Narodziny |
21 grudnia 1912 Paryż |
---|---|
Śmierć |
10 kwietnia 2006(93) Wersal |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Językoznawca , poeta , tłumacz |
Różnica | Nagroda Maxa-Jacoba |
---|
Jean Grosjean , urodzony w Paryżu dnia21 grudnia 1912i zmarł w Wersalu dnia10 kwietnia 2006Jest poetką i pisarką francuską , tłumaczką i komentatorem tekstów biblijnych.
Po dzieciństwie w Doubs, jako monter, wstąpił do seminarium Saint-Sulpice w Issy-les-Moulineaux w 1933 roku . Służbę wojskową pełnił w Libanie, a następnie w latach 1936-1937 podróżował na Bliski Wschód (Syria, Palestyna, Egipt i Irak). Święcenia kapłańskie przyjął w 1939 roku, następnie został zmobilizowany. Więzień spotyka André Malraux w obozie Sens , następnie Claude Gallimard i Roger Judrin podczas niewoli na Pomorzu i Brandenburgii, towarzyszy, którzy pozostaną bliskimi przyjaciółmi.
W 1946 r. W Gallimard , w kolekcji „Metamorphoses” Jeana Paulhana, ukazała się pierwsza książka Jeana Grosjeana, seria poetyckich notatek Terre du temps . Odtąd pozostanie lojalny wobec wydawnictwa, jako autor i członek komitetu czytelniczego. Będzie też bardzo aktywnie uczestniczył w życiu NRF z Marcelem Arlandem i Dominique Aury , a następnie (od 1977) z Georgesem Lambrichsem .
W 1950 r. Opuścił kapłaństwo, ożenił się i kupił nieruchomość w Avant-lès-Marcilly w Aube, gdzie mieszkał bardzo często. Obecnie zajmuje się tłumaczeniem Ajschylosa i Sofoklesa , Szekspira czy Koranu i Biblii , w szczególności ze swoim „towarzyszem” Michelem Léturmy . Jest także eseistą. Poeta poza światami, poeta ponadczasowości, to mistyk, o którym zawsze chodzi.
Wydał od 1972 r., Jeszcze z Gallimardem, serię poetyckich opowieści, które oprócz Clausewitza są inspiracją biblijną. Kleist , opublikowany w 1985 roku, będzie jego jedynym doświadczeniem w pisaniu teatralnym.
W 1989 r. Stworzył wraz z Jeanem-Marie-Gustave Le Clézio w Gallimard kolekcję „The Dawn of the Peoples”. Publikowane są tam wielkie teksty założycielskie cywilizacji. Ponownie publikuje zbiory wierszy. Jego poezja jest ponadczasowa, mistyczna, a jednocześnie pełna pokory. W ciągłej medytacji kwestionuje wielkie teksty, nie tracąc nigdy z oczu prostego krajobrazu wiejskiego, który lśni przez jego okno. Robert Sabatier w swojej Histoire de la poésie française pisze: „… to tak, jakby świat był tworzony na naszych oczach, jakby święte teksty były z tego dnia, jakby chaos rozwijał się na naszych oczach, a nic się nigdy nie działo. zbędne lub pozowane, w klimacie, w którym powaga nie umniejsza zmysłowości, gdzie miłość jest bez mdłości, gdzie delikatność elegii nigdy nie jęczy, gdzie wiersz jest częścią życia, nie opuszczając nigdy sąsiedztwa boskości. "
Jean Grosjean otrzymał nagrody i wyróżnienia, wśród których oprócz nagrody Pléiade za jego pierwszy zbiór Terre du temps w 1946 r., Główną nagrodę Miasta Paryża (literatura) w 1973 r., Główną nagrodę poetycką Académie française w 1983 r., Główna nagroda w Poncetton od Société des gens de lettres w 1988 r. I nagroda Alain-Bosquet za całą swoją pracę w 2003 r.
Elementy biograficzne zaczerpnięto w szczególności z pracy Maxence, op. cit., s. 52-53 , oraz instrukcje D. Alexander pojawił się w Antologii poezji francuskiej w XVIII th do XX th century , Gallimard, Coli. „ Plejada ”, 2000.