Narodziny |
1 st luty +1.860 Ajaccio |
---|---|
Śmierć |
8 sierpnia 1918 r.(58 lat) Eaubonne |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Pisarz , dziennikarz , powieściopisarz , reżyser |
Okres działalności | Od 1888 |
Pokrewieństwo | Xavier Zevaco (bratanek) |
Pracował dla | Poranek |
---|---|
Uzbrojony | smok |
Stopień wojskowy | podporucznik ( d ) |
Gatunki artystyczne | Powieść historyczna , popularna powieść |
Kapitan , Pardaillans , Miłośnicy Wenecji |
Michel Zévaco , urodzony dnia1 st luty +1.860w Ajaccio i zmarł dnia8 sierpnia 1918 r.w Eaubonne jest dziennikarzem anarchistą i pisarzem francuskim , autorem popularnych powieści , w tym serii zawadiackich The Pardaillan .
Urodzony na Korsyce Michel Zévaco spędził młodość w szkole z internatem i uzyskał maturę w 1878 roku. Po krótkim stażu nauczycielskim w wieku 20 lat wstąpił do wojska, gdzie pozostał przez cztery lata jako podporucznik smoków. Zwolniony z wszelkich zobowiązań wojskowych wLipiec 1886przeniósł się do Paryża.
Przyciągnięty listami i polityką Michel Zévaco został dziennikarzem, a następnie sekretarzem redakcji L'Égalité, a następnie kierowany przez rewolucyjnego socjalistę Julesa Roquesa . Bez powodzenia zaprezentował się w wyborach parlamentarnych w 1889 r. do Socjalistycznej Ligi Roques. W tym czasie poznał Louise Michel , Aristide Bruant , Severine , Sébastien Faure , Émile Pouget , Charles Malato , Emmanuel Chauvière , etc.
Z powodu zjadliwości jego słów, pośród ataków anarchistów, Michel Zévaco został skazany na kilka pobytów w więzieniu Sainte-Pélagie . Na przykład w 1890 r. został aresztowany w kwietniu za „prowokację do morderstwa” dla artykułu redakcyjnego wymierzonego w ministra spraw wewnętrznych Ernesta Constansa i skazany na cztery miesiące więzienia. Zwolniony pod koniec sierpnia, został ponownie aresztowany, wciąż za „prowokację do morderstwa”, po artykule wstępnym w L'Égalité, w którym wezwał żołnierzy, by wzięli sprawiedliwość we własne ręce wraz ze swoimi oficerami. Został również skazany na6 października 1892 rprzez sąd przysięgłych Sekwany za oświadczenie na publicznym spotkaniu w Paryżu: „Burżuazja zabijają nas głodem; lećmy, zabijmy, dynamit, wszystkie środki są dobre, aby pozbyć się tej zgnilizny ” .
Podczas pobytu w więzieniu zaprzyjaźnił się z markizem de Morès , którego antysemickie poglądy szybko podzielił. Jednak w 1898 roku, podczas afery Dreyfusa , kiedy Bernard Lazare zakwestionował winę skazanego, Zévaco przyłączył się do sprawy Dreyfusa, demaskując w jednej ze swoich ostatnich publikacji politycznych „spisek jezuitów” przeciwko Dreyfowi i Żydom.
W 1900 roku Michel Zévaco porzucił dziennikarstwo polityczne, aby poświęcić się pisaniu powieści seryjnych. Swoją nową karierę rozpoczął od telenoweli Borgia! , opublikowany w gazecie Jeana Jaurèsa La Petite République socialiste . To transponuje bez plagiat historię Monte Christo w doży Wenecji początku XVI th century z Mostu Westchnień i Kochankowie z Wenecji . Po sukcesie tych dwóch seriali Michel Zévaco stworzył postać Pardaillana dla tej samej gazety.
W 1905 roku Michel Zévaco przeniósł się do gazety Le Matin , gdzie wraz z Gastonem Leroux stał się oficjalną opera mydlaną . W latach 1905-1918 Le Matin opublikował dziewięć oper mydlanych, w tym Le Capitan i serię Pardaillan, czytane z pasją przez Jean-Paula Sartre'a jako dziecko, które widziało tam „republikańską zawadiacką powieść”. Jedna z nich, Bohaterka, feminizuje ten republikanizm, przedstawiając młodą szermierzkę urodzoną osiemnaście lat wcześniej w wyniku gwałtu na swojej matce przez Henryka IV i zdecydowaną zemścić się w 1626 r. na swoim byłym wspólniku kardynale de Richelieu, którego matka właśnie miała swoją matkę zamordowany, gdy groziła ujawnieniem napaści na tle seksualnym. Serie te są publikowane równolegle przez Fayarda w jego zbiorze Le livre populaire . Być może nie zapomniał zupełnie o dziennikarstwie. Jego nazwisko widnieje w ramkach wymieniających literackich współpracowników dawnych nagłówków gazety L'Humanité .
Podczas pierwszej wojny światowej Michel Zévaco opuścił Pierrefonds, gdzie mieszkał od końca wieku, aby osiedlić się w schronieniu Eaubonne w Val-d'Oise . To właśnie w tym mieście umarł8 sierpnia 1918a jego pogrzeb odbył się dwa dni później, „w konwoju z biednych, bez kwiatów lub wieńcami”, zgodnie z jego wolą, w starej części cmentarza ( 5 th dział).
Jest wujem malarza Xaviera Zevaco .
Inne zajęcia