Espace Cardin

Teatr Miejski –
przestrzeń Pierre-Cardin Elewacja budynku, od strony aleja Gabriela . Kluczowe dane

Rodzaj	Sala koncertowa, teatr, sala kinowa, miejsca wystawowe, restauracja
Miejsce	Paryż
Szczegóły kontaktu	48°52′03″ północ, 2°19′07″ wschód
Architekt	Jacques-Ange Gabriel (kawiarnia, 1772) Jacques Hittorff (pawilon, 1840) Georges Wybo (teatr-restauracja, 1930)
Inauguracja	vs. 1840 (kawiarnia-koncert)
Pojemność	673
Stare nazwiska	Café des Ambassadeurs (1772-1929), Theater and Restaurant des Ambassadeurs (1931-1970)
Kierunek	Oscar Dufrenne Edmond Sayag Marie Bell Nicolas Laugero Lasserre (2006-2015) Emmanuel Demarcy-Mota (od 2016)

Geolokalizacja na mapie: Francja

Espace Cardin

Geolokalizacja na mapie: Paryż

Espace Cardin

Przestrzeń Pierre-Cardin , dawna kawiarnia Ambasadorów, potem teatr i restauracja Ambasadorów , to miejsce składające się z teatru, kina, sali wielofunkcyjnej i galerii, zlokalizowane na Polach Elizejskich , przy 1, avenue Gabriel w 8 th  arrondissement of Paris i własność miasta Paryża .

Fabuła

Budowa Café des Ambassadeurs została zatwierdzona w miejscu obecnej przestrzeni Pierre-Cardin w 1772 roku przez Abbé Terray , Kontrolera Generalnego Finansów . Swoją nazwę kawiarnia zawdzięcza hotelom wybudowanym przez architekta Ange-Jacquesa Gabriela na skraju Place de la Concorde , hotelom, które miały służyć jako noclegi dla zagranicznych ambasadorów.

Zarządzany przez wdowę Rouget w 1816 roku, obiekt został przebudowany w 1841 roku i przekształcony w kawiarnio-koncert. Od 1897 do 1914 wystawiano tam czasopisma. Trwały one po I wojnie światowej , aż do zburzenia Café des Ambassadeurs w 1929 r. i zastąpienia jej teatrem wybudowanym w 1931 r. przez Edmonda Sayaga , zwanym również „  des Ambassadeurs  ” oraz nową restauracją o tej samej nazwie.

Po gruntownym remoncie Edmond Sayag, dyrektor Casino d ' Ostende - Casino-Kursaal  - prezentuje swój pierwszy koncert wmaj 1926pochodzących bezpośrednio z Londynu i Nowego Jorku, Kosy 1926 by Lew Leslie  (w) i jego firmy, Florencja Mills odgrywa główną rolę. Blackbirds wykorzystuje sukces Negro Revue wystawionego wcześniej w 1925 roku . To natychmiastowy sukces. Sayag rzeczywiście uczynił z nowych ambasadorów najsłynniejsze na świecie nocne spotkanie dla bogatych i sławnych. Wśród największych francuskich gwiazd, które biorą udział w pokazie, możemy wymienić Maurice'a Chevaliera , Sachę Guitry , Yvonne Vallée , Siostry Dolly , Raquel Meller, a nawet Joséphine Baker . Stał się wzorem dla wszystkich przyszłych operacji teatralno-restauracyjnych, które miały rozkwitnąć w latach 30. XX wieku . Pod koniec sezonu 1928 Sayag odnowił Ambasadorów i wybudował większy budynek wokół istniejącego budynku, tworząc dwie równe części sali muzycznej i restauracji ze wspólną sceną. Cole Porter tworzy La Revue des Ambassadeurs,10 maja 1928. Gdy sezon letni 1929 dobiega końca, Sayag ogłasza, że ​​zamknie Ambasadora i zostanie zburzony.

Konferencje Ambasadorów wygłaszane przez osobistości ze świata polityki, dyplomacji lub biznesu organizowane są w Théâtre des Ambassadeurs, w szczególności z inicjatywy André Davida , Julesa Cambona , François de Menthona , Pierre-Henri Teitgen , Marie-Claude Vaillant - Krawiec .

W 1935 Marie Bell została dyrektorką Théâtre des Ambassadeurs. W 1938 roku Henri Bernstein przejął Théâtre des Ambassadeurs aż do swojego wygnania w krajuczerwiec 1940dla Stanów Zjednoczonych . Teatr pozostawia w rękach swojej sekretarki Madame Refoulé.

ten 3 stycznia 1939The Rada Paryż , właściciel Théâtre des Ambassadeurs, zakazano wykonywania Rodzice Terribles .

W 1939 roku za spektakle odpowiadał Roger Capgras , współwłaściciel teatru.

W latach 1940-1944 teatrem kierowała aktorka pochodzenia rumuńskiego Alice Cocéa (1899-1970), krytykowana na Wyzwoleniu za postawę pod okupacją .

Następnie teatrem kierował w latach 1952-1970 Marcel Karsenty .

W 1970 r. paryski ratusz , właściciel murów, udzielił koncesji teatralnej projektantowi mody Pierre Cardinowi . Miejsce zostaje przemianowane na Espace Cardin .

Od 2006 do 2015 roku miejscem zarządza Nicolas Laugero Lasserre . W tym okresie przestrzeń jest całkowicie odnowiona.

W 2010 roku 50 paryskich teatrów prywatnych zrzeszonych w Association pour le Support du Théâtre Privé (ASTP) oraz National Union of Directors and Turners of Private Theatre (SNDTP), którego częścią jest Espace Cardin, postanowiło połączyć swoje siły w ramach wspólny sztandar: zrzeszone Teatry Paryskie .

W 2016 r. miasto Paryż udostępniło Théâtre des Ambassadeurs Théâtre de la Ville podczas remontu miejsca przy Place du Châtelet.

Miernik

• Teatr: 673 miejsc
• Sala restauracyjna: 460 m²
• Sala wielofunkcyjna: 400 m²
• Sala konferencyjna z ekranem: 75 miejsc 
• Rotunda: 150 m² 

Informator

Café-concert des Ambassadeurs

• 1875: Persivani i Vandevelde , Les Martinettes , M lle Bécat, śpiewak Café-Concert
• 1876: Zaklinacz ptaków , L'Avaleur de sabers , Les Frères Léopold , M. Gabel, duet Geneviève de Brabant, dwóch zbrojnych
• 1877: La Fête des mitrons Bienfait i Les Mogolis, teksty Félix Baumaine i Charles Blondelet , muzyka Édouarda Deransarta, Stewarta i H. Dare , Les Mogolis,
• 1878: Stół oddziału Café-concert des Ambassadeurs , Ohé! Coco by M me Elise Faure: Nie widziałbyś CoCo?
• 1880: Miss Jenny Mills: angielska piosenkarka i tancerka , bracia Léo
• 1881: Akt balansowania w Johnsonlee
• Hektor i Fave
• Plessis, niezrównany typ człowieka, mówi niezrównany kameleon
• La Revue en fête , recenzja w 1 akcie i 4 obrazach Jules Roques i Hugues Delorme

Teatr Ambasadora

• 1925  : Gina Palermo
• 1926  : Blackbirds of 1926 , Broadway show , Lew Leslie  (w) z Florence Mills , Edith Wilson i Johnny Hudgins , orkiestra Plantation i 12 dziewcząt w chórze, w tym Ruth Virginia Bayton , 05/28, na przemian z recenzją "Dixie to Paryż” Lesliego.
• 1928  : Le Cercle przez William Somerset Maughama reżyserii Lucien Rozenberg , 11/21
• 1931  : operetka Hrabina Maritza Emmericha Kálmána , 07/05
• 1931: Le Cyclone przez William Somerset Maughama reżyserii Jacques'a Baumer , 01/10
• 1932  : Dawno, dawno temu ... przez Francisa de Croisset reżyserii Harry Baur , 02/12
• 1932: Maria d' Alfred Savoir , 26.10
• 1932: Specjalne wydanie przez Louis Weitzenhorn
• 1933  : Poniedziałek 8 godzina , George S. Kaufman i Edna Ferber , reżyseria Jacques Baumer , 21.04
• 1934  : Na południe od Paluel-Marmont , 03/05
• 1934 pani Ba przez Rudolf Besier'a , kierowane przez Lugne-Poe , 03/10
• 1934: Pranzini autorstwa André Pascala i Henri-Robert
• 1934: Opowieść Boccace 19 sztuk w 3 aktach i 5 obrazów Juliena Luchaire
• 1935  : Nie było więzień przez Jean Anouilh , 03/20
• 1936  : The Pelican lub dziwny Rodzina przez Francisa de Croisset po William Somerset Maughama , 12/16
• 1937  : jazda na morzu przez John Millington Synge reżyserii Georgesa Douking
• 1937: Pacifique, sceny z życia Polinezji przez Henri-René Lenormand , kierowane przez Alice Cocéa
• 1938  : La Dame de brąz et le Monsieur de Cristal przez Henri Duvernois reżyserii Alice Cocéa
• 1938: Le Misanthrope przez Moliera w reżyserii Sylvain Itkine , 05/14
• 1938 krwi ślubne przez Federico Garcia Lorca , kierowane przez Marcel Herrand ,
• 1938: złamanych Jug przez Heinricha von Kleista w reżyserii Georgesa Douking
• 1938: Le Coup de Trafalgar przez Roger Vitrac reżyserii Sylvain Itkine , 20/8
• 1938: Les Parents Terribles przez Jeana Cocteau w reżyserii Alice Cocéa , 14/11
• 1939  : a historia śmiechu przez Armand Salacrou reżyserii Alice Cocéa
• 1940  : Elvire przez Henri Bernsteina , 31.01
• 1941  : Małżeństwo w trzech lekcji przez Julien Luchaire reżyserii Jacques'a Grétillat
• 1941 Dom lalki od Henrika Ibsena
• 1941: Echec Don Juana przez Claude-André Puget reżyserii Alice Cocéa , 12/19
• 1943  : Clotilde du Mesnil przez Henry Becque reżyserii Alice Cocéa kwietnia
• 1943: Ale nie chodź nago! przez Georges Feydeau reżyserii Alice Cocéa kwietnia
• 1944  : La Femme du boulanger, gra w 3 aktach Jeana Giono , reżyseria Alice Cocéa , 05/20
• 1944: To bardzo proste duża dziewczynka przez André Roussin reżyserii Louis Ducreux
• 1944: Na rendez-vous aniołów
• 1946  : La Route des Indes przez Jacques'a Deval po Ronald Harwood
• 1946: Charivari Courteline 8 utworów Georges Courteline , reżyseria Jean Mercure , 20.04.
• 1946: sztuka Le Fleuve étincelant w 3 aktach Charlesa Morgana , reżyseria Jean Mercure , kwiecień
• 1946: Le Secret de Henri Bernstein , reżyseria Pierre Dux , 10.12
• 1948  : Podróż do Waszyngtonu lub złomu na sprzedaż przez Garson Kanin reżyserii Henri Bernstein , 04/08
• 1948: Pójdziemy do Valparaiso przez Marcel Achard reżyserii Pierre Blanchar
• 1949  : La Soif , Henri Bernstein , 02/09
• 1950  : Le Voyage de Henry Bataille , reżyseria Henri Bernstein
• 1950: Victor przez Henri Bernstein , w reżyserii autora, 05/10
• 1951  : O My Mistress , Jacques Deval według Terence'a Rattigana , 22.05
• 1952  : Évangéline przez Henri Bernstein , w reżyserii autora, 02/10
• 1953  : zbrodnia doskonała przez Frederick Knott reżyserii Georgesa Witalija , 03/28
• 1954  : Le Mari, La Femme et la mort przez André Roussin reżyserii Louis Ducreux , 19/2
• 1955  : Nadzieja przez Henri Bernstein , w reżyserii autora, 16/9
• 1955: The Third Day przez Władysława Fodor , w reżyserii Victora Francen , 11/30
• 1956  : Appelez-Mol Maître lub Tamara przez Gabriel Arout i Renee Arout , skierowanego przez Jacques Charon , Théâtre des Ambassadeurs , 03/16
• 1956: Le Miroir przez Armand Salacrou reżyserii Henri Rollan , 09/22
• 1956: Fodéba Keïta i balety afrykańskie
• 1957  : Ci , których bierzemy w ramiona , Henry de Montherlant , reżyseria Victor Francen , 01.02
• 1957: La Magicienne pl sloufles autorstwa Johna Van Druten reżyserii Louis Ducreux ,25 marca
• 1957: La Prétentaine przez Jacques'a Deval reżyserii Roberta Manuel ,20 września
• 1958  : Deux sur la Balançoire przez Williama Gibsona , adaptacja Louise de Vilmorin reżyserii Luchino Visconti , luty
• 1959  : Opowieść o bandytów przez Jacques'a Deval ,4 grudnia
• 1960  : Noc9 marcaprzez Jack Roffey i Gordon Harbord , adaptacja Roger dzikich reżyserii Henri Soubeyran
• 1960: impas wierności z Alexandre Breffort reżyserii Jean-Pierre Grenier
• 1961  : Adélaïde przez Jean-Louis Curtisa , wyreżyserowany przez Daniela Ceccaldi
• 1962  : La Reine Galante przez André Castelot reżyserii Jean-Pierre Grenier ,
• 1963  : La Robe fioletowo de Valentine przez Françoise Sagan , reżyseria Yves Robert , 16/1
• 1963: Pożegnanie roztropność przez Leslie Stevens , adaptacja Pierre barillet i Jean-Pierre Grédy reżyserii Jacques'a Mauclair , 05/10
• 1964  : Foto-finisz grać w 3 aktach przez Peter Ustinov , kierowany przez autora, 16/01
• 1965  : Do widzenia Charlie przez George Axelrod , w reżyserii François Périer , 01/15
• 1965 Secretissimo przez Marc Camoletti , kierowane przez Jacques Charon , 02/10
• 1965: Wniebowstąpienie General Fitz przez Peter Ustinov , w reżyserii Pierre Dux
• 1966  : Miłość, wiesz? przez Bill Manhoff , skierowanego przez Raymond Gérôme'a , 01/03
• 1966: Les Monstres Sacres autorstwa Jeana Cocteau w reżyserii Henri Rollan , wrzesień
• 1966: croque przez Marcel Mithois , kierowane przez Jean-Pierre Grenier , 09/12
• 1967  : sentymentalna natura z Louis Velle reżyserii Michela Fagadau
• 1967: Marius przez Marcel Pagnol , kierowane przez René Sarvil , 03/31
• 1967: L'Wniebowstąpienie du General Fitz przez Peter Ustinovem , kierowane przez Pierre DUX , 09/29
• 1968  : Jest sprytny! przez Fulbert Janin , skierowanego przez Michel Roux , 01/19
• 1968: Zniknięcie jazda przez Françoise Sagan w reżyserii Jacques'a Charona , 03/29
• 1968: La Dame de Chicago przez Frédéric Dard reżyserii Jacques'a Charona , 09/21
• 1969  : Frédéric przez Roberta Lamoureux reżyserii Pierre Mondy , 05/16
• 1969: Failure i morderstwo z Robert Lamoureux reżyserii Jean Piat , 09/13
• 1969: The Unknown Soldier i jego żona przez Peter Ustinov , w reżyserii autora

Espace Cardin

• 1970  : Balety Félix Blaska  : 3 części Walter Carlos , Pas de Deux Sergueï Prokofiev , Sonata na dwa fortepiany i perkusję Béla Bartók , Electro Bach , Tam-tam i perkusję Jean-Pierre Drouet , Pierre Cheriza
• 1970: Ars nova
• 1970: Les Évasions de monsieur Voisin , tekst zbiorowy, reżyseria Jacques Nichet , 27.12.
• 1971  : Les Bonnes przez Jeana Geneta w reżyserii Víctor García , 08/03
• 1971: Jednooki jest królem przez Carlos Fuentes reżyserii Jorge Lavellim , 04/19
• 1971: Prologue do głuchego wygląd przez Boba Wilsona , 05/28
• 1972  : Eugenia Kopronime przez René Ehni , skierowanego przez Jacques Rosny ,
• 1972: Donna mobile 2 , Claude Prey , reżyseria Roger Kahane , 24.10
• 1972 Poza kasztanowca drzew przez Jean-Michel Ribes , kierowane przez autora 10/28
• 1973  : Początek przez David Storey , w reżyserii Claude Régy , 24/01
• 1973 Isma przez Nathalie Sarraute , kierowane przez Claude Régy , 02/05
• 1973: Teatr muzyczny Isaac Michel Puig , reżyseria Claude Régy , 24.02
• 1973: Les Belles-soeurs przez Michel Tremblay
• 1974  : The Ride nad Jeziorem Bodeńskim przez Petera Handke w reżyserii Claude Régy , 09/01
• 1975: Hôtel Baltimore  : reżyseria Alexandre Arcady , z Gérardem Chambre i Dorą Doll
• 1975  : My złożyć nocną kawę z wodą przez Jean-Michel Ribes , w reżyserii autora, 10/28
• 1976  : Affabulazione przez Piera Paolo Pasoliniego w reżyserii Petera Lotschak , 05/04
• 1976: Le Genre Humain przez Jean-Edern Hallier reżyserii Henri Ronse , 10/11
• 1977  : Balety Félix Blaska  : „Schubertiade”, „Quatre Pièces” ( Anton Webern ), „Fantasiestsiecke” ( Robert Schumann ), „Tu es ça
• 1978  : Almira przez Pierre-Jean de San Bartholome reżyserii autora
• 1985  : Fool for love przez Sama Sheparda w reżyserii Andreasa Voutsinas , 11/15
• 1986  : La Villa Bleue przez Jean-Claude Brisville reżyserii Pierre Boutron , 12/09
• 1987  : Serce jak każdy inny, od Larry Kramer , kierowane przez Raymond Acquaviva
• 1989  : La Machine Infernale przez Jeana Cocteau w reżyserii Jean Marais
• 1991  : Matki, portrety od Arnold Wesker w reżyserii Patrice Kerbrat , 07/10
• 1992  : La Folle de Chaillot z Maïą Plissetskaïą ; chor. Gigi Caciuleanu , muzyka Rodion Chtchedrine (?)
• 1999: La Cerisaie przez Antona Tchekhov reżyserii Georges Wilson , 02/02
• 1999: Odnajdywanie siebie przez Luigi Pirandello , reżyseria Jean-Claude Amyl , 21.09
• 1999: Dali Folies przez Roberta Arnoult , Jacques Darcy podstawie tekstów Salvador Dalí , w reżyserii Jacques'a Darcy , 03/12
• 1999: Seasons w piekle przez Pierre Bourgeade i Marius Constant reżyserii Daniela Mesguich , 12/23
• 2000  : Outrage do moralności, trzy procesy Oscar Wilde autorstwa Moisés Kaufman , adaptacja Jean-Marie Besset reżyserii Thierry'ego Harcourt , 03/02
• 2000: Donella Del Monaco śpiewa Paryż, Berlin, Wenecja przez Reynaldo Hahna , Donella Del Monaco , Erik Satie , Arnolda Schönberga , w reżyserii Pier Paolo-Koss , 25/05
• 2000: L'Air de Paris przez Jacques'a Pessis reżyserii Thierry'ego Harcourt , z Patrickiem Dupond i Manon Landowski , 07/11
• 2001  : The New Wiadomość z Yin i Yang przez Johnny'ego Zhou reżyserii Jerry Zhang , 18/1
• 2001: Tristan i Izolda przez Jacques Berthel i Marc Demelemester , kierowane przez Thierry Harcourt , 05/22
• 2002  : Marie Hasparren przez Jean-Marie Besset , skierowanego przez Jacques Rosner , 20/2
• 2002: Carlotta przez Franka Bertrand , reżyserii Thibaut Chatel , 11/13
• 2003  : Słońce nie jest już tak gorąco przez Aldo Nicolai reżyserii Thierry'ego Lavatt , 01/29
• 2003: Et si on chantait przez Jacques'a Pessis reżyserii Glysleïn Lefever , Rubia Matignon , David Bréval , 07/11
• 2004  : Jésus la Caille , adaptacja powieści Jezusa-la-Caille przez Francisa Carco reżyserii Jacques'a Darcy , 04/16
• 2004: Régine , 14/9
• 2004: Jeanne Mas , 27.09
• 2004: Pawana przez JMG Le Clézio , reżyseria Dora Petrova , 27.10
• 2004: Dali Folie przez Roberta Arnoult , Jacques Darcy podstawie tekstów Salvador Dalí , w reżyserii Dominique Boitel , 03/12
• 2005  : The Words of Love przez Micha Olmanoff , Nicolas Pélacy reżyserii Ariane Fandeux , 26/5
• 2006: Drops of Chants  : autorstwa i przez Gérarda Chambre
• 2006  : Gorki, wygnanie Capri przez Jean-Marie Rouart reżyserii Jacques'a Rosnera , 01/12
• 2008  : Le Point sur Robert  : Fabrice Luchini , czytanie tekstów Paula Valéry'ego , Roland Barthes , Chrétien de Troyes , Molière 24.12 .
• 2009  : Le Point sur Robert  : Fabrice Luchini , czytanie tekstów Paula Valéry'ego , Roland Barthes , Chrétien de Troyes , Molière 22/12
• 2009: Don Kichot  : Gérard Chambre, Fabrice Coccito
• 2009: Brel-Piaf  : Gérard Chambre, Irène Roussel, przy fortepianie Franck Monbaylet
• 2010  : Footloose przez Walter Bobbie , Dean Pitchford , 12/10
• 2010: Aldo Romano , 04/11
• 2010: Le Chat botté autorstwa Charlesa Perraulta , 21.12
• 2011  : Lata poetyckie, hołd dla Serge'a Gainsbourga z Enzo Enzo , 02/08
• 2011: Le Juif przez Gianni Clementi reżyserii Enrico Maria Lamanna , 07/05
• 2011: Lakier do włosów autorstwa Marca Shaimana , Mark O'Donnell , Thomas Meehan , 22.12.
• 2012  : Psyche autorstwa Magali Lesueur , 11/06

Różny

• Pierwsza transmisja z Champs-Élysées16 stycznia 1982
• Podróżujących przez Nietzschego i Lou Andreas-Salomé
• Wieczór galowy na cześć osiemdziesięciu lat Alaina Daniélou , z udziałem w szczególności Mady Mesplé i Gabriela Matzneffa ,19 października 1987 r.
• Targi Analiz Technicznych corocznie pod koniec marca, od 2003 r.
• Wybory Mister Francji 2005,9 grudnia 2004
• Intymne , wystawa RoBERT wczerwiec 2005
• Koncert Norah Jones , the10 lutego 2010
• Koncert Magdy i Ellen Allien ,13 lipca 2011
• Mam ten sam typ beztypowej dziewczyny z Crystal Lesser na prezentację prasową pokazu,20 lutego 2012

Konferencje

• 1933  : Léon Blum - Jean Jaurès , 16.02
• 1933: Na szczytach , 11.06
• 1934  : Xavier Vallat - Prawda o masonerii , 27.04
• 1936  : Leon Daudet , 22.02
• 1936: Stan moralny Francji , 16.10
• 1937  : Joseph Caillaux - Richelieu , 15/01
• 1937: Joseph Caillaux - Państwo Francji , 29.01.2001
• 1937: Edmond Barrachin – Francuska Partia Społeczna na tle kraju , 21.05
• 1938  : M gr Bruno de Solages , 22/01
• 1938: Jacques Maritain - Żydzi wśród Narodów Świata , 05.02
• 1938: Philippe Henriot , 05.02
• 1938: Philippe Henriot : La Trêve , 27.10
• 1938: Henri Pichot - Rząd Bezpieczeństwa Publicznego , 04/11
• 1938: Geneviève Tabouis – udręka wokół austriackiego dramatu
• 1939  : Jacques Maritain - Zmierzch cywilizacji , 02/08
• 1939: Paul Van Zeeland , 15.03.
• 1939: Duff Cooper i Richard Nikolaus de Coudenhove-Kalergi - Europa jutra , 05/17
• ? : Willy Coppens - Król Belgijski Albert I , 12.04
• 1942  : Georges Pelorson , dyrektor propagandy, 15.01.2015
• 1943  : Paul Souchon - Frédéric Mistral , 09/11
• 1956  : Jacques Soustelle - Prawdy o Algierii , 02/03
• 1956: Jacques Soustelle - Co robić w Algierii , 21.03
• 1956: Jacques Soustelle – Orient, siedlisko wojny , 23.11
• 1956: Philippe de Vendeuvre - Zwoje znad Morza Martwego , 14.12
• 1957  : Gérard Jaquet - Francuskie Radio-Telewizja, co to było, co to będzie , 27.03
• 1958  : Édouard Bonnefous – Autostrady , 14.12
• 1958: Roger Frey - UNR , jego zwycięstwo, jego przyszłość , 12/19
• 1959  : Jacques Soustelle - dzisiejsza Sahara i Francja roku 2000 , 26.05
• 1960  : Jacques Soustelle - Po klęsce szczytu, Algieria i Zachód , 02/06
• 1963  : Maurice Herzog , 16.05
• 1966  : Paul Delouvrier - Planowanie regionu paryskiego , 02/06
• 1966: Dialog między Jacobem Kaplanem, Naczelnym Rabinem Francji i Ojcem Jeanem Daniélou , 10.02
• 1968  : Maurice Grimaud - La Circulation w Paryżu , 28.03
• 1968: Georges Gallienne - Paryż 2000 lub Paryż 1900 , 11.10.
• 1969  : Jean Chenevier - Kształcenie ustawiczne , 27.03
• 1972  : Robert Bordaz - Centrum Beaubourg, nowe podejście do architektury i kultury , 18.04

Wystawy

• La Couleur dans la rue  : wystawa zorganizowana przez Pierre Cardin inCzerwiec 1977z Jeanem Joyetem .
• Claude Gozlan , 1983.
• Fred Forest przekształca przestrzeń w „centrum świata planetarnej komunikacji elektronicznej” przezwrzesień 1999.
• Pal Sarkozy i Werner Hornung in kwiecień 2010.

Uwagi i referencje

1. Stąd też nazwa restauracji w Hôtel de Crillon .
2. Zobacz „café-concert”, w Grande Encyclopédie Larousse , 1971-1976 ( online ).
3. „Smiling Joe – The Plantation Orchestra, z CB Cochran Blackbirds Revue z 1926 roku. Columbia 4185” , na YouTube .
4. Pierre Maudru , „  Do nowych Ambasadorów”, „Czarne Ptaki”  , Comoedia ,28 maja 1926, s.  2 ( przeczytaj online , konsultacja 5 października 2018 r. ).
5. Espace Cardin na oficjalnej stronie zrzeszonych teatrów paryskich.
6. Anne-Charlotte Dancourt, „  The Théâtre de la Ville zainwestuje przestrzeń Pierre-Cardin  ”, Le Monde ,17 marca 2016( przeczytaj online )
7. Jack Roffey na data.bnf.fr
8. Gordon Harbord na data.bnf.fr
9. Słownik Bénézit, vol.6, Gründ, 1999.
10. Pomysłowy gallerysta (1993), Sylvana Lorenz, wyd. Z'éditions, 2001 ( ISBN  2-87720-291-7 ) , s.  116
11. W rodzinie Sarkozy malarz

Źródła

• Ogrody Champs-Élysées na stronie Moja wioska: faubourg du Roule i jej okolice (konsultowane na30 grudnia 2008
• Marine Costille, Pokazy w sali muzycznej. Przypadek czterech paryskich sal, 1917-1940 [praca magisterska pod kierunkiem Pascale Goetschel, Histoire, 2016], Panthéon-Sorbonne University, UFR Histoire, HAL dumas-01417493 ( online ).

Link zewnętrzny

• Teatr Miejski
• Dawna strona kosmiczna Pierre-Cardin