Fariba Hachtroudi
Fariba Hachtroudi
| Narodziny |
1951 Teheran |
|---|---|
| Narodowość | irański |
| Zajęcia | Dziennikarz , pisarz , polityk |
Fariba Hachtroudi , urodzona w Teheranie w 1951 roku , jest irańską dziennikarką i pisarką .
Biografia
Wnuczka Cheïka Esmaïla Hachtroudiego, konstytucyjnego przywódcy religijnego, córki matematyka i epistemologa Mohsena Hachtroudi (w) , jej dziadek walczył u boku rewolucjonistów Azerbejdżanu w 1906 roku. Poseł do pierwszego i drugiego parlamentu perskiego (i bliskowschodniego ) w 1909 roku a 1910 Cheïk Esmail był zaprzysiężonym wrogiem religijnego dogmatyzmu. Idąc za przykładem ojca, po powrocie z Paryża, gdzie uzyskał doktorat z topologii pod kierunkiem matematyka Élie Cartana , Mohsen Hachtroudi poświęcił swoje życie młodzieży swojego kraju. Obrońca nowoczesności szanującej wartości humanistyczne, przeciwstawił się ekscesom monarchii Pahlavi , w szczególności represjom wobec młodzieży przez Savaka ostatniego szacha Iranu .
Fariba Hachtroudi, z wykształcenia archeolog , od kilkunastu lat mieszka we Francji. Jest w Paryżu i za pośrednictwem fal radiowych i ekranów, które widzi krwawą rewolucję ajatollaha (1979), że ludzie nadzieję być demokratyczna. Potępienie horroru jest pierwszym krokiem w walce, który jest jej narzucony. Słono zapłaci za swoje zobowiązania i walkę, która będzie trwała, mówi, tak długo, jak w Iranie i gdzie indziej będą obowiązywały niegodziwe prawa teokracji i szariatu . Większość jego książek opowiada o cierpieniach i nadziejach Iranu i Irańczyków. Pióro jest teraz jedyną bronią tego obrońcy praw człowieka .
Od 1995 roku kieruje stowarzyszeniem humanitarno-kulturalnym MohsenHachtroudi / MoHa, które z inicjatywy francusko-indyjskiej nagrody literackiej Gitanjali, której pierwsza edycja odbyła się w Pondicherry pod patronatem Instytutu Francuskiego i konsula generalnego Francja w Pondicherry. Matką chrzestną tej nagrody literackiej jest Ségolène Royal , prezes Stowarzyszenia Regionów Frankofońskich Świata. Fariba Hachtroudi nadal publikuje artykuły w prasie europejskiej i amerykańskiej. Jest także mówcą i blogerem w Huffington Post .
Pracuje
- L'Exilée , dokument, Paryż, wydanie Payot, 1991, (przetłumaczone na język niemiecki, perski, turecki). ( ISBN 978-2-228-88387-0 )
- Iran, les rives du sang , powieść, Paryż, éditions du Seuil, pot. „Czerwona ramka”, 2000 . ( ISBN 978-2-02-038689-0 ) Nr pozycji P823. Nagroda literacka za prawa człowieka (przetłumaczona na język grecki i niderlandzki).
- Irańskie kobiety: dwadzieścia pięć lat islamistycznej inkwizycji , Cahors, Francja, éditions L'Hydre, coll. „Oni”, 2004 . ( ISBN 978-2-913703-42-1 )
- Chile śladami Nerudy , fot. Laurent Péters, Paryż, editions du Seuil, wyd. „Albumy”, 2005 . ( ISBN 978-2-02-067888-9 )
- Ożeniłem się z Johnnym w Notre-Dame-de-Sion , powieść, Paryż, Éditions du Seuil, wyd. „Czerwona ramka”, 2006 . ( ISBN 978-2-02-088799-1 ) i Punkt nr P3067
- Po powrocie z Iranu ... , Paryż, Éditions du Seuil, wyd. „Biografia”, 2008 . ( ISBN 978-2-02-094322-2 ) (przetłumaczone na perski)
- Dwunasty imam to kobieta? , powieść, Paryż, Koutoubia, 2009 . ( ISBN 978-2-7538-0419-7 ) ponownie opublikowany Encre d'Orient 2012.
- Khomeyni Express: Nielegalne trasy w Islamskiej Republice Iranu , Vevey, Szwajcarii, Xenia Éditions, coll. „Oczy otwarte”, 2009 . ( ISBN 978-2-88892-072-4 )
- Royal Jelly , Paryż, Éditions Encre d'Orient, coll. „Literatura”, 2010 . ( ISBN 978-2-36243-001-5 )
- Ali Khamenei lub Les larmes de Dieu , Paryż, Éditions Gallimard, wyd. „Wydanie specjalne Connaissance”, 2011 . ( ISBN 978-2-07-013316-1 )
- Abyss , wiersze tuszem Anne Cotrel, Éditions Chèvre-feuille starry, wyd. Od jednej sztuki do drugiej,Październik 2013( ( ISBN 978-2-36795-006-8 ) )