Quaix-en-Chartreuse

Historycznie dziennik Le Dauphiné libéré codziennie, także w niedziele , poświęca w swoim wydaniu aglomeracji Grenoble jeden lub więcej artykułów aktualnościom w sektorze Quaix i jego okolicach, a także informacje o możliwych lokalnych wydarzeniach, drogach prace i inne różne imprezy lokalne.

Kulty

Wspólnota katolicka Quaix i jej kościół (własność gminy) jest przyłączona do parafii św. Marcina du Néron , która z kolei jest przyłączona do diecezji Grenoble-Vienne .

Gospodarka

Miasto jest częścią geograficznego obszaru produkcji i przetwórstwa „Bois de Chartreuse”, pierwszego AOC sektora drzewnego we Francji.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Romański kościół św Martin (następnie św Jana Chrzciciela), zbudowany w XII -tego  wieku.
• Zamek Quaix The XV th  wieku.
• Château de Vence, lub dwór Rostaing The XVII th  wieku.
• Na Baterie hełm Neron , północną ścianę Neron, i Baterie Quichat , po zachodniej stronie Neron, wybudowany w 1884 roku.
• Zamek Herculais MYASS był w XVII -tego  wieku, naprzeciwko zamku Quaix, w poprzek wąwozy strumienia Sarcenas. Brakuje od.
• Zamek lub dwory Pouslergues zniknął z XVII -tego  wieku w miejscu zwanym Barbet.
• Pod Clemencière znajduje się imponujący dom wiejski z lat 50. XVII wieku, znany jako La Citadelle.

Dziedzictwo naturalne

Miasto jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Chartreuse .

Igła Quaix, znajdująca się na wysokości 1143  m n.p.m. , ma formę niewielkiego skalnego występu, widocznego z miasta iz niektórych sektorów dolin Izery. Jej zbocza skrywają pozostałości jednego z największych kamieni młyńskich we Francji.

Lokalny język i tradycje

Obszar gminy znajduje się w południowej części masywu Chartreuse, na północ od Grenoble i dlatego domeny językowej dauphinois dialekcie , który należy do dziedziny tak zwanych Francoprovençales lub językach Arpitan w taki sam sposób jak Savoyard oraz Vaudois patois , Valdôtains , Bressans i Foréziens . (patrz mapa).

Historycznie idea terminu frankoprowansalskiego , przypisywana temu językowi regionalnemu używanemu w środkowo-wschodniej części Francji, odmiennemu od francuskiego , zwanego langue d'oil i prowansalskiego , znanego jako langue d'oc , jest dziełem językoznawca i włoski patriota Graziadio Isaia Ascoli w 1873 roku, który zidentyfikował jego cechy charakterystyczne.

Wciąż istnieje kilka prac, które opowiadają historie i legendy różnych sektorów Chartreuse i Grésivaudan. Najbardziej znana jest godna uwagi praca poświęcona legendom Dauphiné, będąca wynikiem szeroko zakrojonych badań. To dość obszerna broszura została napisana przez Karola Joisten (1936-1981), byłego kustosza w Muzeum dauphinois znajduje się w Grenoble i która dotyczy między innymi legendami, ten fantastyczny bestiariusz z Dauphinese gór i dolin.

Mit o „czarnym kotu z Pont de Vence” opowiada o nieszczęściach ludzi, którzy spotkali zwierzę, które rzekomo przyniosło pecha w miejsce, gdzie droga do Quaix przecina potok, jest wspomniany w książce Francuski pisarz i dokumentalista Christian Doumergue .

Osobowości związane z gminą

• François de Bonne de Lesdiguières wraz ze swoją kochanką Marie Vignon posiadali zamek w Quaix.
• Jean Antoine Brun (15 kwietnia 1761 - Quaix-en-Chartreuse † 4 września 1826 r.- Grenoble ), Wojskowy francuski z XVIII TH i XIX th  stulecia.
• André Brun , zwany Dromaderem, kuzyn poprzedniego, urodzony w Quaix le24 września 1768, martwy 18 maja 1825, nazywany dromaderem po kampanii egipskiej, bonapartystowski spisek podczas afery Didiera.
• Jacqueline Marval , ur. Marie-Joséphine Vallet19 października 1866 w Quaix-en-Chartreuse, zmarł w 1932 w Paryżu, francuski artysta-malarz.
• Henri Marrou (1904 - 1977), francuski historyk i filozof, mieszkający w Grenoble, poślubił pochodzącą z tego miasta Jeanne Bouchet. Jeanne zmarła w 1976 roku w wieku 70 lat.

Heraldyka

	Quaix-en-Chartreuse ma ramiona, których pochodzenie i herbu prawo nie są dostępne.

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Strona habitants.fr, strona z nazwiskami mieszkańców gmin Isère , konsultowana 10 kwietnia 2019 r.
2. Stanowisko Geol-Alp, strona o środkowej dolinie rzeki Vence, dolinach Rivet i Clémencière , konsultacja 10 kwietnia 2019 r.
3. Inwentaryzacja dziedzictwa geologicznego: wyniki , Ministerstwo Środowiska, Energii i Morza DREAL Auvergne-Rhône-Alpes, 24 stycznia 2014 (aktualizacja 31 marca 2015), dostęp 23 września 2016.
4. Sandacz , „  Stream arkusz - La Vence (W3010500)  ” (dostęp 26 sierpnia 2013 ) .
5. Strona internetowa Le Dauphiné libéré, artykuł „Dziesięć lat temu, pożar Néron” , konsultowany 10 kwietnia 2019 r.
6. Witryna Quaix-en-Chartreuse, strona dotycząca transportu publicznego , skonsultowana 10 kwietnia 2019 r.
7. „  Typologia miast/wiejskich  ” na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 28 marca 2021 r . ) .
8. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 28 marca 2021 ) .
9. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 28 marca 2021 r . ) .
10. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
11. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
12. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 kwietnia 2021 )
13. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
14. [Strona regionalnego parku przyrodniczego Chatreuse, „Stan zabytków Quaix-en-Chartreuse”, konsultacja 10 kwietnia 2019 r.
15. mapa stref sejsmicznych , teren prefektury Isère
16. Rozporządzenie z dnia 22 października 2010 r. w sprawie klasyfikacji i przepisów budowlanych odpornych na trzęsienia ziemi, mających zastosowanie do budynków w tzw. klasie „normalnego ryzyka” - Légifrance
17. Książka „Pochodzenie nazwy gmin departamentu Isère” André Plancka, ( ISBN  2-84424-043-7 ) , edycje L'atelier, 2006, s. 159
18. Metro w liczbach i datach , na stronie lametro.fr z dnia 31 grudnia 2013 r.
19. Strona internetowa ratusza Quaix en Chartreuse, strona poświęcona radzie miejskiej , konsultowana 6 stycznia 2021 r.
20. Organizacja spisu na insee.fr .
21. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
22. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
23. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
24. strona internetowa Ministerstwa Edukacji Narodowej, strona o szkole Quaix en Chartreuse , konsultacja 10 kwietnia 2019 r.
25. Witryna Quaix-en-Chartreuse, strona w bibliotece , skonsultowana 10 kwietnia 2019 r.
26. Witryna Messe-info, strona o kościele św. Jana Chrzciciela , konsultowana 10 kwietnia 2019 r.
27. Informacja prasowa z 5 listopada 2018 r.: Bois de Chartreuse otrzymuje pierwszy we Francji AOC Bois. Pierwszy w branży drzewnej! , oficjalna strona Bois de Chartreuse.
28. Specyfikacje dotyczące nazwy pochodzenia „Bois de Chartreuse” , zatwierdzone dekretem z dnia 23 października 2018 r. opublikowanym w JORF z dnia 31 października 2018 r., Biuletyn Urzędowy Ministerstwa Rolnictwa i Żywności , nr 2018-46 (.PDF ).
29. Eric Tasset, Warowne zamki Isère: Grenoble i północ od jego okręgu , Grenoble, edycje de Belledonne,2005, 741  s. ( ISBN  2-911148-66-5 ) , s. 410-413.
30. Witryna grenoble-montagne.com, strona w Aiguille de Quaix , konsultowana 21 stycznia 2021 r.
31. Fantastyczne istoty w Dauphiné
32. Książka Google "The Cat - Legends, Myths & Magic Powers" Christiana Doumergue, éditions de l' énergie ( ISBN  2360755579 ) , dostęp 10 kwietnia 2019
33. Książka Google „Henri Irénée Marrou: historian zaangażowany” autorstwa Pierre’a Riché , konsultacja 10 kwietnia 2019 r.

Załączniki

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Isère
• Regionalny Park Przyrody Chartreuse

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA
• Oficjalna strona internetowa gminy Quaix-en-Chartreuse