Mistrzostwa Francji w piłce ręcznej mężczyzn
Mistrzostwa Francji w piłce ręcznej mężczyzn
| Sport | Gra w piłkę ręczną |
|---|---|
| kreacja |
1952 (Krajowy 1) 1985 (Krajowy 1A) 1995 (Dywizja 1) |
| Inne nazwy) | Liqui Moly Starligue |
| Organizator (e) | Narodowa Liga Piłki Ręcznej (NHL) |
| Edycje | 69 th (w 2020-2021) |
| Kategoria | Mistrzostwa Francji |
| Okresowość | Roczny |
| Uczestnicy | 16 profesjonalnych klubów |
| Oficjalna strona internetowa | Oficjalna strona NHL |
| Hierarchia | 1 st tier |
|---|---|
| Niższy poziom | Proligue |
| Posiadacz tytułu | Paryż Saint-Germain (w 2021 r.) |
|---|---|
| Więcej tytułów | Piłka ręczna Montpellier (14) |
Ostatni konkurs patrz: Starligue 2020-2021
Francja Championship Handball mężczyzna jest konkurencyjny piłka ręczna reprezentacja w Francji na szczycie hierarchii piłki ręcznej . Rywalizacja odbywa się corocznie w formie mistrzostw pomiędzy szesnastoma zawodowymi klubami (od sezonu 2020-2021 następująca po 14-drużynowych mistrzostwach). Sezon mistrzowski rozpoczyna się latem i kończy następnej wiosny . Mistrzostwa powstały w 1952 roku. Nazwane „National 1” w momencie powstania, a następnie „National 1A” od 1985 roku, mistrzostwa przyjęły nazwę „Division 1” (D1) w 1995 roku . Od 2016 roku mistrzostwa noszą nazwę : najpierw LIDL Starligue do czerwca 2021 r., potem przybiera nazwę Liqui Moly Starligue , niemieckiego producenta olejów.
Montpellier Handball jest najbardziej utytułowanym klubem z czternastu tytułów mistrza Francji, Paris Saint-Germain , który zdobył najwięcej kolejne tytuły z 7 kolejnych tytułów (prąd serii).
Historia
W 1941 roku, w związku z utworzeniem Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej , odbyły się pierwsze mistrzostwa Francji w piłce ręcznej mężczyzn z 11 zawodnikami outdoorowymi . Zawody, trzykrotnie wygrywane przez Villemomble-Sports , znikną w latach 60. na rzecz piłki ręcznej z siedmioma zawodnikami w hali.
Pierwsza edycja halowych mistrzostw elity 7 graczy odbyła się w latach 1952-1953 i została wygrana przez Villemomble-Sports . Lata 60. były zdominowane przez US Ivry i Stade Marseillais UC, które dzieliły większość tytułów w tej dekadzie. Kolejne dwie dekady będą zdominowane kolejno przez Stella Sports Saint-Maur i USM Gagny . Na początku 1990 został oznaczony przez naprzemiennie z 5 różnych mistrzów między 1992 i 1997 , to naprzemienne jest częściowo tłumaczyć trudności finansowych napotkanych przez kilka francuskich klubów w tym VENISSIEUX piłki ręcznej (mistrz w 1992 roku ), Usam Nîmes (mistrz w 1990 , 1991 i 1993 ) oraz OM Vitrolles (mistrz w 1994 i 1996 ).
Wówczas mistrzostwo nabrała nowego wymiaru od 1990 wraz z pojawieniem się na najwyższym poziomie Montpellier Handball , który po pierwszym zwycięstwie w 1995 roku , zdobył 13 tytułów w 15 sezonach między 1998 i 2012 , z Chambéry Savoie Handball wykończenia. Jedenaście razy na drugim miejscu w tym samym okresie. Po zwycięstwie w 2003 roku Montpellier Handball jest pierwszą francuską drużyną, która wygrała Ligę Mistrzów .
Od 2013 roku Paris Saint-Germain Handball , w szczególności dzięki wkładowi finansowemu katarskiego funduszu inwestycyjnego, który pozwolił mu stać się najbogatszym klubem w Europie, stał się lokomotywą francuskiej piłki ręcznej . Dla jeśli wygra w 2018 roku jego 5 th tytuł mistrza Francji w 6 lat, zawodnicy klubów również poprawił swoją grę, o czym świadczy Ligi Mistrzów 2017 do 2018 roku , wygrał po raz drugi przez Montpellier Handball przed HBC Nantes i Paris Saint-Germain. Ten doskonały wynik pozwala Starligue po raz pierwszy stać się pierwszymi mistrzostwami Europy w corocznym rankingu EHF .
