Zaimek dzierżawczy

W gramatyce francuskiej The zaimek jest podkategorii z zaimkiem mającego specyfikę bycia podwójnie przedstawiciel : Rzeczywiście, z jednej strony, odnosi się do posiadanego przedmiotu , z drugiej strony, odnosi się do posiadacza .

Relacja między właścicielem a posiadanym obiektem może wyrażać własność, ale także, i szerzej, związek logiczny, pochodzenie, przyległość itp. : Twoje miasto urodzenia to Bordeaux, moje to Lyon. Enunciator nie jest oczywiście właściciel miasta Lyon.

W kategorii wyznaczników odpowiednim zaimkiem dzierżawczym jest przymiotnik dzierżawczy :

To moja książka. To jest moje . Fraza „ moja książka ” jest aktualizowana przymiotnikiem dzierżawczym mon (wyznacznikiem), podczas gdy „ moje ” jest zaimkiem dzierżawczym.

I = ja Tu = ty On / ona = on / ona My = my Vous = ty / twój (znak szacunku) Oni = oni

Morfologie

Possesivus zaimkiem zmienia postać, nie tylko ze względu na „obiekt posiadał” (z których to zgadza się płci i liczby ), ale także, w zależności od posiadacza (którego osoba i numer wskazuje )

Daj mi kilka zszywek, zapomniałem kopalni . Zaimek dzierżawczy „ mój ” zgadza się z posiadanym przedmiotem ( poprzednikiem „ zszywki ”) i wskazuje, że posiadacz jest w pierwszej osobie liczby pojedynczej („ ja ”).

Najczęściej zaimek dzierżawczy przyjmuje postać lokucji, której pierwszym elementem jest rodzajnik określony („ le, la, les, au, aux, du, des ”).

Ale w trwałym rejestrze jest również używany jako wtórny przymiotnik dzierżawczy : w tym przypadku jest używany bez przedimka określonego:

Przyjaciel kopalni . To motto, sprawisz, że będzie Twoje ! To znaczy „ mój przyjaciel ” lub „jeden z moich przyjaciół” / „Uczyń z tego swoje motto!” "

Posiadacz pierwszej osoby liczby pojedynczej

Jedyny posiadany przedmiot: „ mój ” w rodzaju męskim i „ mój ” w rodzaju żeńskim.
Posiadany obiekt w liczbie mnogiej: „ mój ” w rodzaju męskim i „ mój ” w rodzaju żeńskim.

Posiadacz drugiej osoby liczby pojedynczej

Pojedynczy przedmiot opętania: „ twój ” w rodzaju męskim i „ twój ” w rodzaju żeńskim.
Posiadany obiekt w liczbie mnogiej: „ twój ” w rodzaju męskim i „ twój ” w rodzaju żeńskim

Posiadacz trzeciej osoby liczby pojedynczej

Pojedynczy przedmiot opętania: „ jego ” w rodzaju męskim i „ jego ” w rodzaju żeńskim.
Posiadany przedmiot w liczbie mnogiej: „ jego ” w rodzaju męskim i „ jego ” w rodzaju żeńskim.

Posiadacz pierwszej osoby liczby mnogiej

Pojedynczy przedmiot opętania: „ nasz ” w rodzaju męskim i „ nasz ” w rodzaju żeńskim.
Obiekt będący własnością liczby mnogiej: „ nasz ” (forma epicencji ).

Posiadacz drugiej osoby liczby mnogiej

Pojedynczy przedmiot opętania: „ twój ” w rodzaju męskim i „ twój ” w rodzaju żeńskim.
Obiekt będący własnością liczby mnogiej: „ Twój ” (forma licencji).

Posiadacz trzeciej osoby liczby mnogiej

Pojedynczy przedmiot opętania: „ ich ” w rodzaju męskim i „ ich ” w rodzaju żeńskim.
Posiadany przedmiot w liczbie mnogiej: „ ich ” (forma epicencji).

Reprezentacja

Dla każdego zaimka dzierżawczego są w rzeczywistości reprezentowane dwa: przedmiot posiadany i posiadacz .

Reprezentacja posiadanego przedmiotu jest najczęściej reprezentacją tekstową (i anaforyczną ); tylko kilka ustalonych wyrażeń to wyjątki, takie jak:

Nie mogę się doczekać, aby znaleźć kopalnię ponownie . Bo „Nie mogę się doczekać, kiedy ponownie połączę się z rodziną . "

Reprezentacja posiadacza może być reprezentacją referencyjną (gdy zaimek ma wartość dla pierwszej lub drugiej osoby) i reprezentacją tekstową (gdy zaimek ma wartość trzecioosobową):

Mój samochód się zepsuł. Weź swoje . Zaimek dzierżawczy „ twój ” poprzedza nazwę „ samochód ” (reprezentacja tekstowa - anafora ) oraz właściciela, odbiorcę ( sprzęgło drugiej osoby ). Mój samochód się zepsuł. Paul powiedział, żebym zabrał jego . Zaimek dzierżawczy „ jego ” poprzedza nazwę „ samochód ” (reprezentacja tekstowa - anafora), a dla właściciela poprzednik „ Paweł ” (znowu reprezentacja tekstowa - również anafora).