Lisieux | |||||
Absyda katedry Saint-Pierre. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Normandia | ||||
Departament |
Calvados ( podprefektura ) |
||||
Miasto |
Lisieux ( stolica ) |
||||
Międzywspólnotowość |
Społeczność aglomeracyjna Lisieux Normandy ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Sébastien Leclerc ( LR ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 14100 | ||||
Wspólny kod | 14366 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Lesowianie | ||||
Ludność miejska |
20171 mieszk . (2018 spadek 4,55% w porównaniu do 2013) | ||||
Gęstość | 1543 mieszk./km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
28 123 mieszk. (2017) | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49°08′44″ północ, 0°13′32″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 32 m 152 m² |
||||
Powierzchnia | 13,07 km 2 | ||||
Jednostka miejska |
Lisieux ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji | Lisieux (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Lisieux ( urząd centralny ) |
||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Normandia
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | ville-lisieux.fr | ||||
Lisieux jest francuski gmina znajduje się w dziale z Calvados w regionie Normandii i zamieszkany przez 20 171 mieszkańców zwanych Lexovii i Lexoviennes.
Lisieux jest stolicą Pays d'Auge , regionu charakteryzującego się dolinami i bocage .
Lisieux znajduje się u zbiegu Touques i kilku jego dopływów: Orbiquet , Cirieux i Graindain.
Miasto położone jest w samym sercu Pays d'Auge, którego jest stolicą. Otacza go zatem charakterystyczna bocage normańska, w której prowadzona jest hodowla (głównie krów mlecznych) oraz uprawa jabłek na cydr (z których powstaje cydr i calvados , a także pommeau ).
Ouilly-le-Vicomte , Saint-Desir |
Ouilly-le-Vicomte | Rocques |
Saint-Desire |
Hermival-les-Vaux , Glos |
|
Saint-Desire | Saint-Martin-de-la-Lieue , Beuvillers | Pijący |
Lisieux cieszy się umiarkowanym wilgotnym klimatem oceanicznym.
Miasto | Światło słoneczne | Deszcz | Śnieg | Burza z piorunami | Mgła |
---|---|---|---|---|---|
Paryż | 1797 godz. / rok | 642 mm / rok | 15 dni / rok | 19 dni / rok | 13 dni / rok |
Miły | 2694 godz. / rok | 767 mm / rok | 1 dzień / rok | 31 dni / rok | 1 dzień / rok |
Strasburg | 637 h / rok | 610 mm /rok | 30 dni / rok | 29 dni / rok | 65 dni / rok |
Lisieux | 1764 godz. / rok | 711 mm / rok | 14 dni / rok | 17 dni / rok | 54 dni / rok |
Średnia krajowa | 1973 godz. / rok | 770 mm /rok | 14 dni / rok | 22 dni / rok | 40 dni / rok |
Poniższa tabela przedstawia temperatury i opady w roku 2007 (dane ze stacji Caen-Carpiquet):
Miesiąc | jot | fa | M | W | M | jot | jot | W | S | O | NIE | re |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnie maksymalne temperatury (° C) | 10.1 | 11.1 | 11,8 | 17 | 17,3 | 20,1 | 21,3 | 21 | 19,3 | 15,3 | 11,5 | 7,9 |
Średnie minimalne temperatury (° C) | 4,7 | 5,5 | 3,5 | 6,3 | 9,4 | 11,5 | 12,9 | 12,6 | 10.3 | 7,3 | 5.2 | 1,9 |
Średnie temperatury (° C) | 7,4 | 8,3 | 7,6 | 11,6 | 13,3 | 15,8 | 17,1 | 16,8 | 14,8 | 11,3 | 8,3 | 4,9 |
Opady (średnia wysokość w mm) | 45 | 83 | 90 | 23 | 91 | 83 | 135 | 49 | 56 | 39 | 44 | 81 |
Źródło: Météo France |
Poniższa tabela przedstawia zapisy temperatury minimalnej i maksymalnej:
Miesiąc | jot | fa | M | W | M | jot | jot | W | S | O | NIE | re |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zapisz maksymalne temperatury (° C) | 16,1 | 20,8 | 24,4 | 28,4 | 30,4 | 34,1 | 36,6 | 38,9 | 33,5 | 27,6 | 19,9 | 17,2 |
\ _ lat max. | 1993 | 1960 | 1946 | 2018 | 1953 | 2001 | 1952 | 2003 | 1961 | 1985 | 1982 | 1989 |
Zapisz minimalne temperatury (° C) | -19,6 | -16,5 | -7,4 | -5,7 | -0,8 | 1 | 4,7 | 4 | 1,8 | -3,7 | -6,8 | -11 |
\ _ lat min. | 1985 | 1956 | 1965 | 1978 | 1955 | 1962 | 1962 | 1974 | 1948 | 1997 | 1989 | 1948 |
Źródło: Météo France i Lameteo.org |
Miasto Lisieux obsługiwane jest przez sieć autobusową o nazwie Lexobus (7 linii). Jest również połączona z innymi miastami siecią Calvados Green Bus .
Stacja Lisieux znajduje się na skrzyżowaniu linii Paryż-Cherbourg i Lisieux-Trouville-Deauville . Z tych linii korzystają pociągi Intercités Normandie z lub do stacji Paris-Saint-Lazare , Cherbourg lub Saint-Lô przez Caen lub Trouville-Deauville . Jest również obsługiwany przez TER Normandie (Caen - Rouen-Rive-Droite ). Drugi przystanek pociągiem The stacja Grand-Jardin , jest również podawane przez TER łączącej stację Lisieux dworca Trouville-Deauville.
