Narodziny |
14 lipca 1801 Koblenz |
---|---|
Śmierć |
28 kwietnia 1858(56 lat) Berlin |
Skrót w zoologii | Müller |
Narodowość | Niemiecki |
Dom | Niemcy |
Trening | Uniwersytet Reńskiego Fryderyka Williama w Bonn |
Zajęcia | Zoolog , anatom , biolog , ichtiolog , profesor uniwersytetu , fizjolog , neurolog |
Dziecko | Max # Müller ( d ) |
Pracował dla | Uniwersytet Rhenish Frédéric-Guillaume w Bonn , Uniwersytet Frédéric-Guillaume |
---|---|
Pole | Biologia |
Członkiem |
Towarzystwo Królewskie Królewska Pruska Akademia Nauk Akademia Leopoldine National Academy of Medicine Królewska Duńska Akademia Nauk i Literatury Amerykańska Akademia Nauk i Nauk Rosyjska Akademia Nauk Królewska Szwedzka Akademia Nauk Turyn Akademia Nauk (1837) |
Mistrzowie | Joseph Görres , Karl Asmund Rudolphi , August Franz Joseph Karl Mayer ( en ) |
Kierownicy prac dyplomowych | Karl Asmund Rudolphi , Philipp Franz von Walther , August Franz Joseph Karl Mayer ( en ) |
Nagrody |
Johannes Peter Müller , urodzony dnia14 lipca 1801w Koblencji i zmarł dalej28 kwietnia 1858w Berlinie jest lekarzem , fizjologiem , ichtiologiem i profesorem niemieckiej anatomii porównawczej .
W 1819 r. Wstąpił na Uniwersytet w Bonn, gdzie w 1824 r. Został Privatdozentem , profesorem nadzwyczajnym w 1826 r. I profesorem zwyczajnym w 1830 r . W 1833 r. Podjął studia na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie (obecnie Uniwersytet Humboldta w Berlinie ), gdzie zastąpił Carla Asmunda Rudolphiego (1771–1832) na stanowisku katedry anatomii i fizjologii , funkcji, którą zasługuje na wielką renomę. Jego badania w dziedzinie fizjologii koncentrują się w szczególności na głosie i słuchu . bada również właściwości limfy , chyle i krwi .
Publikacja Handbuch der Physiologie des Menschen pomiędzy 1833 i 1840 stanowi ważny etap w rozwoju fizjologii. Po raz pierwszy wiedza z zakresu chemii i fizyki jest uzupełnieniem obserwacji uzyskanych dzięki anatomii porównawczej i anatomii człowieka. Najważniejsza część dotyczy funkcjonowania układu nerwowego zaangażowanego w zmysły. Müller rozwinął tam swoje słynne prawo specyficznych energii nerwów , zgodnie z którymi dany nerw jest podatny na tylko jeden rodzaj wrażeń (wzrokowy, słuchowy ...), a to w zależności od narządu, z którym jest skorelowany. Chociaż wszystkie nerwy są tego samego typu, a przekazywany przez nie impuls nerwowy ma zawsze tę samą naturę, każdy organ jest zatem związany z ograniczonym kręgiem doznań, podczas gdy pozostaje ślepy na inne. Następstwem tej teorii jest to, że treść doświadczeń percepcyjnych jest w dużej mierze funkcją konstytucji aparatu poznawczego, a zatem doznania nie są prostym odbiciem rzeczywistości, która je wywołuje.
W dziedzinie ichtiologii Müller po raz pierwszy dokonał przeglądu prac Cuviera, korygując jego błędy taksonomiczne. Jednym z jego najważniejszych dzieł jest Über den Bau und die Grenzen der Ganoiden, w którym określa wyraźne cechy tej archaicznej grupy ryb. Należy również wspomnieć o Systematische Beschreibungen der Plagiostomen .
Zajmuje się także anatomią ryb i bezkręgowców morskich .
Pod wpływem filozofii Schellinga w jego wczesnych latach (zwłaszcza w jego Zur vergleichenden Physiologie des Gesichtssinns , 1826), z kolei wywiera wielki wpływ i wyszkolił wielu znanych fizjologów, takich jak Hermann von Helmholtz (1821-1894), Emil du Bois-Reymond (1818-1896), Theodor Schwann (1810-1882), Friedrich Gustav Jakob Henle (1809-1885) czy Carl Ludwig (1816-1895)
W 1854 roku został odznaczony Medalem Copleya .
Oprócz jego Handbuch der Physiologie (1) (2) należy wśród jego publikacji wymienić:
Redagował Archiv fur Anatomie und Physiologie po śmierci Johanna Friedricha Meckela (1781-1833).