), radny regionalny Akwitanii (1972-1979). |
Marzec 1977 | Marzec 1983 | Aubin Laramade | PS | Urzędnik |
Marzec 1983 | Marzec 1989 | Edgard Bardagué | PCF | urzędnik państwowy, radny generalny (1982-1988) |
Marzec 1989 | maj 2020 | Pierre Delmon |
SE następnie UMP - LR |
Przemysłowy |
maj 2020 | W trakcie | Jean Bousquet | płyta DVD | Kierownik firmy |
W dziedzinie prawa Terrasson-Lavilledieu zauważa:
W konkursie zwycięzców w 2020 roku Narodowa Rada Kwiecistych Miast i Wsi Francji przyznała miastu trzy kwiaty.
Do mieszkańców od Terrasson-Lavilledieu nazywane są Terrassonnais (ES).
Do 1962 r. gminy La Villedieu i Terrasson były niezależne.
Demografia La Villedieu Demografia Terrassona, a następnie Terrassona-Lavilledieu1 st styczeń 1963, La Villedieu łączy się z Terrasson, tworząc nową gminę Terrasson-la-Villedieu, następnie przemianowaną na 25 grudnia 1997 r. w Terrasson-Lavilledieu.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 6234 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,35% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2398 | 2 969 | 2880 | 2 709 | 2 935 | 2 945 | 2893 | 3095 | 3220 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3,336 | 3 234 | 3682 | 3680 | 3 884 | 4078 | 3 997 | 3864 | 3737 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3627 | 3,572 | 3 794 | 3 413 | 3,570 | 3,510 | 3,657 | 3 751 | 3684 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4146 | 5 528 | 6 221 | 6 305 | 6004 | 6180 | 6 336 | 6222 | 6 186 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6 234 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W 1999 roku jednostka miejska Terrasson-Lavilledieu (aglomeracja) skupiała pięć gmin: Cublac w departamencie Corrèze , Terrasson-Lavilledieu, Beauregard-de-Terrasson , Condat-sur-Vézère , Le Lardin-Saint-Lazare w Dordogne , co uczyniło ją trzecią aglomeracją Dordogne, za aglomeracją Périgueux i Bergerac.
W 2010 roku INSEE wydzieliło od niego trzy gminy aglomeracji Lardin-Saint-Lazare . W rezultacie jednostka miejska Terrasson-Lavilledieu obejmuje tylko dwie gminy: Cublac i Terrasson-Lavilledieu, czyli 7897 mieszkańców w 2017 roku.
Rozciąga się wzdłuż rzeki Vézère i stopniowo zbliża się do aglomeracji Brive-la-Gaillarde w Corrèze , której z czasem może stać się integralną częścią. Ponadto INSEE uważa już jednostkę miejską Brive-la-Gaillarde za międzywydziałową z gminami La Feuillade i Pazayac . Pomiędzy Pazayac i Terrasson oba miasta są oddalone od siebie o około pięć i pół kilometra, podążając drogą departamentalną 6089 .
Obszar miejski Terrasson-Lavilledieu rozciąga się na te same dwie gminy Cublac i Terrasson-Lavilledieu.
Festiwal wyimaginowanych Ścieżki poświęcona sztuce ulicy odbywa się w ciągu trzech dni na początku lata ( 28 th wydanie w 2018 roku)
Poniżej przeanalizowano zatrudnienie pod kątem tego, czy dotyczy ono mieszkańców gminy, czy też jest oferowane na terenie gminy.
Zatrudnienie mieszkańcówW 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 2512 osób, czyli 40,7% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (540) gwałtownie wzrosła w porównaniu z 2010 r. (418), a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 21,5%.
Zatrudnienie w mieścieW 2015 r. miasto oferowało 2803 miejsca pracy dla populacji liczącej 6173 mieszkańców. Sektor wyższy dominuje z 41,1% miejsc pracy, ale sektor obejmujący administrację publiczną, edukację, zdrowie i działania społeczne jest również bardzo obecny z 29,5%.
Podział miejsc pracy według dziedziny działalności
Rolnictwo, leśnictwo lub rybołówstwo | Przemysł | Budowa | Handel, transport i usługi | Administracja publiczna, edukacja, zdrowie, akcje społeczne | Całkowity | |
---|---|---|---|---|---|---|
Liczba miejsc pracy | 30 | 615 | 179 | 1,152 | 827 | 2 803 |
Odsetek | 1,1% | 21,9% | 6,4% | 41,1% | 29,5% | 100% |
Źródło danych. |
W 31 grudnia 2015, gmina posiada 622 placówki, z których 383 to handel, transport lub usługi, 89 związane z sektorem administracyjnym, edukacją, zdrowiem lub działalnością społeczną, 70 w budownictwie, 54 w przemyśle i 26 w rolnictwie, leśnictwie lub rybołówstwie.
Wśród firm z siedzibą w Dordonii, dwie z siedzibą w Terrasson-Lavilledieu znalazły się w pierwszej pięćdziesiątce pod względem obrotów bez podatku w latach 2015-2016:
Wśród pięćdziesięciu najlepszych firm w każdym sektorze gospodarki w dziale, uszeregowanych pod względem obrotów bez podatku w latach 2015-2016, znajdujemy się w Terrasson-Lavilledieu:
Lhoist France Ouest (Grupa Lhoist) - dawniej Chaux du Périgord - prowadzi kamieniołom wapienia i produkuje wapno przemysłowe i rolnicze w zakładzie Justices.
Miasto posiada kilka specyficznych stref działalności na swoim terytorium : Moulin Rouge strefa działalności gospodarczej i usług (ZAES), strefa przemysłowa Coutal i strefa handlowa Coutal.
Docelowo dwa inne ZAES (Fauries 1 i Fauries 2) oraz strefa międzygminna dla działalności przemysłowej i logistycznej o znaczeniu regionalnym uzupełnią ten bardzo ważny ośrodek gospodarczy departamentu.
Lokalna waluta The Aqui, został uruchomiony wkwiecień 2018.
Terasson-Laviledieu posiada wiele zabytków: