Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1984 | ||||||||||
Lokalizacja | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj organizujący | Jugosławia | |||||||||
Miasto gospodarza | Sarajewo | |||||||||
Przestarzały | od 8 do19 lutego 1984 | |||||||||
Oficjalne otwarcie przez |
Mika Špiljak Prezydent Jugosławii |
|||||||||
Uczestnicy | ||||||||||
Kraj | 49 | |||||||||
Sportowcy | 1272 (998 mężczyzn i 274 kobiet) |
|||||||||
Konkurencja | ||||||||||
Liczba sportów | 6 | |||||||||
Liczba dyscyplin | 10 | |||||||||
Próby | 39 | |||||||||
Symbolika | ||||||||||
Przysięga olimpijska |
Bojan Kriżaj Narciarz alpejski |
|||||||||
Płomień olimpijski |
Sanda Dubravčić Łyżwiarka figurowa |
|||||||||
Maskotka | Vučko , wilk | |||||||||
| ||||||||||
Na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1984 , oficjalnie znany jako XIV są igrzyska zimowe , które odbyło się w Sarajewie w Socjalistyczna Republika Bośni i Hercegowiny w Jugosławii od 8 do19 lutego 1984. Miasto uzyskało organizację tego konkursu podczas swojej pierwszej kandydatury, wygrywając z Göteborgiem w Szwecji i Sapporo w Japonii. Po raz pierwszy Zimowe Igrzyska odbyły się w komunistycznym kraju . Imprezy odbywają się w Sarajewie oraz w kurortach w Alpach Dynarskich położonych niecałe 25 kilometrów od miasta. Na początku igrzysk program sportowy został zakłócony z powodu złych warunków pogodowych, a wyścigi w narciarstwie alpejskim rozpoczęły się z czterodniowym opóźnieniem.
Igrzyska gromadzą 1272 sportowców z 49 krajów , co stanowi znaczny wzrost od 1980 roku. Uczestniczą one w sześciu dyscyplinach sportowych i dziesięciu dyscyplinach, które łączą w sumie trzydzieści dziewięć oficjalnych wydarzeń, jedno ponad cztery lata wcześniej. Egipt , na Brytyjskie Wyspy Dziewicze , Monako , Puerto Rico i Senegal uczestniczą po raz pierwszy na Olimpiadzie Zimowej. Fin Marja-Liisa Hämäläinen , który wygrał trzy indywidualne biegowe wyścigi , jest najbardziej medalista sportowiec z tych gier. Jugosławia zdobyła pierwszy w swojej historii medal na Zimowych Igrzyskach dzięki narciarzowi Jure Franko , drugiemu w slalomie gigancie. Wschodnich Niemczech , które konta dla całej łyżwach bobslejach i prędkości damskiej złota i srebra, jest pierwszym na stół medal z dwudziestu czterech nagród, w tym dziewięciu złota. Wyprzedza Związek Radziecki i Stany Zjednoczone . Uznane za sukces Zimowe Igrzyska Olimpijskie w 1984 roku umożliwiły modernizację Sarajewa i rozwój sportów zimowych w Jugosławii, ale wojna w Bośni i Hercegowinie , która wybuchła w 1992 roku, pochłonęła dziesiątki tysięcy ofiar i mocno uszkodziła miasto i igrzyska olimpijskie. budynków. Niektóre miejsca są remontowane po wojnie, ale inne pozostają opuszczone.
Opracowanie zatytułowane „The Possibilities and Problems of Continental Tourism Development in Jugoslavia” opublikowane w 1968 roku przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) wskazuje, że Jugosławia, a w szczególności region Sarajewa, ma sprzyjające warunki dla rozwoju turystyki . Już w 1970 roku władze Sarajewa planowały organizację Zimowych Igrzysk Olimpijskich, aby promować ten rozwój i stać się zrównoważonym ośrodkiem sportów zimowych. Najpierw rozważali kandydaturę na Igrzyska w 1976 lub 1980 roku, ale po modernizacji miasta w ramach projektu „Ochrona środowiska i człowieka”, złożyli wniosek o te z 1984 roku.23 listopada 1977.
Dwa inne miasta kandydują do organizacji igrzysk: Göteborg w Szwecji i Sapporo w Japonii. Projekt w Göteborgu jest kosztowny, a odległości między różnymi lokalizacjami są bardzo duże, co wymagałoby transportu lotniczego. Sapporo było już gospodarzem Igrzysk w 1972 r., zaledwie dwanaście lat przed tymi z 1984 r. Miasto ma zatem doświadczenie i większość infrastruktury jest już obecna, ale nowe kraje są uważane za bardziej atrakcyjne. Sarajewo prezentuje kompaktowy projekt, wszystkie planowane miejsca znajdują się w promieniu 25 kilometrów od miasta i ma doświadczenie w kilku międzynarodowych zawodach, takich jak zawody Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim czy Mistrzostwa Europy w łyżwiarstwie figurowym.
Członkowie Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl) spotykają się w Atenach od 17 do20 maja 1978za 80 th sesji. Wybór miasta-gospodarza Igrzysk Zimowych odbywa się w dniu18 maja. Sapporo prowadzi po pierwszej turze, ale Sarajewo zostało wybrane 39 głosami do 36 w drugiej turze. Po raz pierwszy Igrzyska Zimowe odbywają się w komunistycznym kraju .
1984 Winter Games odbyła się w czasie zimnej wojny , cztery lata po bojkocie z igrzysk w Moskwie przez dziesiątki krajów, w tym Stanów Zjednoczonych i kilka miesięcy przed bojkotem igrzysk w Los Angeles przez ZSRR. Jednak, podobnie jak w 1980 roku, międzynarodowe napięcia nie wpłynęły na Zimowe Igrzyska. Czterdzieści dziewięć narodów znajduje się w Jugosławii, kraju niezaangażowanym .
