Membrana (narząd)

Membrana An anatomiczny termin utworzony przez Gerard de Cremona , to narządy do ssaków składa się z mięśniowo-rozcięgnową działowych z mięśni szkieletowych otaczających jeden środek ścięgna , która oddziela piersiowej wnękę z wnęk brzucha (niekiedy pogrupowane pod pojęciem „jamy brzuszno-miednicznej” i obejmujących prawdziwą jamę brzuszną oraz jamę otrzewnową za otrzewną).

Fizjologiczna rola przepony ma fundamentalne znaczenie w wentylacji płuc ssaków. Jest to największy i najważniejszy z mięśni wdechowych: jego skurcz, tworząc zagłębienie w klatce piersiowej, umożliwia dopływ powietrza do dróg oddechowych. Odwrotnie, jego rozluźnienie umożliwia bierny wydech. Skurcz przepony jest okresowy i automatyczny , pod kontrolą wypływów z pnia mózgu . Każdy skurcz przepony inicjuje cykl oddechowy. Częstotliwość jego skurczu określa częstość oddechów . Istnieje możliwość dobrowolnej zmiany częstotliwości skurczów.

Anatomia

Przepona stanowi górną powierzchnię puszki brzusznej .

Konstytucja

Przepona to mięsień dwubrzuścowy tworzący sklepienie wypukłe o przeciwległych brzuchach: zbudowane z dwóch kopuł, prawego i lewego, o górnej wypukłości, umieszcza się na obrysie dolnego otworu klatki piersiowej. Połączone jest włóknistym zagłębieniem z wklęsłością górną, środkiem ścięgna (lub środkiem przeponowym), w kształcie koniczyny .

Jest unerwiony przez nerw przeponowy, który wyrasta z korzeni szyjnych C3 C4 i C5.

Wprowadzenie

Istnieją trzy rodzaje wstawek:

• mostkowy: przez bardzo krótkie, smukłe pęczki. Wyznaczają one szczelinę Marfana i są otoczone wiązkami przybrzeżnymi  ;
• żebrowy:
  1. endotorakowa strona żeber
  2. 7 th do 9 th  żebrowe chrząstki
  3. 10 th  wybrzeże
  4. w łuku żebra 1 ponowne  żebro pływające
  5. na łuku dolnej części pleców (który staje się więzadłem łukowym bocznym)
  6. na łuku lędźwiowym (obecnie więzadło łukowe przyśrodkowe w nomenklaturze międzynarodowej)
• kręgi: powstają z włóknistych filarów
  1. Prawy słupek mięśniowy: odrywa się od lewego słupka ścięgna przed przednią powierzchnią T12.
  2. Lewy słupek mięśniowy: odrywa się od prawego słupka ścięgna przed przednią powierzchnią T12.

Prawe i lewe filary ścięgna są umieszczane w przedniej części kręgów lędźwiowych.

• Prawy filar jest najpotężniejszy i najdłuższy, jest umieszczany na trzonach kręgów od T12 do L4 za pomocą cyfr.
• Lewy filar pasuje do trzonów kręgów od T12 do L3.
• W T12 dwa więzadła zwijają się w kierunku środkowej linii strzałkowej i łączą się, tworząc środkowe więzadło łukowe.

Zorganizowane w prawe i lewe mięsiste filary. Prawy i lewy filar włóknisty są połączone włóknami śródkręgosłupowymi Luschki.

Otwory membrany (lub przerwy)

Membrana jest usiana 11 otworami, w tym 3 głównymi:

1. Aorty przerwa  : utworzona przez oderwanie powierzchni obwodowej Th12 z włóknistych słupków (tworząc w ten sposób środkową łukowatą więzadła). Umożliwia przejście aorty , która z klatki piersiowej staje się przewodem brzusznym i piersiowym (przewodem limfatycznym).
2. Przerwa przełykowa  : składa się z mięsistych filarów, które same wywodzą się z filarów włóknistych. Znajduje się na wysokości Th10. Pozwala przepływać przełyku, który staje się z klatki piersiowej i brzucha, nerwy pneumogastric = nerwów błędnych = X p para nerwów czaszkowych (prawo za pozostawiono w przód) (numer 4 na rysunku).
3. Foramen o niższej vena cava = czworokątnych otworu lub ścięgna przerwie. Żyła główna dolna i prawy nerw przeponowy przechodzą z brzucha do klatki piersiowej przez ten otwór w ścięgnie, na poziomie Th9 (odniesienie 11 na ilustracji).

Ale również :

• Larrey na szczelina (lub sternocostal trójkąt lub costoxiphoid przerwa lub trójkącie sternocostalis lub mostkiem szczelina) w przedniej części membrany (odnośnik 10 na rysunku). Umożliwia komunikację śródpiersia i przepony: na tym poziomie istnieje ryzyko choroby zakaźnej (przepukliny).
• między wiązkami międzyżebrowymi: przejście nerwów międzyżebrowych .
• między włóknistymi filarami: przejście wielkiego nerwu trzewnego i korzenia żyły nieparzystej.
• między filarami pomocniczymi: przejście małego nerwu trzewnego i łańcucha bocznego kręgu.

