Dzień barykad (1588)

Dzień barykad (1588) Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Widok na barykadach Paryża w ciągu dnia
(ilustracja z XIX th  wieku). Ogólne informacje
Przestarzały 12 maja 1588
Lokalizacja Paryż
Wynik Zwycięstwo Świętej Ligi
Wojujący
Królewska moc Święta liga
Dowódcy
Henryk III Henri Duke of Guise
Zaangażowane siły
Pułk Gwardii Francuskiej
Gwardii Szwajcarskiej

Wojny religijne

Bitwy

Wojny religijne we Francji

Preludium

Pierwsza wojna religijna (1562-1563)

Druga wojna religijna (1567-1568)

Trzecia wojna religijna (1568-1570)

Czwarta wojna religijna (1572-1573)

Piąta wojna religijna (1574-1576)

Szósta wojna religijna (1576–1577)
Pokój Bergerac

Siódma wojna religijna (1579–1580)
Traktat Fleix

Ósma Wojna Religijna (1585–1598)
Wojna Trzech Henri

Rebelie hugenotów (1621-1629)

Odwołanie edyktu nantejskiego (1685)

Dni barykady odnosi się do powstania ludowego , który wybuchł w Paryżu na12 maja 1588, podczas ósmej wojny religijnej . Na czele tego powstania stoi  Rada Szesnastu  oraz książę Guise .

Przyczyna

Główną przyczyną tego powstania była niechęć ludu do króla Henryka III , podejrzewanego o chęć wyznaczenia na swego następcę Henryka Nawarry (przyszłego Henryka IV), protestanta . Odtąd mieszkańcy Paryża ustawiają się w szeregu za księciem Guise, szefem Świętej Ligi . Ten ostatni rzeczywiście, mimo królewskiego zakazu, wrócił do Paryża. Odtąd, podejrzane i obawiając się o swoje życie, Henri III miał kilka batalionów z tych pułków gwardii szwajcarskiej i francuskiej Gwardii przyjść do stolicy . Król naruszył przywilej, który chce, aby żaden obcy oddział nie miał prawa pozostać w Paryżu , a paryżanie w obawie przed aresztowaniem katolickich wodzów rozgrzewają się.

Powstanie

Plik 9 maja 1588Pomimo obrony króla Henri, książę Guise, który udał się do Soissons, przybywa do Paryża, udaje się do Luwru i mija w środku kompanii Gwardii Francuskiej . Wynik tej rozmowy między królem i księciem Guise nie sprzyjał pokojowi, bo rano12 majaWidziano , jak François d'O wprowadzał przez bramę Saint-Honoré francuską gwardię i szwajcarski pułk Galatti .

„Było dziewięć marek francuskich i czternaście szwajcarskich. Najpierw w ciszy przeszli na cmentarz Niewiniątek . To tutaj otrzymali królewskie rozkazy. Wkrótce potem zaczęli bić w bębny i zabrzmiały ich akordy , co wywołało alarm w całym mieście. Marszałek Biron i Crillon prowadził New-Market dwa françoises firm i trzy szwajcarskie. Le Petit-Pont było okupowane przez jedną z tych szwajcarskich firm. Dwie francuskie firmy, Du Guast i Mallivault, zajęły most Saint-Michel . Sześć firm, a mianowicie: dwie francuskie i cztery szwajcarskie, na czele z François d'O , zajęły Place de Grève ; inne kompanie pod rozkazami kapitana Bonouvriera de Saintonge pozostały na cmentarzu Innocents . Dwie francuskie kompanie, które pełniły służbę na dworze, strzegły drzwi Luwru od strony rue Saint-Thomas . Przez cały dzień otwarto tylko bramę Saint-Honoré , której pilnowała francuska firma. "

Na dźwięk bębnów paryżanie są zaniepokojeni, zamykają sklepy i biegną do broni. Ludzie gromadzili się w zgiełku na przedmieściach Saint-Antoine i Saint-Marcel . Obecność Szwajcarów przede wszystkim budzi złość i staje się pretekstem do buntu. W środku dnia, zgodnie z radą przygotowań, które odbywały się przy rue Saint-Antoine w hotelu de Guise i na miejscu Maubert , król wysłał do d'O i Crillon rozkaz zajęcia tych punktów, ale było za późno. Guy de Laval-Bois-Dauphin wraz z uczniami i przewoźnikami z Saint-Jean-en-Grève przejęli Place Maubert . Na ulicach rozciągnięto łańcuchy, a aleje zamknięte dużymi kawałkami drewna i beczkami wypełnionymi nawozem i ziemią. Crillon, zepchnięte na tej stronie, chciał wsteczny i oczyścić przejście wzdłuż lewego brzegu na Sekwanie  ; ścieżka jest zablokowana przez księcia Karola Brissac na czele mieszkańców Faubourg Saint-Germain . Strażnicy pozostają zajęci między mostami, nie będąc w stanie wykonać żadnego ruchu; zamieszki są triumfalne. Książę de Guise, widząc rzeczy w miejscu, w którym ich pragnął, opuścił hotel na koniu, z prostą różdżką w ręku, magicznie uspokoił bunt i kazał Strażnikom eskortować z powrotem do Luwru przez hrabiego de Brissac, ale z połamanymi szeregami, odsunięte gołe głowy i ręce. Taki był dzień12 maja 1588zwany dniem barykad.

Po raz pierwszy w swojej historii miasto Paryż wzniosło w ten sposób barykady, stąd nazwa dnia zwana Barykadami (od słowa „beczka”, głównego obiektu, który je tworzył). Przewodniczący z Parlamentu Paryża , Achilles I st Harlay , sprzeciwia się próżny księcia de Guise. Dzień kończy się śmiercią około sześćdziesięciu żołnierzy i zwycięstwem księcia Guise, który przejmuje Paryż. To było warte siedem lat straszliwej nędzy dla paryżan.

Król Henryk III potajemnie opuścił swoją stolicę następnego dnia13 maja, aby już nie pasować. Opuścił miasto przez Porte Neuve , przekroczył Sekwanę w Saint-Cloud , spał w Rambouillet i następnego dnia udał się do Chartres . Straż francuski spali ten sam wieczór w Trappes i przyłączył się do króla na 15. Henri III, po wędrówki przez jakiś czas z miasta do miasta w Normandii , udał się do zamku w Blois we wrześniu do trzymaj Stanów Generalnych .

Odtąd, będąc silnym, Henri de Guise skorzystał z okazji, by podpisać edykt o zjednoczeniu z Henrym III (na mocy którego ten ostatni zobowiązał się nigdy nie zawierać „żadnego pokoju ani rozejmu z heretykami”) i zostać mianowanym porucznikiem. generał królestwa.

Uwagi, źródła i odniesienia

  1. Szesnaście kwartenierów kierujących szesnastoma dzielnicami Paryża .
  2. Jacques Auguste de Thou, Historia powszechna , t.  10, s.  254-260 .
  3. Félix i Louis Lazare, Słownik administracyjny i historyczny ulic Paryża i jego zabytków , faksymile wydania 1844, s.  427 .
  4. Louis Susane , Historia starej francuskiej piechoty , t.  2 , str.  26-29 .
  5. (w) Encyklopedia ludzi świata: uniwersalny katalog nauk , t.  13 ( czytaj online ).

Bibliografia

Załączniki

Powiązane artykuły