Kontekst ekonomiczny
Do późnych lat 2000. zawody odbywają się we względnej anonimowości, ale w jej spopularyzowaniu pomogą trzy najważniejsze wydarzenia: dominacja na międzynarodowej scenie reprezentacji Francji z igrzysk olimpijskich w Pekinie w 2008 r., transmisja od 2012 r. co najmniej jednego meczu na dzień mistrzostw Canal + Sport potem BeIn Sports i wreszcie ambicja Paris Saint-Germain Handball naznaczona przybyciem wielu znaczących graczy. W ten sposób budżety większości klubów w mistrzostwach z roku na rok rosną, co pozwala im konkurować z innymi klubami europejskimi w Lidze Mistrzów czy Pucharze EHF .
Jednocześnie frekwencja na mistrzostwach Francji znacznie wzrosła i budowane są lub niedługo powstaną nowe hale, jak w Montpellier czy Aix-en-Provence . Kluby również czasami decydują się na przeniesienie niektórych dużych plakatów do większych obiektów. W grudniu 2014 roku HBC Nantes pobiło rekord frekwencji w meczu o mistrzostwo, mając ponad 10 750 widzów w meczu z Paris Saint-Germain Handball . W grudniu ubiegłego roku National Handball League zorganizowała pierwszy Hand Star Game w Palais omnisports de Paris-Bercy , widowisko skupiające największe gwiazdy rozgrywek. Uczestniczy ponad 10 000 osób. Wreszcie Mistrzostwa Świata 2017 organizowane we Francji podkreśliły zwiększone zainteresowanie Francuzów piłką ręczną.
Wreszcie załamanie się sytuacji ekonomicznej hiszpańskiej piłki ręcznej , uważanej do tej pory za drugą najlepszą w europejskiej hierarchii, sprzyja mistrzostwom Francji, które sprowadzają (ponownie) niektórych zawodników z mistrzostw Hiszpanii . W 2013 roku liderzy francuskiej piłki ręcznej ogłosili swoje ambicje, aby mistrzostwa Francji były najlepsze na świecie , wyprzedzając mistrzostwa Niemiec .
Klasyfikacja EHF
Po dwóch latach na szczycie współczynnika EHF Francja wraca na drugie miejsce na sezon 2021-2022 :
| Ranga | Mistrzostwo | Współczynnik. | Miejsca w Pucharach Europy | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2020 | Ewol. | 2019 | C1 | C3 | C4 | Całkowity | ||
| 1 |
 +1 |
2 | Niemcy | 143,33 | 1 | 4 | 0 | 5 |
| 2 |
 -1 |
1 | Francja | 127,83 | ||||
| 3 |
+2 |
5 | Hiszpania | 97,50 | 1 | 3 | 0 | 4 |
| 4 |
-1 |
3 | Macedonia Północna | 93,00 | ||||
| 5 |
-1 |
4 | Węgry | 89,50 | ||||
Ewolucja współczynnika EHF mistrzostw podczas pór roku przedstawia się następująco:
| 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 10 |
7 |
6 |
4 |
4  |
3 |
5 |
5 |
4 |
3 |
3 |
3 |
3 |
4 |
4 |
4 |
1 |
1 |
2 |
Gospodarka mistrzostw
Prawa telewizyjne TV
W NHL negocjuje i rynki telewizji i partnerstwa prawa do francuskiej piłce ręcznej. Zostały one przyznane kilku partnerom na przestrzeni sezonów:
- od 1985 do 2005 roku prawa telewizyjne przyznano Canal +
- od 2005 do 2008 prawa telewizyjne są przyznawane Eurosportowi ;
- w kwietniu 2008 r. prawa telewizyjne na trzy sezony przydzielono Orange Sport , który emituje główny plakat za 1 500 000 euro, oraz Eurosportowi , który emituje co najmniej drugi plakat za 500 000 euro;
- w 2011 roku Grupa Canal+ pozyskała transmisję z 3 najważniejszych rozgrywek w piłce ręcznej mężczyzn: Trofeum Mistrzów , Mistrzostwa i Pucharu Ligi do 2015 roku . W rezultacie Canal+ posiada wszelkie prawa do męskiej piłki ręcznej we Francji ( drużyna francuska , Liga Mistrzów , Liga i Puchar Ligi). Celem tego wyjątkowego nadawcy jest przewidzenie rozwoju mediów podobnego do Rugby Top 14 i zrobienie kroku naprzód pod względem rozgłosu. Rzeczywiście, jeśli finansowo obniżą się prawa telewizyjne, Canal +, poprzez swoje kanały Canal + Sport i Sport +, umożliwi lepszą widoczność i dostępność piłki ręcznej. I tak 1 mecz dziennie mistrzostw oraz minimum jeden mecz na rundę Pucharu Ligi i Trofeum Mistrzów był transmitowany w Canal + Sport, a retransmisję poprzedził program dyskusyjny „Specjaliści”. Wrażliwa na perspektywę oferowania piłce ręcznej niezaszyfrowanej ekspozycji, NHL uzyskał zgodę Canal +, aby France 3 mógł transmitować od 6 do 12 meczów w sezonie na regionalnych stoiskach, nawet jeśli w praktyce transmitowano bardzo niewiele meczów.