Funkcjonować

Skurcz przepony rozszerza klatkę piersiową i tworzy zagłębienie w płucach, powodując wnikanie lub wdychanie powietrza. Wydech jest pasywny, poprzez rozluźnienie przepony. Delikatnie mówiąc, kiedy przepona człowieka obniża się o 1  cm , do dróg oddechowych dostaje się 500  ml powietrza.

Mechanizm wdechu

Mechanizm wdechu dzieli się na dwie fazy:

• Fazę brzucha
  wynika spłaszczenie kopuły i opuszczania centrum przepony, stałe punkty są wstawki na 10 -tego  żebra, a wyniki w powietrzu połączenia do płuc. Ruch skierowany w dół, trzewia brzucha zostają ściśnięte: obserwujemy wtedy „obrzęk brzucha”, mięsień poprzeczny brzucha pełni rolę podpory;
• faza piersiowa:
  centrum przeponowe staje się punktem stałym, podczas gdy włókna nadal się kurczą, powodując unoszenie się dolnych żeber (żebra dolne są u podstawy skierowane ku dołowi, wystarczy je wtedy wypoziomować: jest to działanie przepony ). Ta elewacja zwiększa poprzeczną i przednio-tylną średnicę klatki piersiowej.

Aby ośrodek przeponowy stał się punktem stałym podczas skurczu mięśnia przepony, musi spoczywać na masie trzewnej, która została wcześniej skompresowana podczas tzw. fazy brzusznej. Innym sposobem na uzyskanie punktu podparcia dla centrum przeponowego jest pozycja leżąca na brzuchu, czyli w odleżynach brzusznych, dochodzi również do ucisku trzewi.

Mechanizm wydechowy

W spoczynku lub przy małej aktywności wydech jest zwykle pasywny i charakteryzuje się rozluźnieniem mięśni, prawdopodobnie wspomaganym przez grawitację.

Istnieją jednak różne konfiguracje organiczne i konteksty, które sprawiają, że wydech jest aktywny (np. zjawisko „tłoka” u makropodidów podczas wyścigu), a nawet wybuchowy (w szczególności u niektórych taksonów morskich, takich jak walenie ).

Rozwój

Przepona powstaje w wyniku połączenia czterech struktur embrionalnych:

• przegrody poprzecznej , która oddziela jamy ciała wnęki do tej klatki piersiowej wnęki i jamy brzusznej . Zakończy się w centrum przeponowym ścięgna;
• błony otrzewnowe;
• równolegle do osi mezodermy ściany bagażnika, która kończy się wraz z pleuroperitoneal błon w obwodowej części mięśni;
• przełyku mezenchyma które stanowią filary przepony.

Znane patologie

• Przepuklina przeponowa
• Rana membrany

Zaburzenia funkcjonalne

• Przewlekły skurcz przepony lub zespół przewlekłej hiperwentylacji , znany jako „choroba westchnień”, również błędnie nazywany „  spazmofilią  ”: zespół ten ma podłoże psychosomatyczne . Może być związany ze stresem, lękiem, szokiem emocjonalnym  itp. i fizjologicznie powoduje „zablokowanie” przepony, której włókna wprowadzające pozostają skurczone.
  Wraz z leczeniem samej przyczyny zaburzenia psychicznego, syndrom ten można złagodzić poprzez naukę technik oddychania brzusznego, stosowanych również w nurkowaniu, śpiewaniu, pracy na scenie, instrumentalnej muzyce dętej, sztukach walki, jodze, terapii relaksacyjnej, jeździe w centrum,  itp. i która polega głównie na pracy polegającej na zmiękczaniu i rozciąganiu przepony.

Uwagi i referencje

1. (w) Luis-Alfonso Arráez-Aybar , Jose-L. Bueno-López i Nicolas Raio , „  Szkoła tłumaczy w Toledo i ich wpływ na terminologię anatomiczną  ” , Annals of Anatomy – Anatomischer Anzeiger , tom.  198,marzec 2015, s.  21-33 ( DOI  10.1016 / j.aanat.2014.12.003 , czytaj online , dostęp 19 kwietnia 2019 )
2. "  Nowy scenariusz ewolucyjnego wyprowadzenia przepony ssaków z mięśni ramion  " (en)
3. profesora Canovasa, Wydział Lekarski Montpellier
4. "  Jak oddycha skaczący kangur?  " (w)
5. „  Przegląd morfologii i mechaniki płuc waleni  ” (w)

Zobacz również

Powiązany artykuł

• Przegroda poprzeczna

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
• Uwaga w słowniku lub ogólnej encyklopedii  : Encyclopædia Britannica
• Zasoby związane ze zdrowiem  :
  • GPnotebook
  • Uberon
  • (en)  Nagłówki tematów medycznych
  • (la + en)  TA98
  • (cs + sk)  WikiSkrypcja