Pod względem drogowym miasto przecina głównie ze wschodu na zachód droga D 613 (dawna droga krajowa 13 , która biegnie z Paryża do Cherbourga). Od lat 90. miasto posiada obwodnicę, która pozwala na ominięcie go od południa, co ułatwia ruch w centrum (zwłaszcza na Boulevard Sainte-Anne). Drugą główną osią miasta jest droga D 579 umożliwiająca połączenie z autostradą A13 w Pont-l'Évêque , Honfleur , Deauville na północy i departamencie Orne przez Livarot na południu.
Lisieux to gmina miejska. W rzeczywistości jest to część gmin o gęstości lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej sieci gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Lisieux , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 11 gmin i 30,313 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Lisieux , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 57 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, co znajduje odzwierciedlenie w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów sztucznych (64,7% w 2018 r.), co stanowi wzrost w porównaniu z 1990 r. (56,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (49,8%), łąki (31,9%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (14,9%), niejednorodne tereny rolne (2,5%), grunty orne (1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Nazwa miejsca jest dowodem w formach Noviomagus w IV th wieku civitas Lexoviorum do 400 , Ecclesiae Lixovi episcopus w 538 , Ecclesiae Lixoviensis w 549 , civitate Loxovia i Loxovias w 614 , Lisoio w 991 i 996 , Lisiue w 1024 , Lysoie w 1025 i Lisieues w 1160 .
Toponym Lisieux pochodzi z Etnonim z galijskich ludzi z Lixovii lub Lexovii zamieszkujących ten region i których był civitas w Gallo-Roman ery . Nazwa miasta jest wymieniona jako Noviomagus Lexoviorum , czyli " Noviomagos of the Lexovii ", co oznacza "nowy rynek Lexovii ". Noviomagos składa się z elementów celtyckich noviios „nowy” (por. Breton nevez ) i magos „zwykły”, a następnie „rynkowy” (por. stary irlandzki mag „zwykły”). Wyjaśnia różne Noyon , Nogent itp. i, zgodnie z procesem powszechnym w Dolnym Cesarstwie, całkowicie zniknął na rzecz jedynej nazwy ludu galijskiego (por. Paryż, Bayeux, Sées, Évreux, Avranches itd.). Etnonim Lexovii wyjaśnia również życzliwość mieszkańców Lisieux, zwanych Lexoviens i Lexoviennes, co jest stosunkowo niedawnym wytworem naukowym. Lexovii dała nazwę na Lieuvin od najniższej łacinie ( PAGUS ) lexovinum „(kraj) z Lexovii ”.
W filmie Saint-Cyr of Patricia Mazuy (2000) mała dziewczynka ma na myśli , że mówi (po normanizmie , a zdanie ma francuskie napisy), że chce wrócić do Lisieux. Kilkakrotnie wymawia nazwę miasta: „Liju”.
Lisieux to starożytna stolica ludu galijskiego, Lexovii . Cezar w swojej pracy Komentarze o wojnach galijskich wspomina o galijskim oppidum . Znajdował się w miejscu zwanym Le Castellier , 3 km na południowy zachód od miasta. Jego ufortyfikowane ogrodzenie otaczało obszar 200 hektarów, co stanowiło w owym czasie ważne rozszerzenie. Jednak gallo-rzymskie miasto było dobrze ugruntowane w miejscu obecnego Lisieux. Był ważny i obdarzony prestiżowymi zabytkami budowanymi „à la Romaine”. Co więcej, duże wiejskie sanktuarium położone kilka kilometrów na północny zachód, składające się z teatru-amfiteatru, budynków użyteczności publicznej i fanów , również nie było sercem miasta. Pozostałości łaźni termalnych i bogatej willi gallo-rzymskiej zostały odkopane w pobliżu szpitala w latach 80-tych XX wieku i są widoczne w ogrodzie archeologicznym szpitala .
W IV th century, obecność Leti germańskich, z kobietami i dziećmi, pomocniczych rzymskiej armii, których groby odkryto w nekropolii „Michelet”. Niektóre mają meble typowe dla północnych Niemiec.
Dopiero po upadku Cesarstwa Rzymskiego miasto staje się siedzibą biskupią pod panowaniem metropolity Rouen . Jurysdykcja biskupa Lisieux była sprawowana nad obecnym Lieuvin i Pays d'Auge . Odpowiadało to prawdopodobnie administracyjnych ramom władzy rzymskiej, która w ramach dawnego terytorium Leksovii była w procesie powszechnym gdzie indziej. Biskup, co jest rzadkością w zachodniej Francji, posiadał również hrabstwo obejmujące miasto i jego przedmieścia. Biskupi posiadali kilka rezydencji, w tym jedną w Rouen znaną jako Hôtel de Lisieux lub dwór w Canapville znany jako Manoir des évêques .
Niektóre z nich są jeszcze znane i Fréculf IX th wieku, przyjaciel Raban Maur , opata Fuldy w Niemczech .
Podczas najazdów Wikingów siedziba biskupia została opuszczona i przez kilka lat pozostawała pusta. W okresie książęcym Herbert, a następnie Hugues d'Eu, wznieśli katedrę romańską. Następnie wznosi się gotycka katedra, z której ówcześni biskupi Nicolas Oresme pozostawili swoje imię jako uczony i nauczyciel Karola V .