- od 2014 - 2015 sezonu , mistrzostwa była transmisja z prędkością dwóch meczów dziennie przez Bein Sport , który już odzyskał prawa do transmisji Champions League i konkursy Narodów (Mistrzostwach Świata i Europy). Prawa są nabywane za 4 mln euro rocznie wobec 1,2 mln euro do tego czasu. Dodatkowo po raz pierwszy wszystkie mecze każdego dnia mistrzostw są filmowane w całości, co pozwala na transmisję podsumowań meczów w magazynie Hand Action oraz osiągnięcie klasyfikacji typów ładniejszych bramek i piękniejszych zapisów dla każdego. dzień. Pod koniec sezonu po raz pierwszy transmitowane są Trofea NHL 2015 , transmitowane na żywo w beIn Sports. W 2019 r. umowa zostaje przedłużona na kolejne cztery sezony, a główną nowością jest to, że beIn Sports będzie teraz transmitować na żywo i w całości wszystkie 182 mecze Starligue, czyli 130 kolejnych meczów w sezonie.
Związki partnerskie
Po Konica Minolta , Gerflor , Nexcare, Tunezja i Select , Lidl zostaje oficjalnym partnerem NHL 31 sierpnia 2015 roku.
Od 1 st lipiec 2016, partnerstwu z niemiecką marką dystrybucyjną Lidl towarzyszy zmiana nazwy i logo mistrzostw na Lidl Starligue oraz wypłata 1 mln euro rocznie do 2020 roku. Podczas walnego zgromadzenia NHL 14 czerwca , 2016, menedżerowie Lidl France zadeklarowali, że nie chcą być jedynie sponsorami, których widzimy na koszulkach i bilbordach w teatrach. Michel Biero, kierownik ds. zakupów Lidl France, wyjaśnił: „Jesteśmy tutaj, aby wyjść poza samą uwagę na widoczność logo na koszulce. Chcemy wyjść i spotkać się z kibicami, tworząc strefy kibica. Chcemy promować piłkę ręczną, bo media w naszych oczach za mało o niej mówią. Z naszym wsparciem i siłą komunikacji zrobimy wszystko, aby media zaczęły mówić o piłce ręcznej. Chcemy robić hałas wokół piłki ręcznej” . A Philippe Bernat-Salles , prezes NHL, podsumował słowami: „To partnerstwo mogło niektórych zaskoczyć, ale jestem przekonany, że będzie to rozkwit piłki ręcznej. Jesteśmy po to, by pracować ramię w ramię” . NHL jest częścią mistrzostw z nazewnictwem , np. Niemiec ( DKB Bundesliga ), Hiszpanii ( Liga ASOBAL Bauhaus ), Danii ( Jack and Jones Ligaen ) czy nawet Bałkanów ( Gazprom South Stream League ).
2 grudnia 2020 r. NHL ogłasza przybycie Liqui Moly (de) jako nowego partnera nazewniczego, który zastąpi Lidla, który wycofuje się od czerwca 2021 r. Liqui Moly, niemiecki producent ropy, podpisał pięcioletni kontrakt na nazwę.
-
D1 bez sponsora (2008-2016)
-
Lidl Starligue (2016-2021)
-
LiquiMoly Starligue (2021 -...)
Budżety i pensje
Potwierdzając trend, który trwa od ponad dziesięciu lat, ze wzrostem o 227% między 2004 r., rokiem utworzenia NHL, a 2015 r., budżet klubów na lata 2017-2018 nadal wzrasta średnio o 6,9% w porównaniu z rokiem 2016 -2017 sezon, nawet jeśli ten średni wzrost pochodzi głównie z budżetu Paris Saint-Germain, który w tym sezonie sięgnął 16,55 mln euro . W związku z tym mediana budżetu, która jest ważniejsza, ponieważ nie ma na nią wpływu przepaść między PSG a jej prześladowcami, wynosi 4,03 mln € i również rośnie. Jedenaście z czternastu klubów w mistrzostwach odnotowało wzrost budżetów, przy czym najsilniejszy wzrost osiągnięto dzięki piłce ręcznej Pays d'Aix Université Club (+ 34,7%)
W sezonie 2015-2016 218 profesjonalnych graczy (wobec 208 w latach 2014-15) miało medianę pensji , rosnącą podobnie jak budżety, wynoszącą 5453 € (wobec 4821 € w latach 2014-15).
