Reforma rolna
Reforma agrarna jest reforma gruntów ofiara dla chłopów, którzy kultywują go przez konfiskując go od ich właścicieli.
Jego celem jest redystrybucja ziemi uprawnej. Reforma rolna może również obejmować środki kredytowe, szkolenia, konsolidację gruntów.
Teren reform wielokrotnie miał olbrzymie reperkusje w historii - już w starożytnym Rzymie , pytanie ziemia spłaszczone przez Lex Sempronia AGRARIA zaproponowany przez Gracchi (Tyberiusza i Gajusza Semproniusza Grakchusa) doprowadziły do wojen i polityki społecznej. Po rewolucji francuskiej nastąpiła reforma rolna .
We współczesnym świecie, spadkobiercy następstw kolonializmu i rewolucji przemysłowej, pojawiali się na całym świecie: Urugwaj (1815), Rewolucja Meksykańska (1917), Komunistyczne Chiny, Boliwia (1953), Peru (lata 70.), Zimbabwe ( 2000s) i Namibii . Są interesariuszami walk o dekolonizację i programów socjalizmu w Afryce i świecie arabskim. Jest to często jeden z głównych punktów rewolucyjnych programów w biednych, głównie rolniczych krajach. Większość krajów komunistycznych przeprowadziła reformę rolną ( blok sowiecki , Kuba, który przeprowadził jedną z najpełniejszych reform agrarnych w Ameryce Łacińskiej). Ponadto egalitarne i nieautorytarne cele ruchu pokojowego ( Gandhi , Vinoba Bhave ) w Indiach doprowadziły do ważnej i oryginalnej reformy rolnej opartej na egalitarnych i dobrowolnych podstawach.
Po drugiej wojnie światowej reformy rolne były również ważnym krokiem dla gospodarki azjatyckich krajów trzeciego świata: Tajwanu, Korei Południowej, Malezji.
Filozofia leżąca u podstaw reform ziemskich
Z filozoficznego punktu widzenia istnieją argumenty uzasadniające reformę rolną: mnożenie tytułów prawnych na tej samej ziemi jest bezużyteczne; niektóre z tych tytułów własności mogły zostać uzyskane w wyniku kradzieży; chodzi o zapewnienie jak największego dobrobytu większej liczbie ludzi, prawa do godności; sprawiedliwość wymaga stosowania „ziemi tym, którzy ją uprawiają”. Jednak wiele z tych argumentów jest sprzecznych z prawami własności większości naszych nowoczesnych społeczeństw, co oznacza, że niektóre formy reformy rolnej podważają koncepcję praw i rolę rządu w danym społeczeństwie.
Te pytania obejmują na przykład:
- Czy własność prywatna jest legalna?
- Jeśli tak, a dokładniej, czy prywatna własność ziemi jest uzasadniona?
- Jeśli tak, czy „historyczne” prawa własności są uzasadnione w danym państwie lub społeczeństwie?
- Nawet jeśli prawa własności są zgodne z prawem, czy powinny bezwzględnie chronić przed wywłaszczeniem, gdzie powinny pociągać za sobą obowiązek pełnego lub częściowego odszkodowania „właścicielowi”?
- Reforma rolna nie oznacza kolektywizacji, ale przystąpienie do własności…?
- Jak mają się prawa własności do prawa do życia i wolności?
- Jak rozstrzygać spory dotyczące własności ziemi?
- Na jakim szczeblu rządowym są posiadane i zarządzane grunty zwykłe?
Reformy rolne
Każda reforma rolna musi mieć na celu 2 cele:
- Ekonomiczny: zwiększenie produktywności sektora rolnego poprzez racjonalizację sektora rolnego w celu nadania mu optymalnej wielkości.
- Społeczne: podnieś poziom życia chłopów, którzy eksploatują ziemię, dając im dostęp do własności.
Oto krótki przegląd przeprowadzonych reform według kontynentów i krajów.
Afryka
-
Republika Południowej Afryki : reforma rolna była jedną z obietnic złożonych przez ANC, gdy doszedł do władzy w 1994 roku . Początkowo system opierał się na uczciwym systemie cen, ziemia była kupowana przez rząd i redystrybuowana. Niemniej jednak Inmarzec 2018Parlament RPA przyjmuje tekst zezwalający na rewizję Konstytucji Republiki Południowej Afryki w celu zezwolenia na wywłaszczenie ziemi bez rekompensaty finansowej w celu jej redystrybucji wśród czarnych mieszkańców RPA. Parlament RPA musi teraz omówić modyfikację konstytucji mającą na celu wzmocnienie uwarunkowania prawne zajmowania gruntów.
-
Namibia : ograniczona reforma rolna w okresie reżimu Sama Nujomy. Ustawodawstwo uchwalone w 1994 roku , całkiem niedawno, rząd, podobnie jak jego południowoafrykański sąsiad, zapowiedział, że zacznie stosować proces wywłaszczenia z odszkodowaniem.
-
Zimbabwe : kontrowersyjne wysiłki reform agrarnych (w) , od systemu odszkodowań do całkowitego wywłaszczenia; często wydaje się przynosić korzyści bliskim rządowi, ostatnio rząd Emmersona Mnangagwy wyda 53 miliony dolarów na rekompensatę dla byłych białych właścicieli ziemskich wywłaszczonych podczas reżimu Roberta Mugabe . Gest, który dotyczy inwestycji dokonanych w czasie, a nie samej wartości ziemi, Będą mogli domagać się odszkodowania, prawa do dzierżawy ziemi, a nie ich własności.
Ameryka Łacińska
-
Boliwia : Po rewolucji 1952 r. Nastąpiła reforma rolna, ale ostatecznie w latach 70. tylko 45% rodzin chłopskich otrzymało tytuł do ziemi. Pod prezydenturą Evo Moralesa , głosowano i ogłoszono ustawę agrarną, będącą przedmiotem zdecydowanego odrzucenia prawa kraju.29 listopada 2006. Przewiduje „wywłaszczenie gruntów”, które „nie pełnią słusznej funkcji społeczno-gospodarczej”.
-
Brazylia : w latach trzydziestych prezydent Getúlio Vargas zrezygnował z obietnicy reformy rolnej. Obecnie silna kampania ruchu bezrolnego od lat 90. Obecnie (Marzec 2013), ponad 150 000 rodzin mieszka w obozach, czekając na ziemię. Spośród nich 90 000 to członkowie ruchu bez ziemi. Pod rządami Dilmy Rousseff wywłaszczono tylko 31 nowych terenów, czyli tylko 72 000 hektarów. W tym czasie ponad 309 milionów hektarów ziemi znalazło się pod kontrolą agrobiznesu. Ważne sektory brazylijskiego rolnictwa są zorganizowane w dużych gospodarstwach ( fazendas ), zmechanizowane, używają nawozów chemicznych, szeroko eksportują. Brazylia to nie tylko drugi kraj do koncentracji ziemi w świecie, na końcu tylko Paragwaj , ale także największym konsumentem pestycydów, dla 5 th rok z rzędu w 2013 Brazylia zużywa 19% wszystkich środków agrochemicznych produkowanych na świecie. To nadmierne stosowanie pestycydów zatruwa produkcję żywności i wody. Według National Health Surveillance Agency ( ANVISA ) 30% żywności spożywanej przez Brazylijczyków nie nadaje się do spożycia z powodu nadmiaru pestycydów.
-
Chile : Próby reformy rolnej rozpoczęły się pod rządami Jorge Alessandri w 1960 r. I były wspierane przez Eduardo Frei Montalva ( 1964 - 1970 ), aby osiągnąć swój szczyt w latach 1970 - 1973 pod prezydenturą Salvadora Allende . Wywłaszczono gospodarstwa o powierzchni ponad 80 ha. Większość tej ziemi nie była użytkowana. Proces ten został zatrzymany przez zamach stanu w 1973 roku.
