LGV Sud Europe Atlantique

LGV Sud Europe Atlantique
Linia z Chambray-lès-Tours ( Tours , LGV Atlantique ) do Ambarès-et-Lagrave ( Bordeaux )
⇒ Zobacz mapę linii. ⇐
Mapa linii ⇒ Patrz rysunek ⇐
LGV w Pliboux w Deux-Sèvres .
Kraj Francja
Historyczny
Uruchomienie 2017
Charakterystyka techniczna
Oficjalny numer 566,000
Długość 302  km
Rozstaw standardowa (1435  m )
Elektryfikacja 25  kV  - 50  Hz
Wiele sposobów Dwutorowa
Oznakowanie TVM 300 / ETCS poziom 2
ruch drogowy
Właściciel Sieć SNCF
Operator (y) LISEA
ruch drogowy TGV , Ouigo
Thalys (latem)
Schemat liniowy

LGV Sud Europe Atlantique (SEA HSL), również komercyjnie znany jako LGV Océane przez SNCF od kwietnia 2016 roku , jest linia szybkiego francuski pomiaru 302 kilometrów i 38 kilometrów nowych połączeń. Został oddany do użytku 2 lipca 2017 roku .

Rozciąga południowo-zachodnią odnogę LGV Atlantique do Bordeaux i łączy Paryż z Bordeaux w 2:04, co oznacza wzrost o 55 minut w porównaniu z linią konwencjonalną, z TGV poruszającymi się z prędkością do 320 km / h.

Kolejne przedłużenia, dotychczas niefinansowane, miały następnie dołączyć do Hiszpanii przez Bordeaux - Hiszpania LGV z jednej strony i Tuluzę przez Bordeaux - Toulouse LGV z drugiej strony.

LGV SEA to pierwsza francuska linia dużych prędkości, której finansowanie, budowę, eksploatację i utrzymanie powierzono prywatnej firmie LISEA , na wzór umowy koncesyjnej na lata 2011-2061.

Historia

Chronologia

cele projektu

Celem budowy LGV Sud Europe Atlantique było zapewnienie szybkich połączeń do południowo-zachodniej Francji ( w szczególności Nowej Akwitanii i Oksytanii ) poprzez przybliżenie Paryża do metropolii Bordeaux i połączenie tych terytoriów z europejską stolice obsługiwane przez TGV ( Londyn , Bruksela , Amsterdam , Madryt …). Poprawiono także powiązania między głównymi miastami południowo-zachodniego - takimi jak Tours , Poitiers , Angoulême  - lub relacje z bardziej odległymi regionami. Ruch TER skorzystał również na pojawieniu się dużych prędkości, o czym świadczy wzrost ruchu w Nowej Akwitanii o 10% w 2018 r. Powiązane prace związane z desaturacją zostały wcześniej przeprowadzone na stacjach Paris-Montparnasse i Paris . Bordeaux-Saint-Jean , aby umożliwić aby pomieścić więcej pociągów.

Podróż między Paryżem a Bordeaux trwa około 2  godzin , przy maksymalnej prędkości 320  km / h . Trasa LGV Sud Europe Atlantique, podobnie jak trasa LGV Rhin-Rhône , teoretycznie daje się przejechać z prędkością 350  km / h . Jednak dodatkowe koszty energii i konserwacji w porównaniu z oszczędnością czasu nie zapewniają opłacalności cyrkulacji w tych warunkach. Linia porusza się zatem z maksymalną prędkością handlową 320  km / h .

Projekt był również odpowiedzią na nasycenie historycznej linii, na której kursowały pociągi TGV, TER i towarowe. Przepustowość linii kolejowej jest maksymalna, gdy wszystkie pociągi jeżdżą z tą samą prędkością i zatrzymują się na tych samych przystankach. Znaczne różnice prędkości między pociągami TGV , które jeżdżą od 200 do 220  km / h na linii konwencjonalnej, a pociągami towarowymi i TER , spowodowały konieczność znacznego zwiększenia odstępów między pociągami obu klas prędkości, aby zapobiec nadążaniu TGV za wolniejszy pociąg między dwiema sekcjami wyprzedzania. Dlatego te zwiększone odstępy czasu znacznie zmniejszyły maksymalny możliwy przepływ, który został już osiągnięty na niektórych odcinkach. Wykorzystanie dedykowanej linii dla TGV uwolniło zatem trasy dla towarów i TER , sprzyjając również przechodzeniu z transportu drogowego na kolejowy.

Skorzystanie z umowy koncesyjnej umożliwiło również, w ograniczonym kontekście finansowym, odpowiedź na wolę Prezydenta Republiki Nicolasa Sarkozy'ego uruchomienia czterech jednoczesnych projektów linii dużych prędkości (South Europe Atlantic, Nîmes-Montpellier , Bretania -Pays-de-la-Loire i Europa Wschodnia ). Pozyskiwanie finansowania prywatnego umożliwiło zatem ograniczenie inwestycji publicznych (51% w przypadku SEA, w porównaniu ze średnio 75% w przypadku innych umów o partnerstwie kolejowym) w celu zbudowania projektu użyteczności publicznej SEA, przy jednoczesnym wykorzystaniu wiedzy fachowej sektora prywatnego.

Ze względu na decyzję władz publicznych o finansowaniu, budowie i eksploatacji linii w modelu koncesyjnym, SNCF obawiała się, że koszt opłat za korzystanie z tej linii byłby wyższy niż w przypadku innych francuskich linii dużych prędkości. Aby obniżyć ten koszt, biorąc pod uwagę, że SNCF w 2015 r. Rozprowadza ryze o większej przepustowości, ale mniejszej, co skutkuje mniejszą liczbą pociągów. Z tego samego powodu nie rozważa się wówczas wykorzystania LGV przez pociągi Ouigo n ', ponieważ koszt opłaty byłby niezgodne z niskokosztowym modelem tego typu usługi. W 2015 r. Doszło do impasu między LISEA a SNCF, prywatną spółką, która zażądała 19 usług w celu zapewnienia rentowności linii wobec 15 dla SNCF. Wydaje się jednak, że SNCF ustąpiło we wszystkich punktach, ponieważ oferta zaproponowana w lipcu 2017 r. Obejmuje 18,5 przewozów, a oferta Ouigo wykorzystuje cały LGV, biorąc pod uwagę proponowane czasy podróży .

Finansowanie

Koszt linii to 7,7 miliarda euro. Różne składki są rozdzielane w następujący sposób:

Udziałowcami LISEA są Vinci Concession (33,4%), Caisse des Dépôts (25,4%), Meridiam (24,4%) i Ardian (dawniej Axa Private Equity ) (16,8%)

Konsorcjum LISEA przez cały okres obowiązywania koncesji (50 lat, 2011-2061) będzie wynagradzane w postaci opłat związanych z ruchem, wnoszonych przez firmy, których pociągi będą kursowały na tej linii.

Plan finansowy
Aktor Przynieść
Szczegół Całkowity
LISEA Pożyczka bankowa gwarantowana przez państwo Vinci 354  mln EUR (33,4%) 1060  mln € 3801  mln €
State, za pośrednictwem CDC 269  mln EUR (25,4%)
Meridiam 233 mln euro  (22%)
Ardian 204  mln EUR (19,2%)
Niezabezpieczony kredyt bankowy Vinci 204  mln EUR (33,4%) 612  mln €
State, za pośrednictwem CDC 155  mln EUR (25,4%)
Meridiam 135  mln euro (22%)
Ardian 118  mln € (19,2%)
Fundusz udziałowy Vinci 258  mln EUR (33,4%) 772  mln €
State, za pośrednictwem CDC 196  mln EUR (25,4%)
Meridiam 170 mln  euro (22%)
Ardian 148  mln EUR (19,2%)
Stan, za pośrednictwem funduszu oszczędnościowego CDC 757 mln  €
Unia Europejska za pośrednictwem Europejskiego Banku Inwestycyjnego 600  mln €
Państwo i Unia Europejska - 1500  mln €
Lokalne autorytety - 1500  mln €
Sieć SNCF - 1000  milionów euro
Całkowity 7801  mln €
Wkład w projekt i jego kontrola (za pośrednictwem konsorcjum LISEA)
Rodzaj Aktor Przynieść Kontrola LISEA
€ %
Publiczny stan 1378  mln € 4978  mln € 17,66% 63,81% 25, 4% 25, 4%
Państwo i Unia Europejska 1500  mln € 19,23%
Lokalne autorytety 1500  mln € 19,23%
Unia Europejska 600  mln € 7,69%
Prywatny Sieć SNCF 1000  milionów euro 2823  mln € 12,82% 36,19% 74,6%
Vinci 816  mln € 10,46% 33, 4%
Meridiam 538  mln € 6,90% 22%
Ardian 469  mln € 6,01% 19,2%
Całkowity 7801  mln € 100% 100%