Na sezon 2020-2021 budżet i wynagrodzenia dla klubów D1, wyrażone w milionach euro, wynoszą:
| Kluby | Budżety | Lista płac | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2020-21 | Ewolucja | 2019-20 | 2020-21 | % | ||
| Piłka ręczna Paris Saint-Germain | 20,18 mln € | |
+ 15,6% | 17,45 mln € | 10,3 mln € | 54,7% |
| Klub piłki ręcznej w Nantes | 8,15 mln € | |
+ 3,9% | 7,84 mln € | 3,98 mln € | 48,9% |
| Piłka ręczna w Montpellier | 6,45 mln € | |
-21,8% | 8,24 mln € | 2,79 mln € | 43,3% |
| Klub piłki ręcznej Uniwersytetu Pays d'Aix | 5,78 mln € | |
-22,5% | 7,46 mln € | 1,84 mln € | 31,9% |
| USAM Nimes Gard | 5,01 mln € | |
+ 8,4% | 4,62 mln € | 2,03 mln € | 40,6% |
| Dunkierka Grand Littoral piłki ręcznej | 3,99 mln € | |
-7,5% | 4,32 mln € | 2,13 mln € | 53,4% |
| Piłka ręczna Saint-Raphaël Var | 3,89 mln € | |
-9,1% | 4,28 mln € | 1,82 mln € | 46,7% |
| C „Piłka ręczna Chartres Metropole” | 3,99 mln € | |
+ 13,9% | 3,50 mln € | 1,91 mln € | 47,9% |
| Tremblay-en-France Piłka ręczna | 3,97 mln € | |
+ 5,3% | 3,77 mln € | 2,37 mln € | 59,7% |
| Piłka ręczna w Limoges | 3,85 mln € | |
+ 16,6% | 3,3 mln € | 1,76 mln € | 45,6% |
| Chambéry Savoie Mont Blanc Piłka ręczna | 3,63 mln € | |
-21% | 4,60 mln € | 1,69 mln € | 46,4% |
| Cesson Rennes Metropole Piłka ręczna | 3,55 mln € | |
+ 26,8% | 2,80 mln € | 1,35 mln € | 38,0% |
| Piłka ręczna Fenix Toulouse | 3,32 mln € | |
-8,7% | 3,64 mln € | 1,58 mln € | 47,6% |
| Związek sportów piłki ręcznej w Créteil | 2,93 mln € | |
-7,2% | 3,16 mln € | 1,14 mln € | 39,0% |
| Piłka ręczna Istres Provence | 2,41 mln € | |
-3,4% | 2,49 mln € | 1,36 mln € | 56,5% |
| Ivry Związek Sportów Piłki Ręcznej | 2,31 mln € | |
-15,3% | 2,73 mln € | 1,35 mln € | 58,2% |
| Średni budżet | 5,13 mln € | |
-8,1% | 5,58 mln € * | 2,46 mln € | 48,0% |
| Średni budżet (bez PSG) | 4,21 mln € | |
-9,7% | 4,67 mln € * | 1,94 mln € | 46,0% |
* Średnie 2019-2020 to te obliczone dla sezonu 2019-2020 , a nie średnie budżety klubów 2019-2020 na ten sezon.
W wyniku zmiany na 16 drużyn i pandemii Covid-19, która zmusiła kilka klubów do ograniczenia budżetów, średni budżet na sezon 2020-2021 zmniejsza się po raz pierwszy od co najmniej sezonu 2011-2012.
Podsumowanie budżetów klubów D1 od 2011 roku
| Kluby | 2020-2021 | 2019-2020 | 2018-19 | 2017-18 | 2016-17 | 2015-16 | 2014-15 | 2013-14 | 2012-13 | 2011-12 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub piłki ręcznej Uniwersytetu Pays d'Aix | 5,78 |
7,46 |
6.58 |
6,31 |
4.12 |
4.06 |
3,63 |
2,89 |
2,1 | NC |
| Piłka ręczna | NC | NC | NC | NC | NC | NC | NC | NC | 1,42 | NC |
| Cesson Rennes Metropole Piłka ręczna | 3,55 |
2,80 (D2) |
3.30 |
2,55 |
2.16 |
2,04 |
2,02 |
1,96 |
1,82 |
1,5 |
| Chambéry Savoie Mont Blanc Piłka ręczna | 3,63 |
4,60 |
3,85 |
3,94 |
4.11 |
3,83 |
3,89 |
4.16 |
4,42 |
4.22 |
| C „Piłka ręczna Chartres Metropole” | 3,99 |
3,50 |
3,26 | NC | NC | 2,90 |
2.2 (D2) | NC | NC | NC |
| Związek sportów piłki ręcznej w Créteil | 2,93 |
3.16 |
2,65 (D2) |
2,88 (D2) |
3.1 |
3,32 |
3,33 |
NC | 2,53 |
2,51 |
