Utwór nazywany jest apokryfem (z greckiego ἀπόκρυφος / apókryphos , „ukryty”), co oznacza, że jego „autentyczność nie jest ustalona”.
Wszystkie literatury znają apokryfy, niektóre nawet specjalizują się w apokryficznych autobiografiach . We Francji historia apokryficzna Martina Guerre'a . O pseudepigrafie mówimy , gdy nazwisko autora, który podpisał pracę, jest fałszywe.
W dziedzinie sztuk plastycznych , termin podpisania apokryficznej z apokryficznej monogramem i terminach apokryficznych . Wskazanie apokryficzne może być fałszywe, przypisywać dzieło znanemu artyście lub w dobrej wierze potwierdzać tradycję.
" Autobiografia apokryficzne : sprawa jest rzadkością we współczesnym wieku, ale bardziej powszechne w XVII th i XVIII -tego wieku, w piśmie o wspomnieniach . W tych autobiograficznych tekstach tego okresu wzmianka „napisany przez niego” musi budzić zarówno podejrzliwość, jak i zainteresowanie. Wiemy na przykład, że wspomnienia Pontisa zostały „zebrane” przez Pierre Thomas du Fossé, czyli w pewnym stopniu przez niego napisane. W dzisiejszych czasach najgorsze jest to, że nieuczciwa wdowa redaguje tekst swojego męża, podobnie jak M me Michelet na Pamiątkę. "