| Narodziny |
5 grudnia 1799 Wrocław |
|---|---|
| Śmierć |
15 maja 1860(60 lat) Wrocław |
| Czynność | Teolog |
| Pracował dla | Uniwersytet Wrocławski |
|---|---|
| Religia | Kościół katolicki |
Johann Anton Theiner (ur5 grudnia 1799we Wrocławiu , zmarł dnia15 maja 1860 w tym samym mieście) to niemiecki teolog katolicki.
Johann Anton Theiner uczęszcza do Gimnazjum św. Macieja, aw 1818 studiuje teologię na miejskim uniwersytecie . Wstąpił do seminarium, w 1822 przyjął święcenia kapłańskie i został kapelanem w Zobten am Bober i Liegnitz . Dzięki pośrednictwu profesora Thaddäusa Antona Deresera w 1824 r. Został docentem egzegezy i prawa kościelnego na Katolickim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, aw 1826 r. Uzyskał doktorat z teologii i prawa kanonicznego. Zainteresował się ruchami reformatorskimi Kościoła katolickiego pod koniec lat dwudziestych XIX wieku na Śląsku i południowych Niemczech, opowiadając się za zniesieniem przymusowego celibatu i innymi zmianami. We Wrocławiu prezentuje20 listopada 1826 jedenaście pomysłów, takich jak zniesienie języka łacińskiego podczas nabożeństwa, reorganizacja mszałów i rytuału oraz wprowadzenie ogólnej księgi pieśni diecezjalnych.
Rząd pruski zakazał Theinerowi z powodu jego liberalnych poglądów religijnych organizowania konferencji na temat prawa kanonicznego. W rezultacie zrezygnował ze stanowiska profesora i w 1830 r. Został księdzem w Polsnitz na Śląsku, 1836 w Grössau i 1837 w Hundsfeld . Kiedy w 1845 r. Ruch niemieckich katolików został utworzony przez Johannesa Ronge , przyłączył się do niego po odejściu z Kościoła katolickiego. Zostaje ekskomunikowany przez księcia-biskupa Melchiora Ferdynanda Josepha von Diepenbrocka w rListopad 1845. Został księdzem ruchu wrocławskiego, ale zrezygnował i wycofał się z katolików niemieckich w 1848 r. Jako wychowawca zarabiał do 1855 r., Kiedy rząd pruski mianował go sekretarzem biblioteki miejscowego uniwersytetu, stanowisko to pełnił do jego śmierć w 1860 roku.
Osiągnięcia literackie Theinera mieszczą się w sferze egzegezy i pokrewnych teologii, ale przede wszystkim obiektów bliskich jego reformistycznemu przywództwu. Już w rozprawie Variae doctorum catholicorum Opiniones iure statuendi impedimenta matrimonium dirimentia z 1824 r., W ślad za gallikanizmem i józefizmem , opowiada się za państwowym prawem do regulowania małżeństwa. Stał się znany dzięki Die Einführung der erzwungenen Ehelosigkeit bei den christlichen Geistlichen und ihre Folgen opublikowanym w 1828 roku przez jego brata Augustina Theinera , apelem o małżeństwo księży. Ta książka jest wymieniona w 1826 roku w Index librorum prohibitorum . Ostatnia książka, zatytułowana Die reformatorischen Bestrebungen in der katholischen Kirche (1845-1846), analizuje w szczególności stosunek rządu pruskiego do wysiłków reformatorskich na Śląsku, a następnie opisuje życie autora w odpowiedzi na ostrą krytykę księcia-biskupa. Melchior von Diepenbrock.