Przemysł zbrojeniowy jest oddział z przemysłu Przemysłowych poświęcona produkcji i handlu z bronią w dziedzinach cywilnych i wojskowych systemów i zaopatrzenie i militarne.
Według organizacji pozarządowej Oxfam w 2013 roku na całym świecie jest rozrzuconych 640 milionów sztuk broni strzeleckiej (jedna na dziesięć osób). Produkcja nabojów wojskowych wynosi czternaście miliardów rocznie.
Duża część sprzedaży broni pochodzi z nadwyżek wojskowych; w istocie, zamiast niszczyć starą lub nadliczbową broń, państwa generalnie odsprzedają swoje zapasy. Nigeria The Łotwa i RPA są tylko stany zniszczyć ich nadwyżki lub zajętych broni.
Na całym świecie 1 249 firm w ponad 90 krajach produkuje broń ręczną . W niektórych z tych stanów przepisy handlowe prawie nie istnieją.
Oto dane według wyspecjalizowanej amerykańskiej witryny Defense News , dopiero w 2019 roku w tej rocznej tabeli uwzględniono osiem głównych chińskich firm z tego sektora, inne firmy z tego kraju nie są:
Dane liczbowe dotyczące legalnej sprzedaży broni (z wyłączeniem handlu bronią ) są trudne do precyzyjnej oceny. Przede wszystkim dlatego, że kontrakty w tej dziedzinie nie zawsze są jawne. Po drugie, ponieważ sprzedaż może łączyć sprzęt z pomocą wojskową lub szkoleniem. Według źródeł szacunki mogą się zatem znacznie różnić.
Zakup i utrzymanie uzbrojenia stanowi znaczną część budżetu obronnego kraju. W 2014 r. Budżety te wyniosły na całym świecie 1,8 bln USD (1 800 000 000 000).
W roku 2005 roczne sprawozdanie z Kongresu Stanów Zjednoczonych ze sprzedaży na całym świecie broni Szacuje się, że w 2004 roku łączna wartość umów dotyczących sprzedaży broni (i wszystkich usług powiązanych) na całym świecie było 37 mld z dolarów , w porównaniu do poprzedniego roku było to 28,5 mld dolarów. W 2000 roku osiągnął 42,1 miliarda dolarów . Jeśli weźmiemy pod uwagę już nie kontrakty, ale dostawy, wartość w 2004 r. Wynosi 34,8 miliarda dolarów i jest mniej więcej stabilna w stałej walucie od 2000 r.
Z drugiej strony Sztokholmski Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem (Sipri) szacuje globalny wolumen transakcji na około 34 miliardy dolarów w 2000 roku i 50 miliardów w 2004 roku. W latach 2002-2006 sprzedaż broni z północy na południe wzrosła o 50%. .
Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew powiedział, że rosyjski eksport broni w 2008 roku osiągnął rekordowy poziom 8,35 miliarda dolarów, czyli o 800 milionów dolarów więcej niż w 2007 roku.
W lipcu 2020 roku rząd Stanów Zjednoczonych poinformował, że kontynuuje sprzedaż zaawansowanych dronów do innych krajów. Posunięciu temu sprzeciwili się jednak prawodawcy amerykańscy, którzy w znacznie większym stopniu obawiają się proliferacji dronów, zwłaszcza w autorytarnych reżimach, takich jak Arabia i Zjednoczone Emiraty Arabskie , już uwikłanych w wojnę domową w Jemenie .
Od kwietnia do lipca 2020 roku prezydent Walonii Elio Di Rupo przyznał sześć nowych licencji na eksport broni do Arabii Saudyjskiej. Jednak jego podejście zostało upomniane przez Ligę Praw Człowieka, Krajową Koordynację Działań na rzecz Pokoju i Demokracji (CNAPD) oraz Vredesactie, a poparła je francuskojęzyczna belgijska sekcja Amnesty International . W swoich apelach dotyczących sprzedaży uzbrojenia organizacje wyraziły zaniepokojenie eksportem wieżyczek czołgowych produkowanych przez firmę John Cockerill Defence oraz pojazdów opancerzonych kanadyjskiej firmy GDLS. Organizacje pozarządowe argumentowały, że „wznowienie eksportu do kraju podejrzanego o popełnienie zbrodni wojennych w Jemenie , a zatem stanowi całkowite naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego przewidzianego w Traktacie o handlu bronią, zaskakuje nas szczególnie, że odbywa się to ledwie dwa miesiące po zawieszeniu przez Radę Stanu licencji zezwalających na ten eksport. "
13 kwietnia 2021 r. Administracja prezydenta USA Joe Bidena sprzedała do Zjednoczonych Emiratów Arabskich ponad 23 miliardy dolarów ze sprzedaży broni . Jednak 16 kwietnia 2021 r. Dwaj demokratyczni senatorowie, Dianne Feinstein i Bob Menendez , przedstawili ustawę zakazującą Stanom Zjednoczonym sprzedaży samolotów F-35 Combat Jets do Emiratów.
W 2006 roku Rosja jest głównym światowym eksporterem, a dwa główne kraje docelowe to, zgodnie z raportem Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem (Sipri), Chiny ( 43%) i Indie ( 25%). W 2016 r. Trzema czołowymi eksporterami broni są Stany Zjednoczone z 22,36 mld euro, Rosja z 6 mld euro i Francja z 4,3 mld euro.
Struktura przemysłu zbrojeniowego w Stanach Zjednoczonych jest wynikiem działań wojennych podjętych w celu stworzenia „arsenału demokracji” sił alianckich podczas II wojny światowej. Dwight David Eisenhower Prezydent, Prezydent Stanów Zjednoczonych od 1953 do 1961 roku , ostrzegał swoich współobywateli z nadejściem wojskowa z przemówieniem, które od tego czasu stał się sławny.
Skumulowany eksport z państw członkowskich Unii Europejskiej (UE) do państw trzecich sprawia, że organizacja europejska jest trzecim największym eksporterem broni na świecie z 27% udziałem w rynku.
W wywiadzie dla La Croix Yannick Quéau, dyrektor ds. Badań w Grupie ds. Badań i Informacji o Pokoju i Bezpieczeństwa , wyjaśnia, że przemysł zbrojeniowy to „bardzo specyficzny rynek, charakteryzujący się małą liczbą produkcji i klientów, na którym interwencja władz publicznych jest bardzo silna poprzez regulacje i finansowanie… ”
Wielkość wywozu broni znacznie spadła od lat 1980–1985, ale od 2003 r. Następuje ożywienie, nie osiągając wielkości z 1980 r.
| Kraj | % światowego eksportu |
|---|---|
| Rosja | 31 |
| Stany Zjednoczone | 30 |
| Niemcy | 6 |
| Chiny | 6 |
| Francja | 5 |
| UK | 4 |
| Hiszpania | 3 |
| Ukraina | 3 |
| Włochy | 3 |
| Izrael | 2 |
| Kraj | % światowego eksportu |
|---|---|
| Stany Zjednoczone | 29 |
| Rosja | 27 |
| Niemcy | 6 |
| Chiny | 6 |
| Francja | 5 |
| UK | 4 |
| Hiszpania | 3 |
| Ukraina | 3 |
| Włochy | 3 |
W latach 2001 i 2008 , zgodnie z Congressional Research Service w Kongresie Stanów Zjednoczonych , górne dziesięć importerzy sprzętu wojskowego były:
| Kraj | w miliardach USD | % zakupów globalnych |
|---|---|---|
| Arabia Saudyjska | 36.7 | 16 |
| Indie | 30.9 | 14 |
| Zjednoczone Emiraty Arabskie | 15.3 | 7 |
| Chiny | 12.9 | 6 |
| Egipt | 12.3 | 5 |
| Pakistan | 11.8 | 5 |
| Izrael | 7.1 | 3 |
| Syria | 6.5 | 3 |
| Wenezuela | 5.8 | 3 |
| Algieria | 4.9 | 2 |
| Pozostałe kraje rozwinięte | 80.9 | 36 |
W latach 2009-2014 Arabia Saudyjska kupiła od Stanów Zjednoczonych broń wartą 13 miliardów dolarów, najwięcej od krajów na całym świecie w tym samym okresie. W 2014 r. Kraj ten zawarł również z Kanadą umowę na zakup kilkuset lekkich pojazdów opancerzonych, kontrakt o wartości piętnastu miliardów dolarów, który został rozwiązany w 2018 r. Algieria jest z kolei w 2017 r. Pierwszym importerem broni na rynku. Kontynent afrykański.
Sprzedaż broni podlega surowym przepisom prawnym, odkąd w 2013 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych przyjęła traktat o handlu bronią . Traktat ten, przyjęty przez 130 krajów , został ratyfikowany przez 82 kraje wkwiecień 2016.
W Kanadzie ustawa o zezwoleniach na eksport i import stanowi, że „każdy mieszkaniec kraju lub firma kanadyjska, która chce wyeksportować przedmiot znajdujący się na liście kontroli eksportu (ECL), musi uzyskać pozwolenie na eksport. Eksport wydany przez Departament Spraw Zagranicznych Kanady . „ To prawo zabrania sprzedaży broni wrogim krajom, podlegającej sankcjom Rady Bezpieczeństwa ONZ lub rządu, które naruszają poważne i powtarzające się prawa człowieka ”, chyba że można wykazać, że nie ma uzasadnionego ryzyka, iż towary te mogą zostać użyte przeciwko ludność cywilna. „ Niejasność tego ostatniego kryterium pozwoliła rządowi kanadyjskiemu zezwolić spółce zależnej General Dynamics z siedzibą w Londynie (Ontario) na przeprowadzenie dużej sprzedaży lekkich pojazdów opancerzonych do Arabii Saudyjskiej w 2016 roku. Za Stephena Harpera Kanada jest jednym z niewielu krajów, które nie podpisały traktatu o handlu bronią .
W Stanach Zjednoczonych w zarządach większości głównych grup medialnych zasiadają przedstawiciele przemysłu zbrojeniowego. Na przykład New York Times , CBS i Washington Post włączyły do swoich rad byłych sekretarzy obrony . Niektórzy analitycy przywołują w ten sposób „kompleks militarno-medialny” i zadają pytanie o niezależność prasy.