| Dijon Metropole Piłka ręczna | NC | NC | NC | NC | NC | NC | NC | 1,94 | NC | NC |
| Dunkierka Grand Littoral piłki ręcznej | 3,99 |
4,31 |
4,09 |
4.01 |
4.07 |
4.18 |
4,53 |
4,60 |
3,53 |
3,66 |
| Piłka ręczna Istres Provence | 2,41 |
2,49 |
2.10 |
1,62 (D2) | NC | NC | 1,88 | NC | NC | 1,62 |
| Ivry Związek Sportów Piłki Ręcznej | 2,31 |
2.73 |
2,79 |
2,89 |
2,97 |
2.73 |
2,50 (D2) |
NC | 2,43 |
2,5 |
| Piłka ręczna w Limoges | 3,85 |
3.30 (D2) | NC | NC | NC | NC | NC | NC | NC | NC |
| Piłka ręczna Massy Essonne | NC | NC | NC | 1,77 |
0,94 (D2) | NC | NC | NC | NC | NC |
| Piłka ręczna w Montpellier | 6.45 |
8.24 |
7,63 |
7,52 |
7.25 |
7,49 |
7,41 |
6,61 |
7,43 |
6,67 |
| Klub piłki ręcznej w Nantes | 8.15 |
7,84 |
6,77 |
5,96 |
4,93 |
4,55 |
4.23 |
3.80 |
3,23 |
2,65 |
| USAM Nimes Gard | 5.01 |
4,62 |
3,54 |
3,32 |
3,23 |
2.73 |
2,65 |
2,24 | NC | 1,76 |
| Piłka ręczna Paris Saint-Germain | 18,86 |
17.45 |
17.06 |
17,70 |
17.41 |
16.55 |
14,76 |
13.58 |
9.22 |
2.45 Paryż HB |
| Piłka ręczna Saint-Raphaël Var | 3,89 |
4.28 |
4.20 |
4.18 |
4,09 |
3,72 |
3,59 |
3,50 |
2.86 |
2,44 |
| Saran Loiret Piłka ręczna | NC | NC | NC | 2.19 |
1,95 |
0,9 (D2) | NC | NC | NC | NC |
| Sélestat Alzacja piłka ręczna | NC | NC | NC |
1,99 (D2) |
2,3 |
1,5 (D2) | 2,57 | 2,23 |
1,89 |
1,99 |
| Piłka ręczna Fenix Toulouse | 3,32 |
3.64 |
3.64 |
3,71 |
3,53 |
3.60 |
3,02 |
2,74 |
2,75 |
2.18 |
| Tremblay-en-France Piłka ręczna | 3,97 |
3,77 |
3,77 |
4.04 |
3,57 (D2) |
3.46 |
3,99 |
3.45 |
2,62 |
2,37 |
| Całkowity | 82.09 | 78,09 | 72,58 | 70,09 | 65,22 | 65,16 | 61,5 | 56,48 | 48,25 | 38,52 |
| Liczba klubów | 16 | 14 | 14 | 14 | 14 | 14 | 14 | 14 | 14 | 14 |
| Średni budżet | 5.13 |
5.58 |
5.18 |
5.01 |
4,66 |
4.65 |
4,39 |
4.03 |
3.45 |
2,75 |
NC = brak informacji lub brak informacji
Nagrody
Zwycięzcami Mistrzostw Francji w Piłce Ręcznej Mężczyzn są:
Bilans
Honor Roll (za klub)
| Ranga | Klub | Papiery wartościowe | Zwycięskie lata |
|---|---|---|---|
| 1 |
Piłka ręczna w Montpellier 
|
14 |
1995 , 1998 , 1999 , 2000 , 2002 , 2003 , 2004 , 2005 , 2006 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 i 2012 |
| 2 | Związek Sportowy Ivry | 8 | 1963, 1964 , 1966 , 1970 , 1971 , 1983 , 1997 i 2007 |
| Paryż Saint-Germain T | 2013 , 2015 , 2016 , 2017 , 2018 , 2019 , 2020 i 2021 | ||
| 4 | Stella Sports Saint-Maur | 6 | 1968 , 1972 , 1976 , 1978 , 1979 i 1980 |
| 5 | Stadion Marseillais UC | 5 | 1965 , 1967 , 1969 , 1975 i 1984 |
| USM Gagny | 5 | 1981 , 1982 , 1985 , 1986 i 1987 | |
| 7 | Paryż UC | 4 | 1956, 1959, 1962 i 1974 |
| USAM Nimes Gard | 4 | 1988 , 1990 , 1991 i 1993 | |
| 9 | ASP Policja Paryż | 2 | 1954 i 1955 |
| ASPOM Bordeaux | 2 | 1957 i 1958 | |
| OM Vitrolle | 2 | 1994 i 1996 | |
| 12 | Villemomble Sport | 1 | 1953 |
| AS Miluza | 1 | 1960 | |
| Batalion Joinville | 1 | 1961 | |
| Koło sportowe Dijon Laïc | 1 | 1973 | |
| Racing Club de Strasbourg | 1 | 1977 | |
| Créteil Sports Union | 1 | 1989 | |
| Venisous HB 85 | 1 | 1992 | |
| Stadion Olimpijski w Chambery | 1 | 2001 | |
| Dunkierka HGL | 1 | 2014 | |
| Całkowity | 68 | 1953- 2021 | |
10 wygranych tytułów; T : posiadacz tytułu titleStatystyki (według klubu)
- Najwięcej tytułów dla klubu: 14 Montpellier Handball
- Najwięcej kolejnych tytułów dla klubu: 7 Paris Saint-Germain od 2015 do 2021
- Liczba zwycięstw według regionu: 36 Île-de-France , 18 Occitanie , 7 Provence-Alpes-Côte d'Azur , 2 Grand Est , Nouvelle-Aquitaine i Auvergne-Rhône-Alpes , 1 Bourgogne-Franche-Comté
- Liczba zwycięstw według departamentów: 16 Val-de-Marne , 14 Hérault , 14 Paris , 7 Bouches-du-Rhône , 6 Seine-Saint-Denis , 4 Gard , 2 Gironde , 1 Haut-Rhin , Bas-Rhin , Côte- d'Or , Rodan , Sabaudia i Północ
- Najwięcej kolejnych tytułów dla regionu: 7 Île-de-France od 1978 do 1983 i od 2015 do 2021
- Podwójny Puchar Francji - Mistrzostwa: 8 Montpellier Handball (1999, 2000, 2002, 2003, 2005, 2006, 2008, 2009); 3 Paris Saint-Germain Piłka Ręczna (2015, 2018, 2021); 1 ASPOM Bordeaux (1957), Stella Sports Saint-Maur (1978), USM Gagny (1987), US Créteil (1989), piłka ręczna Vénissieux (1992)
- Double Cup of the League - Championship: 4 Montpellier Handball (2005, 2006, 2008, 2010) i 3 Paris Saint-Germain (2017, 2018, 2019)
- Potrójne mistrzostwo Francji w Pucharze Ligi: 4 piłki ręcznej Montpellier (2005, 2006, 2008, 2010) i 1 Paris Saint-Germain (2018)
- Montpellier Handball jest jedynym klubem, który w 2003 roku potroił mistrzostwo Coupe de France-French oraz Ligę Mistrzów .
- Czterokrotne trofeum Pucharu Francji o Puchar Mistrzów Ligi: 1 Montpellier Handball (2012)
- Kluby, które zakończyły sezon niepokonane: USM Gagny ( 1987 ) i OM Vitrolles ( 1996 )
Rzut Honoru (gracze)
Najlepsi strzelcy w historii
Najlepsi strzelcy w historii mistrzostw Francji to:
| Ranga | Gracz | Cele | pory roku | Średnia | Klub (y) |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Raphael Caucheteux | Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | 14 | 141,2 | Montpellier HB i Saint-Raphaël VHB |
| 2 | Pośladek baptysty | 1487 | 15 | 95,7 | Selestat i Dunkierka |
| 3 | Mladen Bojinović | 1419 | 15 | 94,6 | Montpellier HB , Paris SG i Tremblay-en-France |
| 4 | Guillaume Saurina | 1357 | 11 | 123,4 | Villeurbanne , Nîmes , Chambery i Nantes |
| 5 | Sebastian Bosquet | 1349 | 17 | 79,4 | Dunkierka , Montpellier i Tremblay-en-France |
| 6 | Michał Guigou | 1341 | 18 | 65,2 | Piłka ręczna Montpellier , Nmes |
| 7 | Valero rivera | 1340 | 9 | 148,9 | HBC Nantes |
| 8 | Matthieu Drouhin | 1303 | 13 | 100,2 | Villefranche , Istres , Tremblay-en-France i Saran |
| 9 | Anouar Ayed | 1204 | 9 | 133,8 | Piłka ręczna Fenix Toulouse |
| 10 | Mikkel Hansen | 1186 | 9 | 131,8 | Paryż SG |
| Statystyki z dnia 30 kwietnia 2021, kursywą zawodnicy grający w D1 w sezonie 2020-2021 . | |||||
Rekord bramek zdobytych w meczu to 17 goli Anouara Ayeda w 2004 roku (17/17, w tym 9/9 rzutów karnych) z Toulouse, a następnie Raphaëla Caucheteux w 2017 roku (17/19, w tym 6/7 rzutów karnych) z Saint-Raphaëlem . Za nim znajdujemy w szczególności Frédérica Volle z 15/16 (bez kary) w latach 1995-96 z OM Vitrolles i Chorwat Igor Kos z 15/17 (w tym 6 karnych) w 2003/2004 z Livry-Gargan .
Najlepsi gracze i najlepsi strzelcy
Piłka ręczna jedenaście
Przed wprowadzeniem piłki ręcznej halowej i siedmioosobowej, jedenastoosobowa piłka ręczna była rozgrywana na zewnątrz na boisku. Wraz z Mistrzostwami Kobiet i Coupe de France w latach 1942-1958 zorganizowano Mistrzostwa Francji:
| Ranga | Klub | Papiery wartościowe | Zwycięskie lata |
|---|---|---|---|
| 1 | ASP Policja Paryż | 8 | 1948, 1950, 1952, 1954, 1955, 1956 i 1957 |
| 2 | Villemomble Sport | 2 | 1945 i 1949 |
| AS Strasburg | 2 | 1958, 1959 | |
| 3 | Paryż UC | 1 | 1942 (strefa północna) |
| AS Cannes | 1 | 1942 (strefa południowa) | |
| Stadion Niortort | 1 | 1943 |
Następny sezon
Uczestniczące kluby
- Zakwalifikował się do Ligi Mistrzów 2021-2022
- Zakwalifikowany do Ligi Europejskiej 2021-2022
- Promowane z Proligue 2020-2021
Kwalifikacje do zawodów europejskich
Zgodnie z przepisami Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej (EHF), pierwsze miejsce Francji we współczynniku EHF prowadzi do następujących procedur kwalifikacyjnych do europejskich pucharów:
- Mistrz Francji kwalifikuje się do Ligi Mistrzów ,
- Drugi i trzeci w mistrzostwach oraz zwycięzcy Coupe de la Ligue i Coupe de France kwalifikują się do Ligi Europejskiej . Jeżeli zwycięzca jednego z tych dwóch pucharów jest już zakwalifikowany przez mistrzostwa, to miejsce kwalifikacyjne jest przesunięte zgodnie z klasyfikacją mistrzostw (w czwartym itd.).
Jeden z klubów zakwalifikowanych do Ligi Europejskiej ma możliwość złożenia do EHF wniosku o miejsce w Lidze Mistrzów , EHF decyduje podczas komitetu wykonawczego o zakwalifikowaniu tego zespołu do wielkiego pucharu Europy.
Uwagi i referencje
- „ The Lidl Starligue stanie się Liqui Moly Starligue ” , na temat Strategii Sportowych (dostęp 5 grudnia 2020 r. )
- „ Piłka ręczna, trzeci sport zbiorowy we Francji ” ,9 stycznia 2017(dostęp 2 maja 2017 r. )
- „ Piłka ręczna w Villemomble ” [PDF] ,lipiec 2011(dostęp 2 maja 2017 r. )
- „ PSG Handball, drugi ogr z Kataru ” , Le Point ,30 kwietnia 2013 r.(dostęp 11 października 2018 )
- " Mistrzostwa Francji w piłce ręcznej chcą zrobić" zakładane wejście do sportu pokazowego " , Le Monde ,5 września 2018 r.(dostęp 11 października 2018 )
- „ LNH: Orange i Eurosport dzielą się prawami telewizyjnymi ” , na oficjalnej stronie Pays d'Aix Handball ,17 kwietnia 2008(dostęp 24 listopada 2015 )
- " Narodowa Liga Piłki Ręcznej przechodzi metamorfozę " , na Handzone.net ,26 czerwca 2010(dostęp 24 listopada 2015 )
- „ Canal +, nowy nadawca NHL!” » , na oficjalnej stronie NHL ,20 czerwca 2011(dostęp 24 listopada 2015 )
- „ Prawa telewizyjne: umowa między NHL, Canal + i France Télévisions ” , na oficjalnej stronie internetowej NHL ,1 st grudzień 2011(dostęp 24 listopada 2015 )
- " BeIN SPORTS zdobywa prawa telewizyjne do D1 " , na handnews.fr ,11 marca 2014(dostęp 24 listopada 2015 )
- " NHL w beIN SPORTS do 2023 " , na handzone.net ,5 lutego 2019 r.(dostęp 5 lutego 2019 )
- „ Główne partnerstwo między Konica Minolta a NHL ” , na oficjalnej stronie NHL ,27 sierpnia 2013 r.(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- " GERFLOR, oficjalny dostawca gleb NHL " , na oficjalnej stronie NHL ,28 sierpnia 2015(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- " NHL wraca do szkoły " , na handnews.fr ,4 września 2014(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- " Tunezja partner NHL " , na lefigaro.fr ,21 sierpnia 2014(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- „ The Select Ultimate NHL, nowa piłka na sezon 2013-2014 ” , na oficjalnej stronie NHL ,7 września 2013 r.(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- „ Zapowiedzi Philippe Bernat-Salles ” ,31 sierpnia 2015(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- " Narodziny Lidla Starligue " , na oficjalnej stronie NHL ,31 maja 2016(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- " Zestaw prasowy LNH LIDL " [PDF] ,31 maja 2016(dostęp 4 czerwca 2016 )
- " D1 LNH staje się Lidl Starligue " , na Handnews.fr ,31 maja 2016(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- " Lidl spotyka prezesów Lidla Starligue i Proligue " ,15 czerwca 2016(dostęp 17 czerwca 2016 )
- " Nazywanie piłki ręcznej: Lidl idzie do kasy " , na handzone.net ,31 maja 2016(dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
- „ Mistrzostwa Francji mężczyzn staną się Liqui Moly Starligue przez następne pięć sezonów ” , na L'Équipe (dostęp 5 grudnia 2020 r. )
- „ Przewodnik medialny 2020-2021 ” , Krajowa liga piłki ręcznej ,wrzesień 2020(dostęp 28 września 2020 )
- " Budżety klubowe Lidl Starligue 2020-21 " , na Sportne.fr ,19 września 2020 r.(dostęp 28 września 2020 )
- „ Lista nagród D1M ” , na oficjalnej stronie FFHB (konsultacja 2 września 2017 )
- " Handball - Men's D1 Championship - Palmarès " , na les-sports.info (dostęp 2 września 2017 )
- „ Palmarès 1955-1956 ” [PDF] , w Centrum Zasobów Dokumentalnych FFHB , Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej (dostęp 17 lipca 2021 )
- „ Palmarès 1957-1958 ” [PDF] , w Centrum Zasobów Dokumentalnych FFHB , Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej (dostęp 16 lipca 2021 r. )
- " Palmarès 1958-1959 " [PDF] , w centrum zasobów dokumentalnych FFHB , Francuska Federacja Piłki Ręcznej (dostęp 16 lipca 2021 )
- „ Palmarès 1959-1960 ” [PDF] , w Centrum Zasobów Dokumentalnych FFHB , Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej (dostęp 16 lipca 2021 r. )
- „ Palmarès 1960-1961 ” [PDF] , w Centrum Zasobów Dokumentalnych FFHB , Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej (dostęp 16 lipca 2021 r. )
- „ Palmarès 1961-1962 ” [PDF] , w Centrum Zasobów Dokumentalnych FFHB , Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej (dostęp 16 lipca 2021 r. )
- Odbywa się również finał Metropolitan France/Francuska Algieria, zakończony zwycięstwem paryskiego UC nad Spartanami z Oranu .
- „ Palmarès 1962-1963 ” [PDF] , w Centrum Zasobów Dokumentalnych FFHB , Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej (dostęp 16 lipca 2021 )
- „ Ranking najlepszych strzelców w historii D1 (stan na 4 grudnia 2018 r.) ” , na handnews.fr ,4 grudnia 2018(dostęp 7 czerwca 2019 )
- " Statystyki graczy - Mistrzostwa D1 - NHL " , na oficjalnej stronie NHL (dostęp 7 czerwca 2019 )
- " Rekord " , Akcja ręki nr 44 ,styczeń 2005(dostęp 10 maja 2021 r. ) , s. 30
- „ Piłka ręczna: biuletyn federalny nr 128: Mistrzostwa Francji w piłce ręcznej w wieku 11 lat ” , Francuska Federacja Piłki Ręcznej ,Luty 1977(dostęp 19 października 2017 )
- Mistrzostwa Francji w 11-a-side w 1948 roku ASP Police Paris pokonuje w finale Villemomble Sport 5 do 1. Źródło: „ Mistrzostwa Francji 1948 ”, Piłka ręczna: oficjalny organ Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej , Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej , n o 24,maj 1948, s. 2, 4 i 8 ( czytaj online , konsultacja 6 lutego 2019 r. )
- Na Mistrzostwa Francji o jedenastej w 1950 r. ASP Police Paris bije w finale Villemomble Sport 6 do 5. Źródło: „ Villemomble nie mógł osiągnąć dubletu, z ASPP tytułem mistrza Francji ”, piłka ręczna: oficjalne organy francuskiego ręcznej Federacji , francuski ręczna Związek , n o 52,5 listopada 1950, s. 3 i 8 ( czytane online , dostęp 16 lipca 2021 )i " ręczna upominki 1951 " ręczna: Federal Bulletin , Francuską Federację ręczna , n O 40,Sierpień 1967, s. 2 ( przeczytane online , dostęp 8 lipca 2021 )
- Na Mistrzostwach Francji jedenastej w 1952 roku ASP Paryż Policja bije w ostatnim Villemomble Sport 15 do 11. Źródło: „ Championnat de France 1952 ”, Piłka ręczna: oficjalny organ francuskiej Federacji Piłki Ręcznej , francuskiej federacji piłki ręcznej , n ° 67 ,15 lipca 1952 r, s. 4 ( przeczytaj online , konsultacja 19 marca 2019 r. )
- Na francuskiej jedenaście-a-side Championship w 1945 roku, Villemomble Sport bije Paris UC 7-5 w finale . Źródło: „ francuskiego męska Championship 1945 ”, ręcznie piłka , Fédération française de piłka ręczna , n o 4,maj 1946, s. 4 ( przeczytaj online , dostęp 7 lipca 2021 r. )
Załączniki
Powiązane artykuły
- Najlepsi piłkarze ręczni roku we Francji
- Puchar Francji w piłce ręcznej mężczyzn
- Reprezentacja Francji w piłce ręcznej mężczyzn
- Mistrzostwa Francji w piłce ręcznej kobiet
Linki zewnętrzne
- lnh.fr , oficjalna strona Narodowej Ligi Piłki Ręcznej
- ffhandball.fr , oficjalna strona Francuskiej Federacji Piłki Ręcznej