Tymczasowy komitet organizacyjny jest tworzony w dniu 13 lipca 1978a komisja końcowa składająca się z 79 członków składa się zKwiecień 1980przez Jugosłowiański Komitet Olimpijski i Zgromadzenie Miejskie Sarajewa. Branko Mikulic, członek prezydium komitetu centralnego Ligi Komunistów Jugosławii , zostaje mianowany przewodniczącym komitetu organizacyjnego. Ahmed Karabegovic jest sekretarzem generalnym, a Anto Sucic, ówczesny przewodniczący Zgromadzenia Miejskiego Sarajewa, zostaje przewodniczącym komitetu wykonawczego. W skład komitetu organizacyjnego wchodzą w szczególności przewodniczący jugosłowiańskiego komitetu olimpijskiego oraz przedstawiciele Federalnej Rady Wykonawczej, Ligi Komunistów i Socjalistycznego Związku Ludu Pracującego.
Według sprawozdania finansowego Igrzysk przychody wyniosły 19,83 mld dinar jugosłowiański (około 203 mln z dolarów amerykańskich ) i wydatków 17,3 mld dinarów ( 177 mln dolarów), co odpowiada zarobków 2,54 mld dinarów ( 26 milionów dolarów). Z oficjalnego raportu wynika, że według końcowego bilansu zyski wynoszą 10 milionów dolarów .
Igrzyska są organizowane w państwie komunistycznym, ale organizatorzy nie wahają się połączyć sił z kapitalistycznymi firmami w celu sfinansowania igrzysk. Według nich nie jest to hipokryzja, ponieważ sport musi być ponad wpływami politycznymi. Komitet organizacyjny podpisuje 218 umów i porozumień w Jugosławii i 459 na rynku zagranicznym. Obejmuje to sprzedaż praw telewizyjnych, sponsoring, sprzedaż praw licencyjnych, bezpłatną dostawę towarów i sprzętu, reklamę, darowizny, a także monety olimpijskie, loterie i filatelistykę. Marketing przynosi 4,31 miliarda dinarów na rynku krajowym i 9,42 miliarda dinarów na rynku zagranicznym, co daje łącznie 13,73 miliarda dinarów ( 141,65 miliona dolarów). Władze przyczyniają się również do finansowania igrzysk: Socjalistyczna Republika Bośni i Hercegowiny płaci 1,83 mld dinarów, Federacja Jugosławii i innych republik oraz regionów autonomicznych 0,78 mld, a miasto Sarajewo 1 mld. Od 1982 r. do końca 1984 r. potrącenie z pensji obywateli (0,2% dla obywateli Bośni i Hercegowiny, 0,3% dla obywateli Sarajewa) przyniosło 1,21 miliarda.
Budowa obiektów i zakup sprzętu na Igrzyska kosztowały łącznie 8,63 mld dinarów. Wydatki to 2,26 mld na sprzęt, 0,97 mld na halę Zetra, 0,6 mld na alpejskie stoki narciarskie, 0,57 mld na lodowisko i centrum prasowe Skenderija, 0,56 mld na tor bobslejowy i saneczkowy , 0,4 mld na tor do łyżwiarstwa szybkiego i 0,34 miliarda na skocznie narciarskie. Komitet organizacyjny inwestuje również 1,65 miliarda w pocztę, telegrafy i telefony, sieć telewizyjną, lotnisko, sieć dróg, 23 ośrodki narciarskie i sportowe oraz inne obiekty. Koszty przygotowania i organizacji to 4,51 mld .
Na potrzeby Igrzysk rozwijana jest sieć transportowa regionu. Budowane są drogi o łącznej długości 160 kilometrów , aby poprawić dostęp do terenów górskich z Sarajewa lub połączyć je ze sobą, remontowany jest dworzec miejski i pas startowy lotniska oraz budowany jest nowy budynek terminalu.
Sportowcy, opiekunowie, urzędnicy i goście przybywają do Jugosławii regularnymi lotami do Zagrzebia i Belgradu, aby dotrzeć do Sarajewa pociągiem lub czarterami, które lądują bezpośrednio w Sarajewie. Widzowie dowożeni są na miejsca zawodów autokarami, a do transportu służbowego wykorzystywana jest flota samochodów, minibusów i autokarów.
Godło Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1984 jest stylizowany płatek śniegu, który również korzysta z krajową projekt haftu zawieszonych przez pierścienie olimpijskich. Maskotka konkursu została wybrana przez czytelników jugosłowiańskich gazetach spośród sześciu propozycji. Chodzi o wilka o imieniu Vučko, stworzonego przez słoweńskiego Jože Trobeca.
1272 sportowców z 49 krajów bierze udział w Igrzyskach w Sarajewie. Jest to duży wzrost, ponieważ w 1980 r. było ich 1072 z 37 krajów . Wszystkie kraje obecne w Lake Placid w 1980 r. ponownie biorą udział w Sarajewie. W Brytyjskie Wyspy Dziewicze zadebiutują Olimpijski jako Egipcie , Monako , Puerto Rico i Senegal rywalizować w swoich pierwszych Zimowych Igrzysk. Chile The Korea Północna The Maroko The Meksyk , San Marino , Tajwanu i Turcji , nieobecny w 1980 roku, są z powrotem w 1984 roku.
Liczba podana w nawiasach to liczba sportowców zgłoszonych do oficjalnych zawodów dla każdego kraju.
W 1978 roku region Sarajewa posiadał sztuczne lodowisko, kilka tras biegowych i biathlonowych oraz trasy zjazdowe. Większość obiektów pozostała więc do zbudowania. Budowę nowych obiektów rozpoczęto latem 1979 roku i zakończono wgrudzień 1982, który umożliwia organizację 31 imprez krajowych i międzynarodowych w okresie przedolimpijskim. Wszystkie wydarzenia odbywają się w Sarajewie lub w różnych kurortach w Alpach Dynarskich położonych niecałe 25 kilometrów od miasta.
Stadium Koševo , zbudowany w 1947 roku w centrum Sarajewa, jest całkowicie odnowiony gospodarzem ceremonii otwarcia igrzysk. Jego pojemność to 45 000 miejsc. Hala olimpijska Zetra, mogąca pomieścić 8500 widzów, zostanie zbudowana w pobliżu stadionu w Koševo na potrzeby części hokeja na lodzie i łyżwiarstwa figurowego, a także ceremonii zamknięcia. W tej samej dzielnicy powstaje również naturalny tor do łyżwiarstwa szybkiego. Centrum sportowe Skenderija, znajdujące się w innej części miasta, jest remontowane i rozbudowywane na potrzeby Igrzysk. Obecnie obejmuje lodowisko na 8500 miejsc, na którym odbywają się inne imprezy hokejowe i łyżwiarskie, a także główne centrum prasowe.
Zawody narciarskie mężczyzn odbywają się na górze Bjelašnica , górze wznoszącej się na wysokości 2067 metrów na południowy zachód od Sarajewa. Zawody kobiet rozgrywane są na górze Jahorina , na wysokości 1913 metrów i położonej na południowy wschód od miasta. Wydarzenia nordyckie odbywają się na górze Igman , w pobliżu góry Bjelašnica. W Malo Polje budowane są dwie 70- i 90-metrowe skocznie narciarskie . Istniejące już trasy narciarstwa biegowego i biathlonu w Veliko Polje są przebudowywane i instalowana jest nowa strzelnica dla biathlonu. Na Trebević w południowo-wschodniej części Sarajewa zbudowano pierwszy w historii tego kraju tor saneczkowy i saneczkowy . Tor ma 1300 metrów długości i spadek 126 metrów.
Główny Olympic Village jest zbudowany w dzielnicy Mojmilo Sarajewa. W 639 dostępnych apartamentach zakwaterowanych jest około 1950 sportowców i osób towarzyszących . Organizatorzy budują również pomocniczą wioskę olimpijską na górze Igman dla narciarzy biegowych, kombinatorów norweskich i biathlonu oraz trenerów, łącznie dla 500 osób . Wioska prasowa zbudowana w dzielnicy Dobrinja mieści przedstawicieli prasy, radia i telewizji oraz personel towarzyszący. Posiada 2100 mieszkań o łącznej liczbie 8500 miejsc noclegowych. Członkowie MKOl, międzynarodowych federacji sportowych i komitetów narodowych mieszczący się w hotelu Holiday Inn obejmuje 340 pokoi i 16 apartamentów wybudowanych w centrum miasta oraz hotel należący do firmy. Wreszcie 19 400 miejsc noclegowych jest udostępnianych turystom w hotelach, kwaterach prywatnych lub apartamentach w regionie Sarajewa. W sumie buduje się dziewięć hoteli, a siedem kolejnych jest remontowanych na potrzeby Igrzysk.
Media odegrały znacznie większą rolę na Igrzyskach w Sarajewie niż w Lake Placid w 1980 roku. Ponad 3000 pracowników jugosłowiańskiego nadawcy publicznego Jugoslovenska Radio-Televizija wyprodukowało 204 godziny audycji telewizyjnych. Liczba krajów, w których wydruki próbne są emitowane w telewizji, wzrosła z 40 do około 100, a prawa do transmisji, które w 1984 r. wynosiły 20,7 mln USD , obecnie wynoszą 102,7 mln USD . Suma ta jest dzielona między komitet organizacyjny, który otrzymuje dwie trzecie z niej, a MKOl, który zbiera ostatnią trzecią. ABC kanał wydając $ 91,5 mln transmitować obrazy w Stanach Zjednoczonych.
Igrzyska są relacjonowane przez 7393 przedstawicieli mediów z 39 krajów : 2363 dziennikarzy prasowych i 5030 pracowników telewizji i radia. W pobliżu różnych miejsc zawodów powstało siedem centrów prasowych, z których głównym jest centrum Skenderija.
Olimpijski płomień świeci przez promienie słońca na29 stycznia 1984w Olimpii w Grecji, a następnie przewieziony do Aten, gdzie zostaje przekazany organizatorom Igrzysk w Sarajewie. Następnie została przewieziona do Dubrownika specjalnym samolotem jugosłowiańskiej kompanii narodowej. Zapali się drugi płomień, a dwie trasy przecinające wszystkie republiki i autonomiczne prowincje Jugosławii łączą Dubrownik z Sarajewem. Trasa zachodnia o długości 2687 km przebiega przez Chorwację i Socjalistyczną Republikę Słowenii . Trasa wschodnia o długości 2602 kilometrów przecina Czarnogórę , Kosowo , Macedonię , Serbię i Wojwodinę . Około 1600 biegaczy pokonuje zakręty na dystansie 900 kilometrów, a płomień jest transportowany przez pojazdy na pozostałej części trasy.
Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1984 odbywają się od środy 8 do niedzieli 19 lutego. Rozciągają się zatem na dwanaście dni i dwa weekendy, podobnie jak poprzednie edycje. Jednak turniej hokeja na lodzie rozpoczyna się w dniu7 lutego, w przeddzień ceremonii otwarcia. Liczba zawodów wzrasta z trzydziestu ośmiu do trzydziestu dziewięciu: 20 km kobiet jest dodawane do zawodów w narciarstwie biegowym . W zawodach bierze udział około 430 000 widzów.
WSPÓŁ | Ceremonia otwarcia | ● M / K |
Impreza (s) mężczyzn lub kobiet | 1 | Oficjalny finał wydarzenia | CC | Ceremonia zamknięcia |
Luty 1984 | 7 marca |
8 Morze |
9 Gra |
10 pt |
11 sob |
12 niedz |
13 Pon |
14 marca |
15 Morze |
16 czw |
17 pt |
18 sob |
19 niedz |
Próby |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ceremonie | WSPÓŁ | CC | - | |||||||||||
Biatlon |
1 20 km H |
1 10 km H |
1 4 × 7,5 km H |
3 | ||||||||||
Bobslej | ● × 2 |
1 × 2 |
● × 4 |
1 × 4 |
2 | |||||||||
kombinacja norweska | ● K70 |
1 15 km |
1 | |||||||||||
Hokej na lodzie | 1 | 1 | ||||||||||||
Jazda na sankach | ● proste M / F |
● proste M / F |
● proste M / F |
2 proste M / F |
1 podwójne H |
3 | ||||||||
Łyżwiarstwo figurowe |
1 pary |
1 taniec |
1 mężczyzna |
1 kobieta |
4 | |||||||||
Łyżwiarstwo szybkie |
1 1500 m n.p.m |
2 500m M / F |
1 5000 m2 |
1 1000 m² |
1 1000 mH |
1 3000 m² |
1 1500 m2 |
1 10 000 mH |
9 | |||||
Skoki narciarskie |
1 tys. 90 |
1 tys. 70 |
2 | |||||||||||
narciarstwo alpejskie |
1 slalom gigant F |
1 slalom gigant H |
2 zejścia M / F |
1 slalom F |
1 godz. slalom |
6 | ||||||||
Biegi narciarskie |
1 10 km F |
1 30 km H |
1 5 km F |
1 15 km H |
1 4 × 5 km F |
1 4 × 10 km H |
1 20 km F |
1 50 km H |
8 | |||||
Całkowita liczba finałów | 0 | 1 | 3 | 2 | 2 | 7 | 3 | 4 | 3 | 5 | 2 | 4 | 3 | 39 |
Całkowity | 0 | 1 | 4 | 6 | 8 | 15 | 18 | 22 | 25 | 30 | 32 | 36 | 39 | 39 |
Organizatorzy muszą radzić sobie ze złymi warunkami pogodowymi na początku Igrzysk. W nocy z 8 do9 lutego, 40 centymetrów śniegu spadło w Sarajewie i do jednego metra na terenach górskich. 9 lutego, narciarstwo zjazdowe mężczyzn zostało przełożone z powodu wiatru wiejącego do 200 km/h, a pozostałe imprezy odbyły się z kilkugodzinnym opóźnieniem. Sytuacja nie poprawia się w kolejnych dniach. Zawody biathlonu, narciarstwa biegowego, kombinacji norweskiej, skoków narciarskich, bobslejów i saneczkarstwa są rozgrywane zgodnie z programem w trudnych warunkach pogodowych, podczas gdy wyścigi narciarskie alpejskie rozpoczynają się dopiero13 lutego.
Ceremonia otwarcia odbędzie się8 lutegoprzed 45 000 widzów na stadionie w Koševo . Prowadzą go setki muzyków i tancerzy z różnych regionów Jugosławii. Po paradzie sportowców flaga olimpijska zostaje przekazana burmistrzowi Sarajewa Uglješy Uzelacowi. Narciarz alpejski Bojan Križaj i sędzia Dragan Perović składają przysięgę olimpijską, a łyżwiarka figurowa Sanda Dubravčić zapala olimpijski kocioł. Następnie prezydent Jugosławii Mika Špiljak ogłasza oficjalne otwarcie Igrzysk.
Imprezy biathlonowe odbywają się w Veliko Polje na górze Igman .
Wyścigi biathlonowe rozpoczynają się od indywidualnych 20 km . 19-letni Frank-Peter Rötsch z NRD szybko objął prowadzenie w tabeli, ale ostatecznie zwyciężył Niemiec z Zachodu Peter Angerer z ponad minutowym wyprzedzeniem. Rötsch jest drugi, a brązowy medal zdobywa Norweg Eirik Kvalfoss . Kolejna impreza to 10 kilometrowy sprint. Eirik Kvalfoss, mistrz świata w 1982 i 1983 roku, wygrał wyścig pomimo dwóch chybionych celów. Peter Angerer dzięki dobremu zakończeniu wyścigu jest srebrnym medalistą, a brązowym medalistą z NRD Matthias Jacob . Panujący mistrz olimpijski Frank Ullrich brakuje trzy cele, a kończy na 17 th miejsce. Sowieci nie zdobyli medalu indywidualnego i nie są faworytami sztafety. Dmitriy Vasilyev , Yuriy Kashkarov , Algimantas Šalna i Sergey Buligin wygrali jednak ten wyścig; To piąty raz w sztafecie mistrzów olimpijskich Związku Radzieckiego od początku imprezy w 1968 roku. Norwegia jest druga z 1 s 2 przed NRD. Eirik Kvalfoss i Peter Angerer kończą więc igrzyska trzema medalami z trzech różnych metali.
BobslejNa torze wybudowanym na Trebević odbywają się wyścigi bobslejowe . Niemcy z NRD dominują w tej dyscyplinie, ponieważ zdobyli dwa złote i dwa srebrne medale. W 2014 roku ten wynik wciąż nie został wyrównany.
Niemcy Wschodni Wolfgang Hoppe i Dietmar Schauerhammer wygrywają dwuosobowy wyścig bobslejowy, uzyskując najlepszy czas w trzech z czterech biegów. Zajęli pół sekundy przed swoimi rodakami Bernhardem Lehmannem i Bogdanem Musiolem . Bobslejowce Związku Radzieckiego sprawiły niespodziankę, zajmując trzecie i czwarte miejsce, podczas gdy Szwajcarzy, mistrzowie świata w 1982 i 1983 roku, musieli zadowolić się piątym i szóstym miejscem. Szwed Carl-Erik Eriksson jest pierwszym sportowcem, który wystartował w sześciu edycjach Zimowych Igrzysk Olimpijskich. W wieku 53 lat jest również najstarszym sportowcem tych Igrzysk.