-
Kolumbia : Alfonso López Pumarejo ( 1934 - 1938 ) ogłosił ustawę 200 z 1936 r. , Która zezwala na wywłaszczenie własności prywatnej w celu promowania interesu społecznego. Kolejne próby powiodły się, aż do prezydentury Alberto Llerasa Camargo ( 1958 - 1962 ) i Carlosa Llerasa Restrepo ( 1966 - 1970 ), którzy stworzyli Kolumbijski Instytut Reform Rolniczych (INCORA) i Rozszerzone Prawa do Ziemi . Tylko w 1968 i 1969 roku INCORA wydała ponad 60 000 tytułów własności dla rolników i pracowników. Proces ten został zatrzymany, a sytuacja zaczęła się odwracać po gwałtownych reakcjach handlarzy narkotyków, organizacji paramilitarnych i partyzantów, nie wspominając o wielkich oportunistycznych właścicielach ziemskich. To odwróciło proces, przyczyniło się do nowej koncentracji ziemi i przemieszczenia drobnych właścicieli ziemskich. W pierwszej dekadzie XXI wieku plany rządu i próby wykorzystania ziemi legalnie wywłaszczonej z karteli handlarzy nie przyniosły większej poprawy.
-
Kuba : reforma rolna była w priorytetowych planach platformy rewolucyjnej 1959 roku . Prawie wszystkie duże dobra zostały przejęte przez INRA ( Narodowy Instytut Reformy Rolnej ), który ustalił wszystkie regulacje; Ustalono pułap 67 hektarów, a najemcom przyznano pełne prawa majątkowe. Po upadku ZSRR Kuba znalazła się w katastrofalnej sytuacji żywnościowej i została zmuszona do przekształcenia intensywnego i produktywnego rolnictwa w całym kraju w ekstensywne i ekologiczne, a także do przeniesienia gospodarki. Zobacz Gospodarka Kuby: Rolnictwo .
-
Gwatemala : reforma rolna w okresie „10 lat wiosny” (1944–1954). W 1952 roku Kongres Gwatemali przyjął dekret 900 , czyli ustawę o reformie rolnej, która zmusiła bogatych właścicieli ziemskich do płacenia podatków i zmusiła United Fruit Company do oddania chłopom znacznej części odłogowanej (lub niewykorzystanej) ziemi.
-
Meksyk : Prawo reformy rolnej, na podstawie którego ogłoszono plan Ayala25 listopada 1911w środku rewolucji meksykańskiej , pod głównym bodźcem Emiliano Zapaty . W 1917 r. Do meksykańskiej konstytucji wpisano reformę rolną. Przedstawia zasadę zwrotu ziemi społecznościom wiejskim, ograbionym na mocy praw reformacji (1857) Benito Juáreza, a jeszcze bardziej w okresie Porfiriat . Jednak małe bezrolne chłopstwo Métis, większość, niewiele skorzystało z tego pierwszego prawa, a redystrybucja ziemi pozostała umiarkowana. Dojście do władzy Lázaro Cárdenas del Río w 1934 r. Przyspieszy ten proces, dzięki nowemu kodeksowi rolnemu, który ustala zasadę nadawania ziemi oprócz restytucji: ziemia jest następnie przekazywana wszystkim, którzy jej nie mają. Dar ten przybiera nazwę ejido , ziemi pozostającej własnością narodu i chłopów posiadających jedynie prawo użytkowania . Zakończenie reformy rolnej ogłoszono w 1992 r. Na mocy nowego prawa, które położyło podwaliny pod prywatyzację ejidos w celu zwiększenia ich produktywności. Ponad połowa terytorium narodowego została przekazana w formie ejidos podczas reformy rolnej, ale w sposób bardzo nierówny w zależności od różnych stanów kraju. W 2008 r. Brak gruntów ornych utrudniłby nowe podziały, a niewielka powierzchnia, którą można by przydzielić każdemu nowemu właścicielowi, nie pozwalałaby mu już na godziwe utrzymanie się z pracy.
-
Nikaragua : pod rządami Somozy IAN („Instituto Agropecuario Nicaragüence”) rozprowadzał wiele dziewiczych gruntów w regionie Atlantyku, nie naruszając struktury wielkich posiadłości, jest to przede wszystkim środek łagodzenia konfliktów społecznych. W 1981 r . Państwo Sandinista ogłosiło pierwsze prawo reformy rolnej: skonfiskowano niedostatecznie eksploatowane latyfundia, którymi zarządzały następnie przedsiębiorstwa państwowe lub spółdzielnie produkcyjne.
-
Wenezuela : Hugo Chávez dekretuje plan Zamory dotyczący redystrybucji ziemi rządowej i niewykorzystanej ziemi prywatnej dla potrzebujących chłopów. Od 1999 doMarzec 2013rząd Wenezueli przekazał rdzennym mieszkańcom kraju ponad milion hektarów ziemi, a reforma rolna umożliwiła dziesiątkom tysięcy chłopów posiadanie ich ziemi. W sumie przekazano im ponad 3 miliony hektarów ziemi. Podczas gdy w 1999 roku Wenezuela wyprodukowała tylko 51% spożywanej przez siebie żywności, w 2012 roku produkcja wyniosła 71%. WStyczeń 2013FAO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa) pogratulował Wenezuelę na sukcesie swojej polityki suwerenności żywności.
Ameryka północna
-
Wyspa Księcia Edwarda ( Kanada ): Reforma rolna jest uwzględniona w umowie Wyspy Księcia Edwarda o przystąpieniu do konfederacji kanadyjskiej w latach 70. XIX w. Większość ziemi należała do angielskiej arystokracji, której nie ma w kraju. Kanada zobowiązała się odkupić ziemię i przekazać ją rolnikom.
Azja
-
Chiny szereg reform rolnych:
-
Rok 1946 , promowany przez Komunistyczną Partię Chin na trzy lata przed powstaniem Chińskiej Republiki Ludowej, przyniósł tej partii miliony zwolenników wśród biednego i średnio zamożnego chłopstwa. Duzi właściciele ziemscy zostali wywłaszczeni z ich ziemi, a następnie rozdzieleni, tak aby każde gospodarstwo domowe w każdej wiejskiej wiosce miało porównywalny stan posiadania. Ta rewolucja agrarna została rozsławiona na Zachodzie dzięki książce Williama Hintona Fanshena .
- w połowie lat pięćdziesiątych druga reforma rolna zmusiła izolowanych rolników do przyłączenia się do kolektywów, które z kolei zostały zgrupowane w popularne gminy, podlegające scentralizowanej kontroli praw własności i egalitarnej zasadzie redystrybucji. Przepis ten okazał się ogólną porażką produkcyjną [1] . Najwyraźniej ChRL zaczęła odwracać ten proces w latach sześćdziesiątych XX wieku.
- koniec lat 70 .: trzecia reforma rolna została ponownie wprowadzona na podstawie umowy rodzinnej, zwanej systemem odpowiedzialności za własność . Reforma ta odniosła ogromny sukces, po czym początkowo nastąpił okres względnej stagnacji. [2]
-
Indie : z podatkami i regulacjami z okresu panowania brytyjskiego (British Raj ), w momencie uzyskania niepodległości, Indie odziedziczyły półfeudalny system agrarny z własnością ziemską skoncentrowaną w rękach kilku właścicieli ziemskich (system Zamindarów). Wraz z uzyskaniem niepodległości nastąpiły dobrowolne reformy zainicjowane i zarządzane przez rząd w kilku stanach Indii. Najbardziej znanym i odnoszącym sukcesy jest przykład stanu Bengal Zachodni . Dotrzymując obietnicy reform po dojściu do władzy, Indyjska Partia Komunistyczna rozpoczęła stopniowe reformy. Rezultatem był sprawiedliwy podział ziemi między bezrolnych chłopów. W Kerali reforma odniosła niewielki sukces. Ponadto warto wspomnieć o ważnym ruchu dobrowolnego i pokojowego podziału i kolektywizacji ziemi rolnej, zapoczątkowanego przez Vinoba Bhave , ucznia Gandhiego . Od 1951 do połowy lat 70. ruchowi temu udało się dokonać redystrybucji, w sposób nieautorytarny, ekwiwalentu powierzchni Francji.
