Pierre Galle
| Pierre Galle | ||
 Pierre i Jean Galle w 2008 roku | ||
| Rekord tożsamości | ||
|---|---|---|
| Narodowość | Francja | |
| Narodziny |
13 stycznia 1945 r Calais , Francja |
|
| Skaleczenie | 1,80 m (5 ′ 11 ″ ) | |
| Sytuacja klubowa | ||
| Poczta | Z powrotem | |
| Profesjonalna kariera * | ||
| Pora roku | Klub | Śr. pkt |
| 1965-1966 1970-1976 1977-1978 1979-1981 |
SA Lyon AS Berck AS Denain Voltaire Caen Basket Club |
|
| Wybór drużyny narodowej ** | ||
| 1968 - 1975 | Francja (65 wybranych) | 277 |
| Kariera trenerska | ||
| 1981-1985 1986-1989 1989-1991 1992-1994 1995-1997 1999-2003 |
AS Montferrand Montpellier ASVEL Hyères-Toulon Toulouse Montpellier-Lattes |
|
| * Punkty zdobyte w każdym klubie w ramach sezonu zasadniczego mistrzostw kraju. | ||
| ** Punkty zdobyte dla reprezentacji narodowej w oficjalnym meczu. | ||
Pierre Galle jest byłym koszykówka gracz i trener , urodzony w Calais na13 stycznia 1945 r. Jego brat Jean jest także byłym zawodnikiem, a następnie trenerem na wysokim poziomie.
Biografia
Pierre Galle zadebiutował na dziedzińcu szkoły Condé w Calais, aby zacząć zbierać tytuły szlacheckie na poziomie Flandrii, a następnie we francuskiej drużynie juniorów, z którą zdobył tytuł wicemistrza Europy, francuska drużyna koszykówki z których będzie on rozgrywający i kapitan, a zwłaszcza legendarny AS Berck , flagowy Opal Coast . Jego brat Jean również był zawodnikiem, a następnie trenerem na wysokim poziomie.
Wielki rywal Alaina Gillesa w latach 70., ten utalentowany przywódca, którego dziennik L'Equipe nazwał „mózgiem”, zostanie ukoronowany pod kierownictwem swojego trenera brata Jeana Galle i obok Yves -Marie Vérove , Jean Caulier i Didier Dobbels , dwukrotny mistrz Francji w 1973 (MVP 1973) i 1974 (MVP 1974).
Na poziomie europejskim Pierre Galle dwukrotnie poprowadzi AS Berck w półfinale Pucharu Europy Mistrzów Klubowych (obecna Euroliga) w 1974 i 1975 roku, który pozostanie, pomimo historycznego strajku części skutecznej w 1975 roku , najlepszy wynik Francji w koszykówce do zwycięstwa CSP Limoges w Eurolidze w 1993 roku .
Kapitan AS Berck był szczególnie zręcznym przywódcą leworęcznym na średnim dystansie, a nawet na bardzo dużym dystansie. Z niewzruszonym spokojem i wielką klarownością, jego czytanie gry i sytuacji pozwoliło mu rozjaśnić kolegów z drużyny i wziąć na siebie odpowiedzialność, gdy było to konieczne.
Pierre Galle opuścił AS Berck w 1977 roku, aby dołączyć do swojego brata w Caen Basket Club i rozpocząć przekwalifikowanie. W 1981 roku przejął zarządzanie ośrodkiem treningowym AS Montferrand, aby po kolei trenować chłopców w National 2 (a nawet zakładał spodenki na koniec trudnych meczów) i dziewczyny kierowane przez Catherine Malfois w Nationale 1 .
W 1986 roku , Louis Nicollin uczynił go przewodem swej armady Montpellier La Paillade w Nationale 2. W trzech krótkich lat, przyniósł zawodnikom najwyższym poziomie z potężnej siły roboczej: Sam Mitchell (który następnie zrobić 15 lat w NBA przed zostając trenerem Toronto Raptors ), Rick Raivio , Appolo Faye , w szczególności legendarny trzon CSP Limoges. Nawiasem mówiąc, to odebrać tytuły Czempiona France 2 i Pro B . W 1989 roku w swoim pierwszym sezonie w elicie będzie kwalifikować Montpellier Cup Korac z 5 -tego miejsca. Para Raivio-Mitchell przejdzie do historii Pro A jako najbardziej produktywna, a obaj zawodnicy zdobędą średnio ponad 30 punktów i 10 zbiórek. Sam Mitchell zostanie również uznany za najlepszego obrońcę w lidze i najbardziej kompletnego gracza Ricka Raivio ...