W czteroosobowym wyścigu bobslejowym Wolfgang Hoppe ponownie zajął pierwsze miejsce przed Bernhardem Lehmannem, a szwajcarski bobslej Silvio Giobellina zdobył brązowy medal. Te trzy załogi kończą wszystkie biegi na pierwszych trzech miejscach i w tej samej kolejności. Luki są duże, ponieważ szwajcarski bob 2, czwarty, jest o 2 s 68 w tyle.
kombinacja norweskaKombinatorzy nordyccy oddają trzy skoki na 70-metrowej trampolinie, z których liczą się dwa najlepsze, a następnego dnia 15-kilometrowy bieg po zboczach Mount Igman . Klasyfikacja ustalana jest zgodnie z systemem punktowym. Norweg Tom Sandberg jest pierwszy po skokach. Wśród innych ulubionych Finowie Rauno Miettinen i Jouko Karjalainen zajmują 6 th i 15 th miejsc. Jouko Karjalainen wygrał wyścig na nartach biegowych z przewagą 1 min 20 s 7 nad drugim Tomem Sandbergiem, ale to nie wystarczyło, aby wyprzedzić go w końcowej klasyfikacji. Sandberg jest zatem mistrzem olimpijskim i srebrnym medalistą Karjalainena. Zaskakujący piąty z tych dwóch wyścigów, Fin Jukka Ylipulli zdobył brązowy medal, a Rauno Miettenen, dziewiąty w biegach przełajowych, zajął ostatecznie czwarte miejsce.
Hokej na lodzieTurniej hokeja na lodzie odbywa się na dwóch lodowiskach wybudowanych w dzielnicach Zetra i Skenderija. Dwanaście drużyn jest podzielonych na dwie grupy po sześć. Dwie najlepsze drużyny z każdej grupy kwalifikują się do ostatecznej puli, przy czym punkty zdobyte przeciwko drużynie z własnej puli zostają zachowane.
Kontrowersje dotyczące uprawnień graczy wybuchają przed igrzyskami. Przepisy MKOl stanowią, że gracze, którzy podpisali profesjonalny kontrakt, nie mogą brać udziału w Igrzyskach, podczas gdy do Międzynarodowej Federacji Hokejowej nie kwalifikują się tylko gracze, którzy rozegrali profesjonalny mecz. Wreszcie, wszyscy gracze, którzy podpisali kontrakt lub rozegrali mecz w National Hockey League (North American League), nie mogą brać udziału w Igrzyskach. Z drugiej strony, Sowieci i Czechosłowacy, którzy nie mają innej aktywności niż hokej, mogą brać udział bez ograniczeń.
Sowieci wygrali wszystkie swoje mecze, w szczególności dzięki linii KLM złożonej z Władimira Kroutowa , Igora Łarionowa i Siergieja Makarowa . W latach 1964-1976 zostali mistrzami olimpijskimi. Czechosłowacy są srebrnymi medalistami, a Szwedzi brązowi. Zwycięzcy w 1980 roku w domu, Amerykanie zajęli siódme miejsce.
Jazda na sankachNa torze zbudowanym na Trebević odbywają się zawody saneczkowe . NRD Torsten Görlitzer i Włoch Ernst Haspinger dominują w pierwszych dwóch rundach męskiej rywalizacji , ale ci dwaj saneczkarze tracą czas w trzeciej rundzie. Włoch Paul Hildgartner , srebrny medalista z 1980 roku, wyznacza najlepszy czas dwóch ostatnich wyścigów i zostaje mistrzem olimpijskim. Podium uzupełniają Sowieci Sergey Danilin i Valery Dudin . Po raz pierwszy Niemcy z NRD nie zdobyli medalu w tej imprezie, która jest obecna na igrzyskach olimpijskich od 1964 roku.
Z drugiej strony Niemcy Wschodnie dominują w zawodach kobiet: trzy lugryki z tego kraju zajmują pierwsze trzy miejsca w każdej rundzie. Mistrzyni świata z 1983 roku Steffi Martin wygrała wszystkie cztery wyścigi i zdobyła złoty medal. Bettina Schmidt jest srebrną medalistką, a Ute Oberhoffner brązową medalistką.
Turniej deblowy jest bardzo zacięty. Sowieci Evgeni Belousov i Aleksandr Beliakov są pierwsi o 6,7 setnych sekundy po rundzie otwierającej, ale mały błąd pod koniec drugiej i ostatniej rundy kosztował ich zwycięstwo. Niemcy z Zachodu Hans Stangassinger i Franz Wembacher zdobyli tytuł olimpijski z 4 setnymi przewagą nad Belousovem i Beliakovem, a Niemcy ze Wschodu Jörg Hoffmann i Jochen Pietzsch zdobyli brązowy medal.
Łyżwiarstwo figuroweTesty łyżwiarstwa figurowego odbywają się w centrum sportowym Skenderija. Amerykanin Scott Hamilton , mistrz świata od 1981 do 1983 roku, jest pierwszy po obowiązkowych figurach męskiej rywalizacji. Kanadyjczyk Brian Orser wygrał następnie krótki program i darmową łyżwę przed Hamiltonem. Orser, który zajął dopiero siódme miejsce w obowiązkowych liczbach, jest wreszcie srebrnym medalistą, podczas gdy Scott Hamilton jest mistrzem olimpijskim. Brązowy medal zdobył Czechosłowak Jozef Sabovčík . Faworytami rywalizacji kobiet są Amerykanki Elaine Zayak i Rosalynn Sumners , mistrzynie świata w 1982 i 1983 roku, a także wschodnioniemiecka Katarina Witt . Elaine Zayak jest dopiero trzynastą figurą obowiązkową, którą wygrała Rosalynn Sumners. Katarina Witt jest wtedy trzecia. NRD wygrała wtedy krótki program, a Rosalynn Sumners zajęła piąte miejsce. W wolnej łyżwie Katarina Witt miała dobry występ, który pozwolił jej zdobyć złoty medal, podczas gdy Rosalynn Sumners, która zaprezentowała mniej trudny program niż oczekiwano, musiała zadowolić się srebrnym medalem. Sowiecka Kira Ivanova zajmuje trzecie miejsce. Sowieci Elena Valova i Oleg Vassiliev , mistrzowie świata z 1983 roku, wygrali program krótki i program darmowy i zajęli pierwsze miejsce w konkursie par. Amerykańskie rodzeństwo Kitty i Peter Carruthers są na drugim miejscu, a kolejna para radziecka, Larisa Seleznyova i Oleg Makarov , zajęła trzecie miejsce. Brytyjczycy Jayne Torvill i Christopher Dean , wielcy faworyci tańca na lodzie, nie zawiodą publiczności. Sobie sprawę, że bardzo oryginalny program do muzyki Bolero przez Ravela i dziewięciu sędziów dać im maksymalną liczbę punktów z sześciu do drukowania sztuki. Jayne Torvill i Christopher Dean zostają mistrzami olimpijskimi przed dwoma sowieckimi parami ( Natalią Bestemianovą / Andreï Boukine i Marina Klimovą / Sergei Ponomarenko ).
