Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Smarves | |||||
Rondo wokół stuletniego dębu w Smarves. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział | Wiedeń | ||||
Dzielnica | Poitiers | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Dolin Clain | ||||
Mandat burmistrza |
Filip Barrault 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 86240 | ||||
Wspólny kod | 86263 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
2831 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 141 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 46°30′40″ północ, 0°21′01″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 72 m Maks. 141 m² |
||||
Obszar | 20,09 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska |
Ligugé ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Poitiers (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Vivonne | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Smarves jest wspólny Central West z Francji , znajduje się w dziale z Vienne ( rejon Nowego Aquitaine ).
Mieszkańcy miasta nazywani są Smarvois i Smarvoises.
Smarves to gmina podmiejska w aglomeracji Poitiers. Jego lokalizacja, 8 km od Poitiers, umożliwiła mu w ostatnich dziesięcioleciach silny rozwój demograficzny. Ruchowi temu towarzyszył rozwój sektora miejskiego.
Miasto jest ograniczone dolinami Clain na zachodzie, Miosson na wschodzie i Chézeau na południu. Krajobrazy doliny, charakterystyczne dla południa Poitiers, przyczyniają się do jakości środowiska życia i częściowo wyjaśniają silną zabudowę mieszkaniową.
Św. Benedykt | ||
Ligugé | Nouaille-Maupertuis | |
Iteuil | Roches-Prémarie-Andillé |
Miasto położone jest na geograficznym punkcie progu Poitou - określonego przez horst , bardzo lokalną żyłę granitową łączącą masyw Armorykański i Centralny . Ta cecha geologiczna jest widoczna i dostępna wzdłuż rzeki, w pobliżu Port Seguin i rozciąga się na sąsiednie miasto Ligugé .
Różne rodzaje gleby w mieście składają się z:
Miasto przecina 9 km dróg wodnych: 4 km dla Clain i 5 km dla Miosson .
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France „Poitiers-Biard” w miejscowości Biard , która została oddana do użytku w 1921 r. i znajduje się w odległości 8 km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura zmienia się od 11,5 °C w okresie 1971-2000 do 11,7 °C w latach 1981-2010, następnie do 12,2 °C w latach 1991-2020.
Miasto jest połączone z aglomeracji z Poitiers przez RD 741 północ-południe osi ( Poitiers - Confolens ), niejawnej autostradzie. Jest to główne połączenie z centrami pracy aglomeracji i centrum handlowym Grand Large, położonym w pobliżu południowej obwodnicy. Połączenia wschód-zachód muszą odbywać się w dolinach. Trasy są bardziej ograniczone, trasy wąskie i dostosowane do ruchu lokalnego.
Stacje i przystanki kolejowe w pobliżu Smarves to:
Lotniska w pobliżu Smarves to:
Smarves jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Ligugé , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji zawierającego 2 gminy i 6,159 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Poitiers, którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 97 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (57,6% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (59,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (47,5%), lasy (33%), tereny zurbanizowane (9,3%), łąki (6,2%), niejednorodne tereny rolne (3,9%) .
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Smarves pojawia się pod nazwą Samarva w 962. Pochodzenie Smarves pozostaje niejasne. Nie jest niczym niezwykłym, że bardzo mała gmina pozostawia tylko nieliczne ślady w dokumentach archiwalnych. Jeśli jednak odwołać się do słownika toponimicznego Louisa-François-Xaviera Rédeta, opublikowanego w 1881 roku, nazwisko Smarves pojawia się po raz pierwszy w 962 roku jako Samarva. Ten sam słownik wymienia następnie następujące formy: Sanmavvia (1183), Salmarvia, Sainte Marve (1324), Sancta Marvia (1348), Saint Felix de Samarve (1466), Samargne (1479), Semarve (1576, 1720).