Pracuje

Aby rozłożyć wydatki w czasie, zaplanowano budowę linii w dwóch etapach.

Ostatecznie LGV zbudowano w jednej fazie z dwoma równoległymi frontami robót na południu i północy linii.

Pod koniec debat publicznych, które odbyły się w 2005 i 2006 r., RFF zdecydowała o rozpoczęciu badań dla linii granicznej Bordeaux-Hiszpanii i LGV Bordeaux-Toulouse, a także o budowie LGV Poitiers-Limoges, przedłużającej LGV Sud. Europe Atlantique do Hendaye , Tuluzy i Limoges . Obecnie tylko projekt LGV Bordeaux-Toulouse jest nadal aktualny.

Nie zaplanowano żadnej nowej stacji między Saint-Pierre-des-Corps a Bordeaux: usługi do Poitiers i Angoulême są świadczone przez ich istniejące stacje, za pośrednictwem połączeń z historycznej linii do LGV.

Na południe od Poitiers znajduje się połączenie z linią Poitiers-La Rochelle .

Budowa linii rozpoczęła się w pierwszej połowie 2012 roku i ma potrwać 73 miesiące. Pierwsze wyburzenia budynków na przyszłym pasie drogowym rozpoczęły się już na starciesierpień 2011w Ambarès-et-Lagrave . W budowę tej linii zaangażowanych jest kilka przedsiębiorstw robót publicznych: Teren budowlany Vinci , Guintoli, a także firmy lokalne.


Czas podróży i spodziewany ruch

Szacowany czas podróży do uruchomienia LGV oraz rzeczywiste czasy w 2017 r. Są następujące:

Trasy 2007 2017 (planowane) 2017 (stan faktyczny)
Paryż-Bordeaux 3  godz.  0  min 2  godz.  4  min 2  godz.  4  min
Paryż-Poitiers 1  godz.  26  min 1  godz.  17  min 1  godz.  18  min
Paryż-Angouleme 2  godz.  5  min 1  godz.  40  min 1  godz.  43  min
Paryż-La Rochelle 2  godz.  50  min 2  godz.  27  min 2  godz.  26  min
Paryż-Tuluza 4  godz.  56  min 4  godz.  3  min 4  godz.  8  min
Bordeaux-Angouleme 0  godz.  52  min 0  godz.  35  min 0  godz.  35  min
Poitiers-Bordeaux 1  godz.  32  min 0  godz.  55  min 1  godz.  3  min
Poitiers-Angouleme 0  godz.  44  min 0  godz.  37  min 0  godz.  37  min
Poitiers-Tours 0  godz.  47  min 0  godz.  30  min 0  godz.  29  min
Tours-Angouleme 1  godz.  32  min 1  godz.  7  min 0  godz.  57  min
Tours-Bordeaux 2  godz.  30  min 1  godz.  30  min 1  godz.  38  min

LGV pozwolił na wzrost liczby pasażerów o 3,8% w porównaniu z 2,6 do 3,5%, czyli 20 milionów podróżnych rocznie.

Galeria zdjęć

Uwagi i odniesienia

  1. Jorina Poirot, „  LGV Paris-Bordeaux: Océane zrobi 18,5 bezpośrednich lotów w obie strony  ” , na rue89bordeaux.com ,12 kwietnia 2016 r(dostęp 12 kwietnia 2016 ) .
  2. „  Bordeaux-Paris: what the LGV will change  ” , na La Tribune (dostęp: 22 września 2020 )
  3. L'Usine Nouvelle , „  Inauguracja LGV Tours-Bordeaux - Transports  ”, L'Usine Nouvelle ,28 lutego 2017 r( czytaj online , przeglądano 22 września 2020 r. )
  4. „Bordeaux-Paris LGV: return to a titanic project” , Sud Ouest , 28 lutego 2017 (dostęp: 28 października 2017).
  5. "  Dekret z dnia 18 lipca 2006 r. O uznaniu użyteczności publicznej i pilnych pracach niezbędnych do realizacji między gminami Villognon i Ambarès-et-Lagrave odcinka Angoulême-Bordeaux południowo-europejskiej-atlantyckiej linii kolejowej dużych prędkości i obejmujące zgodność lokalnych planów urbanistycznych lub planów zagospodarowania przestrzennego gmin Saint-Génis-d'Hiersac, Marsac, Asnières-sur-Nouère, Fléac, Linars, Nersac, La Couronne, Roullet-Saint -Estèphe i Claix w departamencie Charente, Saint-Martin-d'Ary, Montguyon i Clérac w departamencie Charente-Maritime, Lapouyade, Cavignac, Aubie-et-Espessas, Saint-Antoine, Saint-André-de-Cubzac, Cubzac-les-Ponts, Saint-Romain-la-Virvée, Saint-Loubès, Saint-Vincent-de-Paul i Ambarès-et-Lagrave w departamencie Gironde: NOR: EQUT0600116D  ”, Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej , Paryż, Krajowa Drukarnia,20 lipca 2006, s.  10912-10914 ( czytaj online ).
  6. Prezentacja LGV na stronie internetowej Transports du Medad
  7. „TGV. Zatwierdzenie wstępnego projektu Tours - Angoulême… ” , La Vie du Rail , 26 kwietnia 2007.
  8. "  Dekret z dnia 10 czerwca 2009 r. O uznaniu użyteczności publicznej i pilnych pracach niezbędnych do realizacji między gminami Saint-Avertin i Xambes na odcinku Tours - Angoulême na południowoeuropejskiej linii szybkiej kolei atlantyckiej oraz doprowadzenie do kompatybilności miasta dokumenty planistyczne z gmin Saint-Avertin, Veigné, Montbazon, Monts, Sorigny, Villeperdue, Sainte-Catherine-de-Fierbois, Sepmes, Draché, La Celle-Saint-Avant, Nouâtre i Antogny-le-Tillac w departamencie Indre-et-Loire, w gminach Saint-Gervais-les-Trois-Clochers, Saint-Genest-d'Ambière, Thuré, Scorbé-Clairvaux, Colombiers, Marigny-Brizay, Jaunay-Clan, Chasseneuil-du-Poitou, Migné-Auxances, Poitiers, Biard, Vouneuil-sous-Biard, Fontaine-le-Comte, Ligugé, Coulombiers, Marigny-Chemereau, Celle-Lévescault, Payré i Chaunay w departamencie Vienne w gminie Sauzé Vaussais w Deux- Departament Sèvres w mieście Villefagnan w departamencie Charente oraz ogólny plan rozwoju i planowania urbanistycznego Seuil du Poitou: NOR: DEVT0905761D  ”, Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej , Paryż, Imprimerie Nationale,12 czerwca 2009, s.  9566-9570 ( czytaj online ).
  9. „The Tours-Bordeaux LGV w kieszeni Vinci”, La Nouvelle République, 31 marca 2010 .
  10. magazyn Ville Rail & Transport n O  494 21 kwietnia 2010 r
  11. Le Monde z AFP , „  W 2017 roku Bordeaux będzie zaledwie dwie godziny od Paryża  ”, Le Monde ,16 czerwca 2011( czytaj online ).
  12. Tours-Bordeaux LGV: szybki plac budowy Vinci , Jean-Michel Gradt, Les Échos, 7 lipca 2015
  13. „  Pierwszy test TGV na LGV SEA Tours-Bordeaux  ” , na lgv-sea-tours-bordeaux.fr ,26 lipca 2016 r(dostęp 28 lipca 2016 ) .
  14. „  Udane wzmocnienie sekcji centralnej  ” , na lgv-sea-tours-bordeaux.fr ,20 czerwca 2016 r(dostęp 28 lipca 2016 ) .
  15. Jean-François Barré, „  Charente: pierwszy TGV na nowym torze  ” , na charentelibre.fr ,27-28 lipca 2016(dostęp 28 lipca 2016 ) .
  16. LISEA - koncesjonariusz LGV SEA Tours-Bordeaux, „  Test kolejowy na LGV SEA z prędkością 320 km / h  ” [wideo] , na youtube.com ,5 sierpnia 2016(dostęp 7 sierpnia 2016 ) .
  17. „TOURS-BORDEAUX LGV: François Hollande we wtorek we wtorek w Villognon en Charente” , Francja 3 Nouvelle-Aquitaine , 24 lutego 2017 (dostęp 27 lutego 2017).
  18. "DWIE NOWE LINIE TGV PRZYNOSZĄ PARYŻ DO RENNES I BORDEAUX" , Capital , 2 lipca 2017 (dostęp: 4 lipca 2017).
  19. „Przyszłe harmonogramy LGV BPL i SEA odsłonięty”, artykuł w czasopiśmie Rail Passion n °  227 z września 2016 roku, na stronach 34 i 35.
  20. "  Alain Rousset:" Efekt LGV jest bardzo pozytywny w sieci regionalnej "  " , na La Tribune (konsultacja z 22 września 2020 r . ) .
  21. „  François Hollande inauguruje pierwszy LGV zbudowany przez sektor prywatny  ”, L'Usine Nouvelle ,28 lutego 2017 r( czytaj online , sprawdzono 4 czerwca 2017 r. ).
  22. Zestaw prasowy LISEA 2016 , marzec 2016 r.
  23. „  Koncesjonariusz LGV Tours-Bordeaux pokazuje swoją satysfakcję  ” , na stronie www.aqui.fr (przeglądano 22 września 2020 r. )
  24. „  Who are my  ” , na Lisea (dostęp: 22 września 2020 r. )
  25. Philippe Jacqué, „  Linia TGV Tours-Bordeaux: każdy będzie musiał zacisnąć pasa  ” , w Le Monde ,8 czerwca 2015(dostęp 28 listopada 2016 ) .
  26. Lionel Steinmann, „  SNCF rysuje kontury swojej przyszłej, niedrogiej usługi TGV z Ouigo do Bordeaux  ” , w Les Échos ,14 stycznia 2015(dostęp 28 listopada 2016 ) .
  27. „  https://www.lanouvellerepublique.fr/vienne/laurent-cavrois-il-ne-faut-pas-manquer-d-ambition  ” , na lanouvellerepublique.fr (dostęp 22 września 2020 r. )
  28. „  LGV Paris-Bordeaux: niezły ser dla usług  ” , na Rue89 Bordeaux ,12 czerwca 2015(dostęp 22 września 2020 )
  29. „  LGV Tours-Bordeaux: pierwszy rok działalności w liczbach  ” , na La Tribune (przeglądano 22 września 2020 r. )
  30. prasowa europejskiego banku inwestycyjnego ,16 czerwca 2011. Skonsultowałem się z28 czerwca 2017 r.
  31. „  https://www.lanouvellerepublique.fr/niort/demarrage-a-grande-vitées  ” , na lanouvellerepublique.fr (dostęp 22 września 2020 r. )
  32. LISEA w skrócie . Skonsultowałem się z28 czerwca 2017 r.
  33. Dokument referencyjny dla linii, roczna ważność, dostępna w sekcji publikacji na stronie internetowej konsorcjum LISEA (bezpośrednie linki nie są możliwe, ponieważ są podpisane / ważne z ograniczonym czasem trwania)
  34. Obejmuje część odpowiedzialności za spłatę kredytów bankowych konsorcjum LISEA do jego kontroli.
  35. „  LGV SEA Tours Bordeaux - La Grande Vague Social, Écologique et Associative Tours Bordeaux  ” , na LGV SEA Tours Bordeaux (dostęp 14 września 2020 r . ) .
  36. „  Mobilność i atrakcyjność terytoriów  ” , na Lisei (dostęp: 22 września 2020 r. )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia