Kazimierz Ajdukiewicz

Kazimierz Ajdukiewicz Obraz w Infobox. Funkcjonować
Rektor
Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
1948-1952
Stefan Blachowski ( w ) Jerzy Suszko ( d )
Biografia
Narodziny 12 grudnia 1890
Tarnopol
Śmierć 12 kwietnia 1963
Warszawa
Pogrzeb Cmentarz Powązkowski
Narodowość Polskie
Trening Wydział Filozofii Uniwersytetu Lwowskiego
Zajęcia Filozof , nauczyciel , tłumacz , profesor uniwersytetu , matematyk
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Lwowski , Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu , Uniwersytet Warszawski (1928-1939) , Uniwersytet Warszawski (1955-1961)
Obszary Logika , ontologia , filozofia analityczna
Członkiem Polskiej Akademii Nauk
Kierownik Kazimierz Twardowski
Różnica Medal upamiętniający Dzień Niepodległości (1928) ( d )
Kazimierz Ajdukiewicz grób.JPG Widok na grób.

Kazimierz Ajdukiewicz , ur12 grudnia 1890w Tarnopolu , w Galicji (w tym czasie częścią Austro-Węgier ), zmarł12 kwietnia 1963w Warszawie jest polskim filozofem i logikiem.

Elementy biograficzne

Ajdukiewicz należy do drugiego pokolenia szkoły lwowsko-warszawskiej , a jej nauczyciele ( Kazimierz Twardowski , Jan Łukasiewicz ) są pierwszymi.

Po studiach na Uniwersytecie Lwowskim (filozofia, matematyka i fizyka), w 1912 r. Uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy o filozofii przestrzeni Kanta . Następnie udał się do Getyngi , gdzie uczył się podstaw matematyki u Davida Hilberta i filozofii u Edmunda Husserla . Zaangażowany w walkę I wojny światowej powrócił do życia uniwersyteckiego w 1920 r., Aw 1921 r. Opublikował esej o metodologii nauk dedukcyjnych.

W okresie międzywojennym wykładał na uniwersytetach we Lwowie i Warszawie . Wojnę spędził we Lwowie (brał udział w podziemnej edukacji), a po II wojnie światowej uzyskał katedrę logiki na Uniwersytecie Poznańskim (był jego rektorem w latach 1948-1952). W 1955 roku Ajdukiewicz wrócił do Warszawy. Odszedł na emeryturę w 1961 roku .

Praca filozoficzna

Ajdukiewicz to jeden z najbardziej wpływowych filozofów szkoły lwowsko-warszawskiej .

Jego życie filozoficzne zaczyna się okresem radykalnego konwencjonalizmu (z wyraźnymi wpływami francuskiego Édouarda Le Roy i Henri Poincaré - choć wyraźnie odróżniał się od drugiego): główną rolę odgrywa aparat pojęciowy właściwy systemowi wiedzy i niemożliwy tłumaczyć na inny język; postęp naukowy dokonuje się tam poprzez zastąpienie jednego widowiska innym. W tym samym czasie, w latach trzydziestych XX wieku, Ajdukiewicz rozwinął teorię „związku syntaktycznego”, formalizującą teorię kategorii semantycznych Stanisława Leśniewskiego , zainspirowaną koncepcją kategorii znaczeń, którą Husserl zdefiniował w swoich IV Badaniach logicznych. .

Od 1937 roku Ajdukiewicz porzucił konwencjonalizm i zwrócił się ku skrajnemu empiryzmowi. Jednak jego twórczość filozoficzna pozostaje nasycona refleksją nad znaczeniem i pomocniczo problemem uniwersaliów .

„Znaczenie dla metodologii i dla teorii poznania pojęcia […] znaczenia wyrażeń wynika między innymi z faktu, że tezy nauk nie są niczym innym jak znaczeniami pewnych zdań., tym zdaniom przypisanym w określonym języku, a wiedza (w odróżnieniu od aktów poznawczych), przynajmniej w jej najbardziej dojrzałej postaci, jest właśnie tym znaczeniem pewnych zdań i być może innych wyrażeń. "

-  „Sprache und Sinn” , Erkenntnis 4 (1934), 100–138

Prace (listy częściowe)

Prace przetłumaczone na język angielski

online

Bibliografia

Dopełnienia

Uwagi i odniesienia

  1. Ożeni się z Marią Twardowską, jego córką.
  2. "Z metodologii nauk dedukcyjnych".
  3. Ajdukiewicz był redaktorem tej recenzji.
  4. Wpis w Książkach Google .
  5. Lista esejów w Springer Link .
  6. Maj 2019.

Linki zewnętrzne