Po dwóch sezonach w NBA Sam Mitchell, powracający do swoich francuskich doświadczeń, powie Maxi-Basket: „Pierre nauczył mnie gry”.
ASVEL , kierowany przez byłego Ministra Obrony Karola Hernu , szybko dokonać oczy miękkie oferując zatroszczyć się o losy zielonej drużynie Lyonu.
W 1991 roku Pierre Galle przejął losy Hyères Toulon Var Basket , następnie w Nationale 2, a następnie w Pro B i odkrył młodego, utalentowanego skrzydłowego Laurenta Sciarrę . Przekazuje tego ostatniego ze skrzydła na stanowisko rozgrywającego, z pewnością przekazując mu niektóre ze swoich sztuczek, zanim zostanie po urlopie narzuconym przez naruszenie kontraktu z HTV na rzecz PBR.Paryż , wielokrotny MVP Mistrzostwa Francji i lider francuskiej drużyny .
W 1995 roku przejął Dyrekcję Generalną Spacer's de Toulouse w Nationale 2, którą szybko poprowadził do Pro B (Championa Francji), a następnie do Pro A.
Od 1997 r. Galle wrócił do Montpellier, gdzie przeniósł się na stanowisko dyrektora technicznego departamentu, gdzie znalazł wspaniałego byłego w osobie Jean-Paula Beugnota, zanim objął kierownictwo nad kobietami z Montpellier-Lattes, które uzyskał dostęp do Professional League .
W latach 2005-2010 kierował ośrodkiem szkoleniowym Klubu Kobiet Montpellier-Lattes-Aglomeration .
Kariera
Gracz
- ???? - ???? : Calais ( krajowa 2 )
- 1965 - 1966: SA Lyon ( Krajowy 1 )
- 1970-1976: AS Berck ( Krajowa 1 )
- 1976 - 1977: AS Denain Voltaire ( krajowa 1 )
- 1977-1979: Caen Basket Club ( Nationale 1 )
- 1981-1983: Montferrand ( Nationale 3 )
Statystyka
- Sezony 1 re podział / Krajowa 1: 10.
- Średnia: 13,6 pkt.
- Najlepsze średnie:
- 1970-1971 (Berck 7 °): 19,6 pkt (MJ 26).
- 1971-1972 (Berck 4 °): 20,0 pkt (MJ 24).
- 1972-1973 (Berck 1 °): 17,4 pkt (MJ 30).
- 1973-1974 (Berck 1 °): 17,2 pkt (MJ 30).
- 1974-1975 (Berck 7 °): 15,4 pkt (MJ 29).
- 1975-1976 (Berck 5 °): 11,5 pkt (MJ 29).
- 1976-1977 (Denain 15 °): 15,1 pkt (MJ 08).
- 1977-1978 (Caen 5 °): 4,1 pkt (MJ 26).
- 1978-1979 (Caen 7 °): 3,7 pkt (MJ 16).
Trener
- 1981-1985: AS Montferrand
- 1986-1989: Montpellier ( N 1 A )
- 1989-1991: ASVEL Lyon-Villeurbanne ( N 1 A )
- 1992-1994: Hyères-Toulon ( Pro B )
- 1995-1997: Toulouse ( Pro B ): dyrektor generalny
- 1999-2003: Montpellier-Lattes ( LFB )
- 2005-Data nieznana, ale w każdym razie przed 2010 r .: dyrektor centrum szkoleniowego Montpellier-Lattes ( LFB )
Nagrody
Gracz
- Mistrzostwa Francji w koszykówce Second Division 1966 z Calais (zawodnik)
- Srebrny medal na Mistrzostwach Europy Juniorów w 1964 roku (zawodnik)
- Mistrzostwa Francji w koszykówce ProA / First Division 1973 i 1974 z Berck (gracz)
- Półfinalista Pucharu Europy Mistrzów Klubowych 1974 i 1975 z Berck (Gracz)
- Najlepszy zawodnik mistrzostw 1973 roku
- Najlepszy francuski zawodnik 1974 .
Trener
- Półfinalista Pucharu Europy Ronchetti kobiet w 1985 z AS Montferrand (trener)
- Mistrzostwa Francji w koszykówce Second Division 1987 z Montpellier (trener)
- Mistrzostwa Francji w koszykówce ProB 1988 z Montpellier (trener)
- Mistrzostwa Francji w koszykówce Second Division 1995 z Toulouse (dyrektor generalny)
- 1996 ProB French Basketball Championship z Tuluzą (dyrektor generalny)
- Mistrz francuskiego uniwersytetu 1999 i 2000 z Montpellier Sup'de Co (trener)
Źródła
Linki zewnętrzne
- Zasoby związane ze sportem :