Czas przeszły to słowna szuflada koniugacji francuskich czasowników . Jest to czas złożony z trybu indykatywnego .
Czas przeszły wyraża jednorazową akcję, która miała miejsce i zakończyła się w przeszłości. To nie powinno być mylone z ekspresji obecnym stanie rodzaju obowiązkiem jest zakończona , gdzie jest tu nie ma pomocniczego ale czasownik być w pełnym tego słowa znaczeniu.
Niemniej jednak czas przeszły ma strukturę - i u źródła wartość - spełnionego teraźniejszości, co oznacza, że w momencie mówienia zdarzenie wyrażone przez czasownik jest zakończone, niezależnie od momentu, w którym miało miejsce, czyli nieprzewidziane przez mówcę (interesuje go jedynie obecna sytuacja). Na przykład:
Ale częściej jest używany w odniesieniu do wartości przeszłej, wyrażając, że zdarzenie miało miejsce w czasie w przeszłości, które może nie być określone lub dokładnie znane, ale które jest przewidziane przez mówcę. Na przykład:
W niektórych przypadkach czynność lub stan trwają w momencie wypowiedzenia (i dlatego nie są obiektywnie zakończone), ale są wyrażane w czasie przeszłym, ponieważ rozpatrywane są wyłącznie w ramach przestrzeni czasowej, która jest dla niego zakończona. Na przykład:
Może mieć również aspekt iteracyjny :
Czas przeszły jest głównym czasem narracji ustnej (z czasem teraźniejszym ).
Wreszcie, rzadziej, może wyrażać bliską przyszłość, gdy jest powiązany z pewnymi przysłówkami: Niedługo skończę .
Składa się z 2 słów, czasownika posiłkowego w prostej teraźniejszości i imiesłowu czasu przeszłego w bezokoliczniku.
W przypadku rzadkich czasowników czysto nieprzechodnich, takich jak „zniknąć” i „pojawić się”, Akademia dopuszcza te dwie pomocnicze czasowniki, ale użycie wyraźnie preferuje „mieć”, z wyjątkiem „pojawiać się” w przypadku publikacji. „zgadza się” i „nie ma”)
Niewyczerpująca lista czasowników używających pomocniczego terminu byćCzasownikowi umieszczonemu w imiesłowu biernym nadaje się rodzaj i liczbę, jeśli czasownik pomocniczy jest czasownikiem, który ma być (zgodność z podmiotem ) lub jeśli dopełnienie dopełnienia bezpośredniego (COD) jest umieszczone przed czasownikiem (zgoda z COD). W przypadku czasownika zaimkowego, mimo że ma być pomocniczy , imiesłów bierny nie jest przyznawany, jeśli następuje po nim COD lub zaimek zwrotny to COI. Przykłady: