Jaskinia Rouffignac

Jaskinia Rouffignac *  Światowe dziedzictwo UNESCO
Informacje kontaktowe	45 ° 00 ′ 32 ″ na północ, 0 ° 59 ′ 16 ″ na wschód
Kryteria	(i) (iii)
Powierzchnia	51,76  ha
Numer identyfikacyjny	085-012
Obszar geograficzny	Europa i Ameryka Północna  **
Rok rejestracji	1979 ( sesja 3 e )

Jaskinia Rouffignac jest ozdobny jaskinia znajduje się w samym sercu Périgord , w gminie Rouffignac-Saint-Cernin-de-Reilhac , między Bergerac i Sarlat , w departamencie Dordogne ( Francja ). Witryna zawiera ponad 250 rycin, a także rysunki liniowe pochodzące z górnego paleolitu ( magdalenskie , mające ponad 13 000 lat).

Opis

Długa na ponad 8 kilometrów jaskinia jest jedną z największych zdobionych jaskiń w Europie.

Badania zidentyfikowały niezliczone ślady pazurów i pazurów pozostawionych przez niedźwiedzie jaskiniowe przed interwencją człowieka.

Sztuka

Około 13 000 lat temu ( magdalena ) galerie te zdobiło 158  mamutów związanych z nosorożcami włochatymi , żubrami , końmi i koziorożcem . Figury są głęboko grawerowane lub pomalowane na czarno. Obecne są również cztery postacie ludzkie i znaki tektiform .

Tlenek manganu , które użyto do opracowania rysunków pochodzi Romanèche 450  km .

Historyczny

Jaskinia jest znana od kilku stuleci i została opisana w 1575 roku przez François de Belleforest . Kanon Jean Tarde „s również wspomniano w XVII -tego  wieku, twierdząc, że widział«obrazy w kilku miejscach, pokazując resztki wszelkiego rodzaju bydła.»

W połowie XVIII -tego  wieku Gabriel Bouquier stoi na czele jaskini, obecnie w Muzeum Sztuki i Archeologii Périgord .

Jaskinia Rouffignac znana jest pod innymi nazwami używanymi w przeszłości: jaskinia Miremont , Cro des Cluzeau , Cro de Granville - ten ostatni wciąż używany toponim, a także Cro de Rouffignac .

Rysunki fryzu nosorożca zostały (ponownie) odkryte przez Spéléo-Club de Périgueux. Pojawiają się za namiotem w swoim obozie, sfotografowany przez Bernarda Pierreta podczas wyprawy w 1948 roku . To zdjęcie zostało opublikowane w 1951 roku w The Underground Périgord przez B. Pierret. Poinformowany przez speleologów dyrektor Prehistorycznego Okręgu (Séverin Blanc) kończy „rysunkami wykonanymi przez makię”.

Malowidła i ryciny jaskiniowe zostały odkryte naukowo 26 czerwca 1956przez Ludwika René Nougier , uchwyt fotela Prahistorii Uniwersytetu Tuluzy i Romain Robert prehistorycznego Towarzystwa Ariege.

Ożywiona kontrowersja, opisana w książce The War of the Mammoths, powstaje między tymi, którzy wierzą w autentyczność dzieł sztuki, a tymi, którzy w nią wątpią. Zdecydowany i ostateczny wniosek został wydany we wrześniu 1956 r. Po ekspertyzach Henri Breuila , profesora Paolo Graziosi z Uniwersytetu we Florencji i Martina Almagro z Uniwersytetu w Madrycie. Wcześniej toczyły się wielkie debaty na temat sztuki jaskiniowej odkrytej w jaskini Chabot (1878), Altamira (1879), Pair-non-Pair (1883), Grotte de la Mouthe (1895), Grotte du Figuier ... i wiele innych. W ten sposób grunt jest już w dużej mierze przygotowany do uznania starożytności sztuki Rouffignac.