2 sierpnia 1346, na początku wojny stuletniej , miasto po przejściu Anglików podczas jazdy Edwarda III zostaje zdewastowane. W 1417 Henryk V z Anglii, który wylądował na1 st sierpieńw ujściu Touques z armią 10 000 ludzi maszerującą w kierunku Caen i przez Lisieux, którego ludność uciekła z miasta trasami exodusu. Pod okupacją angielską kandydujący na arcybiskupstwo Rouen Pierre Cauchon został de facto w 1432 roku wybrany do Lisieux, gdzie został pochowany w osiowej kaplicy wzniesionej przez siebie katedry. W 1449 roku po trzech dniach miasto zajęły wojska królewskie Karola VII .
W XV -go wieku, po wojny stuletniej, przemysł włókienniczy przeniósł się do miasta i zachowuje ochronę królewską przez Ludwika XI .
W 1590 , podczas ósmej wojny religijnej , Henryk IV musiał podbić swoje królestwo. Kiedy przybywa do Lisieux, garnizon ucieka, a on zdobywa miasto bez walki.
Miasto jest włączone w nowo utworzony departament Calvados w czasie Rewolucji Francuskiej . Staje się pomniejszym miastem w porównaniu z Caen, ponieważ otrzymuje jedynie siedzibę stolicy okręgu. Co więcej, będąc od średniowiecza siedzibą jednego z siedmiu biskupów Normandii , należących do prowincji Rouen , w 1791 r . utracił tę funkcję . Jednak biskupstwo zostało odtworzone i połączone z biskupstwem Bayeux w 1855 r. , biskup nosi teraz tytuł „Bayeux i Lisieux”. Lisieux jest jedną z dwóch, obok Avranches , jednej z dwóch siedzib biskupich , które zostały zniesione w Normandii .
Suszarka do sukienek w Lisieux.
Ogród roślinny Lisieux.
Wraz z rozwojem św Therese kultu w XX th wieku , duża neo-bizantyjski kościół dedykowany do niego na jednym ze wzgórz otaczających miasto. Szybko wypiera w sławie starą katedrę, przerobioną na kościół parafialny.
Nabożeństwo do św. Teresy , która mieszkała w Karmelu Lisieux , czyni z niego drugie najważniejsze miasto pielgrzymkowe we Francji (po Lourdes). W 1907 wystartował pierwszy śmigłowiec, przeprowadzony przez Paula Cornu .
Bazylika św Teresa jest błogosławiony na11 lipca 1937przez M gr Eugenia Pacellim papieskie legata i przyszłego Pius XII .
Przed 1944 r. Lisieux było nazywane „stolicą rzeźbionego drewna”, ponieważ jego wąskie uliczki były wyłożone średniowiecznymi domami z muru pruskiego, rzeźbionymi w sposób wspornikowy i ozdobnymi fasadami, w których mieściły się wielowiekowe sklepy.
Stare domy szachulcowe z miejsca du Marché au Beurre wcześnie -XX th century.
Brzegi Touques i św pożądaniem kościół na początku XX th wieku.
Na placu Victor Hugo na początku XX -go wieku.
Herbet-Fournet Boulevard na pocztówce z końca XIX th wieku lub początku XX th wieku .
High Street (obecnie Henry Cheron ulicy) na pocztówce z końca XIX th wieku lub początku XX th wieku .
Rue de la Paix (dzisiaj zniknęła).
6 i 7 czerwca 1944, alianckie bombardowania pochłaniają ponad 800 ofiar i niszczą dwie trzecie miasta, w szczególności klasztor benedyktynek, w którym zginęło dwadzieścia zakonnic. Wojska alianckie wyzwalają miasto w dniu23 sierpnia 1944 r.
W 1960 roku Lisieux w dużej mierze wchłonęło sąsiednie miasto Saint-Jacques .
2 czerwca 1980, Papież Jan Paweł II przybył do Lisieux podczas swojej pierwszej oficjalnej wizyty we Francji jako papieża.
Lisieux jest, obok Bayeux i Vire , jedną z podprefektur Calvados .
Od 2015 roku miasto było scentralizowanie biuro w kantonie Lisieux , która zawiera dziewięć innych gmin.
Balotować | 1 st runda | 2 d tur | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 st | % | 2 nd | % | 3 rd | % | 4 th | % | 1 st | % | 2 nd | % | 3 rd | % | 4 th | % | |||||||||
Miejski 2014 | płyta DVD | 36,47 | UMP | 28.16 | PS | 20,55 | FN | 10.40 | płyta DVD | 40,12 | UMP | 31,92 | PS | 20.22 | FN | 7,73 | ||||||||
Europejskie 2014 | FN | 27,54 | UMP | 20,56 | PS | 13.46 | UDI | 10,62 | Wycieczka pojedyncza | |||||||||||||||
Regionalny 2015 | UDI | 30.14 | FN | 25,99 | PS | 22,99 | EELV | 6.00 | UDI | 40,29 | PS | 32,74 | FN | 26,97 | Nr 4 th | |||||||||
Prezydencki 2017 | EM | 22,62 | FN | 22.30 | LR | 19.83 | BIA | 19.34 | EM | 62,75 | FN | 37,25 | Nr 3 rd ani 4 th | |||||||||||
Ustawodawcza 2017 | Modem | 29.09 | PS | 22,52 | LR | 17.96 | FN | 14.59 | LR | 55,73 | Modem | 44,27 | Nr 3 rd ani 4 th | |||||||||||
Europejczycy 2019 | RN | 27.27 | LREM | 20,76 | EELV | 10,62 | LR | 8.24 | Wycieczka pojedyncza |
Lisieux jest częścią powstałej w 2017 roku społeczności aglomeracyjnej Lisieux Normandy , której mieści się siedziba główna.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto liczyło 20 171 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,55% w porównaniu do 2013 r. ( Calvados : + 0,6%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%). Maksymalna populacja została osiągnięta w 1975 roku z 25 521 mieszkańcami.
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
10 118 | 10171 | 10 937 | 10,403 | 10 257 | 11473 | 11 378 | 11 968 | 11,754 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
12 993 | 13 121 | 12 617 | 18 341 | 18 396 | 16 039 | 16 267 | 16 260 | 16 349 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
16 084 | 16 239 | 15 948 | 15 341 | 15 192 | 15,362 | 16 032 | 12 746 | 15 342 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
21 156 | 23 830 | 25 521 | 24 940 | 23 703 | 23 166 | 23 343 | 21.391 | 20 301 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
20 171 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (25%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (21,4%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (55%) jest o ponad dwa punkty wyższa od stawki krajowej (51,6%).
Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,6 | 1,8 | |
7,8 | 14,3 | |
10,9 | 13,5 | |
18,9 | 18,8 | |
19,8 | 16,0 | |
22,0 | 19,5 | |
20,0 | 16,0 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,3 | 1,1 | |
5,9 | 9,4 | |
12,3 | 13,7 | |
21,0 | 20,4 | |
20,5 | 19,2 | |
20,3 | 19,0 | |
19,7 | 17,3 |
Fabryka jest wbudowana 1974, we wschodniej strefie przemysłowej, przy trasie de Cormeilles. W2003, Kratę Diamentową kupuje niemiecka firma Lichtgitter. Firma zatrudnia 100 osób. Ma powierzchnię 10 000 m 2 . Jest wiodącym francuskim producentem krat metalowych.
CermexW 1968, w północnej strefie przemysłowej, rue de la Vallée, powstaje fabryka opakowań West. W1997, staje się Cermex. W2013, łączy się z Gebo tworząc Gebo Cermex . Zatrudnia 120 osób. Produkuje maszyny do pakowania napojów, produktów spożywczych czy kosmetyków oraz produkuje długie tunele taśmociągów, w których roboty będą pakować paczki, butelki czy słoiki.
Drut metalowy w EuropieFabryka znajduje się we wschodniej strefie przemysłowej.
FilmagFabryka znajduje się we wschodniej strefie przemysłowej.
LactalisFabryka znajduje się przy rue d'Orival, między Orbiquet a torami kolejowymi. Należy do grupy Lactalis .
PrzemysłZakład znajduje się w północnej strefie przemysłowej, rue Paul-Cornu. Zajmuje się produkcją opakowań z tektury falistej. W 1972 roku został kupiony przez Lacaux Frères. W 2002 roku został kupiony przez Ondulys.
Sanofi- AventisLaboratoria Bottu założyły zakład w 1982 roku we wschodniej strefie przemysłowej do produkcji paracetamolu marki Doliprane . Niedługo potem zakład został kupiony przez BSN . Staje się Rhône-Poulenc in1988. Następnie staje się Sanofi-Aventis . Produkuje kapsułki 500 mg i od2012w jednostce 1000 mg . Zakład ten jest ceniony za swoje doświadczenie w dziedzinie granulacji. Produkcja w 2012 roku osiągnęła ponad 170 milionów pudełek we wszystkich formach (tabletki, saszetki, kapsułki, czopki).
SCA NormandeW 1981 roku w północnej strefie przemysłowej, przy rue Paul-Cornu, powstała Norman Cooperative Supply Company (SCA Normande). Jest jednym z szesnastu krajowych centrów zakupowych Ruchu E.Leclerc . Ta centrala zaopatruje sklepy i napędy w Normandii, a także piętnaście sklepów na wyspie Reunion ( przez Le Havre ). Zajmuje powierzchnię 17 hektarów i posiada ponad 65 000 m 2 magazynów.
Zamknięte fabryki i przemysłowe dziedzictwo historyczne CastresW 1828 roku na wyspie pośrodku Touques , połączonej z brzegiem ulicą Ferdinand-Daulne, zbudowano fabrykę włókienniczą z cegły . Ma powierzchnię 5000 m 2 . Jest to fabryka do dressingu i wyrobu pieczeni. W 1958 roku budynek kupiła firma Castres. Produkuje siodełka do jednośladów oraz w mniejszym stopniu elementy wykończenia wnętrz samochodów. W2006, firma Castres została zlikwidowana, a fabryka zamknięta. Od tego czasu budynki są opuszczone.
Przędzarki MommersW 1864 r. wybudowano z cegły fabrykę włókienniczą Méry Samson, Beau Samson i Fleuriot. Znajduje się przy rue Rose-Harel na brzegach Touques. Wyposażony jest w turbinę hydrauliczną i silnik parowy. Produkuje zadrukowane arkusze. Od 1882 roku wynajmowali go Jean i Chrétien Mommers, którzy kupili go w 1910 roku . Produkuje gładkie prześcieradła i tkaniny na odzież. Zatrudnionych jest tam około 300 pracowników. W1927, zatrudnia około 500 osób z dodatkiem produkcji filcu tkanego. W1964, fabryka zostaje zamknięta. Budynki długo pozostają opuszczone. Są one sukcesywnie częściowo wynajmowane i sprzedawane innym firmom: motokulturowym Anne i Faye, La cave du pays d'Auge (handel alkoholem), Prévention Santé & Travail (medycyna pracy).
Knorr- DahlFabryka Knorr-Dahl znajduje się przy rue Ferdinand-Daulne na brzegach Touques. Fabryka Dahla otwiera się na terenie dawnej przędzalni o powierzchni 5750 m 2 na działce o powierzchni 7750 m 2 . W1960zakupiono przyległy grunt pod rozbudowę zakładu o 4 000 m 2 . W 1979 roku Knorr-Bremse przejął udziały w Dahl. W 1987 roku fabryka przekształciła się w Knorr-Dahl. Produkuje kompresory i siłowniki do układów hamulcowych do samochodów ciężarowych. Działalność jest stopniowo przenoszona do nowej fabryki, otwartej wmaj 1993, w strefie przemysłowej Hauts-de-Glos, w sąsiedniej miejscowości Glos . Stopniowo opuszczone budynki są sukcesywnie wynajmowane innym firmom: Rivière Synergie, La Poste , usługi mebli biurowych JPL. Zwrzesień 2013 w styczeń 2014część warsztatów zostaje zburzona.
Leroy / Isoroy / PlysorolFabryka znajduje się na południowy wschód od miasta, przy trasie d'Orbec, nad brzegiem Orbiquet . W 1912 rozpoczęto budowę fabryki Leroy. Maszyny umożliwiają obieranie pni drzew oraz fornirowanie arkuszy drewna. W1982, staje się Isoroy, gdy Leroy łączy siły z Isorel i Baradel. W1986, kupuje go Pinault . W 1992 roku został kupiony przez niemiecką grupę Glunz (de) . Zatrudnia 350 osób. Została pierwszym europejskim producentem sklejki panelowej w Okume sprowadzonej z Gabonu . W 1998 roku Glunz został kupiony przez portugalską grupę Sonae . W2000, roślina staje się Plysorolem. W2009, kupuje go chińska grupa. Wpaździernik 2010, został kupiony przez ghańską grupę John Bitar and Company Limited. W2012, fabryka zostaje zamknięta. Od tego czasu budynki są opuszczone.
Materiały ścierne Saint-GobainFabryka Unicorn Precidia powstaje w 1960, w północnej strefie przemysłowej, rue de la Vallée, nad brzegiem Touques. Produkuje materiały ścierne. Staje się materiałem ściernym Saint-Gobain i zatrudnia 56 osób. Fabryka zamyka się zakwiecień 2010. Jest ogolona pod koniec2017, po usunięciu azbestu z dachów włóknocementowych i wymontowaniu zbiorników paliwa.
Fabryka OrivalFabryka znajduje się przy rue d'Orival, w pobliżu dworca. W1858rozpoczyna się budowa budynków murowanych. 3 lipca 1860 r, Jean-Lambert Fournet otwiera swoją przędzalnię. Mieści się w nim maszyna parowa, która napędza ponad 300 krosien tkackich i przędzalniczych. Jej komin ma 56 metrów wysokości. 20 grudnia 1861częściowo zniszczony przez pożar. Około 1865 r. został wyposażony w szlafrok. W1954, przędzalnia zostaje zamknięta. W1962, kupuje go Wonder . Produkuje baterie solankowe, akumulatory i dzwonki elektryczne. W 1975 roku pracowało tam około 800 pracowników. W1985, po zamknięciu fabryka Wonder zatrudnia tylko 244 osoby. Budynki długo pozostają opuszczone. Jedną część zajmuje stowarzyszenie „Teatr Tanit”, drugą część firma Sanchez. W2003diagnoza ujawnia, że teren jest zanieczyszczony rozpuszczalnikami i węglowodorami przez działalność przemysłową Wonder. 1 st styczeń 2.014, państwo kupuje prawie całość z 3600 m 2 gruntów i budynków, aby uczynić z niego miasto sądowe, skupiając: sąd najwyższy, sąd rejonowy, sąd handlowy i trybunał przemysłowy . 17 stycznia 2017rozpoczynają się prace dekontaminacyjne. Éric Dupond-Moretti inauguruje nowy gmach sądu5 października 2020 r..
Od luty 2010Lisieux nazywane jest „ miastem turystycznym ”.
Badanie UFC-Que Choisir (marzec 2012), na podstawie danych Ministerstwa Zdrowia , wykazały, że woda pitna jest zbyt obciążona pestycydami. Nadwyżka ta, często obserwowana w małych gminach wiejskich (ok. 500 mieszkańców), jest bardziej widoczna w gminie powyżej 20 tys. mieszkańców; w tej kategorii w rzeczywistości dotyczy to tylko trzech innych gmin. Badanie postrzega to jako konsekwencję zbyt rzadkich kontroli.
Dwa spacery turystyczne oznaczone tablicami opisowymi pozwalają na poznanie miasta.
Pierwszy okrążenie nosi tytuł „Śladami św. Teresy”. Wskazuje na to niebieska linia namalowana na chodnikach.
Drugi spacer nosi tytuł „Średniowieczne Lisieux”, czternaście znaków jest żółtych:
W 75% zniszczony przez bombardowania alianckie w 1944 roku , Lisieux zachowało kilka starożytnych zabytków.