-
Filipiny : Kompleksowy program reformy rolnej przegłosowany w 1988 roku
-
Tajwan : po II wojnie światowej Tchang Kai-shek poprowadził reformę rolną pod naciskiem Stanów Zjednoczonych. Reformę tę ułatwił fakt, że wielu właścicieli ziemskich było Japończykami, którzy uciekli, oraz fakt, że Kuomintang pochodził głównie z kontynentu i miał niewiele powiązań z właścicielami na wyspie.
Bliski Wschód
-
Egipt : reforma rolna w dwóch etapach: ogłoszona wWrzesień 1952(ograniczenie własności ziemi do 84 ha na osobę i 126 ha na rodzinę), potem druga fala w 1961 r., w wyniku której maksymalna własność ziemi została ograniczona do 42 ha na rodzinę. Od tego czasu reforma została w dużej mierze zdekonstruowana.
-
Iran : Znacząca reforma rolna była częścią tak zwanej Białej Rewolucji Szacha w 1963 roku . Prawie 90% Irańczyków pracujących jako dzierżawcy stali się właścicielami swojej ziemi.
-
Syria : 1963, od tego czasu w dużej mierze zdekonstruowana
Europa
-
Szkocja : Ustawa o reformie rolnej uchwalona w 2003 r. Kładzie kres historycznej legitymizacji praw feudalnych i tworzy ramy dla praw społeczności wiejskich do kupowania ziemi w ich sąsiedztwie.
-
Estonia i Łotwa : w latach 1918–1919, podczas tworzenia państw, wywłaszczenie dużych majątków niemieckich właścicieli bałtyckich.
-
Finlandia : W 1918 roku wojna domowa zaowocowała szeregiem reform gruntowych.
-
Francja : pod dyrekcją w ostatnich fazach rewolucji francuskiej miała miejsce duża i trwała reforma rolna. Od 1960 r. SAFER stosują formę stopniowej reformy rolnej, interweniując na rynku gruntów rolnych.
-
Węgry : w 1945 r. Wszelkie posiadłości większe niż 142 akry zostały wywłaszczone bez odszkodowania i przekazane chłopom. W latach pięćdziesiątych XX wieku na wzór radziecki wprowadzono własność zbiorową, ale po 1990 r. Spółdzielnie zostały rozwiązane, a ziemia przekazana drobnym rolnikom.
-
Irlandia : Po Wielkim Głodzie reforma rolna stała się kluczowym tematem w Irlandii, gdzie prawie cała ziemia należała do angielskiej arystokracji. Parlament irlandzki prowadził obojętną kampanię w Izbie Gmin (Londyn). Reformy rozpoczęły się około 1870 roku i trwały 50 lat.
-
Polska : kilka okazji do reformy rolnej. Najważniejszą reformy obejmują 2 e Republic (1919, 1921, 1923, 1925 i 1928) i reformy rolnej w 1944 roku podczas popularnej Rzeczypospolitej Polskiej.
-
Rumunia : Po nieudanych próbach reform Mihaila Kogălniceanu w latach po zjednoczeniu Rumunii (1863), w 1921 roku miała miejsce znacząca reforma rolna.
-
Szwecja : od 1749 r. Miała miejsce duża seria reform ( Storskiftet , Enskiftet i Lagaskiftet ). W XX th century , prawie bez użycia przemocy, uzyskując kontrolę nad co najmniej 25 lat trwania umowy dla lokatorów operatorów (data) .
Uwagi i odniesienia
-
Roger Burbach, „Siłowanie się na rękę między Evo Moralesem a opozycją”, Courrier international , nr 841, 14 grudnia 2006, s. 28. Pierwotnie opublikowane w Ameryce Latina en Movimiento .
-
W Brasilii narodowy obóz chłopski „Hugo Chavez” żąda wznowienia reformy rolnej
-
(pt) Acampamento Nacional Hugo Chávez pressiona retomada da Reforma Agrária
-
pod rządami Juana José Arévalo i Jacobo Arbenza (patrz Historia Gwatemali )
-
na stronie internetowej FAO, przegląd Nikaragui
-
peonage: obowiązkowa usługa świadczona przy spłacie długu
-
(system odpowiedzialności gospodarstwa domowego)
-
Land Reform (Scotland) Act 2003 (asp 2)
Załączniki
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne