Sceliphron

Sceliphron Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Cementarium Szelifrona Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Arthropoda
Sub-embr. Hexapoda
Klasa Insecta
Podklasa Pterygota
Infra-class Neoptera
Zamówienie Hymenoptera
Zamówienie podrzędne Apocrita
Infra-order Aculeata
Świetna rodzina Apoidea
Rodzina Sphecidae
Podrodzina Sceliphrinae
Plemię Sceliphrini

Uprzejmy

Sceliphron
Klug , 1801

Sceliphron to rodzaj z Hymenoptera należący do rodziny grzebaczowate , z podrodziny z Sceliphrinae i plemię Sceliphrini . Gatunki z tego rodzaju są powszechnie określane jako pelopea lub osy mason (wraz z innymi rodzajami).

Morfologia

Zachowanie

To samotne osy, które budują pojedyncze gniazda dla swoich larw z wysuszonego błota i śliny.

Gniazda są często budowane w zacienionych miejscach lub osłonięte przed deszczem, czasami (jak robią to osmie ) w oknach lub otworach wentylacyjnych.
Samica może zbudować komórkę w ciągu jednego dnia, odbywając dziesiątki wycieczek po błoto. Kiedy gniazdo zostanie ukończone i zaopatrzone w sparaliżowane pająki, które będą służyć jako pokarm dla larw (do tuzina małych pająków na przedział; pająki ofiar to głównie pająki skaczące ), samica dodaje nowe komórki, jedna po drugiej, aż do przestała znosić jaja.

Każda komórka zawiera jajko i kilka ofiar. Samice niektórych gatunków składają średnio 15 jaj w swoim życiu.

Gniazda te atakują różne szkodniki, w tym kilka gatunków os kukułki , które składają tam jaja pod nieobecność murarza.

Podobnie jak w przypadku większości rodzajów owadów, wiele gatunków żyje tylko w regionach tropikalnych i równikowych.

Podobnie jak inne samotne osy, gatunki z rodzaju Sceliphron nie są agresywne i nie żądlą, chyba że zostaną dotknięte przez człowieka.

Czasami uważa się je za korzystne, szczególnie w pobliżu domów na obszarach, gdzie występują niebezpieczne pająki, ze względu na ich rolę w ograniczaniu populacji pająków, chociaż same pająki są korzystne w integrowanej ochronie przed tzw. Szkodnikami lub gryzącymi owadami.

Dystrybucja i siedlisko

Dwa wprowadzone gatunki, amerykański gatunek S. caementarium i azjatycki Sceliphron curvatum, są inwazyjne w niektórych częściach Europy , w tym we Francji, gdzie zostały wprowadzone w latach 1970-1980 i obserwowano ich gwałtowny wzrost. na południowym wschodzie i na Korsyce po tym, jak zostały wprowadzone do Europy co najmniej od 1979 r., a we Francji co najmniej od 1998 r. W ten sposób mogą zagrozić rodzimym gatunkom, którymi są S. spirifex (Linné), S. madraspatanum tubifex (Latreille) i S , destillatorium (Illiger).

Systematyczny

Rodzaj Sceliphron został po raz pierwszy opisany przez niemieckiego lekarza i entomologa Johanna Christopha Friedricha Kluga w 1801 roku.

Synonimia

Taksonomia

Lista gatunków sklasyfikowanych według podrodzaju

Istnieją dwa podgatunki:

Cementarium Szelifrona (Drury, 1770) Destylatorium Sceliphron (Illiger, 1807) Sceliphron funestum Kohl, 1918 Sceliphron laetum (Smith, 1856) Sceliphron madraspatanum (Fabricius, 1781) Sceliphron spirifex (Linnaeus, 1758) Sceliphron curvatum (Smith, 1870) Sceliphron formosum (Smith, 1856)


Uwagi i odniesienia

  1. [1]
  2. zoology.umh na scheliphroni
  3. Bitsh Jacques; Barber Yvan; Występowanie gatunków inwazyjnych Sceliphron curvatum (F. Smith) w Europie, a zwłaszcza we Francji (Hymenoptera, Sphecidae) = rozszerzenie geograficzne azjatyckiej osy błotnej Sceliphron curvatum (F. Smith) w Europie, a zwłaszcza we Francji (Hymenoptera , Sphecidae) (z kluczem do określenia francuskiego gatunku Sceliphrini), Bulletin de la Société entomologique de France; ( ISSN  0037-928X ) ( arkusz Inist / CNRS )
  4. Biolib

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Odniesienia taksonomiczne