Łyżwiarstwo szybkieW pobliżu hali olimpijskiej Zetra powstaje tor na świeżym powietrzu z naturalnym lodem. Sowiecki Sergej Fokitsjev wygrał 500 metrów przed Japończykiem Yoshihiro Kitazawą . Erroll Fraser, reprezentujący Brytyjskie Wyspy Dziewicze , jest pierwszym sportowcem z Karaibów , który bierze udział w imprezie Zimowych Igrzysk. Po zajęciu trzeciego miejsca na 500 m Kanadyjczyk Gaétan Boucher wygrał biegi 1000 i 1500 metrów; Quebecer kończy więc igrzyska trzema medalami. Sowiecki Siergiej Chlebnikow jest drugi w obu wyścigach, a brązowe medale otrzymują odpowiednio Norweg Kai Arne Engelstad i Sowiecki Oleg Bojyev . Trzech łyżwiarzy dzieli sześć medali długodystansowych. Szwed Tomas Gustafson , który opanował techniki treningowe Erica Heidena , wygrał 5000 metrów przed Sowieckim Igorem Malkovem . Na 10 000 metrów Malkov tym razem wyprzedza Gustafsona. René Schöfisch z Niemiec Wschodnich zajął w obu wyścigach trzecie miejsce.
Niemcy Wschodnie dominują w konkurencjach kobiet: kraj ten zdobywa wszystkie złote i srebrne medale, a także brązowy medal, który reprezentuje dziewięć medali z dwunastu starć.Karin Enke , która zdobyła kilka tytułów mistrza świata od czasu zdobycia złotego medalu olimpijskiego ponad 500 metrów w 1980 roku jest faworytem czterech wyścigów. W pierwszym konkursie na 1500 metrów z łatwością zdobyła złoty medal pobijając rekord świata. Wyprzedziła Andreę Ehrig i Sowiecką Natalię Petrusyovą , które również znalazły się w gronie faworytów. Rekordzista świata Christa Luding wygrywa 500 metrów przed Karin Enke i Sowiecką Natalią Glebovą . 1000-metrowe podium jest identyczne jak na 1500-metrowym biegu trzy dni wcześniej. W ostatnim biegu na 3000 metrów Niemcy z NRD zdobyli wszystkie trzy medale: Andrea Ehrig przed Karin Enke i Gabi Zange . To już trzeci raz, kiedy kraj zdobył pierwsze trzy miejsca w zawodach olimpijskich w łyżwiarstwie szybkim. Karin Enke kończy igrzyska z czterema medalami, a Andrea Ehring z trzema medalami.
Skoki narciarskieZawody w skokach narciarskich odbywają się na skoczniach Igman , na południowy zachód od Sarajewa. Niepokoi ich wiatr. Na skoczni normalnej 20-letni Fin Matti Nykänen prowadzi w klasyfikacji po pierwszej serii skokiem na 91 metrów. 19-letni Niemiec Wschodni Jens Weissflog jest drugi ze skokiem na 90 metrów. W drugiej serii Weissflog skacze na 87 metrów, a Nykänen, który byłby mistrzem olimpijskim, skacząc na 86 metrów, ląduje na 84 metrach. NRD jest zatem mistrzem olimpijskim, wyprzedzając Fina. Jari Puikkonen również fiński, produkowane najlepszy skok zdarzenia: skok do 91,5 metrów pozwoliło mu wspiąć się od 21 st na trzecim miejscu. Wyniki są zwarte: różnica między pierwszym a drugim, a także drugim i trzecim punktem wynosi 1,2 punktu.
Matti Nykänen w dużej mierze dominuje na dużej skoczni. W pierwszej serii skacze na 116 metrów, podczas gdy druga, Jens Weissflog, osiąga zaledwie 107 metrów. Fin powiększył swoją przewagę, oddając najlepszy skok drugiego seta. Zdobył tytuł olimpijski z przewagą 17,5 punktu , największą różnicą między pierwszym a drugim miejscem w historii olimpijskich skoków narciarskich. Drugie miejsce zajął Jens Weissflog, a trzecie Czechosłowacki Pavel Ploc .
narciarstwo alpejskieTe wyścigi narciarstwie alpejskim odbywają się na dwóch różnych gór: Wydarzenia męskie są kwestionowane na górze Bjelasnica i wydarzeń kobiet na górze Jahorina . Próby zaczynają się w dniu13 lutego cztery dni spóźnienia z powodu silnych wiatrów i obfitych opadów śniegu.