Do tego możemy dodać dwóch innych danych kartograficznych, jeden w XVIII -tego wieku Samarve na mapie Cassini, drugi do XIX th century Semarve na mapie 1843 opublikowanym przez H. Langlois. Ta lista wymaga dwóch uwag:
-grupa fonetyczna SM jest niezwykle rzadka w języku francuskim, a poza tym ewolucja języka, zgodnie ze znanymi prawami fonetyki, sprawia, że znika grupa SM, gdy istniała na początku wyrazu: na przykład łacińskie słowo Smaragda przekształca się w „Emeraude” po francusku. Skąd więc może pochodzić grupa SM SMARVES? Pytanie to wymaga również dwóch uwag: - we Francji wiele nazw miejscowości, rzek, gór zachowało ślad swojego celtyckiego (galijskiego) pochodzenia, podczas gdy zwyczajne słownictwo galijskie zostało wymazane pod dominującym wpływem łaciny.
A Smarves? Istnieją bóstwa celtyckie, których nazwa obejmuje grupę spółgłosek SMER: Są to Smertrios i Rosmerta.
Według Josepha Vendryesa, językoznawcy i celtologa, celtycki korzeń SMER oznacza przewidywanie, podaż. Bóstwa odpowiadające temu korzeniowi miały przynieść obfitość, obfitość. Stąd ta hipoteza, którą można sformułować: Smarves, z bardzo rzadką grupą spółgłosek SMER, może być nazwą oznaczającą przetrwanie dedykacji bogu SMERTRIOS, bogu obfitości. Źródła (które czcili Celtowie) mogą wyjaśnić tę ideę; w Smarves wymieniono trzy źródła: „na dole miasta, w Port Seguin i w Moulin des Dames. »( MA de Longuemar w 1869).
Smarves wita z zadowoleniem postępy Rewolucji Francuskiej . Sadzi w ten sposób swoje drzewo wolności , symbol Rewolucji. Ale kiedy w 1793 r. ogłoszono masowe zajazdy , stał się celem gróźb ze strony wrogo nastawionych do niego młodych ludzi.
Drzewo wolności : the klon czerwony placu Ratuszowego jest obsadzony na25 listopada 1986zastępując wiąz posadzony w 1848 r. , krótko po rewolucji lutowej , dla uczczenia nadejścia II Rzeczypospolitej . Cała wieś jest zmobilizowana: dzieci w wieku szkolnym pracują nad projektem przez kilka tygodni, konferencja, wystawa, wsparcie dla francuskich zakładników w Libanie .
Od roku 2015 Smarves jest w miasteczka Vivonne ( N ° 18) w dziale Wiedeń . Przed reformą służb, Smarves był w kantonie n o 28 La Villedieu-du-Clain w 2 th okręgowego.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
? | ? | Jean Moreau | ||
1945 | 1957 | Étienne Brunet-Lapérelle (1889-1966) | ||
Burmistrz w 1960 | ? | Marcel Bernard | ||
Marzec 1983 | Marzec 2008 | Pierre Joulain (1942-) |
Dyrektor ds. badań w CNRS i nauczyciel, honorowy burmistrz Kawaler Orderu Zasługi |
|
Marzec 2008 | W toku (stan na 25 maja 2020 r.) |
Filip Barrault (1946-) | płyta DVD | Emerytowany w służbie cywilnej ponownie wybrany w 2014 i 2020 roku |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Miasto podlega sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi apelacyjnemu w Poitiers, sądowi dziecięcemu w Poitiers, trybunałowi przemysłowemu w Poitiers, sądowi handlowemu w Poitiers, sądowi administracyjnemu w Poitiers i administracyjnemu sądowi apelacyjnemu w Bordeaux, funduszom emerytalnym w Poitiers Trybunał, Sąd Gospodarczy ds. Ubezpieczeń Społecznych w Vienne, Sąd Przysięgłych w Vienne.
Kolejne reformy La Poste doprowadziły do zamknięcia wielu urzędów pocztowych lub przekształcenia ich w proste przekaźniki. Jednak gmina była w stanie utrzymać własną.
Miasto utworzyło centrum recyklingu.
