Chrysochloridae

Chrysochloridae Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Chrysospalax trevelyani. Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Sub-embr. Kręgowce
Klasa Mammalia
Infra-class Placentalia
Super zamówienie Afrotheria
Zamówienie Afrosoricida
Zamówienie podrzędne Chrysochloridea

Rodzina

Chrysochloridae
Grey , 1825

Chrysochloridae to rodzina z owadożernych ssaków znanych jako złotokretowate .

Ta rodzina jest tradycyjnie klasyfikowane w kolejności od Insectivora , ale ostatnie klasyfikacje generalnie preferują że od afrosorkowce . Nie mają one nic wspólnego z kretem, ale raczej z mrówczanem , z którym ma wspólnego przodka.

Maniery

Z powodu ich podziemnego zachowania i dyskrecji, afrykańskie złote krety od dawna nie zostały rozpoznane przez zoologów. Dane na temat ich podziemnych ruchów i stylu życia można uzyskać dzięki zastosowaniu geofonów , które są również wykorzystywane do śledzenia kretów torbaczy , bardzo różnych gatunków, ale które przeszły tę samą konwergencję ewolucyjną w Australii . Znanych jest co najmniej dwadzieścia gatunków złotych kretów żyjących na pustyniach Namibii i Kalahari .

Opis

Ich najbardziej uderzającą cechą jest to, że nie mają funkcjonalnych oczu ani widocznych uszu, a na przednich nogach są tylko 4 palce z krótkimi pazurami. Na czaszce utracono kość szyjną i pręt pooczodołowy . Istnieje również para kości w okolicy potylicznej zwana „tabelaryczną”, która nie występuje u innych ssaków . Samice, podobnie jak samce, mają szambo, do którego otwierają się drogi moczowe i rozrodcze , jak gady i ptaki, w przeciwieństwie do innych ssaków łożyskowych (co może być jedną z adaptacji do szczególnych warunków pustynnych południowoafrykańskich biomów piaskowo-pustynnych).

Ich wielkość i morfologia mogą się znacznie różnić w zależności od gatunku i osobników oraz w zależności od stref geograficznych, mogą być związane z higrometrią lub naturalną liczebnością ofiary .

Siedlisko i zachowanie

Te afrykańskie moli w naturalnym są w dużych populacjach po pustynie z Namibii i Kalahari . Zwierzęta te rozwinęły wiele przystosowań do pustyni, w tym w szczególności zdolność do kopania w piasku i poruszania się po nim, a także do letargu, gdy jest bardzo gorąco lub bardzo zimno. Mają też bardzo rozbudowane nerki, które prawie nigdy nie pozwalają im pić. Pozostałości oczu nadal istnieją pod skórą czaszki, ale wydają się całkowicie ślepe. Ich ultra-czuły aparat słuchowy działa trochę jak sieć geofonów, pozwalając im na triangulację położenia ofiary na powierzchni ziemi lub w ziemi z tą różnicą, że zwierzęta te bardzo dobrze wykrywają niskie częstotliwości , co nasze geofony robią źle. Zdolności te prawdopodobnie pozwalają im lepiej unikać drapieżników, jednak niektóre są również w stanie wykryć słabe dźwięki i wibracje w piasku.

Klasyfikacja

Ta rodzina jest tradycyjnie klasyfikowane w kolejności od Insectivora , ale badania genetyczne pod koniec XX -go  wieku są klasyfikowane najlepiej w kolejności od najnowszego afrosorkowce .

Lista gatunków

Rodzina złotych pieprzyków, których miejsce w ramach rzędu Insectivora jest przedmiotem dyskusji, jest podzielona na kilka rodzajów:

Według Mammal Species of the World (wersja 3, 2005) (15 grudnia 2014) i Catalog of Life (15 grudnia 2014)  :

Lista podrodzin, rodzajów, podgatunków i gatunków

Według Mammal Species of the World (wersja 3, 2005) (15 grudnia 2014)