Ochrona

Jaskinia jest sklasyfikowany jako zabytek historyczny i został wymieniony w 1979 roku jako Światowego Dziedzictwa przez UNESCO wśród piętnastu prehistorycznych miejsc i urządzone jaskinie doliny Vézère .

Plik 11 grudnia 2015, dolina Vézère jest dekretem zaliczana do najwspanialszych miejsc Akwitanii. Klasyfikacja ta obejmuje także jaskinię Rouffignac i prehistoryczne miejsce z La Ferrassie .

Turystyka

Jaskinia jest otwarta dla zwiedzających od 1959 roku. Zwiedzanie odbywa się kolejką elektryczną , która pokonuje 4 kilometry w obie strony przez główne galerie.

Ponieważ dzienna liczba odwiedzających jest określona i nie można zarezerwować przez telefon, a nawet na miejscu na następny dzień, musisz być tam wcześnie rano w lipcu / sierpniu, aby mieć szansę na znalezienie miejsca tego samego dnia .

Krótka wersja (13 min) filmu dokumentalnego Marca Azémy , Dater the origins of art , była stale pokazywana pod wejściem do jaskini.

Wśród naturalnych miejsc regionu Nouvelle-Aquitaine , miejsce to zajęło ósme miejsce pod względem frekwencji turystycznej w 2018 roku z 60724 odwiedzającymi.

W 2006 50 th rocznica odkrycia naukowego obrazów i grafik był obchodzony .

Zobacz też

Uwagi i odniesienia

1. Kartografia .
2. W departamencie Saône-et-Loire .
3. [Beck i in. 2012] Lucile Beck Helene Rousselière Jacques Castaing Adrian Duran Matthieu Lebon Zofia Lahlil i Frederic Plassard „  Analiza in situ prehistorycznego rysunku grocie Rouffignac przez X fluorescencji i przenośne X dyfrakcji  ” varia , n O  3, Oprócz tego musisz wiedzieć o tym więcej.2012, s.  139-152 ( czytać online [na journals.openedition.org ], dostępny na 1 st grudnia 2020 ).
4. (w) "  Mangan depozytu, Romaneche-Thorens, La Chapelle-de-Guinchay, Macon, Saone-et-Loire, Bourgogne-Franche Comté, Francja  " na mindat.org (dostęp na 1 st grudnia 2020 roku ) .
5. [Chermette 1975] Alexis Chermette, „  Stara kopalnia manganu w Romanèche (Saône-et-Loire) (wstawka)  ”, Publications of the Société Linnéenne de Lyon , vol.  44, n o  3,1975, s.  1-11 ( czytać online [na persee ], dostępny na 1 st grudnia 2020 ).
6. [Belleforest 1575] François de Belleforest , Uniwersalna kosmografia każdego , t.  198, Paryż, Michel Sonnius,1575, 390  pkt. , na books.google.fr ( czytaj online ) , s.  198. Cytowane w Roussot 1990 , s.  34.
   Przejście przez jaskinię zaczyna się od: „W pobliżu Miramont [...] widać również jaskinię lub grotę, którą tubylcy nazywają Cluzeau, z której ci, którzy tam weszli, opowiadają o wielkich merueilles, nie lubiąc ich bez schodzenia pod ziemię przez 5 do 6 lig, i to w jest kilka bardzo brudnych… ”.
7. Roussot 1990 , str.  34.
8. [Chevillot i in. 2020] Christian Chevillot Frederick Plassard Eneko Hiriart i Vincent Genevieve , „  Rouffignac, a cave shrine of II e Iron Age  ” of Archaeology Documents and Périgord History , vol.  34,2020, s.  117 ( czytaj online [na hal.archives-ouvertes.fr ], przeglądano 21 stycznia 2021 r. ).
9. CR, „  Grotte de Rouffignac - Périgord. Jaskinia mamutów stu  " na hominides.com (dostęp na 1 st grudnia 2020 roku ) .
10. "  Rouffignac Cave w Rouffignac-Saint-Cernin-de- Reilhac w Dordogne  " na museedupatrimoine.fr (dostęp na 1 st grudnia 2020 roku ) .
11. [Nougier & Robert 1957] Louis-René Nougier i Romain Robert, Rouffignac lub La Guerre des Mammouths , Paryż, wyd. okrągły stół,1957, na gallica ( czytaj online ).
12. Roussot 1990 , s.  35.
13. [Gély 2005] Bernard Gély, „  From Chabot to Chauvet; 130 lat odkrycia paleolitycznym sztuki w przełomów Ardèche  ” Publikacje Muzeum des Confluences , n O  3«150 lat Prehistorii około Lyon»2005, s.  117-122 ( czytaj online [na persee ]), s.  118 .
14. Léa Sanchez, „Największy niejawnych miejscu w Akwitanii”, południowo-zachodniej edycja Périgueux , 29 grudnia 2015, str.  17 .
15. „  Wymienione miejsce jaskini Rouffignac  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , On dates.aquitaine.developpement-durable.gouv.fr , Regionalna Dyrekcja ds. Środowiska, Rozwoju i Mieszkalnictwa Akwitania . .
16. Sztuka pochodząca z początków , z Simple Past , IRAMAT ( CNRS - Université Bordeaux-Montaigne - Bordeaux III ) i Region Akwitanii ( prod. ) Oraz Marc Azéma ( reż. ), 2017, 3 wersje: 13 min, 26 min, 52 min [ prezentacja online ] .Wyprodukowana na zamówienie laboratorium w Bordeaux w sprawie datowania i luminescencji uranu i toru, wersja krótkotrwała jest stale przekazywana pod gankiem wejściowym do jaskini Rouffignac. (Strona prezentacji filmu na stronie internetowej jaskini zawiera błąd w tytule filmu Marca Azémy , cytując go jako „  Dating the origins of art  ”.
17. „10 najczęściej odwiedzanych naturalnych miejsc turystycznych w Nowej Akwitanii w 2018 r.”, Południowy Zachód , 2 listopada 2019, s.  3 .

Bibliografia

• [Igarashi 2010] Jannu Igarashi, „Chronology of the frieze of mamuts in the cave of Rouffignac (Dordogne, France)” , w Jean Clottes (red.), Pleistocene art in the world , Bulletin de la Société Prehistoric Ariège- Pyrénées, n ° LXV-LXVI, 2010-2011 ( czytaj online [PDF] ) , s.  355-376.
• [Leroi-Gourhan 1988 (posth.)] André Leroi-Gourhan , „Rouffignac” , w Dictionary of Prehistory , Paryż, University Press of France,1988, s.  959-960.
• [Plassard 1999] Jean Plassard, Rouffignac. Sanktuarium mamutów , Paryż, wyd. Le Seuil, pot.  "Sztuka rockowa",1999, 99  pkt..
• [ROUSSOT 1990] Alain ROUSSOT „  Pierwszy grota sztuki odkryto  ” starochrześcijańska , n o  specjalnym wydaniu „historię z prehistorii Aquitaine”1990, s.  34-35 ( czytaj online [na osobę ]).

Powiązane artykuły

• Prehistoryczne miejsca i zdobione jaskinie w dolinie Vézère
• Lista zabytków w dzielnicy Sarlat-la-Canéda
• Lista najdłuższych naturalnych jam w Dordonii

Linki zewnętrzne

• (w) Don Hitchcocka, "  Rouffignac Cave - Jaskinia Rouffignac, sztuka ice age  " na donsmaps.com (dostęp na 1 st marca 2021 ) . Wiele zdjęć i wyjaśnień.
• „  Mapowanie każdym miejscu i wszystko na liście Światowego Dziedzictwa  ” [PDF] na whc.unesco.org (dostęp na 1 st marca 2021 ) . . 
• "  Rouffignac Cave  " na grottederouffignac.fr (dostęp na 1 st marca 2021 ) .