Amerykanin Bill Johnson , zwycięzca w Wengen w styczniu, wygrywa zjazd przed Szwajcarem Peterem Müllerem i Austriakiem Antonem Steinerem . Staje się pierwszym Amerykaninem, który otrzymuje medal w tym wydarzeniu na igrzyskach olimpijskich. Szwed Ingemar Stenmark jest uważany za jednego z najlepszych narciarzy na świecie w zawodach technicznych, ale MKOl uważa go za profesjonalistę, nie może brać udziału w igrzyskach. Szwajcar Max Julen wyznacza najlepszy czas pierwszej i drugiej rundy i zostaje mistrzem olimpijskim. Słoweński Jure Franko , zwycięzca drugiej rundy i drugi w końcowej klasyfikacji, zdobywa pierwszy jugosłowiański medal w historii Igrzysk Zimowych. Brąz trafia do Liechtensteinu Andreasa Wenzela . Amerykanin Phil Mahre , faworyt pod nieobecność Stenmarka, zajął pierwsze miejsce w slalomie przed swoim bratem bliźniakiem Stevem . To ósmy raz, kiedy rodzeństwo zajęło dwa pierwsze miejsca w indywidualnej imprezie olimpijskiej, ale Mahres są pierwszymi bliźniakami, które osiągnęły ten wynik. Francuski Didier Bouvet zdobywa brązowy medal.
Szwajcarka Michela Figini wygrała swój pierwszy wyścig Pucharu Świata na dwa tygodnie przed igrzyskami. W pierwszym z trzech z pięciu podjazdów treningowych w Sarajewie wygrała zjazd, wyprzedzając swoją rodaczkę Marię Walliser i Czechosłowaczkę Olgę Charvatovą . W wieku 17 lat została najmłodszą mistrzynią olimpijską w narciarstwie alpejskim. Miejsce na podium w slalomie olbrzymim jest niespodziewane: Amerykanka Debbie Armstrong , która nigdy nie wygrała wyścigu Pucharu Świata, jest mistrzynią olimpijską przed swoim rodakiem Christinem Cooperem . Francuzka Perrine Pelen jest trzecia, a druga Amerykanka, Tamara McKinney , zajmuje czwarte miejsce. Tylko 21 z 45 startujących ukończyło dwa podjazdy slalomu. Francuzka Christelle Guignard wygrywa pierwszą rundę, ale nie kończy drugiej. Włoszka Paoletta Magoni-Sforza , czwarta w pierwszej rundzie i zwyciężczyni drugiej rundy, zostaje mistrzynią olimpijską, podczas gdy podobnie jak Debbie Armstrong nigdy nie zdobyła Pucharu Świata. Perrine Pelen zdobywa drugi medal, srebrny, wyprzedzając Ursulę Konzett z Liechtensteinu .
Biegi narciarskieNarciarstwa biegowego wyścigi odbywają się w Veliko Polje na Mount Igman . Nowa technika, krok łyżwiarza , była szeroko stosowana podczas Igrzysk w 1984 r. Zabroniono jednak na ostatnich 200 metrach każdego wyścigu, aby uniknąć upadków. 20-kilometrowa kobieca rywalizacja na Mistrzostwach Świata w 1978 i 1982 roku pojawiła się na igrzyskach olimpijskich.
Na 15 km fiński Harri Kirvesniemi prowadzi po 5,8 km, ale to Szwed Gunde Svan wygrywa dzięki dobremu zakończeniu wyścigu. Aki Karvonen i Harri Kirvesniemi, obaj Finowie, zajmują podium. 30 km pokonuje się w trudnych warunkach. Trzykrotny mistrz olimpijski z 1980 roku, radziecki Nikolaj Zimjatov zdobył kolejny złoty medal, wyprzedzając swojego rodaka Aleksandra Savjalova i Gunde Svana . Zimjatov jest trzecim narciarzem biegowym w historii, który zdobył cztery tytuły olimpijskie po Szwedzie Sixtenie Jernbergu i Sowieckiej Galinie Kułakowej . Po bardzo ciasnych 50 kilometrach Szwed Thomas Wassberg zdobył złoty medal tylko 4,9 sekundy przed Gunde Svanem. Aki Karvonen zajął trzecie miejsce. W sztafecie 4×10 kilometrów Gunde Svan, ostatni zawodnik szwedzkiej drużyny, wyprzedza o dziesięć sekund radzieckiego Nikolaja Zimjatova i finiszuje jako pierwszy. Finlandia, ósma za pierwszym narciarzem, ostatecznie wywalczyła brązowy medal. Gunde Svan kończy więc swoje igrzyska czterema medalami (dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy).
Po bezskutecznym udziale w igrzyskach olimpijskich w 1976 i 1980 roku, Finka Marja-Liisa Hämäläinen wygrała klasyfikację generalną Pucharu Świata w 1983 roku. W Sarajewie po raz pierwszy wygrała 10 kilometrów z prawie 19 sekundami przewagi nad radziecką Raisą Smetaniną , mistrz olimpijski z 1976 roku. Norweg Brit Pettersen jest brązowym medalistą. Marja-Liisa Hämäläinen wygrała następnie 5 km z 10 sekundową przewagą Norwega Berit Aunli i 14 nad Czechosłowacką Květoslavą Jeriovą-Peckovą . Ostatecznie wygrała 20 km przed Raisą Smetaniną i Norweżką Anne Jahren . Norwegia, prowadząca już po pierwszym narciarzu, wygrała 4×5 km. Czechosłowacja zdobyła swój pierwszy srebrny medal w sztafecie olimpijskiej, dwie sekundy przed brązowym medalistą Finlandii. Marja-Liisa Hämäläinen, która wygrała wszystkie trzy indywidualne konkurencje, a także brąz w sztafecie, jest jedyną trzykrotną złotą medalistką tych Igrzysk.
Ceremonia zamknięcia odbywa się w dniu 19 lutegow hali olimpijskiej Zetra. Po paradzie sportowców Juan Antonio Samaranch, którego pierwsza Olimpiada jako Prezydent MKOl podziękował organizatorom i ogłosił zakończenie Igrzysk. Płomień olimpijski gaśnie za 20 h 21 .
Siedemnaście z czterdziestu dziewięciu krajów biorących udział w tych Igrzyskach zdobywa co najmniej jeden medal, jak wyszczególniono w poniższej tabeli. Drugie za Związkiem Radzieckim od 1972 do 1980 r. Niemcy Wschodnie są tym razem pierwsze z dwudziestoma czterema medalami, z których dziewięć jest złotych. Zawodniczki z NRD zdobywają wszystkie złote i srebrne medale w łyżwiarstwie szybkim i bobslejach kobiet. Związek Radziecki, który zdobył dwadzieścia pięć medali, w tym sześć złotych, przesunął się na drugie miejsce. Wynika to głównie z gorszych wyników w narciarstwie biegowym, ponieważ Sowieci zdobyli tylko jeden tytuł olimpijski w tej dyscyplinie, przeciwko czterem w 1980 roku. Stany Zjednoczone są trzecie, podobnie jak w Lake Placid, z ośmioma medalami, z których cztery to medale. 'złoto. Osiągnęli jeden ze swoich najlepszych występów w historii narciarstwa alpejskiego (pięć medali, w tym trzy złote). Kolejne miejsca zajmują kraje Europy Północnej: Finlandia jest czwarta (głównie dzięki trzem złotym medalom biegaczki Marji-Liisy Hämäläinen ), piąta Szwecja, a szósta Norwegia . Naród gospodarz jest 14 th ze srebrnym medalem. Po raz pierwszy Jugosławia zdobyła medal na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. Austriak , czwarty w 1980 roku, za 17 th z brązowym medalem. To jego najgorszy wynik od początku Igrzysk Zimowych w 1924 roku
Ranga | Naród | Całkowity | |||
---|---|---|---|---|---|
1 | wschodnie Niemcy | 9 | 9 | 6 | 24 |
2 | związek Radziecki | 6 | 10 | 9 | 25 |
3 | Stany Zjednoczone | 4 | 4 | 0 | 8 |
4 | Finlandia | 4 | 3 | 6 | 13 |
5 | Szwecja | 4 | 2 | 2 | 8 |
6 | Norwegia | 3 | 2 | 4 | 9 |
7 | szwajcarski | 2 | 2 | 1 | 5 |
8 | Zachodnie Niemcy | 2 | 1 | 1 | 4 |
9 | Kanada | 2 | 1 | 1 | 4 |
10 | Włochy | 2 | 0 | 0 | 2 |
11 | Brytania | 1 | 0 | 0 | 1 |
12 | Czechosłowacja | 0 | 2 | 4 | 6 |
13 | Francja | 0 | 1 | 2 | 3 |
14 | Japonia | 0 | 1 | 0 | 1 |
Jugosławia (kraj przyjmujący) | 0 | 1 | 0 | 1 | |
16 | Liechtenstein | 0 | 0 | 2 | 2 |
17 | Austria | 0 | 0 | 1 | 1 |
Całkowity | 39 | 39 | 39 | 117 |
Na tych Igrzyskach siedmiu sportowców zdobywa co najmniej dwa złote medale. Fińska narciarka biegowa Marja-Liisa Hämäläinen zajęła pierwsze miejsce z trzema złotymi medalami i jednym brązowym. Za nią plasuje się Karin Enke z NRD , która zdobyła dwa złote i dwa srebrne w łyżwiarstwie szybkim, oraz szwedzki założyciel Gunde Svan, który również zdobył cztery medale (dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy).
Ranga | Sportowiec | Sport | Całkowity | |||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Marja- Liisa Hämäläinen ( FIN ) | Biegi narciarskie | 3 | 0 | 1 | 4 |
2 | Karin Enke ( NRD ) | Łyżwiarstwo szybkie | 2 | 2 | 0 | 4 |
3 | Gunde Svan ( Szwecja ) | Biegi narciarskie | 2 | 1 | 1 | 4 |
4 | Gaétan Boucher ( CAN ) | Łyżwiarstwo szybkie | 2 | 0 | 1 | 3 |
5 | Wolfgang Hoppe ( NRD ) | Bobslej | 2 | 0 | 0 | 2 |
Dietmar Schauerhammer ( NRD ) | Bobslej | 2 | 0 | 0 | 2 | |
Thomas Wassberg ( Szwecja ) | Biegi narciarskie | 2 | 0 | 0 | 2 |
Igrzyska w Sarajewie są uważane za sukces. Trasy są dobrze utrzymane pomimo złych warunków pogodowych, ochrona jest dyskretna, a system transportu działa sprawnie. Do tego atmosfera jest bardziej świąteczna niż w poprzednich Igrzyskach, a konkurencja nie pozostawia długów.
Olimpiada ma pozytywny wpływ na Sarajewo. Rozbudowa lotniska, remont dworca oraz budowa hoteli i restauracji podnoszą jakość życia w mieście. Wioska Olimpijska staje się obszarem mieszkalnym, a nowe obiekty sportowe przyspieszają rozwój sportów zimowych w Jugosławii. Po igrzyskach na torze w Sarajewie odbywa się kilka imprez Pucharu Świata w bobslejach .
Wojny w Bośni i Hercegowinie , a oblężenie Sarajewa , które nic nie ogłoszono w czasie igrzysk, trwał od 1992 do 1995 roku konflikt twierdził, dziesiątki tysięcy ofiar i poważnie uszkodzony Sarajewo i Igrzysk miejscach. Stadion Koševo został odnowiony w 1998 roku, hala Zetra została przebudowana w 1999 roku przy wsparciu MKOl, a alpejskie ośrodki narciarskie znów działają. Z drugiej strony zlikwidowano tor bobslejowy i saneczkowy oraz skocznie narciarskie.
W 2001 r. miasto Sarajewo zdecydowało się kandydować w organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010, aby ożywić gospodarkę Bośni i Hercegowiny i przyspieszyć zjednoczenie kraju podzielonego między różne grupy etniczne. Kandydatura nie jest jednak zatrzymywana przez Komitet Wykonawczy MKOl. 2017 European Youth Olympic Festival , który miał się odbyć w Sarajewie (niektóre wydarzenia miały się odbyć w miejscach wykorzystywanych w 1984) został ostatecznie odbyła się w Györ na Węgrzech ale miasto było gospodarzem 2019 Olympic Winter Festival europejskiej młodzieży .