W sercu miasta Lisieux, rue du Carmel to Carmel, założona w 1838 roku przez młode damy Gosselin (pierwotnie z Pont-Audemer ). Młoda Thérèse Martin dołączyła 50 lat później. Znajduje się tam posąg Matki Boskiej Uśmiechu. To ten, który znajdował się w pokoju Teresy w Les Buissonnets, kiedy przyszły święty został cudownie uzdrowiony w 1883 roku. Fasada kaplicy wykonana jest z kamienia Oise.
Muzeum Karmelu przedstawia Karmel wczoraj i dziś i pozwala odwiedzającym odkryć wspomnienia Teresy i chodząc od pokoju do pokoju, zbliżyć się do przesłania opuszczenia i prostoty św. Teresy. Kaplica zaprasza do modlitwy na mszach jutrzni , żadnej , nieszporów . Sklep Karmelitański umożliwia leksowianie, odwiedzający i pielgrzymi odkrywanie pism Teresy, poświęconych jej pamiątek i rzemiosła karmelitów, w tym pysznego ciasta, scofa , wykonanego według przepisu powierzonego Karmelowi . Carmel jest zintegrowany z torem Blue Line Sur les pas de Thérèse , linią zmaterializowaną na ziemi, która zaprasza na spacer po Lisieux.
Les BuissonnetsDom "les Buissonnets" znajduje się na Chemin des Buissonnets. Jest to dom dzieciństwa św. Teresy z Lisieux. Dziś jest to muzeum składające się ze scen opisujących etapy życia Teresy Martin.
Bazylika św. Teresy z LisieuxBazylika Sainte-Thérèse de Lisieux znajduje się przy alei Jean XXIII. Święta Teresa z Lisieux została beatyfikowana w 1923 roku i kanonizowana w 1925 roku . postanowiono wybudować dużą bazylikę poświęconą pielgrzymkom w mieście, w którym mieszkała i w którym zmarła. Nabożeństwo do nowego świętego szybko przyciągało coraz większe tłumy.
Projekt ten, zainicjowany przez biskupa Bayeux i Lisieux , M gr Lemonnier, otrzymuje pełne poparcie papieża Piusa XI , który położył pontyfikat pod znakiem św Teresa.
Poprzedzony rozległym placem pomnik znajduje się na wzgórzu, na skraju miasta, nad którym dominuje swoją imponującą masą. Jest w pełni finansowany przez konkretne darowizny i subskrypcje z całego świata.
W 2014 roku bazylika Sainte-Thérèse de Lisieux była drugim najważniejszym miejscem pielgrzymek we Francji (po Lourdes i 6,5 milionach odwiedzających). Sanktuarium przyciąga w tym roku milion turystów, co plasuje je na trzecim miejscu wśród najczęściej odwiedzanych miejsc w Normandii po plażach D-Day i Mont Saint-Michel .
Inne zabytki religijne Katedra Saint-PierreKatedra Saint-Pierre znajduje się na Place François Mitterrand. Katedra Saint-Pierre de Lisieux, rzadki leksowiański pomnik, który przetrwał bombardowania w 1944 r. , Jest zabytkiem w stylu gotyckim . Jeżeli obecność katedry zakłada się od VI XX wieku, kościół był widoczny już na pewno zbudowany w latach 1160 i 1230 , z inicjatywy biskupa Arnulf .
Od samego początku architekt projektował czterodzielne sklepienia żebrowe i latające przypory , co czyni go jedną z pierwszych gotyckich budowli w Normandii. Nawa , dość surowy, jest inspirowana gotyckim stylu Île-de-France, natomiast ostatnie części zbudowany w XIII th wieku ( nocna The latarnia wieża i zachodnia fasada) wchodzi w stylu Normana.
Niesłusznie twierdzi się, że Henryk , hrabia Anjou i książę Normandii, przyszły król Anglii, i Eleonora z Akwitanii pobrali się tam w 1152 roku . Tam pochowany jest Pierre Cauchon . Po zbadaniu procesu Joanny d'Arc został faktycznie mianowany biskupem Lisieux w 1432 roku.
Fasada główna katedry.
Widok z północnego wschodu.
Rysunek namiotu .
Budynek został zbudowany w 1680 roku dla Léonora II Goyon de Matignon , biskupa Lisieux. Po rewolucji mieścił się w nim gmach sądu. Od 1864 do 2002 roku mieściła się tu także biblioteka miejska.
Hotel Haut-DoyennéHaut-Doyen był najwyższym kościelnym dostojnikiem Lisieux po biskupie-hrabim. W 1769 r. Jean-Baptiste-René Le Bas de Fresne zlecił przebudowę domu kanonicznego. W 1884 roku bracia szkół chrześcijańskich przekształcili budynek w szkołę. Ocalony przez bombardowania w 1944 roku, budynek został przejęty w 1978 roku przez miasto Lisieux, aby przenieść swoją szkołę muzyczną, obecną Narodową Szkołę Muzyki i Tańca.
Fasada na dziedzińcu.
Fasada w ogrodzie.
Saint-Jacques Kościół znajduje się przy ulicy Tank, zbudowany w XV TH i XVI -tego wieku, jest w zabytkowym budynku.
Kościół Saint-DesirKościół Saint-Desir znajduje się na Avenue du Six Juin.