Smarves jest miastem partnerskim z włoskim miastem Bernareggio iz niemieckim Wachtbergiem.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 2831 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,79% w porównaniu do 2013 r. ( Vienne : + 1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
500 | 421 | 414 | 444 | 431 | 436 | 582 | 599 | 572 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
539 | 532 | 603 | 628 | 687 | 713 | 821 | 865 | 847 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
846 | 896 | 888 | 756 | 769 | 722 | 767 | 763 | 813 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
869 | 1,126 | 1490 | 2069 | 2089 | 2 156 | 2 345 | 2580 | 2775 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2831 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W 2008 roku, według Insee The gęstość zaludnienia miasta = 128 inhab./km 2 , na 61 inhab./km 2 do działu 68 inhab./km 2 w regionie Poitou-Charentes i 115 mieszk. ./ km 2 dla Francji.
Najnowsze statystyki demograficzne dla gminy zostały sporządzone w 2009 r. i opublikowane w 2012 r. Wygląda na to, że ratusz administruje ogółem 2529 osób. Od tego musimy odjąć drugie domy (40 osób), aby zobaczyć, że stała populacja na terenie gminy wynosi 2489 mieszkańców.
Smarves odnotował wyraźny wzrost o 23,6% populacji w latach 1999-2006.
Rozkład ludności według płci przedstawia się następująco:
W 2006 roku :
Miasto jest zależne od akademii w Poitiers ( rektorat Poitiers ), a szkoły podstawowe w mieście są zależne od inspektoratu akademickiego w Vienne. Jego Roger-Pain publiczne przedszkole szkoła może pomieścić 79 uczniów, a jego publiczne podstawowy szkoła może pomieścić 138 uczniów.
Z jego 2000 hektarów, na terytorium gminy ofert saldo ideał dziennym jakości środowiska, między miastem a wsią. Otoczony rzekami, lasami i ziemią uprawną Smarves dąży do kontrolowanego rozwoju swojego siedliska i działalności gospodarczej. Dawniej wyłącznie wiejski, dziś koncentruje się na usługach dla osób fizycznych i przedsiębiorstw. Jego położenie u bram Poitiers , dziesięć minut od głównych ośrodków działalności aglomeracji, pozwala Smarves wkomponować się w dynamikę południa aglomeracji (Biopôle, Pôle Sud, Grand Large). Jego dostępność przez RD 741 i środowisko życia dają mu realny potencjał rozwoju gospodarczego i społecznego.
Prowadzi jednak znaczną działalność rolniczą, hodowlę zbóż i zwierząt gospodarskich na około 900 hektarach; Swoje siedziby mają tam cztery przedsiębiorstwa rolnicze.
Na wschód od miasta, obszar Bois de Saint-Pierre to centrum rekreacyjne o powierzchni około 250 hektarów, należące do miasta Poitiers. Część 75 hektarów jest zagospodarowana i przeznaczona na wiele atrakcji dla wszystkich odbiorców: kurs orientacyjny, park zoologiczny, klub kucyków, odkryty basen, staw wędkarski, spacery z 8 km szlaków turystycznych. Las składa się głównie z dębów i kasztanów. U bram Bois de Saint-Pierre znajduje się pole do minigolfa i utworzony w 2008 roku park rozrywki Chouette Land .
Według regionalnej dyrekcji ds. Żywności, Rolnictwa i Lasów w Poitou-Charentes, w 2010 r. było tylko sześć gospodarstw, w porównaniu z 18 w 2000 r.
52% gruntów rolnych jest przeznaczonych pod uprawę zbóż ( głównie pszenicy miękkiej i kukurydzy ), 25% pod rośliny oleiste ( rzepak i słonecznik ), 11% na pasze, a 1% na trawę. W 2000 roku pod uprawę winorośli przeznaczono jeden hektar (zero w 2010).
Hodowla bydła, owiec i drobiu zniknęła w ciągu tej dekady. Zanikanie hodowli owiec jest zgodne z ogólną tendencją departamentu Vienne. W rzeczywistości stado owiec, przeznaczone wyłącznie do produkcji mięsa, zmniejszyło się o 43,7% od 1990 do 2007 roku
W 2016 roku na terenie gminy nadal istniały cztery zakłady: rzeźnik , piekarnia , kwiaciarnia i minimarket .
W mieście znajdują się cztery obszary przyrodnicze o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ), które stanowią 1% powierzchni miasta:
Bagna przy strumieniu Dames i dolina Clain Médian są chronione jako wrażliwe obszary naturalne (ENS) i zajmują 3% powierzchni gminy.
