Narodziny |
16 lipca 1486 r Gualfonda |
---|---|
Śmierć |
29 września 1530 Florencja |
Pogrzeb | Bazylika Santissima Annunziata (od1530) |
Imię i nazwisko | Andrea d'Agnolo di Francesco di Luca |
Działalność | Malarz |
Gospodarz | Piero di Cosimo |
Miejsce pracy | Florencja |
Ruch | Wysoki renesans |
Wpływem | Rafał |
Wspólny | Lukrecja del Fede (od1518) |
Matka Boża z Harpii , Cenacolo di Andrea del Sarto |
Sarto ( Andrea del Sarto we Francji w XIX th wieku ), którego prawdziwe nazwisko to Andrea d'Agnolo di Francesco di Luca i Andrea d'Agnolo di Francesco di Luca di Paolo del Migliore Vannucchi lub po prostu Andrea Vannucchi , urodzony16 lipca 1486 rw Gualfondzie koło Florencji i zmarł dnia29 września 1530we Florencji, to włoski malarz z renesansu .
Jest jednym z czterech synów krawca (po włosku Sarto ) o imieniu Agnolo de Francesco i Costanzy de Silvestro, córki krawca. W wieku siedmiu lat, stał się praktykant do złotnika . Następnie odbył staż w pracowni malarza i rzeźbiarza w drewnie Gian Barile, który ze względu na swój znaczny postęp powierzył ją pracowni Piero di Cosimo ; uda się później do Raffaellino del Garbo .
„Młody Andrea del Sarto spędzał wszystkie wolne chwile w„ Pokoju Papieskim ”w Santa Maria Novella , studiując karykaturę Michała Anioła do Bitwy pod Cascina i Leonarda do Bitwy pod Anghiari . "
- Vasari
Andrea i jej starszy przyjaciel Franciabigio postanawiają wspólnie otworzyć warsztat na Piazza del Grano. Ich pierwszym dziełem jest Chrzest Chrystusa dla florenckiej kongregacji Scalzo , początek długiej serii monochromatycznych fresków w kolorze grisaille . Z czasem ich skojarzenie się rozpada, a od tej daty styl Andrei del Sarto będzie się rozwijał indywidualnie.
Przyjmuje się dnia 12 grudnia 1508w korporacji malarzy Arte dei Medici e degli Speziali i od tego roku datuje się jego pierwsze prace.
W mnisi z klasztoru w Santissima Annunziata nakazał mu skończyć z Franciabigio i Andrea Feltrini , fresków rozpoczętych w 1460 przez Alessio Baldovinetti , następnie kontynuowana przez Cosimo Rosselli . W 1509 roku powierzyli mu wykonanie pięciu Storie di miracoli di San Filippo Benizzi , które ukończył rok później w Loggia dei Servi di Maria .
Jego podróż do Rzymu w 1510 roku jest prawdopodobna, ponieważ musiał zapoznać się z obrazowymi opracowaniami Rafaela , użytymi w Corteo dei Magi z 1511, a następnie w Natività della Vergine z 1514 dla tego samego klasztoru Santissima Annunziata .
Duża liczba projektów, które nastąpiły później, a które uczyniły Andreę sławną jako kreślarz, ujawniają lekcje, jakie wyciąga z nauki Michała Anioła , jak w obliczu Dziecka i wyciągniętego ramienia Giovanniego w Madonnie col Bambino e san Giovannino de Borghese .
W 1514 rozpoczął monochromatyczne freski klasztoru Scalzo we Florencji, które z licznymi przerwami ukończył w 1526 roku.
Monochromatycznych pozwala reprezentacje podobne do płaskorzeźb, a jego Madonna z harpiami z Uffizi , od 1517 roku, co ma oczywiste odniesienia do Fra Bartolomeo , przywołuje obraz rzeźby. W niszy, w ciepłym zmierzchu Madonna pojawia się jak posąg na piedestale.
Pod koniec 1517 lub na początku 1518 ożenił się z Lukrecją del Fede (wdową inwrzesień 1516Carlo di Domenico Berrettaio), którego zna od kilku lat, który służył już jako model i który będzie na wielu obrazach.
Wykonuje również fragment Francji w 1518 roku w służbie François I er , z jego uczeń Andrea Squarzella , pozostawiając żonę w Florencja.
Wyprodukował już dla króla Francji Madonnę col Bambino, Santa Elisabetta e san Giovannino i La Charité du Louvre (oraz inne zaginione dzieła).
Podczas pobytu żona Lukrecja namawia go do powrotu do Włoch. Król aprobuje, ale tylko pod warunkiem, że jego nieobecność we Francji jest krótka i powierza Andrei pewną sumę pieniędzy, którą może wydać na zakup dzieł sztuki. Po powrocie do Florencji dał się skusić budowie domu w mieście.
To powoduje konflikt z François I er , który odmawia przywrócenia Andrea w jego stoczni. Podobno jednak artyście nie została wymierzona żadna poważna kara.
W 1520 r. jego dzieło znajdowało się we Florencji, gdzie wykonał Wiara i Miłosierdzie w krużgankach Scalzo, a następnie Taniec Salomé , Ścięcie św. Jana Chrzciciela , Ofiarowanie Głowy św. Jana Herodowi , alegoria 'Nadziei , ukazania się aniołów Zachariaszowi (1523).
Remontuje tradycyjne wizerunki florenckim Pietà widocznej w kompozycjach Wiednia i Palazzo Pitti , ten ostatni, zainspirowany Pietà przez Fra Bartolomeo , początkowo do klasztoru San Piero a Luco , w Mugello , gdzie Andrea schronił się w 1523, aby uniknąć szalejącej we Florencji epidemii dżumy .
Namalował Nawiedzenie monochromatyczne jesienią 1524, po powrocie z Luco .
W 1525 powrócił, aby namalować Dziewicę z workiem w krużganku Annunziata, fresku tympanonu tzw. po zwolnieniu (według jednej z hipotez), a jego ostatnim dziełem jest Narodziny św. Jana Chrzciciela (1526). ), aw następnym roku Ostatnia Wieczerza na tylnej ścianie refektarza San Salvi pod Florencją.
Zmarł na dżumę w 1531, po oblężeniu Florencji (1529-1530). Został pochowany w posadzce kaplicy malarzy Santissima Annunziata wraz z czternastoma innymi artystami.
Matki Bożej Harpii (1517). 208x178 cm
Jego popiersie nad drzwiami w klasztorze Scalzo .
Ofiara Izaaka, 1527-29.
Dama col: Dama z księgą wierszy Petrarki, 1528 i 1529.
Rysunki przygotowawcze przedstawiające osławioną w tym czasie egzekucję, zarezerwowaną dla zdrajców i Żydów w Niemczech i we Włoszech, 1529-30
Rycina po autoportrecie w Le Vite Giorgio Vasariego, wydanie 1568.