Założona w 1800 roku i uwieczniona w powieściach Émile Zola , Restauracja Champeaux była restauracją z ogrodem róż i akacji , znajdującą się pod adresem 13, place de la Bourse , w centrum Paryża , na rogu ulicy Vivienne i rue des Filles -Świętego Tomasza , który służył jako miejsce spotkań finansistów, pisarzy i dziennikarzy.
Restauracja, założona ćwierć wieku przed otwarciem Pałacu Brongniartów , znajdowała się kilka metrów od zniszczonego w czasie Rewolucji Francuskiej klasztoru Filles-Saint-Thomas , po którym dziedziczy piwnice. Od 1827 roku miał nowego sąsiada, Théâtre des Nouvelles , który później stał się Théâtre du Vaudeville . Plik
4 kwietnia 1831trzynastu literatów i śpiewaków spotkało się w restauracji, aby podnieść instytucję piwnicy, która ma prawie sto lat. Plik7 marca 1834Statuty nowego stowarzyszenia śpiewaczego, stowarzyszenia Caveau , zwanego także Les Enfants du Caveau, zostały podpisane przez trzynastu śpiewaków; trwało to do 1837 roku .
Druga instytucja na placu znajdowała się naprzeciwko: Café Gobillard , nazwana na cześć właściciela Café du Théâtre des Nouvelles , odwiedzana przez pisarzy i polityków, w tym Jean-Pierre de Montalivet i Alexandre Dumas .
Wśród celebrytów restauracji Champeaux , kucharz Nicolas Marguery (1834-1910) nurkuje, a następnie przed piecami. Około 1860 roku założył własną restaurację La sole Marguery na Boulevard de Bonne-Nouvelle , dwieście metrów dalej na wschód. Restauracja Champeaux później przywitał Henri-Paul Pellaprat (1869-1954), przyszły założyciel, z Marthe Distel , z École du Cordon Bleu i autor wielu klasycznych książek. Casimir Moisson , który był jego dyrektorem w Maison Dorée , wrócił do Champeaux.
Utworzony w 1800 roku przez Champeaux, zakład pozostawał w rodzinie do 1864 roku. Od 1872 roku prowadzony był przez Catelain, słynnego szefa kuchni i partnera braci Verdier, z Maison Dorée , położonego sto metrów dalej, przy Grands Boulevards . Catelain stworzył właśnie tam kurczaka Champeaux i zakończył tam swoją kulinarną karierę w 1904 roku . Ogród, w którym znajduje się restauracja, zmienia się zimą, ale zachowuje te same wymiary, z innymi roślinami. Według Alfreda Delvau miał „dobrą piwnicę i dobre jedzenie” .
Pod koniec roku 1870 , gdy coulissiers z Paris Bourse spotkała się w białym i złotym sali Restaurant Champeaux .
W niedzielę 20 listopada 1898Na 16 h 20 , przypadkowy wybuch beczki alkoholu w podziemiach restauracji Champeaux zabije przechodnia, Elisa Mówienie i rannych osiem osób. Pracownicy agencji Havas , zlokalizowanej w budynku nad restauracją, zostają wyrzuceni ze swojej siedziby, a na Place de la Bourse pojawia się tłum gapiów .
Pięć lat później w przejściach Restauracji Champeaux dziewięciu z dziesięciu pisarzy, którzy byli członkami Académie Goncourt, spotkało się na kolacji21 grudnia 1903i przyznał pierwszą nagrodę Goncourt prawie nieznanemu Johnowi-Antoine Nau za książkę Force ennemie , wydaną przez wydania La Plume , przyznaną w drugiej turze sześcioma głosami przeciwko trzem Camille Mauclair ( La Ville lumière ) i jeden do Jean Vignaud ( Friends of the People ). Drugą Nagrodę Goncourta przyznano Café de Paris , 41, avenue de l'Opéra , 7 grudnia 1904 roku La Maternelle Léona Frapié , kulinarne włóczęgostwo zatrzymało się ostatecznie w restauracji Drouant ,31 października 1914.
W czasie I wojny światowej właściciel i personel zostali zmobilizowani na front. Tymczasowe biuro Banque de France znajduje się przed restauracją Champeaux , przemianowaną na Café des Finances , place de la Bourse , w celu subskrypcji krajowej pożyczki na finansowanie armii.