Instytucja FrémontInstytucja Frémont znajduje się przy rue Paul-Banaston. Do Katarzyny dwór pochodzi z XV -go wieku. Kaplica i dwór zostały odrestaurowane w latach 90. XX wieku.
Kościół św. JózefaKościół św. Józefa znajduje się na Place Fournet.
Kościół św. Jana BoskoRue de la Touques znajduje się kościół Saint-Jean-Bosco.
Kaplica Notre-Dame-de-LourdesZbudowany z czerwonych cegieł w 1876, kaplica Notre-Dame-de-Lourdes znajduje się na Chemin de Lourdes.
Kościół Saint-François-XavierKościół Saint-François-Xavier znajduje się na Boulevard du Maréchal De Lattre.
Ratusz ( XVIII th century) to dawny dwór.
Muzeum Sztuki i HistoriiMuzeum Malarstwa i Rzeźby Lisieux zostało założone w 1837malarz Pierre Duval Le Camus , rodem z tego kraju.
W 1930Muzeum starych Lisieux opiera się w rezydencji „Salamandra” lub „domu François I er ” średniowiecznego domu. W czasie okupacji , w1943do zamków na południu Loary wysłano czternaście skrzynek zawierających przedmioty muzealne. Muzea i prawie wszystkie znajdujące się w nich obiekty zostały zniszczone przez bombardowania alianckie na początku rokuCzerwiec 1944.
W 1969, ocalałe przedmioty są gromadzone w domu z muru pruskiego przy 38 bulwarze Pasteura, a muzeum Vieux-Lisieux zostaje ponownie otwarte. Następnie zmieniono jego nazwę na muzeum sztuki i historii.
Zamek Saint-Germain-de-LivetZamek Saint-Germain-de-Livet znajduje się, jak sama nazwa wskazuje, w miejscowości Saint-Germain-de-Livet . Wychodzi wiejskiego kościoła ( XIX th century ). Jednak od 1958 roku jest własnością miasta Lisieux, kiedy to zamek został podarowany miastu przez rodzinę Riesenerów.
Z architektonicznego punktu widzenia zamek składa się właściwie z dwóch części:
Zamek, który łączy w sobie elementy tradycji średniowiecznej i renesansowej , otoczony jest fosą i ogrodem kwiatowym, po którym przechadza się kilka pawi.
Przedni widok.
Widok na południe.
Średniowieczny dom cyriera Plantefora został zburzony wmaj 1899. Znajdował się na rogu rue du Paradis i Grande-Rue, który dziś stał się rue Henry-Chéron .
Dwór Salamandry"Dwór Salamandry" lub "François home I st " średniowieczny dom, znajdujący się przy rue 19 na fasolę, został zniszczony przez alianckie bombardowania na początkuCzerwiec 1944.
Rynek masłaTarg masła odbywał się co tydzień w Lisieux. Targ maślany znajdował się obok kościoła Saint-Jacques , na rogu rue Saint-Jacques i rue au Char, na starym cmentarzu Saint-Jacques, obecne miejsce Boudin-Desvergées. W1879, pierwszy targ maślany został zniszczony i odbudowany na modę tamtych czasów. Jego konstrukcja jest metaliczna, a elewacja wykonana jest ze szkła i emaliowanych cegieł. Został zniszczony przez alianckie bombardowania na początkuCzerwiec 1944.
Koszary DelaunayaKoszary wojskowe Delaunay są budowane między 1875 i 1878. Nosi imię generała rewolucji Jacques Charles René Delaunay . Pierwotnie miał nazywać się koszarami Grand Jardin. Znajduje się na północ od miasta. Może pomieścić do 400 żołnierzy. Z1875 w 1921, Że z zadowoleniem przyjmuje 119 th linia pułku piechoty . Alphonse Allais odbywa tam służbę wojskową. Jest używany jako rozwiązanie dla wielu rodzin, których domy zostały zniszczone przez alianckie bombardowania1944. Jest on następnie wykorzystywany jako rozwiązanie relokacyjne dla osób powracających z Afryki Północnej. W1970, jest zniszczony. Od tego czasu na jego miejscu wybudowano budynki mieszkalne.
WięzienieMiasto kwiatów z trzema kwiatami i kroplą wody.
Główny park miasta, ogród Pałacu Biskupiego (który został zaprojektowany przez Le Notre ), znajduje się w samym sercu miasta. Ma pięć wejść do niego: przez klatkę schodową w Cour Matignon; przy schodach za bramą na rue Jacques-de Condorcet; schodami za pomnikiem wojennym, zamkniętym bramą, bulwarem Carnota; przez portal na Boulevard Carnot; przez klatkę schodową przed bramą na końcu ślepego zaułka publicznego ogrodu. Mieszczą się w nim miejskie szklarnie, ośmiokątna estrada zainaugurowana w czerwcu 1910 roku stworzona przez Maison Antoine Chassaing, centralny okrągły basen z dyszami wodnymi, pomnik wojenny, posągi François Rude , Jean-Antoine Houdon , François Denis Tronchet i Aristide Denfert- Rochereau .
Ogród archeologiczny szpitala znajduje się na rogu bulwaru Jeanne-d'Arc i rue de Paris, w pobliżu szpitala Robert-Bisson . Gallo-Roman szczątki (wykopane podczas prac archeologicznych prowadzone od 1978 do 1985 roku ) są tam na wyświetlaczu. Obejmują one budynek termalny i budynek prywatny.
Arboretum składa się z 700 130 odmian drzew rozłożone ponad 12 ha. Rozciąga się pomiędzy rue Roger-Aini, aleją Jean-XXIII, bulwarem John-F.-Kennedy, rue du Canada i rue d'Écosse.
Od 2003 roku corocznie dekoracja kwiatowa miasta podąża za określonym tematem. Elementy dekoracyjne są więc produkowane przez miejskie warsztaty (czasem przy współpracy uczniów liceum Paula-Cornu). Na przykład w 2008 roku dekoracja została zaprojektowana z okazji pięćdziesiątej rocznicy Konserwatorium Muzyki i Tańca Lisieux.
Cytując kilka liczb, miasto posiada: 35 ha traw, 2500 m 2 klombów i 5000 drzew.
Lisieux ma pięć szkół wyższych (Marcel-Gambier, Pierre-Simon-de Laplace, Notre-Dame, Jules-Michelet i Jean-Baptiste-de-la-Salle ), dwie szkoły średnie ogólnokształcące (Marcel-Gambier i instytucję Fremont), dwie szkoły zawodowe (Paul-Cornu i Les Rosiers) oraz uniwersytecki instytut technologii (IUT).
Zainaugurowany dnia 21 czerwca 2002 r., mediateka André-Malraux , najnowsze centrum kulturalne w mieście Lisieux, to biblioteka publiczna oferująca około 100 000 dokumentów do konsultacji lub wypożyczenia (książki, czasopisma, fonogramy, wideogramy, płyty CD-ROM, zasoby elektroniczne).
Posiada również audytorium na 70 miejsc, w którym organizowane są konferencje i pokazy filmowe.
Zespół mediateki podjął się również ważnej pracy digitalizacji dzieł związanych z Normandią : elektronicznej biblioteki Lisieux.
Biblioteka multimediów André-Malraux została 1 st styczeń 2011usługa wspólnoty gmin Lisieux Pays d'Auge .
TeatryMuzeum to gromadzi zbiory archeologiczne, w szczególności galijsko-rzymskie, ceramikę z okresu Pré d'Auge , obrazy, historyczne fotografie miasta Lisieux.
Muzyka i taniecLeksowiańskie grupy i orkiestry:
Leksowski Klub Lekkoatletyczny powstał na początku ubiegłego wieku, a pierwsze wyniki zarchiwizowane na poziomie krajowym pochodzą z 1921 r. . Klub, który stał się CA Lisieux Athlétisme, działa na stadionie Louis-Bielman. Od 2014 roku liderzy tworzą centrum lekkoatletyki zawodów, a CA Lisieux Athlétisme bierze udział w mistrzostwach międzyklubowych; 2015: 3 rd w puli promocyjnej, 6,866 pkt; 2016: mistrz grupy regionalnej (Basse Normandie), 23 796 pkt; 2017: 5 p kur regionalne 1 Normandia 24937 PKT . W 2017 roku klub miał 254 licencjobiorców .
Piłka nożnaLisieux ma klub:
Tenis stołowy jest reprezentowana w Lisieux SPORTING Amicale Lisieux tenis stołowy (ASTTL), który jest związany z Francuskiej Federacji tenisa stołowego . Pokój ten wchodzi w skład kompleksu gimnastycznego Mimoun. Klub ma obecnie około 90 licencjobiorców i pod koniec każdego sezonu oferuje krajowy turniej o nazwie Les 24 Heures de Lisieux . ASTLL ma dziewięć drużyn zgłoszonych na sezon 2014-2015, z których pierwsza jest w Pre-National.
OgrodzenieJuż w 1907 roku w Lisieux są ślady praktyki szermierczej. Po pierwszym stowarzyszeniu w 1927 r., dopiero w 1937 r. narodził się klub Cercle d'Escrime de Lisieux. Odczerwiec 2013, klub zmienia nazwę na Escrime Lisieux , dążenie liderów do demokratyzacji wizerunku sportu. Dziś 80 licencjobiorców uprawia sport olimpijski. Jeśli szabla i folia były ćwiczone w sali broni Auge, teraz miecz jest jedyną obecną bronią.
Pokój z bronią znajduje się w gimnazjum Alain-Mimoun, rue Saint-Hyppolite. Szermierze Lesovii są nazywani Leopardami w odniesieniu do lamparta na logo klubu.
Boks tajskiMuay Thai jest obecny w Lisieux z sekcji Muay Thai Klub Lisieux utworzonego w 1992 roku co roku klub organizuje imprezy sportowe i duże, organizując swój roczny poziom krajowy gala. Klub Muay Thai Lisieux ma co roku kilku mistrzów Francji od 2010 roku, zarówno w edukacji, jak i seniorach.
Wydarzenia sportowe Kroki serca (10km)Pierwsza edycja odbyła się dnia 25 września 2016(297 nowo przybyłych) .
Jazda roweremLisieux jest 7 lipca 2006miasto startu szóstego etapu Tour de France, który prowadzi kolarzy do Vitré . W 2011 roku wita nadejście szóstego etapu Tour , w czwartek7 lipca.
Co roku, kilka dni po Tour de France, miasto organizuje we wtorek Critérium de Lisieux .
Uwaga: część do sprawdzenia. |
Ich nazwiska związane są z historią Lisieux:
Przeglądaj również Kategoria: Narodziny w Lisieux
Dwa klucze przypominają klucze św. Piotra, patrona katedry. Kanonicy kapituły katedralnej w Lisieux również mieli te dwa obiekty w herbie.