Drewno Saint-PierreBois de Saint-Pierre znajduje się około dziesięciu kilometrów na południe od Poitiers . Rozciąga się na terytorium gmin Nouaillé-Maupertuis i Smarves. Jest to rozległy teren zalesiony, zajmujący lekko pofałdowany płaskowyż. Obszar obejmuje również, na jego północnym skraju, stromy stok, który opada w kierunku Miosson , dopływu Clain , a także dolinę Fontfrère, małą boczną dolinę.
Gleby gliniaste głębokie (zwane Borneais), o tendencji kwasowej i hydromorficznej , położone na wyżynach, są siedliskiem unikalnego zagajnika dębu kalcyfusowego z dębem bezszypułkowym . Z drugiej strony, głębokie i zdrowe gleby gliniasto-wapienne znajdujące się na zboczach pozwoliły na urozmaicenie roślinności leśnej: na skraju wysoczyzny zadomowił się dojrzewający dąb ; dębowy gaj składa się z dębów szypułkowych i grabów znalazła schronienie na umiarkowanym stokach; strome zbocza zajmuje zalesienie mieszane z Scolopendre ; Wreszcie, gaj olcha rosły w dnie zboczu, wilgotnych lub nawet zatapialnej strefie aluwialnej wodonośnej w Miosson .
Ta różnorodność siedlisk leśnych pozwoliła na wytworzenie bogatej flory runa leśnego , na którym powstała klasyfikacja i ochrona drewna. Najrzadszą rośliną jest Lis martagon , gatunek chroniony we Francji. Jest to głównie roślina górska, bardzo rzadko spotykana na równinach atlantyckich, gdzie może przetrwać tylko w miejscach o określonym mikroklimacie. Jej obecność jest w rzeczywistości świadectwem klimatu, który się skończył. Lilia złotogłów odnajduje więc na zboczach Miosson, które są wystawione na północ, chłodny i wilgotny klimat niezbędny do realizacji jej cyklu wegetacyjnego. Jednak, podobnie jak na innych stanowiskach znajdujących się na terenie departamentu, wiele roślin pozostaje jałowych i świadczy o granicznych warunkach ekologicznych dla tej rośliny, która jest tu bardzo oddalona od lasów górskich, które reprezentują jej normalne siedlisko . Na dole stoku, lilia towarzyszy kilka innych gatunków niezwykłych lub rzadkich w lasach Poitou: jest to przypadek Isopyre faux-pigamon The Rapunzel pl épi The liściastych Laser i, przede wszystkim, uskowaty Lathea , ciekawy bladożółtego roślin pozbawione chlorofilu , która ma swoje składniki odżywcze przez pasożytujące korzenie różnych drzew, takich jak wiązów , orzechów laskowych , klonami lub drzew popiołu .
Las Saint-Pierre jest domem nie tylko ptactwa wspólnego dla obszarów leśnych Poitou ( pokrzewki , kałamarnice i drozdy ), ale także niektórych rzadszych i bardziej zlokalizowanych gatunków, takich jak gil piwonii (gatunek raczej północny i "górski", szeroko rozpowszechnione w regionie Poitou-Charentes ), sikora czubata lub pouillot, który jest owadożernym wróblowatem zależnym od starych lasów z wysokim baldachimem . Najbardziej godny uwagi jest dzięcioł , ptak blisko spokrewniony ze starymi lasami liściastymi – dąbrowy , buczyny , dąbrowy – gdzie żywi się głównie bezkręgowcami żyjącymi w szczelinach kory starych drzew. Gatunek ten, chroniony we Francji, ulega gwałtownemu spadkowi na całym terytorium kraju, podobnie jak w całej Europie Zachodniej. To nie jest już reprezentowana w Poitou-Charentes na początku XXI th wieku przez mieszkańców od 150 do 250 parach, stąd znaczenie tego miejsca.
Wśród ssaków należy również zauważyć obecność jelenia szlachetnego i kuny ( Martes ), małego drapieżnika szeroko rozpowszechnionego w regionie.
Niezwykłe drzewaWedług Inwentarza niezwykłych drzew w Poitou-Charentes, w mieście znajdują się trzy niezwykłe drzewa, które są: