Primatice

Primatice Obraz w Infobox.
Narodziny 1504
Bolonia
Śmierć 1570
Paryż
Imię urodzenia Francesco Primaticcio
Inne nazwy Primatice
Czynność Włoski malarz, architekt i rzeźbiarz
Trening Malarz króla
Mistrz Giulio Romano
Student Nicolò dell'Abbate
Ruch School of Fontainebleau , School of Mantua , manieryzm
Patroni Królowie Francji François I st Charles IX

Francesco Primaticcio , powiedział w Primatice (ur 1504 Bolonia , to w Państwa Kościelnego i zmarł w Paryżu w 1570 roku ) to malarz , architekt i rzeźbiarz włoski z późnego renesansu .

Biografia

Francesco Primaticcio był uczniem Giulio Romano , zanim przyjechał do pracy w 1532 r. , Posługi François I er we Francji , gdzie jest jednym z mistrzów pierwszej szkoły w Fontainebleau . Geniusz o wielu talentach, poświęcił większość swojego życia służąc swoją pracę przez Francję i jej królów, François I er do Karola IX (dynastii Valois ).

Primatice wyjechał w wieku 22 lat do Mantui , miasta Frédérica II de Gonzague . Tam został asystentem Giulio Romano , jednego z najbardziej utalentowanych spadkobierców Rafaela , w Palazzo Te .

W 1532 roku Primaticcio przybywa jako zastępca Giulio Romano od François I er , któremu przedstawia swoje mistrzowskie modele do powieszenia Scypiona Afrykańskiego. Następnie król Francji wysłał Primatice do Brukseli, aby nadzorować transkrypcję tych małych bossów w ostatecznej skali. Los malarza bolońskiego wiąże się zatem z losem ostatniego Walezego.

Znalazł na dworze francuskim innego Włocha, Rosso Fiorentino , przybyłego w 1530 roku z polecenia Aretina . Fontainebleau jest wówczas tętniącym życiem centrum artystycznym. Pod kierownictwem Florentine, duży zespół artystów pracuje przy dekoracji galerii François I er , podczas gdy Primatice zajmuje się apartamentami królewskimi. Nagła śmierć Rosso w 1540 roku pozostawia pole otwarte dla Prymatyków na trzydzieści lat. Autorytarny i otwarty rywal Rosso, po śmierci stłumił wiele swoich prac dekoracyjnych pod pretekstem rozszerzenia lub upodobania do rzeźby na cokole.

Primatice jest jednym z niekwestionowanych mistrzów szkoły w Fontainebleau , która jako pierwsza wystawiła dwór. Wyobraża sobie przyjęcia i maskarady, zwielokrotnia dekoracje wnętrz (Galeria Dolna, Apartament des Bains, sypialnia księżnej Etampes , gabinet króla itp.), Ale także w ogrodzie Château de Fontainebleau (pawilon Pomony , Fontanna Herkulesa , Jaskinia Sosny).

Prace nad Galerie d ' Ulysse rozpoczęto w latach czterdziestych XVI wieku i kontynuowano po śmierci jej projektanta w 1570 roku . Podczas regularnych pobytów we Włoszech przywoził antyczne dzieła lub ich odlewy oraz sprowadzał najnowsze wynalazki włoskiej manieryzmu .

Za panowania Henryka II mnożą się osiągnięcia w dziedzinie rzeźby grobowej (grobowiec Guise urnowego serca François I er …); w Fontainebleau reżyseruje Nicolò dell'Abate w dekoracji Sali Balowej.

Dwa dni po śmierci Henryka II w 1559 roku Catherine de Médicis podziękowała Philibertowi Delorme , protegowanemu Diane de Poitiers , i powierzyła tę pracę prymatyce, która została superintendentem domów królewskich dnia.12 lipca 1559. Ostatnie lata poświęcił głównie pomnikowi pogrzebowemu Henryka II i rotundzie Valois w Saint-Denis .

Malarz króla, a jednocześnie rysownik, rzeźbiarz, architekt, prymatycy rozwinęli sztukę wprowadzając we Francji wyrafinowanie i włoski manieryzm, epicki heroizm (w stałym nawiązaniu do mitologii, bogów i bohaterów), tworząc tym samym styl osobisty , styl prymatyków, którego wpływ rozprzestrzeni się na całą Europę .

Wiele jego scenografii i kostiumów zaginęło, ale pozostaje bardzo duża kolekcja jego rysunków przygotowawczych.

Kiedy umarł, 14 września 1570prymatyków zastępuje Tristan de Rostaing na stanowisku nadinspektora rodów królewskich.

Grafika

Obrazy

Dekoracja opactwa Chaalis

W 1541 roku Hippolyte d'Este zlecił mu pomalowanie ścian swojej kaplicy. Te freski , ukończone w 1544 roku , od dawna błędnie przypisywano Nicolò dell'Abbate .

Rysunki przygotowawcze są przechowywane w Luwrze . Jednak nadal pozostaje wątpliwość po stronie przypisywanej ręce mistrza i jego pomocników.

Rysunki przygotowawcze

Dekoracja zamku Fontainebleau

Są też rysunki posągów, Muz, kostiumów do maskarad .

Rysunki dla Château d'Anet (1547-1553)

Żaden dokument nie potwierdza, że ​​Primatice pracowała dla zamku Anet, zbudowanego przez Philiberta Delorme dla ulubieńca Henryka II, Diane de Poitiers. Ale jeden z jego rysunków, odnotowany ma Annet ( Phaedra i Hipolit ), prawdopodobnie jest to projekt dla okien sterowanych przez szklarską Nicolas Beaurain w 1548 roku opis z nich, napisany w XVIII -tego  wieku przez anonimowego użytkownika wspomina reprezentacji rzadko tematy, takie jak śmierć Chioné , o której są - to bez wątpienia przypadek - rysunki Primatice. W Anecie styl prymatycki był również widoczny w aniołach niosących instrumenty pasyjne wyrzeźbione w płaskorzeźbie w sklepieniu kaplicy (in situ) oraz w grupie Łowczyni Diany, która pokonała jedną z fontann (dziś o godz. Luwr).

Emalie Dwunastu Apostołów François I st i Henryka II, 1546-1547.

W Lipiec 1547Krótko po śmierci Franciszka I st , malarz Leonard Limosin dostarczył do Saint-Germain-en-Laye dwunastu apostołów pomalowanych emalią według kolorowych kartonów Michel Rochetel, wykonanych samodzielnie według rysunków Primaticcio ( Drape Study for Saint Paul and Drape Study for Saint Thomas ) . Zgodnie z życzeniem François I st , emaliowane tablice z literą „F”, Dwunastu Apostołów powinno było ozdobić dwanaście filarów kaplicy Saint-Saturnin Palace of Fontainebleau . Nowy król Henryk II postanowił inaczej i umieścił ich w stolarce w 1552 roku w kaplicy zamku Anet . Są teraz w Muzeum Sztuk Pięknych w Chartres . Ich karton posłużył do skonstruowania drugiego zestawu albo figury Franciszka I er, ale Henryka II

Grobowiec Claude de Lorraine , księcia Guise i Antoinette of Bourbon-Vendôme

Wdowa po Claude de Lorraine , Antoinette de Bourbon-Vendôme, wystawiła pomnik pogrzebowy w kolegiacie Saint-Laurent de Joinville dla jej męża (zmarłego w 1550 r.) I siebie. Rysunki zestawu i szczegóły płaskorzeźb dostarczyła Primatice. Wpłaty na rzecz rzeźbiarzy Dominique Florentin i Jean Picart, dit Le Roux, dwóch stałych współpracowników Primatice, pochodzą z 1552 roku. Całość została rozczłonkowana w 1792 roku, ale dawny wygląd pomnika jest znany z rysunku wykonanego na zlecenie ' uczony François-Roger Gaignères.

Hotel de Guise w Paryżu

Budynek ten jest obecnie częścią zespołu budynków Archiwum Narodowego . Primatice był odpowiedzialny za malowanie pieców i kaplicy, której skorupę przebudował. Realizację tych rysunków powierzył Nicolò dell'Abate, który dopiero zaczął nad nimi pracowaćStyczeń 1556. Dekor ten został zniszczony po 1803 roku.

Poruszane konkretne tematy

Historia Kadmusa, około 1541-1544

Dziesięć rysunków i rycin świadczy o tym, że Prymatyce wyobrazili sobie cykl opowieści o synu króla Agénora z Tyru, Cadmusa , który wyruszył na poszukiwanie porwanej przez Jowisza siostry, Europy , który podczas swych peregrynacji założył miasto Teby w Boeotii i poślubił Harmonie , córkę Marsa i Wenus. Styl tego cyklu, który wyobrażaliśmy sobie, że mógłby ozdobić pomieszczenie nad Porte Dorée w Château de Fontainebleau, jest bardzo zbliżony do kompozycji Chambre de la duchesse d'Étampes.

W Przemiany Owidiusza (spalony 1545)

Rysunki ilustrują różne fragmenty z Metamorfoz Owidiusza. Nieznane jest przeznaczenie tych kompozycji tworzących cykl. Znaczenie architektury w każdej ze scen skłoniło specjalistów do rozważenia interwencji lub wpływu architekta Serlio lub Vignole , ale nie należy wykluczać osobistego osiągnięcia Primatice.

Uwagi i odniesienia

  1. Carmelo Occhipinti , Primaticcio e arte di gettare le statue di bronzo. Il mito della 'seconda Roma' nella Francia del XVI secolo , Roma 2010
  2. Zestaw prasowy na wystawę Włochy na dworze Francji - Primatice, mistrz Fontainebleau, 1504-1570 , Paryż, Musée du Louvre, 25 września 2004-3 stycznia , 2005 (opisy i uzupełnienia powielane są prawie w całości)
  3. Porwanie Heleny , Muzeum Bowes
  4. Święta Rodzina, obraz, Ermitaż
  5. dawniej nadana Parmigianino , Pontormo , Bertoja lub Tibaldi , ale wspomniano w 1606 roku w paryskiej kolekcji pod nazwą Primatice Ten obraz jest jednym z bardzo nielicznych obrazów artysty.
  6. Dobroczynność , malarstwo, Masstricht
  7. Babelon 2006 , s.  ?
  8. „  Opis fresków  ” , w witrynie usługi edukacyjnej domeny Chaalis (przeglądano 29 sierpnia 2010 r. )
  9. Dzięki nowej interpretacji Relacji Budynków Króla , opublikowanych w latach 1877-1880 przez Léona de Laborde , datę prac dekoratorskich gabinetu króla można ograniczyć do zakresu 1543-1545, w porównaniu z 1541-1546 poprzednio . Thomas Clouet, „Fontainebleau od 1541 do 1547 roku. Za ponowne odczytanie opisów budynków królewskich  ”, w: Bulletin monumental , 2012, s.  206-207 ( podsumowanie )
  10. Thomas Clouet, „Fontainebleau od 1541 do 1547. Do ponownego odczytania opisów budynków króla  ”, w Bulletin monumental , 2012, s.  218-219 ( podsumowanie ).

Załączniki

Bibliografia

154 the fast, francesco primaticcio.jpg Giorgio Vasari cytuje Primatice i opisuje swoją biografię w Le Vite  : strona ?? - wydanie z 1568 r

Linki zewnętrzne