Francis Lacassin

Francis Lacassin Francis Lacassin w 2000 roku. Kluczowe dane

Imię urodzenia	Francis Albert Eugène Lacassin
Narodziny	18 listopada 1931 Saint-Jean-de-Valériscle , Francja
Śmierć	12 sierpnia 2008 Paryż  16 th
Podstawowa działalność	Pisarz , dziennikarz , redaktor , scenarzysta , eseista
Nagrody	Nagroda główna za wyimaginowany esej 1993

Autor

Język pisania	Francuski

Francis Lacassin jest francuskim dziennikarzem , redaktorem , pisarzem , scenarzystą i eseistą , urodzonym dnia18 listopada 1931w Saint-Jean-de-Valériscle ( Gard ), zmarł dnia12 sierpnia 2008w Paryżu  16 tys .

Założyciel Comic Strip Club , redaktor naczelny Giff-Wiff , zajmujący pierwszą katedrę w historii komiksu na Uniwersytecie Paryskim - I , jest jednym z tych, którzy przez lata spopularyzowali dziewiątą sztukę we Francji , sześćdziesiąt.

Biografia

Francis Lacassin studiował prawo i literaturę w Montpellier i pisał dla prasy regionalnej. W 1961 roku połączył siły z Alainem Resnaisem i Évelyne Sullerot, aby założyć Comic Strip Club , którego biuletyn Giff-Wiff ma na celu uznanie tej formy sztuki. Założycielami są Lacassin, Alain Dorémieux , Alain Resnais, Jean-Claude Forest , Chris Maker. Wkrótce do grupy dołączyło wiele osobistości, takich jak Frederico Fellini , Pierre Lazareff , Evelyne Sullerot, Jean Adhémar , René Goscinny , Raymond Queneau , Paul Winkler , Marcel Brion ... W 1966 roku CELEG liczył ponad tysiąc członków.

Wielki fan kina, Lacassin współpracuje z Georgesem Franju przy filmie Judex . Od 1964 r. Współtworzył przegląd Bizarre pod redakcją Jean-Jacques Pauverta . Zostaje doradcą literackim Érica Losfelda . Lacassin pisze o fantastycznej i detektywistycznej literaturze w Magazine Littéraire , współpracuje z L'Express i Le Point . W 1971 r. Został doradcą literackim Christiana Bourgoisa w Éditions René Julliard i do 1990 r. Ds. Kolekcji 10/18. W swojej karierze redaktora szukał tekstów rzadkich, zapomnianych lub nieprzetłumaczonych na język francuski, takich jak całe dzieła autorstwa Jack London . W 1974 roku napisał Mythologie du roman policier i Pour une contre-histoire du cinéma .

Od 1971 r. Zajmował pierwszą katedrę w historii komiksu na Uniwersytecie Paris-I, który później zajmowali Bernard Trout i Gilles Ciment . W tym samym roku Lacassin opublikował Pour dziewiątą grafikę : komiks .

Specjalizujący się w kulturze popularnej , był częścią małej grupy, która zaoferował komiks wdzięczność, a on spopularyzował wyrażenie „  9 th sztuki” wymyślone przez Claude'a Beylie .

Produkuje i poprzedza wydania referencyjne wielu autorów lub serii, w szczególności Editions Robert Laffont , z których od 1982 r. Wyreżyserował serię wydań krytycznych w kolekcji „Bouquins”: Eugène Sue , Gustave Le Rouge , Maurice Leblanc , Lovecraft , Jack London , James Oliver Curwood , Léo Malet itp. Dla innych wydawców redagował takich autorów, jak Jean-Louis Bouquet . On poprzedza Le Quai des Brumes i pokładzie l'Etoile Matutine przez Pierre Mac Orlan . W ramach kolekcji 10/18 Lacassin sprzedaje ponad 250 prac.

Z tego powodu nazywany jest „człowiekiem z tysiącem wstępów” .

W 1993 roku został ukoronowany esejem Grand Prix de l'Imaginaire za książkę Mythologie du Fantastique .

Lacassin przekazał swoje archiwa, 35 000 książek i 12 000 gazet i czasopism Instytutowi Wydawnictw Współczesnych Memories (IMEC) w 1997 r. W 2006 r. Opublikował pierwszy tom swoich wspomnień: Na ścieżkach marszu .

Francis Lacassin zmarł dalej 12 sierpnia 2008Apartamenty z jedną operację do szpitala Georges Bizet w 16 th  dzielnicy Paryża . Został pochowany w Alès ( Gard ).

Trochę działa

• Tarzan lub napięty rycerz , 10/18 . Praca zawiera w załączniku leksykon języka małp człekokształtnych .
• Na dziewiątym sztuki: komiks , Union Générale d'Éditions, 10/18 , 1971. wznowiony przez Slatkine w 1982 roku.
• Dla kontrhistorii kina , Union Générale d'Éditions, 18.10.1972.
• Pierre Mac Orlan and Cinema, Teksty zebrane pod jego kierunkiem, Wydawca Maison de la Culture André-Malraux (Reims) / Les Amis de Pierre Mac Orlan, 1979-1982, 34 strony, wydrukowano 1500 egzemplarzy.
• Pod maską Léo Maleta  : Nestor Birma , Encrage , 1991.
• In Search of the Hidden Empire: Mythology of the Popular Novel , Paryż, Julliard,1991, 366  s. ( ISBN  2-260-00688-4 ).
• Mitologia fantastyczności , wyd. from the Rock, 1991 Nagroda główna za wyimaginowany esej 1993.
• Louis Feuillade , Antologia kina, 1966.
• Alfred Machin  : od dżungli do ekranu , Paryż, Dreamland, 2001, 223 s.
• W poszukiwaniu Jeana Duranda , AFRHC, 2004.
• Francis Lacassin i Patrice Gauthier , Louis Feuillade: Mistrz kina popularnego , Paryż, Éditions Gallimard, wyd.  "  Decouvertes Gallimard / Media" ( N O  486 ),2 marca 2006, 128  str. ( ISBN  2-07-031926-1 ).
• Francis Lacassin , Wspomnienia: na ścieżkach spacerowych , Monako, Éditions du Rocher,2006, 354  str. ( ISBN  2-268-05989-8 ).

Filmografia

• 1963  : Judex by Georges Franju (adaptacja i dialogi)
• 1968 i 1971  : The Impossible Tribunal (serial telewizyjny)
  • Les Rencontres du Trianon or The Last Rose (1968) (scenariusz)
  • The Brain Thief (1971) (scenariusz)
• 1988 i 1989  : The Investigations of Commissioner Maigret (serial telewizyjny)
  • Maigret i świadectwo ministranta (1988) (pisarz)
  • Storm on the Channel (1989) (scenariusz)
• 1989: The Return of Arsène Lupin - odcinek: The Pope's Medallion (serial telewizyjny) (scenarzysta)
• 1997  : A Century of Writers - on - Georges Simenon (dokumentalny serial telewizyjny)

Uwagi i odniesienia

1. "  Francis Lacassin (1931-2008)  " , w Encyklopedii Universalis Internecie (dostęp 03 września 2019 ) .
2. Henri Filippini "  I pamiętać Francis Lacassin  " DBD , n O  27październik 2008, s.  94-95.
3. łóżka 2009 .
4. „  Śmierć wydawcy Francisa Lacassina  ” , na figaro.fr według Agence France Presse ,14 sierpnia 2008.
5. Bastide 2009
6. Insee , „  Akta osób zmarłych  ” , data.gouv.fr ,Maja 2020(dostęp 24 maja 2020 ) .
7. "  Francis Lacassin, ten pisarz Cevennes mało znany w swoim kraju  ", Wielki Alès , Ales, n o  77,grudzień 2008, s.  13 ( ISSN  1768-4404 , przeczytaj online [PDF] , dostęp 24 maja 2020 r. ).

Załączniki

Bibliografia

• [Bastide i Durand 1999] „Lacassin, Francis” , w: Bernard Bastide i Jacques-Olivier Durand , Słownik kina w Gard , Montpellier, Les Presses du Languedoc,1999( ISBN  2-85998-215-9 ) , str.  137-141.
• Catherine Bernié-Boissard , Michel Boissard i Serge Velay , Mały słownik pisarzy z Gard , Nîmes , Éditions Alcide,2009, 255  str. ( ISBN  978-2-917743-07-2 , prezentacja online ) , str.  136-137.
• Marc Lits, „  Francis Lacassin (1931-2008). Walka o uznanie kultura popularna  ”, Hermès , n o  53,2009, s.  2015-2017.
• (en) Ann Miller, „  Francis Lacassin, 1931-2008  ” , European Comic Art (Brooklyn) , vol.  1, N O  2grudzień 2008, s.  201-202.
• Bernard Bastide "  Francis Lacassin wprowadzone książki  ", 1895 , n O  57,2009, s.  131-136 ( ISBN  978-2-913758-58-2 , DOI  10.4000 / 1895.4017 , czytaj online , dostęp: 24 maja 2020 ). 
• Francis Lacassin (rozmowy) oraz Frederic bosser „  Lacassin, klub się samo  ”, DBD , n O  7,Marzec 2007, s.  88-92.
• Plik Francisa Lacassina z pełną bibliografią w Francis Lacassin, Le cimetière des éléphants, Encrage, Amiens, 1996, s. 143-220.

Powiązane artykuły

• Recenzja książki F.Lacassin Famille-sans-nom (książka Jules Verne )
• Przedmowa do książki Les Naufragés du „Jonathan” F. Lacassina , książka Julesa Verne'a, adaptacja jego syna Michela Verne'a

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Biblioteka Narodowa Katalonii
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Informacje w słownikach ogólnych lub encyklopediach  : Encyclopædia Universalis  • Kto jest kim we Francji
• Zasoby audiowizualne  :
  • Allocine
  • (en)  Allmovie
  • (en)  Internetowa baza danych filmów
• Zasób komiksu  :
  • BD Gest ”
• Zasoby literaturowe  :
  • NooSFere
  • (en)  Internetowa baza danych fikcji spekulacyjnych
• Éric Le Roy, „  Francis Lacassin, Dla kontrhistorii kina, esej, Przedmowa Raymonda Chirata, 1994 [relacja]  ” , na persee.fr , 1895, przegląd historii kina .
• Portret Francisa Lacassina na stronie www.bibliotrutt.lu
• Olivier Cariguel, „Francis Lacassin, gold digger” (wersja z 18 stycznia 2012 r. W Internet Archive ) , w Le Nouveau Magazine littéraire ,grudzień 2008