Katedra św. Piotra | |
![]() Fasada zachodnia | |
Prezentacja | |
---|---|
Nazwa lokalna | Bremer Dom |
Kult | Luteranizm |
Rodzaj | Parafia , dawna katedra |
przywiązanie | Kościół ewangelicki w Bremie |
Rozpoczęcie budowy | XI th century |
Architekt | Anonimowi średniowieczni mistrzowie budownictwa, Cord Poppelken ~ 1512, Max Salzmann 1887/97 |
Dominujący styl | Architektura romańska i gotycka |
Stronie internetowej | http://www.stpetridom.de/ |
Geografia | |
Kraj | Niemcy |
Miasto | Leszcz |
Informacje kontaktowe | 53 ° 04 ′ 31 ″ na północ, 8 ° 48 ′ 32 ″ na wschód |
W katedrze św Piotra ( niemiecki : Bremer Dom lub St. Petri Dom zu Bremen ) jest katedra z miasta Bremy w północno-zachodnich Niemczech . Znajduje się na rynku ( Rathausplatz ) i jest poświęcony świętemu Piotrowi .
Jest to najbardziej znane miejsce, ale nie główne miejsce kultu kościoła ewangelickiego w Bremie, skupiającego wspólnoty o tradycji luterańskiej i reformowanej .
Przed wprowadzeniem protestantyzmu w mieście w XVI -tego wieku , budynek był siedzibą arcybiskupa Bremy .
Przypuszcza się, że pierwszy mały kościółek w najwyższym punkcie bremeńskiej wydmy został zbudowany w drewnie w 789 roku przez Willehada , biskupa misyjnego pochodzenia anglosaskiego , wyznaczonego przez Karola Wielkiego . Ponieważ8 listopadaw tym samym roku Willehad zmarł na „gorączkę” w Blexen na lewym brzegu ujścia Wezery .
Już w 792 roku kościół ten został zniszczony podczas buntu saskiego .
W 805 roku Karol Wielki wyznaczył kolejnego biskupa Bremy, Willerica, który zbudował drugi kościół w tym samym miejscu, tym razem z kamienia. Jest stopniowo powiększany do trzech naw i konsekrowany przez biskupa Anschaire w 860 r. Anschaire był także arcybiskupem Hamburga , unia personalna trwa nadal pod jego następcami i stopniowo Brema staje się główną siedzibą arcybiskupów.
Plik 11 września 1041, kościół Caroline i większość miasta Brema zostały zniszczone przez duży pożar. W ostatnich latach biskupstwa Adalbranda (1035–1043) zaczęto budować nowy budynek, znacznie większy, podobnie jak katedra Caroline w Kolonii. Wielkość jego dwóch krypt ma już wymiary dzisiejszej katedry.
Aby przyspieszyć budowę katedry, kolejny arcybiskup Wojciech wyburzył kapituły i mur obronny zespołu biskupiego. Tak więc armia saksońska splądrowała Bremę. Budowę kończy jego następca Liemar . W jego grobie znaleźliśmy tablicę z napisem „constructor huius ecclesiae”. W tym czasie katedra była bazyliką filarową z poziomymi stropami.
Około 1200, nowa zachodnia fasada została zbudowana, w oparciu o nowoczesne fasady, rozpiętość przed który z XI -tego wieku. Niedługo potem zaczynamy przesłonić nawy sklepieniami, najpierw przęsła wysunięte na zachód od naw bocznych, a jeszcze później nawę główną, chór, transept i okno. W 1224 r. Papież Honoriusz III zezwolił na odpust na sfinansowanie „naprawy” katedry w Bremie, co przyspieszyło rozległe prace budowlane za biskupstwa Gerarda II (1219–1258).
W XIV th i XV -go wieku, północna wieża otrzymała kilka pięter i cierń, a na południu kaplic nawy plik został dodany.
W 1486 r. Pożar zniszczył cierń i uszkodził część północnego zabezpieczenia. Wieża została odbudowana. Za episkopatu Jana III (1502–1522) północną nawę bazyliki zastąpiono nawą szerszą od poprzedniej i tej samej wysokości co nawa główna. Nie sprawia to jednak wrażenia kościoła halowego , ponieważ pod nową gotycką kolumnadą zachowała się stara niska kolumnada w stylu romańskim.
W latach 1522-1528 miasto Brema przyjmuje reformację. W Niedzielę Palmową delegacja 104-osobowej Rady , rewolucyjnego reżimu obywatelskiego, wzmacnia luterański kult w katedrze. Rozdział wciąż katolikiem, zamyka katedrę, która od XIV th century nie miał parafię. Również w 1547 roku większość kapituły była protestancka i ponownie otworzyła katedrę z Albertusem Risaeusem , radykalnym protestantem, jako kaznodzieją.
W wyniku komplikacji politycznych katedra została zamknięta od 1561 do 1638 roku. Ostatecznie Brema (wraz z jej posiadłościami) została zreformowana , a terytorium arcybiskupie (z katedrą w murach miejskich) stało się luterańskie.
Na południowej wieży znajdował się zegar i osiem dzwonów. To był pęknięty od XV -go wieku. Plik27 stycznia 1638, rozpada się bez wpływu z zewnątrz. Korpus nakryto prawie płaskim dachem na poziomie nawy głównej.
Plik 4 lutego 1656wieża północna została spalona przez burzę, podobnie jak dach nawy. Korpus wieży południowej zawalił się całkowicie. Odrestaurowano dach nawy, wieża północna otrzymała tymczasowy dach, a wieża południowa pozostała w ruinie.
Otwarta ponownie w latach 1638-1639, była miejscem kultu społeczności luterańskiej, która w 1800 roku rozrosła się z niewielkiej mniejszości do większości mieszkańców (25 000 z 38 000). W tym okresie katedra nie istniała. bogaty, ale dachy i utrzymywano tam innowacje: a pulpit 1638 pomiędzy 1693 i 1698 narządów przez Arp Schnitger i jednocześnie ołtarzu jak czaszy przez Berniniego w św Basilica -Peter Watykanu. . Przede wszystkim platformy zostały zbudowane dla rosnącej społeczności. Około 1770 r. Gotycka rozeta na zachodniej elewacji przepuszczała deszcz i została zastąpiona skromniejszym rozetą, „jak koło młyńskie” (opis A. Fitgera).
Wraz z przerwą sejmu cesarstwa w 1803 r. Terytorium Wolnego Miasta Bremy powiększyło się o różne wsie i wewnętrzną gminę biskupią z katedrą. Miasto po raz pierwszy chciało zlikwidować społeczność luterańską jako konkurent parafii reformowanych. Jednak wraz z groźbą aneksji miasta przez I Cesarstwo Francuskie w 1810 r. Ustanowienie luterańskiej parafii przy katedrze dało możliwość uratowania majątku katedry przed konfiskatą przez cesarstwo. W latach 1817-1888 podjęto kilka napraw i wprowadzono różne innowacje: nowe organy, bardziej funkcjonalne ławki, neogotycki ołtarz , stabilizację sklepień nawy północnej. Wszystko, co nie było konieczne dla stabilności budynku, zostało opłacone darowiznami.
Przy wsparciu przedsiębiorcy naftowego Franza Schütte i przygotowywanym od 1887 r., W latach 1888–1901, pierwszy poważny remont katedry został opłacony przez miasto. Plan wykonał Max Salzmann (ur. 1850 r.), Który kierował pracami aż do śmierci w 1897 r. Odbudowę dokończył Ernst Ehrhard. W zasadzie chcieliśmy zrekonstruować średniowieczną budowlę, ale przy skomplikowanej historii kościoła, różnych hipotezach na temat „prawdziwej katedry”, wprowadzono pewne dodatki w duchu historyzmu , w szczególności neoromańską wieżę na krzyżu.
W 1911 roku trzeba było ustabilizować okno i chór, ponieważ nowa wieża była zbyt ciężka.
W czasie II wojny światowej wMarzec 1945część sklepień nawy północnej została zniszczona przez bombę. Wszystkie witraże zostały utracone, a sklepienia nawy południowej uległy destabilizacji. W 1950 roku odbudowano lub ustabilizowano wszystkie sklepienia.
Od 1979 do 1984 roku przeprowadzono jeszcze jeden remont, naprawiając ukryte zniszczenia wojenne i usuwając z wnętrza niektóre historyzujące Dodatki . Podczas tych prac przeprowadzono badania archeologiczne.
Dziś katedra w Bremie ma cztery ołtarze i pięć organów.
W 1826 roku zlikwidowano stare stragany, ale ocalono część wybrzeży.
Kościół ma cztery dzwony, trzy w wieży północnej i jeden w wieży południowej.
Dziś protestancki kościół w Bremie jest zjednoczonym kościołem luterańskim i reformowanym. Wszystkie parafie są równe i bardzo niezależne.
Każdy protestancki chrześcijanin może dołączyć do wybranej przez siebie parafii. Chociaż parafia katedry św. Piotra jest największa, nie ma żadnych przywilejów.
Zachodnia krypta służy jako baptysterium, wschodnia krypta jako miejsce ciszy („Raum der Stille”)
W aneksie od strony południowo-wschodniej znajduje się małe muzeum (Dommuseum), do którego swobodny dostęp prowadzi transeptem.
Wieża południowa udostępniona zwiedzającym, dostęp przez nawę.
Atrakcją turystyczną jest prowadząca piwnica (Bleikeller). Dawniej służył jako magazyn materiałów do naprawy dachów. Dziś znana jest ze swoich mumii.
Widok na północ przed 1888 rokiem
Widok z północy dzisiaj
Widok na zachód od przejścia przez nawę główną do organów głównych
Widok z krzyża na chór wschodni
Krypta wschodnia pod oknem i prezbiterium
Zabezpieczenia na północ, wschód, sklepienia XVI -tego wieku
Filar na południowy zachód od krzyża
1638 Krzesło, za południowej nawy z kaplicami w XIV -tego wieku
South zabezpieczenie sklepienia ku wschodowi średnio XIII th century
Chór zachodni jako galeria organowa
Jedna z dziewic z przypowieści o apostole Mateuszu, około 1230 r., Do 1888 r. Na fasadzie zachodniej
Wybrzeże straganów: trzy sceny bożonarodzeniowe, około 1360 roku
Brzeg straganów w górę: Jezus i św. Tomasz, Jezus i św. Piotr, cud Zielonych Świąt
Wybrzeże straganów: raj i wąż uwodzenia
Wybrzeże straganów: Święty Piotr, Mojżesz na Górze Synaj, złoty cielec