Percy Pitt

Percy Pitt Opis obrazu Percy-Pitt-1910.jpg.

Kluczowe dane
Narodziny 4 stycznia 1870
Londyn , Wielka Brytania
Śmierć 23 listopada 1932
Londyn , Wielka Brytania
Podstawowa działalność kompozytor , dyrygent , pianista , organista
Współpraca Royal Opera House
Trening Konserwatorium w Lipsku
Mistrzowie Joseph Rheinberger

Percy Pitt ( Londyn ,4 stycznia 1870 - Londyn, 23 listopada 1932), Jest kompozytorem , dyrygentem , pianistą i organistą z Wielkiej Brytanii .

Biografia

Pitt studiował w konserwatorium w Lipsku , a następnie w Monachium u Josepha Rheinbergera . Po powrocie do Anglii w 1893 r. Zajmował różne stanowiska jako organista i dyrektor chóru, zanim został dyrektorem chóru w Royal Opera House ( Covent Garden ) w 1906 r. W 1908 r. Wraz z Hansem Richterem dyryguje całym zespołem Ring of Richard Wagner , w tłumaczeniu na język angielski: jest to pierwszy angielski - poprzedzający angielski Thomasa Beechama i Alberta Coatesa - a następnie zauważony.

Był wówczas dyrygentem zespołu Beecham Opera  (w latach) od 1915 do 1920. Następnie, w 1920 roku, został dyrektorem British National Opera Company  (w) . W 1924 roku powrócił do Royal Opera House, tym razem jako główny dyrygent. W końcu ukoronował swoją karierę, obejmując kierownictwo muzyczne ( General Musical Director ) w BBC od 1926 do 1930, na którym to stanowisku zastąpił go Adrian Boult .

Grafika

Aż do progu XX p  wieku , Pitt najbardziej znana precyzyjnie wykonane kompozycji. Chociaż większość kompozycji Pitta została wykonana za jego życia, nie wszystko zostało opublikowane i nie wszystkie opublikowane partytury otrzymały numer opusowy. Większość z nich pochodziła z domu Augener & Co.  (In) , który w tym czasie publikuje również Frank Bridge , Frederick Delius i John Ireland .

Kompozycje

Wśród jego kompozycji z opusem:

Bibliografia

Źródła

Uwagi i odniesienia

  1. Oryginalny wynik na dwa fortepiany, pod tytułem Le Sang des Crépuscules , stanowi pierwszą część pt Prelude (strony 1-32) z kolekcji „  Le Sang des Crépuscules  ” przez Karola Guerin (Paryż, 1895)

Linki zewnętrzne