Stan populacji, presje, zagrożenia

Co najmniej 11 z 21 znanych gatunków jest już zagrożonych wyginięciem (w szczególności z powodu wprowadzenia kota domowego, pestycydów , urbanizacji i dróg, które są czynnikami bezpośredniej śmiertelności i upadku niektórych gatunków ofiar (owadów i innych bezkręgowców podziemnych) , ale przede wszystkim fragmentacja ekologiczna ...), co stanowi problem szczególnie dlatego, że zjadają termity lub pasożytnicze owady korzeni. Lokalizując swoją ofiarę za pomocą triangulacji poprzez wykrywanie ich wibracji , jest możliwe i prawdopodobne, że zanieczyszczenie środowiska hałasem , a dokładniej wibracje emitowane w niskich częstotliwościach przez silniki, maszyny, pociągi, przejazd pojazdów po drogach , quady i maszyn rolniczych mogą utrudniać ich w poszukiwaniu żywności lub ich snu, jeśli nie przypadkowo zgniatanie ich w piasku.

Badania

Gatunki te są wciąż stosunkowo nieznane, ale geofony ułatwiają ich badanie. Nowe gatunki odkryto w latach 1920-2000, w szczególności dzięki pracy Muzeum Transwalu .

Uwagi i odniesienia

  1. Dokument Fantastyczna historia ewolucji: Pustynia Namibska
  2. Rutherford, MC and RH Westfall, 1986. - Biomy południowej Afryki: obiektywna kategoryzacja . Memoirs of the Botanical Survey of South Africa, 54: 1-98
  3. Bronner, GN, 1996a. - Geograficzne wzory zmienności morfometrycznej u złotego kreta Hottentot, Amblysomus hottentotus (Insectivora: Chrysochloridae) . Analiza wielowymiarowa. Mammalia, 60: 729–751
  4. Bronner, GN, 1996b. - Niegeograficzne zróżnicowanie cech morfologicznych złotego kreta Hottentot, Amblysomus hottentotus (Insectivora: Chrysochloridae) . Mammalia, 60: 705–725.
  5. Peter M. Narins, Edwin R. Lexis, Jennifer JUM Jarvis i Justin O'Rian; Wykorzystanie sygnałów sejsmicznych przez południowoafrykańskie ssaki z Fossorial: neuroetologiczna kopalnia złota  ; Biuletyn Brain Research, t. 44, Nr 5, str. 641–646, 1997
  6. Mammal Species of the World (wersja 3, 2005), do których dostęp 15 grudnia 2014
  7. Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk PM, Bourgoin T., DeWalt RE, Decock W., van Nieukerken EJ, Penev L. (red.) (2020). Gatunki 2000 i ITIS Catalog of Life , 2020-12-01. Zasoby cyfrowe na www.catalogueoflife.org . Gatunek 2000: Naturalis, Leiden, Holandia. ISSN 2405-8858, obejrzano 15 grudnia 2014
  8. Golden mole , Trip atlas, dostęp 2011/01/23
  9. Roberts, A., 1924. - Niektóre dodatki do listy ssaków południowoafrykańskich . Annals of the Transvaal Museum, 10: 303-328.
  10. Roberts, A., 1931. - Nowe formy ssaków południowoafrykańskich . Annals of the Transvaal Museum, 14: 221-236.
  11. Meester, J., 1972. - Nowy złoty kret (Mammalia: Chrysochloridae) z Transwalu . Annals of the Transvaal Museum, 28: 35–46.
  12. Bronner, GN; [Nowe gatunki i podgatunki Golden Mole (Chrysochloridae: Amblysomus) z Mpumalanga, Republika Południowej Afryki]  ; Mammalia - International Journal of the Systematics, Biology and Ecology of Mammals, tom 64 (1), wyd .: de Gruyter, 2000/01/01, ( ISSN  0025-1461 )  ; doi: 10.1515 / mamm.2000.64.1.41
  13. Roberts, A., 1913. - Kolekcja ssaków w Muzeum Transwalu zarejestrowana do 31 marca 1913 roku , z opisami nowych gatunków. Annals of the Transvaal Museum, 4: 65-107
  14. Broom, R., 1908. - Dalsze obserwacje dotyczące Chrysochloridae . Annals of the Transvaal Museum, 1: 14-16.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne